Y rhai y mae eu meddyliau wedi'u trwytho a'u gorchuddio â Chariad yr Arglwydd
— eu poenau enedigaeth a marwolaeth yn cael eu cymeryd ymaith. Cânt eu tywys yn awtomatig i Lys yr Arglwydd. ||1||Saib||
Mae un sydd wedi blasu'r Shabad, yn cael y gwir flas.
Y mae Enw yr Arglwydd yn aros o fewn ei feddwl.
Yr Arglwydd Dduw sydd Dragwyddol a Holl-dreiddiol.
Y mae Ef ei Hun yn agos, ac y mae Efe ei Hun ymhell. ||2||
Mae pawb yn siarad ac yn siarad trwy lefaru;
yr Arglwydd ei Hun sydd yn maddeu, ac yn ein huno ni ag Ef ei Hun.
Trwy siarad a siarad yn unig, ni cheir Ef.
Mae'r Gurmukh yn dileu ei hunan-syniad o'r tu mewn.
Y mae wedi ei drwytho â Chariad yr Arglwydd, wedi diystyru ymlyniad bydol.
Mae'n myfyrio ar y Gair hollol Ddihalog o Shabad y Guru.
O Nanac, y Naam, Enw yr Arglwydd, yw ein Hiachawdwriaeth ni. ||4||4||43||
Aasaa, Trydydd Mehl:
Ynghlwm wrth gariad deuoliaeth, dim ond poen y mae rhywun yn ei achosi.
Heb Air y Shabad, mae bywyd rhywun yn cael ei wastraffu yn ofer.
Wrth wasanaethu'r Gwir Guru, ceir dealltwriaeth,
ac yna, nid yw un yn gysylltiedig â chariad deuoliaeth. ||1||
Mae'r rhai sy'n glynu wrth eu gwreiddiau, yn dod yn dderbyniol.
Nos a dydd, y maent yn myfyrio o fewn eu calonnau ar Enw'r Arglwydd; trwy Air y Guru's Shabad, maent yn adnabod yr Un Arglwydd. ||1||Saib||
Y sawl sydd ynghlwm wrth y gangen, nid yw'n derbyn y ffrwythau.
Am weithredoedd dall, derbynnir cosb ddall.
Nid yw'r manmukh dall, hunan ewyllysgar yn dod o hyd i unrhyw le i orffwys.
Cynrhon yw ef mewn tail, ac mewn tail y bydd yn pydru. ||2||
Gan wasanaethu'r Guru, ceir heddwch tragwyddol.
Yn ymuno â'r Gwir Gynnulleidfa, y Sat Sangat, Cenir Mawl i'r Arglwydd.
Un sy'n myfyrio ar y Naam, sef Enw'r Arglwydd,
yn achub ei hun, a'i deulu hefyd. ||3||
Trwy Air y Guru's Bani, mae'r Naam yn atseinio;
O Nanak, trwy Air y Shabad, mae rhywun yn dod o hyd i Blasty Presenoldeb yr Arglwydd o fewn cartref y galon.
Dan Gyfarwyddyd Guru, ymdrochwch ym Mhwll y Gwirionedd, yn Nŵr yr Arglwydd;
fel hyn y golchir ymaith fudr drygioni a phechod oll. ||4||5||44||
Aasaa, Trydydd Mehl:
Mae'r manmukhiaid hunan ewyllysgar yn marw; maent yn gwastraffu i ffwrdd yn angau.
Yng nghariad deuoliaeth, maent yn llofruddio eu heneidiau eu hunain.
Yn llefain, Mwyn, mwynglawdd!, maent yn adfeiliedig.
Nid ydynt yn cofio eu heneidiau; maent yn cysgu mewn ofergoeledd. ||1||
Ef yn unig sy'n marw marwolaeth go iawn, sy'n marw yn y Gair y Shabad.
Mae'r Guru wedi fy ysbrydoli i sylweddoli, bod mawl ac athrod yr un peth; yn y byd hwn, ceir yr elw trwy lafarganu Enw yr Arglwydd. ||1||Saib||
Y mae y rhai sydd heb y Naam, sef Enw yr Arglwydd, wedi eu toddi yn y groth.
Diwerth yw genedigaeth y rhai sy'n cael eu denu gan ddeuoliaeth.
Heb y Naam, mae pawb yn llosgi mewn poen.
Mae'r Gwir Gwrw Perffaith wedi rhoi'r ddealltwriaeth hon i mi. ||2||
Mae'r meddwl anwadal yn cael ei daro i lawr gymaint o weithiau.
Wedi colli'r cyfle hwn, ni cheir dod o hyd i le i orffwys.
Bwrw i groth ailymgnawdoliad, Mae marwol yn byw mewn tail;
mewn cartref o'r fath, mae'r manmukh hunan-barod yn dechrau preswylio. ||3||
Aberth wyf am byth i'm Gwir Guru;
y mae goleuni y Gurmukh yn ymdoddi i Oleuni Dwyfol yr Arglwydd.
Trwy Bani Diffygiol y Gair, mae'r meidrol yn trigo o fewn cartref ei hunan fewnol ei hun.
O Nanak, mae'n gorchfygu ei ego, ac yn parhau i fod ar wahân am byth. ||4||6||45||
Aasaa, Trydydd Mehl:
Mae caethwas yr Arglwydd yn gosod ei statws cymdeithasol ei hun o'r neilltu.