Mae Nanak yn cynnig y weddi hon: O Arglwydd Dduw, os gwelwch yn dda maddau i mi, ac uno fi gyda Ti Dy Hun. ||41||
Nid yw'r bod marwol yn deall dyfodiad a hynt ailymgnawdoliad; nid yw yn gweled Llys yr Arglwydd.
Mae wedi'i lapio mewn ymlyniad emosiynol a Maya, ac o fewn ei fodolaeth mae tywyllwch anwybodaeth.
Mae'r person sy'n cysgu yn deffro, dim ond pan fydd yn cael ei daro ar ei ben gan glwb trwm.
Mae'r Gurmukhiaid yn trigo ar yr Arglwydd; canfyddant ddrws iachawdwriaeth.
O Nanak, maen nhw eu hunain yn cael eu hachub, a'u holl berthnasau yn cael eu cario drosodd hefyd. ||42||
Pwy bynnag sy'n marw yng Ngair y Shabad, mae'n hysbys ei fod yn wirioneddol farw.
Trwy Ras Guru, mae'r meidrol yn cael ei fodloni gan hanfod aruchel yr Arglwydd.
Trwy Air y Guru's Shabad, mae'n cael ei gydnabod yn Llys yr Arglwydd.
Heb y Shabad, mae pawb wedi marw.
Mae'r manmukh hunan-willed yn marw; ei fywyd yn cael ei wastraffu.
Y rhai ni chofia Enw'r Arglwydd, a lefant mewn poen yn y diwedd.
O Nanac, beth bynnag a wna Arglwydd y Creawdwr, a ddaw i ben. ||43||
Nid yw'r Gurmukhiaid byth yn heneiddio; oddi mewn iddynt y mae deall greddfol a doethineb ysbrydol.
Canant foliant yr Arglwydd, byth bythoedd; yn ddwfn oddi mewn, maent yn myfyrio'n reddfol ar yr Arglwydd.
Preswyliant byth mewn gwybodaeth wynfydedig o'r Arglwydd ; edrychant ar boen a phleser fel un yr un.
Maen nhw'n gweld yr Un Arglwydd i gyd, ac yn sylweddoli'r Arglwydd, Goruchaf Enaid pawb. ||44||
Mae'r manmukhs hunan ewyllysgar fel plant gwirion; nid ydynt yn cadw yr Arglwydd yn eu meddyliau.
Maent yn gwneud eu holl weithredoedd mewn egotistiaeth, a rhaid iddynt ateb i Farnwr Cyfiawn Dharma.
Mae'r Gurmukhiaid yn dda ac yn berffaith bur; maent yn cael eu haddurno a'u dyrchafu â Gair Shabad y Guru.
Nid yw hyd yn oed ychydig bach o fudr yn glynu wrthynt; maent yn cerdded mewn cytgord ag Ewyllys y Gwir Gwrw.
Nid yw budreddi'r manmukhs yn cael ei olchi i ffwrdd, hyd yn oed os ydyn nhw'n golchi cannoedd o weithiau.
O Nanak, mae'r Gurmukhiaid yn unedig â'r Arglwydd; maen nhw'n uno i Fod y Guru. ||45||
Sut gall rhywun wneud pethau drwg, a dal i fyw ag ef ei hun?
Trwy ei ddicter ei hun, nid yw ond yn llosgi ei hun.
Mae'r manmukh hunan-barod yn gyrru ei hun yn wallgof gyda phryderon a brwydrau ystyfnig.
Ond mae'r rhai sy'n dod yn Gurmukh yn deall popeth.
O Nanak, mae'r Gurmukh yn cael trafferth gyda'i feddwl ei hun. ||46||
Y rhai nad ydynt yn gwasanaethu'r Gwir Guru, y Prif Fod, ac nad ydynt yn myfyrio ar Air y Shabad
- peidiwch â'u galw'n fodau dynol; dim ond anifeiliaid a bwystfilod dwp ydyn nhw.
Nid oes ganddynt na doethineb ysbrydol na myfyrdod o fewn eu bodau; nid ydynt mewn cariad â'r Arglwydd.
Y mae y manmukhiaid hunan- ewyllysgar yn marw mewn drygioni a llygredd ; maent yn marw ac yn cael eu haileni, dro ar ôl tro.
Maent yn unig yn byw, sy'n ymuno â'r byw; ymgorffora yr Arglwydd, Arglwydd y Bywyd, yn dy galon.
O Nanak, mae'r Gurmukhiaid yn edrych yn hardd yn Llys y Gwir Arglwydd. ||47||
Adeiladodd yr Arglwydd yr Harimandir, Teml yr Arglwydd; yr Arglwydd sydd yn trigo o'i fewn.
Yn dilyn Dysgeidiaeth y Guru, yr wyf wedi dod o hyd i'r Arglwydd; mae fy ymlyniad emosiynol i Maya wedi'i losgi i ffwrdd.
Y mae pethau dirifedi yn yr Harimandir, Teml yr Arglwydd ; ystyriwch y Naam, a'r naw trysor fydd eiddot ti.
Bendigedig yw'r briodferch enaid dedwydd honno, O Nanac, sydd, fel Gurmukh, yn ceisio ac yn dod o hyd i'r Arglwydd.
Trwy ddaioni mawr, y mae rhywun yn chwilio teml y corff-gaer, ac yn canfod yr Arglwydd o fewn y galon. ||48||
Mae'r manmukhiaid hunan ewyllysgar yn crwydro ar goll i'r deg cyfeiriad, dan arweiniad awydd dwys, trachwant a llygredd.