جيڪو ڄاڻي ٿو ته خدا کيس پيدا ڪيو آهي، اهو رب جي حضور جي بي مثال منزل تائين پهچي ٿو.
رب جي عبادت ڪندي، مان سندس شاندار ساراهه ڳائيندو آهيان. نانڪ تنهنجو غلام آهي. ||4||1||
رامڪلي، پنجين مهل:
پاڻ کي سڀني ماڻھن جي پيرن ھيٺان رکو، ۽ توھان کي بلند ڪيو ويندو. هن طريقي سان هن جي خدمت ڪريو.
ڄاڻو ته سڀ توهان جي مٿان آهن، ۽ توهان کي رب جي درٻار ۾ آرام ملندو. ||1||
اي اولياءَ، اھا ڳالھه ڳالھايو جيڪا ديوتائن کي پاڪ ڪري ۽ ديوتائن کي پاڪ ڪري.
گرومخ جي حيثيت ۾، سندس باني جو ڪلام ڳايو، هڪ پل لاءِ به. ||1||روڪ||
پنهنجي فريب جي منصوبن کي ڇڏي ڏيو، ۽ آسماني محل ۾ رهو؛ ڪنهن ٻئي کي ڪوڙو نه سڏيو.
سچي گروءَ سان ملڻ سان، توکي ملي ويندا نو خزانا. هن طريقي سان، توهان حقيقت جي جوهر کي ڳوليندا. ||2||
شڪ کي ختم ڪريو، ۽ گرو مُخ جي حيثيت ۾، رب لاءِ پيار قائم ڪريو؛ پنھنجي نفس کي سمجھو، اي تقدير جا ڀائرو.
ڄاڻو ته خدا ويجهو آهي، ۽ هميشه موجود آهي. توهان ڪنهن ٻئي کي نقصان پهچائڻ جي ڪوشش ڪيئن ڪري سگهو ٿا؟ ||3||
سچي گروءَ سان ملڻ سان تنهنجو رستو صاف ٿي ويندو، ۽ تون آسانيءَ سان پنهنجي پالڻهار سان ملي سگهندين.
برڪت وارا، برڪت وارا آهن اهي عاجز انسان، جيڪي ڪالي يوگا جي هن اونداهي دور ۾، رب کي ڳوليندا آهن. نانڪ انهن تي هميشه لاءِ قربان آهي. ||4||2||
رامڪلي، پنجين مهل:
اچڻ مون کي خوش نه ٿو ڪري، ۽ وڃڻ سان مون کي تڪليف نه ٿي اچي، ۽ تنهنڪري منهنجو دماغ بيمار نه آهي.
مان هميشه لاءِ خوشين ۾ آهيان، ڇو ته مون کي مڪمل گرو مليو آهي. رب کان منهنجي جدائي مڪمل طور تي ختم ٿي وئي آهي. ||1||
اهڙيءَ طرح مون پنهنجي ذهن کي رب سان ملايو آهي.
وابستگي، ڏک، مرض ۽ عوام جي راءِ مون تي اثر نه ڪندي آهي، تنهنڪري مان رب، هار، هر، جي نفيس جوهر مان لطف اندوز ٿيندو آهيان. ||1||روڪ||
مان آسماني دائري ۾ خالص، هن زمين تي خالص، ۽ پاتال جي پاڙن ۾ خالص آهيان. مان دنيا جي ماڻهن کان الڳ رهان ٿو.
رب جي فرمانبرداري، مون کي هميشه لاء امن حاصل آهي. جتي به ڏسان ٿو، اتي مون کي رب العالمين نظر اچي ٿو. ||2||
اتي ڪو شيو يا شڪتي ناهي، ڪا توانائي يا مادو ناهي، پاڻي يا واء ناهي، اتي ڪا دنيا شڪل ناهي،
جتي سچو گرو، يوگي، رهندو آهي، جتي لافاني خداوند خدا، ناقابل رسائي ماسٽر رهندو آهي. ||3||
جسم ۽ دماغ رب سان تعلق رکن ٿا؛ سڀ دولت رب جي آهي. مان رب جون ڪهڙيون خوبيون بيان ڪري سگهان ٿو؟
نانڪ چوي ٿو، ”گرو منهنجي ۽ تنهنجي“ جي احساس کي تباهه ڪري ڇڏيو آهي. جيئن پاڻي سان پاڻي، مان خدا سان مليل آهيان. ||4||3||
رامڪلي، پنجين مهل:
اهو ٽن خاصيتن کان ٻاهر آهي. اهو اڻڄاتل رهي ٿو. ساڃاهه وندن کي اها خبر ناهي.
گرو جي خزاني ۾ زيورن سان ڀريل هڪ ڪمرو آهي، جيڪو امرت سان ڀريل آهي. ||1||
هي شيء شاندار ۽ حيرت انگيز آهي! اهو بيان نٿو ڪري سگهجي.
اها هڪ ناقابل فهم شيءِ آهي، اي تقدير جا ڀائرو! ||1||روڪ||
ان جي قيمت جو اندازو لڳائي نٿو سگهجي. ان بابت ڪو ڇا ٿو چئي سگهي؟
ان کي ڳالهائڻ ۽ بيان ڪرڻ سان، سمجهي نه ٿو سگهجي. صرف هڪ جيڪو ان کي ڏسي ٿو ان کي سمجهي ٿو. ||2||
اهو صرف خالق رب ڄاڻي ٿو؛ ڪو غريب جاندار ڇا ٿو ڪري سگهي؟
صرف هو پاڻ ئي ڄاڻي ٿو پنهنجي حالت ۽ حد. رب پاڻ ئي خزانو ڀريندڙ آهي. ||3||
اهڙي امرت جو ذائقو چکڻ سان، ذهن مطمئن ۽ اطمينان رکي ٿو.
چوي ٿو نانڪ، منهنجي اميد پوري ٿي. مون کي گرو جي حرم ملي آهي. ||4||4||