ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 1418
ਨਾਨਕ ਕੀ ਪ੍ਰਭ ਬੇਨਤੀ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇ ॥੪੧॥
naanak kee prabh benatee har bhaavai bakhas milaae |41|Nanak spreekt dit gebed uit: O Heer God, vergeef mij alstublieft en verenig mij met Uzelf. ||41||
ਮਨ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਨਾ ਸੁਝੈ ਦਰਬਾਰੁ ॥
man aavan jaan na sujhee naa sujhai darabaar |Het sterfelijke wezen begrijpt het komen en gaan van reïncarnatie niet; hij ziet het Hof van de Heer niet.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਲੇਟਿਆ ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
maaeaa mohi palettiaa antar agiaan gubaar |Hij is verwikkeld in emotionele gehechtheid en Maya, en in zijn wezen bevindt zich de duisternis van onwetendheid.
ਤਬ ਨਰੁ ਸੁਤਾ ਜਾਗਿਆ ਸਿਰਿ ਡੰਡੁ ਲਗਾ ਬਹੁ ਭਾਰੁ ॥
tab nar sutaa jaagiaa sir ddandd lagaa bahu bhaar |De slapende persoon wordt pas wakker als hij door een zware knuppel op zijn hoofd wordt geslagen.
ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਕਰਾਂ ਉਪਰਿ ਹਰਿ ਚੇਤਿਆ ਸੇ ਪਾਇਨਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
guramukhaan karaan upar har chetiaa se paaein mokh duaar |De Gurmukhs wonen bij de Heer; ze vinden de deur van verlossing.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਓਹਿ ਉਧਰੇ ਸਭ ਕੁਟੰਬ ਤਰੇ ਪਰਵਾਰ ॥੪੨॥
naanak aap ohi udhare sabh kuttanb tare paravaar |42|O Nanak, zijzelf worden gered, en al hun familieleden worden ook naar de overkant gedragen. ||42||
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋ ਮੁਆ ਜਾਪੈ ॥
sabad marai so muaa jaapai |Van iedereen die in het Woord van de Shabad sterft, is bekend dat hij werkelijk dood is.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਰਸਿ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
guraparasaadee har ras dhraapai |Door de genade van de Goeroe wordt de sterveling tevredengesteld door de sublieme essentie van de Heer.
ਹਰਿ ਦਰਗਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪੈ ॥
har darageh gur sabad siyaapai |Door het Woord van de Shabad van de Guru wordt hij erkend in het Hof van de Heer.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਮੁਆ ਹੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
bin sabadai muaa hai sabh koe |Zonder de Shabad is iedereen dood.
ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਆ ਅਪੁਨਾ ਜਨਮੁ ਖੋਇ ॥
manamukh muaa apunaa janam khoe |De eigenzinnige manmukh sterft; zijn leven is verspild.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਅੰਤਿ ਦੁਖੁ ਰੋਇ ॥
har naam na cheteh ant dukh roe |Degenen die zich de Naam van de Heer niet herinneren, zullen uiteindelijk huilen van de pijn.
ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੪੩॥
naanak karataa kare su hoe |43|O Nanak, wat de Schepper Heer ook doet, het zal gebeuren. ||43||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਢੇ ਕਦੇ ਨਾਹੀ ਜਿਨੑਾ ਅੰਤਰਿ ਸੁਰਤਿ ਗਿਆਨੁ ॥
guramukh budte kade naahee jinaa antar surat giaan |De Gurmukhs worden nooit oud; in hen schuilt intuïtief begrip en spirituele wijsheid.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜ ਧਿਆਨੁ ॥
sadaa sadaa har gun raveh antar sahaj dhiaan |Ze zingen de Lof van de Heer, voor altijd en altijd; diep van binnen mediteren ze intuïtief op de Heer.
ਓਇ ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਬਿਬੇਕ ਰਹਹਿ ਦੁਖਿ ਸੁਖਿ ਏਕ ਸਮਾਨਿ ॥
oe sadaa anand bibek raheh dukh sukh ek samaan |Zij verblijven voor altijd in zalige kennis van de Heer; ze beschouwen pijn en plezier als één en hetzelfde.
ਤਿਨਾ ਨਦਰੀ ਇਕੋ ਆਇਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਨੁ ॥੪੪॥
tinaa nadaree iko aaeaa sabh aatam raam pachhaan |44|Ze zien de Ene Heer in alles en beseffen de Heer, de Opperziel van alles. ||44||
ਮਨਮੁਖੁ ਬਾਲਕੁ ਬਿਰਧਿ ਸਮਾਨਿ ਹੈ ਜਿਨੑਾ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਸੁਰਤਿ ਨਾਹੀ ॥
manamukh baalak biradh samaan hai jinaa antar har surat naahee |De eigenzinnige manmukhs zijn als domme kinderen; zij houden de Heer niet in hun gedachten.
ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਸਭ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੈ ਜਾਂਹੀ ॥
vich haumai karam kamaavade sabh dharam raae kai jaanhee |Ze doen al hun daden uit egoïsme en moeten zich verantwoorden aan de Rechtschapen Rechter van Dharma.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਛੇ ਨਿਰਮਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
guramukh hachhe niramale gur kai sabad subhaae |De Gurmukhs zijn goed en onberispelijk puur; ze zijn verfraaid en verheven met het Woord van de Shabad van de Goeroe.
ਓਨਾ ਮੈਲੁ ਪਤੰਗੁ ਨ ਲਗਈ ਜਿ ਚਲਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥
onaa mail patang na lagee ji chalan satigur bhaae |Er blijft niet eens een klein beetje vuil aan plakken; ze wandelen in harmonie met de Wil van de Ware Goeroe.
ਮਨਮੁਖ ਜੂਠਿ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਣ ਪਾਇ ॥
manamukh jootth na utarai je sau dhovan paae |Het vuil van de manmukhs wordt niet weggespoeld, ook al wassen ze zich honderden keren.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿਅਨੁ ਗੁਰ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੪੫॥
naanak guramukh melian gur kai ank samaae |45|O Nanak, de Gurmukhs zijn verenigd met de Heer; ze versmelten met het wezen van de goeroe. ||45||
ਬੁਰਾ ਕਰੇ ਸੁ ਕੇਹਾ ਸਿਝੈ ॥
buraa kare su kehaa sijhai |Hoe kan iemand slechte dingen doen en toch met zichzelf leven?
ਆਪਣੈ ਰੋਹਿ ਆਪੇ ਹੀ ਦਝੈ ॥
aapanai rohi aape hee dajhai |Door zijn eigen woede verbrandt hij alleen zichzelf.
ਮਨਮੁਖਿ ਕਮਲਾ ਰਗੜੈ ਲੁਝੈ ॥
manamukh kamalaa ragarrai lujhai |De eigenzinnige manmukh maakt zichzelf gek van zorgen en koppige strijd.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਤਿਸੁ ਸਭ ਕਿਛੁ ਸੁਝੈ ॥
guramukh hoe tis sabh kichh sujhai |Maar degenen die Gurmukh worden, begrijpen alles.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨ ਸਿਉ ਲੁਝੈ ॥੪੬॥
naanak guramukh man siau lujhai |46|O Nanak, de Gurmukh worstelt met zijn eigen geest. ||46||
ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਕੀਤੋ ਵੀਚਾਰੁ ॥
jinaa satigur purakh na sevio sabad na keeto veechaar |Degenen die de Ware Guru, het Oerwezen, niet dienen en niet nadenken over het Woord van de Shabad
ਓਇ ਮਾਣਸ ਜੂਨਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਪਸੂ ਢੋਰ ਗਾਵਾਰ ॥
oe maanas joon na aakheean pasoo dtor gaavaar |- noem ze geen mensen; het zijn maar beesten en stomme beesten.
ਓਨਾ ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਹਰਿ ਸਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਪਿਆਰੁ ॥
onaa antar giaan na dhiaan hai har sau preet na piaar |Ze hebben geen spirituele wijsheid of meditatie in hun wezen; ze zijn niet verliefd op de Heer.
ਮਨਮੁਖ ਮੁਏ ਵਿਕਾਰ ਮਹਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
manamukh mue vikaar meh mar jameh vaaro vaar |De eigenzinnige manmukhs sterven in kwaad en corruptie; ze sterven en worden herboren, keer op keer.
ਜੀਵਦਿਆ ਨੋ ਮਿਲੈ ਸੁ ਜੀਵਦੇ ਹਰਿ ਜਗਜੀਵਨ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
jeevadiaa no milai su jeevade har jagajeevan ur dhaar |Zij leven alleen, die zich bij de levenden voegen; veranker de Heer, de Heer van het leven, in uw hart.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਹਣੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੪੭॥
naanak guramukh sohane tith sachai darabaar |47|O Nanak, de Gurmukhs zien er prachtig uit in dat Hof van de Ware Heer. ||47||
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਹਰਿ ਸਾਜਿਆ ਹਰਿ ਵਸੈ ਜਿਸੁ ਨਾਲਿ ॥
har mandar har saajiaa har vasai jis naal |De Heer bouwde de Harimandir, de Tempel van de Heer; de Heer woont erin.
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਰਜਾਲਿ ॥
guramatee har paaeaa maaeaa moh parajaal |Door de leringen van de goeroe te volgen, heb ik de Heer gevonden; mijn emotionele gehechtheid aan Maya is weggebrand.
ਹਰਿ ਮੰਦਰਿ ਵਸਤੁ ਅਨੇਕ ਹੈ ਨਵ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥
har mandar vasat anek hai nav nidh naam samaal |Er zijn talloze dingen in de Harimandir, de Tempel van de Heer; denk na over de Naam, en de negen schatten zullen van jou zijn.
ਧਨੁ ਭਗਵੰਤੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਧਾ ਹਰਿ ਭਾਲਿ ॥
dhan bhagavantee naanakaa jinaa guramukh ladhaa har bhaal |Gezegend is die gelukkige zielsbruid, O Nanak, die, als Gurmukh, de Heer zoekt en vindt.
ਵਡਭਾਗੀ ਗੜ ਮੰਦਰੁ ਖੋਜਿਆ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਪਾਇਆ ਨਾਲਿ ॥੪੮॥
vaddabhaagee garr mandar khojiaa har hiradai paaeaa naal |48|Met groot geluk doorzoekt men de tempel van het lichaamsfort en vindt de Heer in het hart. ||48||
ਮਨਮੁਖ ਦਹ ਦਿਸਿ ਫਿਰਿ ਰਹੇ ਅਤਿ ਤਿਸਨਾ ਲੋਭ ਵਿਕਾਰ ॥
manamukh dah dis fir rahe at tisanaa lobh vikaar |De eigenzinnige manmukhs dwalen verdwaald in de tien richtingen, geleid door intens verlangen, hebzucht en corruptie.