ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 362
ਜੋ ਮਨਿ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥
jo man raate har rang laae |اُهي آهن جن جا ذهن رب جي محبت سان ڀريل ۽ رنگيل آهن
ਤਿਨ ਕਾ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਲਾਥਾ ਤੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਮਿਲੇ ਸੁਭਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tin kaa janam maran dukh laathaa te har daragah mile subhaae |1| rahaau |- سندن جنم ۽ مرڻ جا ڏک دور ٿي وڃن ٿا. اهي خود بخود رب جي درٻار ۾ داخل ٿي ويا آهن. ||1||روڪ||
ਸਬਦੁ ਚਾਖੈ ਸਾਚਾ ਸਾਦੁ ਪਾਏ ॥
sabad chaakhai saachaa saad paae |جنهن شبد کي چکيو، ان کي حقيقي ذائقو ملي ٿو.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
har kaa naam man vasaae |رب جو نالو سندس ذهن ۾ رهي ٿو.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
har prabh sadaa rahiaa bharapoor |خداوند خدا ابدي ۽ تمام وسيع آهي.
ਆਪੇ ਨੇੜੈ ਆਪੇ ਦੂਰਿ ॥੨॥
aape nerrai aape door |2|هو پاڻ ويجھو آهي ۽ پاڻ پري آهي. ||2||
ਆਖਣਿ ਆਖੈ ਬਕੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
aakhan aakhai bakai sabh koe |هرڪو ڳالهائيندو آهي ۽ تقرير ذريعي ڳالهائيندو آهي.
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਸੋਇ ॥
aape bakhas milaae soe |رب پاڻ معاف ڪري ٿو، ۽ اسان کي پاڻ سان گڏ ڪري ٿو.
ਕਹਣੈ ਕਥਨਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
kahanai kathan na paaeaa jaae |رڳو ڳالهائڻ ۽ ڳالهائڻ سان، هو حاصل نه ٿو ٿئي.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
guramukh vichahu aap gavaae |گرومک پنهنجي اندر مان خود غرور کي ختم ڪري ٿو.
ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇ ॥
har rang raate mohu chukaae |هو دنياوي لاڳاپن کي ڇڏي، رب جي محبت سان ڀريل آهي.
ਅਤਿ ਨਿਰਮਲੁ ਗੁਰਸਬਦ ਵੀਚਾਰ ॥
at niramal gurasabad veechaar |هو گرو جي لفظ جي بلڪل بي مثال لفظ تي غور ڪري ٿو.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥੪॥੪੩॥
naanak naam savaaranahaar |4|4|43|اي نانڪ، نالو، رب جو نالو، اسان جي نجات آهي. ||4||4||43||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |آسا، ٽيون مهل:
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਗੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
doojai bhaae lage dukh paaeaa |دوئي جي محبت سان جڙيل، هڪ ئي درد کي برداشت ڪري ٿو.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
bin sabadai birathaa janam gavaaeaa |لفظ جي بغير، انسان جي زندگي بيڪار ٿي ويندي آهي.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥
satigur sevai sojhee hoe |سچي گروءَ جي خدمت ڪرڻ سان سمجھ ملي ٿي،
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥੧॥
doojai bhaae na laagai koe |1|۽ پوء، ڪو به دوئي جي محبت سان ڳنڍيل ناهي. ||1||
ਮੂਲਿ ਲਾਗੇ ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ॥
mool laage se jan paravaan |جيڪي پنهنجي پاڙن کي مضبوطيءَ سان پڪڙيندا آهن، سي قبول ٿيندا آهن.
ਅਨਦਿਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਹਿਰਦੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
anadin raam naam jap hiradai gurasabadee har eko jaan |1| rahaau |رات ۽ ڏينهن، اهي پنهنجي دلين ۾ رب جي نالي تي غور ڪندا آهن. گرو جي ڪلام جي ذريعي، اهي هڪ رب کي سڃاڻندا آهن. ||1||روڪ||
ਡਾਲੀ ਲਾਗੈ ਨਿਹਫਲੁ ਜਾਇ ॥
ddaalee laagai nihafal jaae |جيڪو شاخ سان جڙيل آهي، تنهن کي ميوو نٿو ملي.
ਅੰਧਂੀ ਕੰਮੀ ਅੰਧ ਸਜਾਇ ॥
andhanee kamee andh sajaae |انڌن ڪمن جي، انڌي سزا ملي ٿي.
ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਠਉਰ ਨ ਪਾਇ ॥
manamukh andhaa tthaur na paae |انڌا، خود غرض انسان کي آرام جي جاءِ نه ملندي آهي.
ਬਿਸਟਾ ਕਾ ਕੀੜਾ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਪਚਾਇ ॥੨॥
bisattaa kaa keerraa bisattaa maeh pachaae |2|هُو ٻوٽي ۾ ٻڏل آهي، ۽ کوهه ۾ ئي سڙي ويندو. ||2||
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
gur kee sevaa sadaa sukh paae |گرو جي خدمت ڪرڻ سان، دائمي امن حاصل ٿئي ٿو.
ਸੰਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥
santasangat mil har gun gaae |سچي جماعت، ست سنگت ۾ شامل ٿيڻ سان، رب جي شان جا گيت ڳايا وڃن ٿا.
ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
naame naam kare veechaar |جيڪو غور ڪري ٿو اسم، رب جي نالي،
ਆਪਿ ਤਰੈ ਕੁਲ ਉਧਰਣਹਾਰੁ ॥੩॥
aap tarai kul udharanahaar |3|پاڻ کي بچائي ٿو، ۽ پنهنجي خاندان کي پڻ. ||3||
ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਨਾਮਿ ਵਜਾਏ ॥
gur kee baanee naam vajaae |گرو جي ڪلام جي ذريعي، نالو گونجي ٿو؛
ਨਾਨਕ ਮਹਲੁ ਸਬਦਿ ਘਰੁ ਪਾਏ ॥
naanak mahal sabad ghar paae |اي نانڪ، ڪلام جي ذريعي، انسان کي دل جي گهر ۾ رب جي حضور جو محل ملي ٿو.
ਗੁਰਮਤਿ ਸਤ ਸਰਿ ਹਰਿ ਜਲਿ ਨਾਇਆ ॥
guramat sat sar har jal naaeaa |گرو جي هدايتن تحت، سچ جي تلاء ۾ غسل ڪريو، رب جي پاڻي ۾؛
ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਸਭੁ ਦੁਰਤੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥੫॥੪੪॥
duramat mail sabh durat gavaaeaa |4|5|44|اهڙيءَ طرح بڇڙائي ۽ گناهه جي گندگي سڀ ڌوئي ويندي. ||4||5||44||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |آسا، ٽيون مهل:
ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਮਰਣੁ ਵਿਗਾੜਹਿ ॥
manamukh mareh mar maran vigaarreh |پاڻ سڳورا مري رهيا آهن. اهي موت ۾ برباد ٿي رهيا آهن.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਆਤਮ ਸੰਘਾਰਹਿ ॥
doojai bhaae aatam sanghaareh |ٻهراڙيءَ جي محبت ۾، پنهنجي جان جو قتل ڪن ٿا.
ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵਿਗੂਤਾ ॥
meraa meraa kar kar vigootaa |رڙ ڪري، منهنجو، منهنجو!، اهي برباد ٿي ويا آهن.
ਆਤਮੁ ਨ ਚੀਨੑੈ ਭਰਮੈ ਵਿਚਿ ਸੂਤਾ ॥੧॥
aatam na cheenaai bharamai vich sootaa |1|اُھي پنھنجي روح کي ياد نه ڪندا آھن. اهي وهم ۾ سمايل آهن. ||1||
ਮਰੁ ਮੁਇਆ ਸਬਦੇ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥
mar mueaa sabade mar jaae |اُهو ئي حقيقي موت مري ٿو، جيڪو ڪلامِ مقدس ۾ مري ٿو.
ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਗੁਰਿ ਸਮ ਜਾਣਾਈ ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਜਪਿ ਲੈ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ausatat nindaa gur sam jaanaaee is jug meh laahaa har jap lai jaae |1| rahaau |گرو مون کي اهو احساس ڏيارڻ لاءِ متاثر ڪيو آهي، ته ساراهه ۽ بدمعاشي هڪجهڙا آهن. هن دنيا ۾ نفعو رب جي نالي سان ملندو آهي. ||1||روڪ||
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣ ਗਰਭ ਗਲਿ ਜਾਇ ॥
naam vihoon garabh gal jaae |جن ۾ رب جي نالي جي کوٽ آهي، سي پيٽ ۾ ئي ڦاٿل آهن.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇ ॥
birathaa janam doojai lobhaae |بيڪار آهي انهن جو جنم جن کي دوئي جي لالچ ۾ آهي.
ਨਾਮ ਬਿਹੂਣੀ ਦੁਖਿ ਜਲੈ ਸਬਾਈ ॥
naam bihoonee dukh jalai sabaaee |نام جي بغير، سڀ درد ۾ جلندا آهن.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥੨॥
satigur poorai boojh bujhaaee |2|ڪامل سچي گرو مون کي اها سمجھ ڏني آهي. ||2||
ਮਨੁ ਚੰਚਲੁ ਬਹੁ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥
man chanchal bahu chottaa khaae |منجهيل ذهن ڪيترا ئي ڀيرا ٽٽندو آهي.
ਏਥਹੁ ਛੁੜਕਿਆ ਠਉਰ ਨ ਪਾਇ ॥
ethahu chhurrakiaa tthaur na paae |هي موقعو وڃائڻ سان، آرام جي جاءِ نه ملندي.
ਗਰਭ ਜੋਨਿ ਵਿਸਟਾ ਕਾ ਵਾਸੁ ॥
garabh jon visattaa kaa vaas |وري جنم جي پيٽ ۾ اڇلائي، موتي کير ۾ رهندو آهي.
ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਮਨਮੁਖੁ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥੩॥
tit ghar manamukh kare nivaas |3|اهڙي گهر ۾، خود ارادي وارو انسان رهجي وڃي ٿو. ||3||
ਅਪੁਨੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਸਦਾ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
apune satigur kau sadaa bal jaaee |مان هميشه لاءِ پنهنجي سچي گرو تي قربان آهيان.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥
guramukh jotee jot milaaee |گرومخ جي روشني رب جي ديوي نور سان ملي ٿي.
ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ॥
niramal baanee nij ghar vaasaa |لفظ جي بي مثال باني ذريعي، انسان پنهنجي اندر جي گهر ۾ رهي ٿو.
ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਸਦਾ ਉਦਾਸਾ ॥੪॥੬॥੪੫॥
naanak haumai maare sadaa udaasaa |4|6|45|اي نانڪ، هو پنهنجي انا کي فتح ڪري ٿو، ۽ هميشه لاءِ لاتعلق رهي ٿو. ||4||6||45||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |آسا، ٽيون مهل:
ਲਾਲੈ ਆਪਣੀ ਜਾਤਿ ਗਵਾਈ ॥
laalai aapanee jaat gavaaee |رب جو ٻانهو پنهنجي سماجي حيثيت کي الڳ ڪري ٿو.