شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1244


ਬੇਦੁ ਵਪਾਰੀ ਗਿਆਨੁ ਰਾਸਿ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥
bed vapaaree giaan raas karamee palai hoe |

ويد رڳو واپاري آهن؛ روحاني حڪمت سرمايو آهي؛ سندس فضل سان، اهو ملي ٿو.

ਨਾਨਕ ਰਾਸੀ ਬਾਹਰਾ ਲਦਿ ਨ ਚਲਿਆ ਕੋਇ ॥੨॥
naanak raasee baaharaa lad na chaliaa koe |2|

اي نانڪ، سرمائي کان سواءِ، ڪو به نفعي سان نه ويو آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਨਿੰਮੁ ਬਿਰਖੁ ਬਹੁ ਸੰਚੀਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥
ninm birakh bahu sancheeai amrit ras paaeaa |

توهان هڪ تلخ Neem وڻ کي ambrosial امرت سان پاڻي ڪري سگهو ٿا.

ਬਿਸੀਅਰੁ ਮੰਤ੍ਰਿ ਵਿਸਾਹੀਐ ਬਹੁ ਦੂਧੁ ਪੀਆਇਆ ॥
biseear mantr visaaheeai bahu doodh peeaeaa |

توهان هڪ زهريلي نانگ کي تمام گهڻو کير کارائي سگهو ٿا.

ਮਨਮੁਖੁ ਅਭਿੰਨੁ ਨ ਭਿਜਈ ਪਥਰੁ ਨਾਵਾਇਆ ॥
manamukh abhin na bhijee pathar naavaaeaa |

خود پسند انسان مزاحمتي آهي. هن کي نرم نه ٿو ڪري سگهجي. توهان شايد پٿر کي پاڻي ڏيو.

ਬਿਖੁ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਿੰਚੀਐ ਬਿਖੁ ਕਾ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ॥
bikh meh amrit sincheeai bikh kaa fal paaeaa |

زهريلي ٻوٽي کي آبپاشي ڪرڻ سان صرف زهريلو ميوو حاصل ٿيندو آهي.

ਨਾਨਕ ਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਹਰਿ ਸਭ ਬਿਖੁ ਲਹਿ ਜਾਇਆ ॥੧੬॥
naanak sangat mel har sabh bikh leh jaaeaa |16|

اي منهنجا مالڪ، مهرباني ڪري نانڪ کي سنگت، مقدس جماعت سان متحد ڪر، ته جيئن هو سڀني زهر کان نجات حاصل ڪري. ||16||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਮਰਣਿ ਨ ਮੂਰਤੁ ਪੁਛਿਆ ਪੁਛੀ ਥਿਤਿ ਨ ਵਾਰੁ ॥
maran na moorat puchhiaa puchhee thit na vaar |

موت وقت نٿو پڇي. اهو تاريخ يا هفتي جو ڏينهن نه ٿو پڇي.

ਇਕਨੑੀ ਲਦਿਆ ਇਕਿ ਲਦਿ ਚਲੇ ਇਕਨੑੀ ਬਧੇ ਭਾਰ ॥
eikanaee ladiaa ik lad chale ikanaee badhe bhaar |

ڪي اُٿي ويا آهن، ۽ ڪي جيڪي پيڪ اپ ڪري ويا آهن سي هليا ويا آهن.

ਇਕਨੑਾ ਹੋਈ ਸਾਖਤੀ ਇਕਨੑਾ ਹੋਈ ਸਾਰ ॥
eikanaa hoee saakhatee ikanaa hoee saar |

ڪن کي سخت سزا ڏني وڃي ٿي، ۽ ڪن کي سنڀاليو وڃي ٿو.

ਲਸਕਰ ਸਣੈ ਦਮਾਮਿਆ ਛੁਟੇ ਬੰਕ ਦੁਆਰ ॥
lasakar sanai damaamiaa chhutte bank duaar |

انهن کي پنهنجون لشڪر ۽ ڊرم ۽ انهن جي خوبصورت محلات ڇڏڻ گهرجن.

ਨਾਨਕ ਢੇਰੀ ਛਾਰੁ ਕੀ ਭੀ ਫਿਰਿ ਹੋਈ ਛਾਰ ॥੧॥
naanak dteree chhaar kee bhee fir hoee chhaar |1|

اي نانڪ، مٽي جو ڍير هڪ ڀيرو ٻيهر مٽي ٿي ويو آهي. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਨਾਨਕ ਢੇਰੀ ਢਹਿ ਪਈ ਮਿਟੀ ਸੰਦਾ ਕੋਟੁ ॥
naanak dteree dteh pee mittee sandaa kott |

اي نانڪ، ٿلهو ٽٽي پوندو. جسم جو قلعو مٽي جو ٺهيل آهي.

ਭੀਤਰਿ ਚੋਰੁ ਬਹਾਲਿਆ ਖੋਟੁ ਵੇ ਜੀਆ ਖੋਟੁ ॥੨॥
bheetar chor bahaaliaa khott ve jeea khott |2|

چور تنهنجي اندر ۾ اچي ويو آهي. اي روح، تنهنجي زندگي ڪوڙي آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਨਿੰਦਾ ਦੁਸਟੁ ਹੈ ਨਕ ਵਢੇ ਨਕ ਵਢਾਇਆ ॥
jin andar nindaa dusatt hai nak vadte nak vadtaaeaa |

جيڪي بدمعاشي طعنن سان ڀرجي ويا آھن، تن جا نڪ ڪٽيا ويندا، ۽ شرمسار ٿيندا.

ਮਹਾ ਕਰੂਪ ਦੁਖੀਏ ਸਦਾ ਕਾਲੇ ਮੁਹ ਮਾਇਆ ॥
mahaa karoop dukhee sadaa kaale muh maaeaa |

اهي بلڪل بدصورت آهن، ۽ هميشه درد ۾. انهن جا منهن مايا جي ڪري ڪارا ٿي ويا آهن.

ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਨਿਤ ਪਰ ਦਰਬੁ ਹਿਰਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੁਰਾਇਆ ॥
bhalake utth nit par darab hireh har naam churaaeaa |

اھي صبح جو اٿندا آھن، ٻين کان ٺڳي ڪرڻ ۽ چوري ڪرڻ لاء؛ اهي رب جي نالي کان لڪائي رهيا آهن.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਮਤ ਕਰਹੁ ਰਖਿ ਲੇਹੁ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
har jeeo tin kee sangat mat karahu rakh lehu har raaeaa |

اي پيارا رب، مون کي به انهن سان شريڪ نه ڪر. مون کي انهن کان بچاءِ، اي منهنجا مالڪ بادشاهه.

ਨਾਨਕ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਦੇ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੧੭॥
naanak peaai kirat kamaavade manamukh dukh paaeaa |17|

اي نانڪ، پنهنجي مرضيءَ وارا منٺار پنهنجن ماضيءَ جي ڪمن مطابق عمل ڪن ٿا، درد کان سواءِ ٻيو ڪجهه به نه ٿا پيدا ڪن. ||17||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |

سالڪ، چوٿون مهل:

ਸਭੁ ਕੋਈ ਹੈ ਖਸਮ ਕਾ ਖਸਮਹੁ ਸਭੁ ਕੋ ਹੋਇ ॥
sabh koee hai khasam kaa khasamahu sabh ko hoe |

هر ڪو اسان جي رب ۽ مالڪ جو آهي. هر ڪو هن کان آيو.

ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਖਸਮ ਕਾ ਤਾ ਸਚੁ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥
hukam pachhaanai khasam kaa taa sach paavai koe |

ان جي حڪم جي ادراڪ سان ئي سچائي حاصل ٿئي ٿي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੀਐ ਬੁਰਾ ਨ ਦੀਸੈ ਕੋਇ ॥
guramukh aap pachhaaneeai buraa na deesai koe |

گرومخ پنهنجي ذات کي محسوس ڪري ٿو. هن کي ڪو به بڇڙو نظر نٿو اچي.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਹਿਲਾ ਆਇਆ ਸੋਇ ॥੧॥
naanak guramukh naam dhiaaeeai sahilaa aaeaa soe |1|

اي نانڪ، گرومخ، رب جي نالي تي غور ڪري ٿو. هن جو دنيا ۾ اچڻ ثمردار آهي. ||1||

ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |

چوٿين مهل:

ਸਭਨਾ ਦਾਤਾ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥
sabhanaa daataa aap hai aape melanahaar |

هو پاڻ سڀني جو ڏيڻ وارو آهي. هو سڀني کي پاڻ سان گڏ ڪري ٿو.

ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਿਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਜਿਨਾ ਸੇਵਿਆ ਹਰਿ ਦਾਤਾਰੁ ॥੨॥
naanak sabad mile na vichhurreh jinaa seviaa har daataar |2|

اي نانڪ، اهي لفظ جي لفظ سان متحد آهن؛ رب جي خدمت ڪرڻ، عظيم عطا ڪندڙ، اهي ڪڏهن به هن کان جدا نه ٿيندا. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਨਾਉ ਉਗਵਿ ਆਇਆ ॥
guramukh hiradai saant hai naau ugav aaeaa |

امن ۽ سڪون، گرومڪ جي دل کي ڀريو؛ نالو انهن جي اندر ۾ اڀري ٿو.

ਜਪ ਤਪ ਤੀਰਥ ਸੰਜਮ ਕਰੇ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਆ ॥
jap tap teerath sanjam kare mere prabh bhaaeaa |

منتر ۽ مراقبي، تپسيا ۽ خود نظم و ضبط، ۽ زيارت جي مقدس مزارن تي غسل ڪرڻ - انهن جي فائدي منهنجي خدا کي راضي ڪرڻ سان ملي ٿي.

ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹਰਿ ਸੇਵਦੇ ਸੋਹਹਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥
hiradaa sudh har sevade soheh gun gaaeaa |

تنھنڪري خالص دل سان خداوند جي خدمت ڪريو. سندس شاندار ساراهه ڳائڻ سان، توهان کي سينگاريو ويندو ۽ بلند ڪيو ويندو.

ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਜੀਉ ਏਵੈ ਭਾਵਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰਾਇਆ ॥
mere har jeeo evai bhaavadaa guramukh taraaeaa |

منھنجو پيارو پالڻھار ھن کان راضي آھي. هو گرومخ کي پار ڪري ٿو.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿਅਨੁ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਹਾਇਆ ॥੧੮॥
naanak guramukh melian har dar sohaaeaa |18|

اي نانڪ، گرومخ رب سان مليل آهي؛ هو پنهنجي درٻار ۾ سينگاريل آهي. ||18||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਧਨਵੰਤਾ ਇਵ ਹੀ ਕਹੈ ਅਵਰੀ ਧਨ ਕਉ ਜਾਉ ॥
dhanavantaa iv hee kahai avaree dhan kau jaau |

اهڙيءَ طرح مالدار ماڻهوءَ جو چوڻ آهي: ”مان وڃان ۽ وڌيڪ دولت حاصل ڪريان.

ਨਾਨਕੁ ਨਿਰਧਨੁ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥੧॥
naanak niradhan tith din jit din visarai naau |1|

نانڪ ان ڏينهن غريب ٿي ويندو آهي جڏهن هو رب جو نالو وساري ڇڏيندو آهي. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਸੂਰਜੁ ਚੜੈ ਵਿਜੋਗਿ ਸਭਸੈ ਘਟੈ ਆਰਜਾ ॥
sooraj charrai vijog sabhasai ghattai aarajaa |

سج اڀري ٿو ۽ غروب ٿئي ٿو، ۽ سڀني جي زندگي ختم ٿي وڃي ٿي.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਰਤਾ ਭੋਗਿ ਕੋਈ ਹਾਰੈ ਕੋ ਜਿਣੈ ॥
tan man rataa bhog koee haarai ko jinai |

دماغ ۽ جسم کي خوشين جو تجربو؛ هڪ هاري ٿو، ۽ ٻيو کٽي ٿو.

ਸਭੁ ਕੋ ਭਰਿਆ ਫੂਕਿ ਆਖਣਿ ਕਹਣਿ ਨ ਥੰਮੑੀਐ ॥
sabh ko bhariaa fook aakhan kahan na thamaeeai |

هرڪو فخر سان ڀريل آهي؛ انهن سان ڳالهائڻ کان پوءِ به نه روڪيندا آهن.

ਨਾਨਕ ਵੇਖੈ ਆਪਿ ਫੂਕ ਕਢਾਏ ਢਹਿ ਪਵੈ ॥੨॥
naanak vekhai aap fook kadtaae dteh pavai |2|

اي نانڪ، رب پاڻ سڀني کي ڏسي ٿو. جڏهن هو غبار مان هوا ڪڍي ٿو، جسم ڪري ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸਤਸੰਗਤਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਜਿਥਹੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ॥
satasangat naam nidhaan hai jithahu har paaeaa |

نالي جو خزانو ست سنگت ۾ آهي، سچي جماعت. اتي، رب ملي ٿو.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430