os aeth y mynyddoedd yn aur ac arian, yn serennog o emau a thlysau
-hyd yn oed wedyn, byddwn i'n addoli ac yn addoli Ti, ac ni fyddai fy hiraeth i lafarganu Dy Ganmoliaeth yn lleihau. ||1||
Mehl Cyntaf:
Pe bai pob un o'r deunaw llwyth o lystyfiant yn dod yn ffrwythau,
a'r glaswellt tyfiadol a aeth yn reis peraidd ; pe bawn yn gallu atal yr haul a'r lleuad yn eu orbitau a'u dal yn berffaith sefydlog
-hyd yn oed wedyn, byddwn i'n addoli ac yn addoli Ti, ac ni fyddai fy hiraeth i lafarganu Dy Ganmoliaeth yn lleihau. ||2||
Mehl Cyntaf:
Pe cystuddiwyd fy nghorff gan boen, Dan ddylanwad drwg ser anlwcus ;
a phe buasai brenhinoedd sugno gwaed yn dal grym arnaf fi
-hyd yn oed pe bai hyn yn fy nghyflwr, byddwn yn dal i addoli ac addoli Ti, ac ni fyddai fy hiraeth i lafarganu Dy Mawl yn lleihau. ||3||
Mehl Cyntaf:
Os tân a rhew oedd fy nillad, a'r gwynt oedd fy mwyd;
a hyd yn oed pe byddai prydferthwch nefol deniadol yn wragedd i mi, O Nanak - hyn oll a ânt heibio!
Hyd yn oed wedyn, byddwn i'n dy addoli a'th addoli, ac ni fyddai fy hiraeth i lafarganu Dy Fawl yn lleihau. ||4||
Pauree:
Nid yw'r cythraul ffôl, sy'n gwneud gweithredoedd drwg, yn adnabod ei Arglwydd a'i Feistr.
Galwch ef yn wallgof-ddyn, os nad yw yn deall ei hun.
Y mae ymryson y byd hwn yn ddrwg ; mae'r brwydrau hyn yn ei fwyta.
Heb Enw'r Arglwydd, mae bywyd yn ddiwerth. Trwy amheuaeth, mae'r bobl yn cael eu dinistrio.
Bydd un sy'n cydnabod bod pob llwybr ysbrydol yn arwain at yr Un yn cael ei ryddhau.
Bydd y sawl sy'n dweud celwydd yn syrthio i uffern ac yn llosgi.
Yn yr holl fyd, y rhai mwyaf bendithiol a sancteiddiol yw'r rhai sy'n parhau i gael eu hamsugno yn y Gwirionedd.
Mae un sy'n dileu hunanoldeb a dirmyg yn cael ei brynu yn Llys yr Arglwydd. ||9||
Mehl cyntaf, Salok:
Hwy yn unig sydd wir yn fyw, y mae eu meddyliau wedi eu llenwi â'r Arglwydd.
O Nanak, nid oes neb arall yn wir yn fyw;
y rhai byw yn unig a ymadawant mewn gwarth;
mae popeth maen nhw'n ei fwyta yn amhur.
Yn feddw â grym ac wedi'i wefreiddio â chyfoeth,
Ymhyfrydant yn eu pleserau, a dawnsiant o gwmpas yn ddigywilydd.
O Nanak, maent yn cael eu twyllo a'u twyllo.
Heb Enw'r Arglwydd, maent yn colli eu hanrhydedd ac yn ymadael. ||1||
Mehl Cyntaf:
Pa dda yw bwyd, a pha les yw dillad,
os nad yw'r Gwir Arglwydd yn aros o fewn y meddwl?
Pa les yw ffrwythau, pa les yw ghee, jaggery melys, pa les yw blawd, a pha les yw cig?
Pa les yw dillad, a pha les yw gwely meddal, i fwynhau pleserau a synwyrol ?
Pa les yw byddin, a pha les yw milwyr, gweision a phlastai i fyw ynddynt?
O Nanak, heb y Gwir Enw, bydd yr holl baraffernalia hwn yn diflannu. ||2||
Pauree:
Pa les yw dosbarth a statws cymdeithasol? Gwirionedd yn cael ei fesur o fewn.
Mae balchder yn statws rhywun fel gwenwyn yn ei ddal yn dy law ac yn ei fwyta, byddi farw.
Mae Rheol Penarglwydd y Gwir Arglwydd yn hysbys ar hyd yr oesoedd.
Mae un sy'n parchu Hukam Gorchymyn yr Arglwydd yn cael ei anrhydeddu a'i barchu yn Llys yr Arglwydd.
Trwy Orchymyn ein Harglwydd a'n Meistr y dygwyd ni i'r byd hwn.
Mae'r Drymiwr, y Guru, wedi cyhoeddi myfyrdod yr Arglwydd, trwy Air y Shabad.
Mae rhai wedi gosod eu ceffylau mewn ymateb, ac eraill yn cyfrwyo i fyny.
Mae rhai wedi clymu eu ffrwynau, ac eraill eisoes wedi marchogaeth. ||10||
Salok, Mehl Cyntaf:
Pan fyddo'r cnwd yn aeddfed, yna mae'n cael ei dorri i lawr; dim ond y coesyn sydd ar ôl yn sefyll.
Rhoddir yr ŷd ar y cob yn y dyrnwr, a gwahanir y cnewyll oddi wrth y cobiau.
Gan osod y cnewyllyn rhwng y ddwy faen melin, mae pobl yn eistedd ac yn malu'r ŷd.
Mae'r cnewyllyn hynny sy'n glynu wrth yr echel ganolog wedi'u harbed - mae Nanak wedi gweld y weledigaeth wych hon! ||1||
Mehl Cyntaf:
Edrychwch, a gwelwch sut mae'r siwgr-gansen yn cael ei dorri i lawr. Wedi torri ei changhennau, y mae ei draed wedi eu rhwymo ynghyd yn sypiau,