ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 267
ਮੁਖਿ ਅਪਿਆਉ ਬੈਠ ਕਉ ਦੈਨ ॥
mukh apiaau baitth kau dain |Zijn er om u te voeden terwijl u rust.
ਇਹੁ ਨਿਰਗੁਨੁ ਗੁਨੁ ਕਛੂ ਨ ਬੂਝੈ ॥
eihu niragun gun kachhoo na boojhai |Deze waardeloze persoon heeft alle goede daden die voor hem zijn gedaan in het minst niet gewaardeerd.
ਬਖਸਿ ਲੇਹੁ ਤਉ ਨਾਨਕ ਸੀਝੈ ॥੧॥
bakhas lehu tau naanak seejhai |1|Als je hem met vergeving zegent, O Nanak, alleen dan zal hij gered worden. ||1||
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਧਰ ਊਪਰਿ ਸੁਖਿ ਬਸਹਿ ॥
jih prasaad dhar aoopar sukh baseh |Door Zijn genade verblijft u comfortabel op aarde.
ਸੁਤ ਭ੍ਰਾਤ ਮੀਤ ਬਨਿਤਾ ਸੰਗਿ ਹਸਹਿ ॥
sut bhraat meet banitaa sang haseh |Met je kinderen, broers en zussen, vrienden en echtgenoot lach je.
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪੀਵਹਿ ਸੀਤਲ ਜਲਾ ॥
jih prasaad peeveh seetal jalaa |Bij Zijne Genade drink je koud water.
ਸੁਖਦਾਈ ਪਵਨੁ ਪਾਵਕੁ ਅਮੁਲਾ ॥
sukhadaaee pavan paavak amulaa |Je hebt vredige briesjes en onbetaalbaar vuur.
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਭੋਗਹਿ ਸਭਿ ਰਸਾ ॥
jih prasaad bhogeh sabh rasaa |Bij Zijne Genade geniet je van allerlei soorten plezier.
ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਸੰਗਿ ਸਾਥਿ ਬਸਾ ॥
sagal samagree sang saath basaa |Je bent voorzien van alle levensbehoeften.
ਦੀਨੇ ਹਸਤ ਪਾਵ ਕਰਨ ਨੇਤ੍ਰ ਰਸਨਾ ॥
deene hasat paav karan netr rasanaa |Hij gaf je handen, voeten, oren, ogen en tong,
ਤਿਸਹਿ ਤਿਆਗਿ ਅਵਰ ਸੰਗਿ ਰਚਨਾ ॥
tiseh tiaag avar sang rachanaa |en toch verlaat je Hem en hecht je je aan anderen.
ਐਸੇ ਦੋਖ ਮੂੜ ਅੰਧ ਬਿਆਪੇ ॥
aaise dokh moorr andh biaape |Dergelijke zondige fouten blijven blinde dwazen vasthouden;
ਨਾਨਕ ਕਾਢਿ ਲੇਹੁ ਪ੍ਰਭ ਆਪੇ ॥੨॥
naanak kaadt lehu prabh aape |2|Nanak: verhef en red ze, God! ||2||
ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਜੋ ਰਾਖਨਹਾਰੁ ॥
aad ant jo raakhanahaar |Van begin tot eind is Hij onze Beschermer,
ਤਿਸ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਕਰੈ ਗਵਾਰੁ ॥
tis siau preet na karai gavaar |en toch geven de onwetenden hun liefde niet aan Hem.
ਜਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨਵ ਨਿਧਿ ਪਾਵੈ ॥
jaa kee sevaa nav nidh paavai |Door Hem te dienen worden de negen schatten verkregen,
ਤਾ ਸਿਉ ਮੂੜਾ ਮਨੁ ਨਹੀ ਲਾਵੈ ॥
taa siau moorraa man nahee laavai |en toch verbinden de dwazen hun geest niet met Hem.
ਜੋ ਠਾਕੁਰੁ ਸਦ ਸਦਾ ਹਜੂਰੇ ॥
jo tthaakur sad sadaa hajoore |Onze Heer en Meester is altijd aanwezig, voor altijd en altijd,
ਤਾ ਕਉ ਅੰਧਾ ਜਾਨਤ ਦੂਰੇ ॥
taa kau andhaa jaanat doore |en toch geloven de geestelijk blinden dat Hij ver weg is.
ਜਾ ਕੀ ਟਹਲ ਪਾਵੈ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ॥
jaa kee ttahal paavai daragah maan |In Zijn dienst verkrijgt men eer aan het Hof van de Heer,
ਤਿਸਹਿ ਬਿਸਾਰੈ ਮੁਗਧੁ ਅਜਾਨੁ ॥
tiseh bisaarai mugadh ajaan |en toch vergeet de onwetende dwaas Hem.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਇਹੁ ਭੂਲਨਹਾਰੁ ॥
sadaa sadaa ihu bhoolanahaar |Voor eeuwig en altijd maakt deze persoon fouten;
ਨਾਨਕ ਰਾਖਨਹਾਰੁ ਅਪਾਰੁ ॥੩॥
naanak raakhanahaar apaar |3|O Nanak, de Oneindige Heer is onze reddende genade. ||3||
ਰਤਨੁ ਤਿਆਗਿ ਕਉਡੀ ਸੰਗਿ ਰਚੈ ॥
ratan tiaag kauddee sang rachai |Ze verlaten het juweel en worden verdiept in een schelp.
ਸਾਚੁ ਛੋਡਿ ਝੂਠ ਸੰਗਿ ਮਚੈ ॥
saach chhodd jhootth sang machai |Zij verloochenen de Waarheid en omarmen de onwaarheid.
ਜੋ ਛਡਨਾ ਸੁ ਅਸਥਿਰੁ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ॥
jo chhaddanaa su asathir kar maanai |Dat wat voorbijgaat, is volgens hen blijvend.
ਜੋ ਹੋਵਨੁ ਸੋ ਦੂਰਿ ਪਰਾਨੈ ॥
jo hovan so door paraanai |Dat wat immanent is, denken zij ver weg te zijn.
ਛੋਡਿ ਜਾਇ ਤਿਸ ਕਾ ਸ੍ਰਮੁ ਕਰੈ ॥
chhodd jaae tis kaa sram karai |Ze strijden voor wat ze uiteindelijk moeten achterlaten.
ਸੰਗਿ ਸਹਾਈ ਤਿਸੁ ਪਰਹਰੈ ॥
sang sahaaee tis paraharai |Ze keren zich af van de Heer, hun Hulp en Steun, die altijd bij hen is.
ਚੰਦਨ ਲੇਪੁ ਉਤਾਰੈ ਧੋਇ ॥
chandan lep utaarai dhoe |Ze wassen de sandelhoutpasta af;
ਗਰਧਬ ਪ੍ਰੀਤਿ ਭਸਮ ਸੰਗਿ ਹੋਇ ॥
garadhab preet bhasam sang hoe |net als ezels zijn ze verliefd op de modder.
ਅੰਧ ਕੂਪ ਮਹਿ ਪਤਿਤ ਬਿਕਰਾਲ ॥
andh koop meh patit bikaraal |Ze zijn in de diepe, donkere put gevallen.
ਨਾਨਕ ਕਾਢਿ ਲੇਹੁ ਪ੍ਰਭ ਦਇਆਲ ॥੪॥
naanak kaadt lehu prabh deaal |4|Nanak: verhef ze en red ze, o Barmhartige Heer God! ||4||
ਕਰਤੂਤਿ ਪਸੂ ਕੀ ਮਾਨਸ ਜਾਤਿ ॥
karatoot pasoo kee maanas jaat |Ze behoren tot de menselijke soort, maar gedragen zich als dieren.
ਲੋਕ ਪਚਾਰਾ ਕਰੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
lok pachaaraa karai din raat |Ze vervloeken anderen dag en nacht.
ਬਾਹਰਿ ਭੇਖ ਅੰਤਰਿ ਮਲੁ ਮਾਇਆ ॥
baahar bhekh antar mal maaeaa |Uiterlijk dragen ze religieuze gewaden, maar van binnen is het vuil van Maya.
ਛਪਸਿ ਨਾਹਿ ਕਛੁ ਕਰੈ ਛਪਾਇਆ ॥
chhapas naeh kachh karai chhapaaeaa |Ze kunnen dit niet verbergen, hoe hard ze ook proberen.
ਬਾਹਰਿ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਇਸਨਾਨ ॥
baahar giaan dhiaan isanaan |Uiterlijk tonen ze kennis, meditatie en zuivering,
ਅੰਤਰਿ ਬਿਆਪੈ ਲੋਭੁ ਸੁਆਨੁ ॥
antar biaapai lobh suaan |maar vanbinnen houdt zich de hond van de hebzucht vast.
ਅੰਤਰਿ ਅਗਨਿ ਬਾਹਰਿ ਤਨੁ ਸੁਆਹ ॥
antar agan baahar tan suaah |Het vuur van verlangen woedt vanbinnen; uiterlijk brengen ze as op hun lichaam aan.
ਗਲਿ ਪਾਥਰ ਕੈਸੇ ਤਰੈ ਅਥਾਹ ॥
gal paathar kaise tarai athaah |Er zit een steen om hun nek - hoe kunnen ze de ondoorgrondelijke oceaan oversteken?
ਜਾ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਬਸੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ॥
jaa kai antar basai prabh aap |Degenen in wie God Zelf verblijft
ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਸਹਜਿ ਸਮਾਤਿ ॥੫॥
naanak te jan sahaj samaat |5|- O Nanak, deze nederige wezens gaan intuïtief op in de Heer. ||5||
ਸੁਨਿ ਅੰਧਾ ਕੈਸੇ ਮਾਰਗੁ ਪਾਵੈ ॥
sun andhaa kaise maarag paavai |Hoe kunnen blinden door te luisteren het pad vinden?
ਕਰੁ ਗਹਿ ਲੇਹੁ ਓੜਿ ਨਿਬਹਾਵੈ ॥
kar geh lehu orr nibahaavai |Pak zijn hand vast, en dan kan hij zijn bestemming bereiken.
ਕਹਾ ਬੁਝਾਰਤਿ ਬੂਝੈ ਡੋਰਾ ॥
kahaa bujhaarat boojhai ddoraa |Hoe kan een raadsel door doven worden begrepen?
ਨਿਸਿ ਕਹੀਐ ਤਉ ਸਮਝੈ ਭੋਰਾ ॥
nis kaheeai tau samajhai bhoraa |Zeg 'nacht', en hij denkt dat je 'dag' zei.
ਕਹਾ ਬਿਸਨਪਦ ਗਾਵੈ ਗੁੰਗ ॥
kahaa bisanapad gaavai gung |Hoe kan een stomme de Liederen van de Heer zingen?
ਜਤਨ ਕਰੈ ਤਉ ਭੀ ਸੁਰ ਭੰਗ ॥
jatan karai tau bhee sur bhang |Hij kan het proberen, maar zijn stem zal hem in de steek laten.
ਕਹ ਪਿੰਗੁਲ ਪਰਬਤ ਪਰ ਭਵਨ ॥
kah pingul parabat par bhavan |Hoe kan de kreupele de berg beklimmen?
ਨਹੀ ਹੋਤ ਊਹਾ ਉਸੁ ਗਵਨ ॥
nahee hot aoohaa us gavan |Hij kan daar eenvoudigweg niet heen.
ਕਰਤਾਰ ਕਰੁਣਾ ਮੈ ਦੀਨੁ ਬੇਨਤੀ ਕਰੈ ॥
karataar karunaa mai deen benatee karai |O Schepper, Heer van Barmhartigheid - Uw nederige dienaar bidt;
ਨਾਨਕ ਤੁਮਰੀ ਕਿਰਪਾ ਤਰੈ ॥੬॥
naanak tumaree kirapaa tarai |6|Nanak: Bij uwe genade, red mij alstublieft. ||6||
ਸੰਗਿ ਸਹਾਈ ਸੁ ਆਵੈ ਨ ਚੀਤਿ ॥
sang sahaaee su aavai na cheet |De Heer, onze Hulp en Steun, is altijd bij ons, maar de sterveling herinnert zich Hem niet.
ਜੋ ਬੈਰਾਈ ਤਾ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
jo bairaaee taa siau preet |Hij toont liefde aan zijn vijanden.
ਬਲੂਆ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਭੀਤਰਿ ਬਸੈ ॥
balooaa ke grih bheetar basai |Hij woont in een kasteel van zand.
ਅਨਦ ਕੇਲ ਮਾਇਆ ਰੰਗਿ ਰਸੈ ॥
anad kel maaeaa rang rasai |Hij geniet van de plezierspelletjes en de smaak van Maya.
ਦ੍ਰਿੜੁ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ਮਨਹਿ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ॥
drirr kar maanai maneh prateet |Hij gelooft dat ze permanent zijn – dit is de overtuiging van zijn geest.
ਕਾਲੁ ਨ ਆਵੈ ਮੂੜੇ ਚੀਤਿ ॥
kaal na aavai moorre cheet |Voor de dwaas komt de dood niet eens in zijn gedachten.
ਬੈਰ ਬਿਰੋਧ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਮੋਹ ॥
bair birodh kaam krodh moh |Haat, conflict, seksueel verlangen, woede, emotionele gehechtheid,
ਝੂਠ ਬਿਕਾਰ ਮਹਾ ਲੋਭ ਧ੍ਰੋਹ ॥
jhootth bikaar mahaa lobh dhroh |onwaarheid, corruptie, enorme hebzucht en bedrog: