Zonder de Shabad komt de essentie niet, o kluizenaar, en de dorst naar egoïsme verdwijnt niet.
Doordrenkt met de Shabad vindt men de ambrosiale essentie en blijft vervuld met de Ware Naam.
'Wat is die wijsheid, waardoor iemand standvastig en stabiel blijft? Welk voedsel schenkt voldoening?'
O Nanak, als iemand zowel naar pijn als naar plezier kijkt, via de Ware Goeroe, dan wordt hij niet verteerd door de Dood. ||61||
Als iemand niet doordrenkt is met de Liefde van de Heer, noch bedwelmd is door Zijn subtiele essentie,
zonder het Woord van de Shabad van de Guru raakt hij gefrustreerd en verteerd door zijn eigen innerlijke vuur.
Hij bewaart zijn sperma en zaad niet en zingt de Shabad niet.
Hij heeft geen controle over zijn adem; hij aanbidt en aanbidt de Ware Heer niet.
Maar iemand die de onuitgesproken toespraak spreekt en in evenwicht blijft,
O Nanak, bereikt de Heer, de Opperziel. ||62||
Door de genade van de Goeroe wordt men afgestemd op de liefde van de Heer.
Terwijl hij de ambrozijnnectar drinkt, is hij bedwelmd door de waarheid.
Als je de Guru beschouwt, wordt het innerlijke vuur gedoofd.
Terwijl je de Ambrosiale Nectar drinkt, komt de ziel tot rust.
De Gurmukh aanbidt de Ware Heer in aanbidding en steekt de rivier van het leven over.
O Nanak, na diepe contemplatie wordt dit begrepen. ||63||
"Waar leeft deze geestolifant? Waar verblijft de adem?
Waar moet de Shabad verblijven, zodat de dwalingen van de geest kunnen ophouden?"
Wanneer de Heer iemand zegent met Zijn Gratie van Genade, leidt hij hem naar de Ware Goeroe. Dan verblijft deze geest in zijn eigen innerlijke huis.
Wanneer het individu zijn egoïsme verteert, wordt hij vlekkeloos en wordt zijn dwalende geest in bedwang gehouden.
'Hoe kan de wortel, de bron van alles gerealiseerd worden? Hoe kan de ziel zichzelf kennen? Hoe kan de zon het huis van de maan binnengaan?'
De Gurmukh elimineert egoïsme van binnenuit; dan, O Nanak, komt de zon op natuurlijke wijze het huis van de maan binnen. ||64||
Wanneer de geest stabiel en stabiel wordt, verblijft deze in het hart, en dan beseft de Gurmukh de wortel, de bron van alles.
De adem zit in het huis van de navel; de Gurmukh zoekt en vindt de essentie van de werkelijkheid.
Deze Shabad doordringt de kern van het zelf, diep van binnen, in zijn eigen huis; het licht van deze Shabad doordringt de drie werelden.
Honger naar de Ware Heer zal je pijn verteren, en door de Ware Heer zul je tevreden worden gesteld.
De Gurmukh kent de ongeslagen geluidsstroom van de Bani; hoe zeldzaam zijn degenen die het begrijpen.
Zegt Nanak: iemand die de Waarheid spreekt, is gekleurd in de kleur van de Waarheid, die nooit zal vervagen. ||65||
"Toen dit hart en lichaam niet bestonden, waar verbleef dan de geest?
Als er geen ondersteuning was van de navellotus, in welk huis verbleef dan de adem?
Als er geen vorm of gestalte was, hoe kon iemand zich dan liefdevol concentreren op de Shabad?
Als er geen kerker was gevormd uit eicellen en sperma, wie kon dan de waarde en omvang van de Heer meten?
Als kleur, kleding en vorm niet konden worden gezien, hoe zou de Ware Heer dan gekend kunnen worden?"
Nanak, degenen die afgestemd zijn op de Naam, de Naam van de Heer, zijn onthecht. Toen en nu zien ze het meest ware van het ware. ||66||
Toen het hart en het lichaam niet bestonden, o kluizenaar, dan verbleef de geest in de absolute, onthechte Heer.
Wanneer er geen steun was van de lotus van de navel, bleef de adem in zijn eigen huis, afgestemd op de Liefde van de Heer.
Toen er geen vorm of sociale klasse bestond, woonde de Shabad in zijn essentie in de ongemanifesteerde Heer.
Toen de wereld en de hemel nog niet eens bestonden, vulde het Licht van de Vormloze Heer de drie werelden.