ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 972
ਜਬ ਨਖ ਸਿਖ ਇਹੁ ਮਨੁ ਚੀਨੑਾ ॥
jab nakh sikh ihu man cheenaa |جڏهن مون کي اهو ذهن سمجهه ۾ آيو ته، منهنجي پيرن جي آڱرين کان وٺي منهنجي مٿي جي تاج تائين،
ਤਬ ਅੰਤਰਿ ਮਜਨੁ ਕੀਨੑਾ ॥੧॥
tab antar majan keenaa |1|پوءِ مون پنهنجو صاف غسل ڪيو، پنهنجي اندر اندر. ||1||
ਪਵਨਪਤਿ ਉਨਮਨਿ ਰਹਨੁ ਖਰਾ ॥
pavanapat unaman rahan kharaa |دماغ، سانس جو مالڪ، عظيم نعمت جي حالت ۾ رهي ٿو.
ਨਹੀ ਮਿਰਤੁ ਨ ਜਨਮੁ ਜਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
nahee mirat na janam jaraa |1| rahaau |هاڻي مون لاءِ نه موت آهي، نه وري جنم، ۽ نه عمر. ||1||روڪ||
ਉਲਟੀ ਲੇ ਸਕਤਿ ਸਹਾਰੰ ॥
aulattee le sakat sahaaran |ماديت کان منهن موڙي، مون کي شعوري سهارو مليو آهي.
ਪੈਸੀਲੇ ਗਗਨ ਮਝਾਰੰ ॥
paiseele gagan majhaaran |مان ذهن جي آسمان ۾ داخل ٿي چڪو آهيان، ۽ ڏهين دروازي کي کوليو آهي.
ਬੇਧੀਅਲੇ ਚਕ੍ਰ ਭੁਅੰਗਾ ॥
bedheeale chakr bhuangaa |ڪوئلي ڪنڊلني توانائي جا چڪر کوليا ويا آهن،
ਭੇਟੀਅਲੇ ਰਾਇ ਨਿਸੰਗਾ ॥੨॥
bhetteeale raae nisangaa |2|۽ مون پنهنجي رب جي بادشاهه سان بي خوف ملاقات ڪئي آهي. ||2||
ਚੂਕੀਅਲੇ ਮੋਹ ਮਇਆਸਾ ॥
chookeeale moh meaasaa |مايا سان منهنجو لاڳاپو ختم ٿي ويو آهي.
ਸਸਿ ਕੀਨੋ ਸੂਰ ਗਿਰਾਸਾ ॥
sas keeno soor giraasaa |چنڊ جي توانائي سج جي توانائي کي کائي ڇڏيو آهي.
ਜਬ ਕੁੰਭਕੁ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ॥
jab kunbhak bharipur leenaa |جڏهن مون کي ڌيان ڏنو ويو ۽ سڀني وسيع رب ۾ ضم ٿي ويو،
ਤਹ ਬਾਜੇ ਅਨਹਦ ਬੀਣਾ ॥੩॥
tah baaje anahad beenaa |3|پوءِ اڻڄاتل آواز جو وهڪرو وائبرٽ ڪرڻ لڳو. ||3||
ਬਕਤੈ ਬਕਿ ਸਬਦੁ ਸੁਨਾਇਆ ॥
bakatai bak sabad sunaaeaa |اسپيڪر ڳالهايو آهي، ۽ ڪلام جو اعلان ڪيو آهي.
ਸੁਨਤੈ ਸੁਨਿ ਮੰਨਿ ਬਸਾਇਆ ॥
sunatai sun man basaaeaa |ٻڌندڙ ٻڌو ۽ ذهن ۾ سمايو.
ਕਰਿ ਕਰਤਾ ਉਤਰਸਿ ਪਾਰੰ ॥
kar karataa utaras paaran |خالق ڏانهن ڇڪي، هڪ پار ٿي وڃي.
ਕਹੈ ਕਬੀਰਾ ਸਾਰੰ ॥੪॥੧॥੧੦॥
kahai kabeeraa saaran |4|1|10|ڪبير چوي ٿو، هي جوهر آهي. ||4||1||10||
ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਦੁਇ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
chand sooraj due jot saroop |چنڊ ۽ سج ٻئي روشنيءَ جا مجسما آهن.
ਜੋਤੀ ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਅਨੂਪੁ ॥੧॥
jotee antar braham anoop |1|انهن جي روشني ۾، خدا آهي، بي مثال. ||1||
ਕਰੁ ਰੇ ਗਿਆਨੀ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੁ ॥
kar re giaanee braham beechaar |اي روحاني استاد، خدا تي غور ڪريو.
ਜੋਤੀ ਅੰਤਰਿ ਧਰਿਆ ਪਸਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jotee antar dhariaa pasaar |1| rahaau |ان روشنيءَ ۾ پيدا ٿيل ڪائنات جي وسعت موجود آهي. ||1||روڪ||
ਹੀਰਾ ਦੇਖਿ ਹੀਰੇ ਕਰਉ ਆਦੇਸੁ ॥
heeraa dekh heere krau aades |هيرن ڏانهن ڏسندي، مان هن هيرن کي عاجزي سان سلام ڪريان ٿو.
ਕਹੈ ਕਬੀਰੁ ਨਿਰੰਜਨ ਅਲੇਖੁ ॥੨॥੨॥੧੧॥
kahai kabeer niranjan alekh |2|2|11|ڪبير جو چوڻ آهي ته، بي مثال رب بيان نه ٿو ڪري سگهجي. ||2||2||11||
ਦੁਨੀਆ ਹੁਸੀਆਰ ਬੇਦਾਰ ਜਾਗਤ ਮੁਸੀਅਤ ਹਉ ਰੇ ਭਾਈ ॥
duneea huseeaar bedaar jaagat museeat hau re bhaaee |دنيا جا ماڻهو، جاڳندا ۽ باخبر رهن. اي تقدير جا ڀائرو، جاڳندي به لُٽيو پيو آھيو.
ਨਿਗਮ ਹੁਸੀਆਰ ਪਹਰੂਆ ਦੇਖਤ ਜਮੁ ਲੇ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
nigam huseeaar paharooaa dekhat jam le jaaee |1| rahaau |جڏهن ته ويد نگهبان بيٺا آهن، موت جو رسول توکي کڻي وڃي ٿو. ||1||روڪ||
ਨੰੀਬੁ ਭਇਓ ਆਂਬੁ ਆਂਬੁ ਭਇਓ ਨੰੀਬਾ ਕੇਲਾ ਪਾਕਾ ਝਾਰਿ ॥
naneeb bheio aanb aanb bheio naneebaa kelaa paakaa jhaar |هن جو خيال آهي ته ڪچو نم جو ميوو آهي انبو آهي، ۽ انبو آهي ڪچو نِم. هُو اُن ٻوٽي تي پختي ڪيلي جو تصور ڪري ٿو.
ਨਾਲੀਏਰ ਫਲੁ ਸੇਬਰਿ ਪਾਕਾ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰ ॥੧॥
naaleer fal sebar paakaa moorakh mugadh gavaar |1|هو سوچي ٿو ته پڪل ناريل، بنجر سمل جي وڻ تي ٽنگيل آهي. هي ڪهڙو بيوقوف، بيوقوف بيوقوف آهي! ||1||
ਹਰਿ ਭਇਓ ਖਾਂਡੁ ਰੇਤੁ ਮਹਿ ਬਿਖਰਿਓ ਹਸਤੰੀ ਚੁਨਿਓ ਨ ਜਾਈ ॥
har bheio khaandd ret meh bikhario hasatanee chunio na jaaee |رب کنڊ وانگر آهي، سانت تي اڇلايو ويو آهي. هاٿي ان کي کڻي نٿو سگهي.
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਕੁਲ ਜਾਤਿ ਪਾਂਤਿ ਤਜਿ ਚੀਟੀ ਹੋਇ ਚੁਨਿ ਖਾਈ ॥੨॥੩॥੧੨॥
keh kabeer kul jaat paant taj cheettee hoe chun khaaee |2|3|12|ڪبير چوي ٿو، ڇڏي ڏي پنھنجو نسب، سماجي حيثيت ۽ عزت. ننڍي چيلهه وانگر ٿيءُ- کڻي کنڊ کائو. ||2||3||12||
ਬਾਣੀ ਨਾਮਦੇਉ ਜੀਉ ਕੀ ਰਾਮਕਲੀ ਘਰੁ ੧ ॥
baanee naamadeo jeeo kee raamakalee ghar 1 |لفظ نام ديوي جي، رامڪلي، پهريون بيت:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਆਨੀਲੇ ਕਾਗਦੁ ਕਾਟੀਲੇ ਗੂਡੀ ਆਕਾਸ ਮਧੇ ਭਰਮੀਅਲੇ ॥
aaneele kaagad kaatteele gooddee aakaas madhe bharameeale |ڇوڪرو ڪاغذ کڻي ٿو، ان کي ڪٽي ٿو ۽ پتنگ ٺاهي ٿو، ۽ ان کي آسمان ۾ اڏائي ٿو.
ਪੰਚ ਜਨਾ ਸਿਉ ਬਾਤ ਬਤਊਆ ਚੀਤੁ ਸੁ ਡੋਰੀ ਰਾਖੀਅਲੇ ॥੧॥
panch janaa siau baat btaooaa cheet su ddoree raakheeale |1|پنهنجن دوستن سان ڳالهيون ڪندي، اڃا به پنهنجو ڌيان پتنگ جي تار تي رکي ٿو. ||1||
ਮਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮਾ ਬੇਧੀਅਲੇ ॥
man raam naamaa bedheeale |منهنجي ذهن کي رب جي نالي سان سوراخ ڪيو ويو آهي،
ਜੈਸੇ ਕਨਿਕ ਕਲਾ ਚਿਤੁ ਮਾਂਡੀਅਲੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaise kanik kalaa chit maanddeeale |1| rahaau |سوناريءَ وانگر، جنهن جو ڌيان سندس ڪم تي آهي. ||1||روڪ||
ਆਨੀਲੇ ਕੁੰਭੁ ਭਰਾਈਲੇ ਊਦਕ ਰਾਜ ਕੁਆਰਿ ਪੁਰੰਦਰੀਏ ॥
aaneele kunbh bharaaeele aoodak raaj kuaar purandaree |شهر جي نوجوان ڇوڪري گھڙو کڻي پاڻي ڀريندي.
ਹਸਤ ਬਿਨੋਦ ਬੀਚਾਰ ਕਰਤੀ ਹੈ ਚੀਤੁ ਸੁ ਗਾਗਰਿ ਰਾਖੀਅਲੇ ॥੨॥
hasat binod beechaar karatee hai cheet su gaagar raakheeale |2|هوءَ کلندي، کيڏندي ۽ پنهنجن دوستن سان ڳالهائي ٿي، پر هوءَ پنهنجو ڌيان پاڻيءَ جي گھڙي تي رکي ٿي. ||2||
ਮੰਦਰੁ ਏਕੁ ਦੁਆਰ ਦਸ ਜਾ ਕੇ ਗਊ ਚਰਾਵਨ ਛਾਡੀਅਲੇ ॥
mandar ek duaar das jaa ke gaoo charaavan chhaaddeeale |ڳئون کي ڇڏي ڏنو ويو آهي، ڏهن دروازن جي محل مان ٻاهر، ميدان ۾ چرڻ لاء.
ਪਾਂਚ ਕੋਸ ਪਰ ਗਊ ਚਰਾਵਤ ਚੀਤੁ ਸੁ ਬਛਰਾ ਰਾਖੀਅਲੇ ॥੩॥
paanch kos par gaoo charaavat cheet su bachharaa raakheeale |3|اهو پنجن ميلن جي مفاصلي تي چرندو آهي، پر پنهنجو ڌيان پنهنجي گابي تي رکي ٿو. ||3||
ਕਹਤ ਨਾਮਦੇਉ ਸੁਨਹੁ ਤਿਲੋਚਨ ਬਾਲਕੁ ਪਾਲਨ ਪਉਢੀਅਲੇ ॥
kahat naamadeo sunahu tilochan baalak paalan paudteeale |نام ديوي چوي ٿو، ٻڌ، اي ترلوچن: ٻار پينگهي ۾ رکيل آهي.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਕਾਜ ਬਿਰੂਧੀ ਚੀਤੁ ਸੁ ਬਾਰਿਕ ਰਾਖੀਅਲੇ ॥੪॥੧॥
antar baahar kaaj biroodhee cheet su baarik raakheeale |4|1|ان جي ماءُ اندر ۽ ٻاهر ڪم تي آهي، پر هوءَ پنهنجي ٻار کي پنهنجي خيالن ۾ رکي ٿي. ||4||1||
ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਸਾਸਤ੍ਰ ਆਨੰਤਾ ਗੀਤ ਕਬਿਤ ਨ ਗਾਵਉਗੋ ॥
bed puraan saasatr aanantaa geet kabit na gaavaugo |بيشمار ويد، پرانا ۽ شاستر آهن. مان سندن گيت ۽ گيت نه ڳائيندو آهيان.