اي دماغ پنهنجي زبان سان رب جو نالو.
منهنجي پيشاني تي لکيل تقدير موجب، مون کي گرو مليو آهي، ۽ رب منهنجي دل ۾ رهي ٿو. ||1||روڪ||
مايا ۾ ڦاٿل، فاني ڦري ٿو. اي منهنجا مالڪ، پنهنجي عاجز ٻانهي کي بچائي،
جيئن تو پرهلاد کي هرناڪش جي چنگل کان بچايو هو. هن کي پنهنجي حرم ۾ رک، رب. ||2||
آءٌ ڪيئن بيان ڪريان ان حالت ۽ حالت کي، اي پالڻھار، جن کي تو پاڪ ڪيو آھي، تن مان گھڻا گنھگار!
روي داس، چمڙي جو ڪم ڪندڙ، جيڪو لڪڙن سان ڪم ڪندو هو ۽ مئل جانورن کي کڻندو هو، خدا جي حرم ۾ داخل ٿيڻ سان بچايو ويو. ||3||
اي خدا، رحمدلن تي رحم ڪندڙ، پنهنجي ٻانهن کي دنيا جي سمنڊ کان پار ڪر. مان گنهگار آهيان - مون کي گناهه کان بچاء!
اي پالڻھار، مون کي پنھنجي ٻانھن جي ٻانھي جو غلام ڪر. نوڪر نانڪ تنهنجي ٻانهن جو ٻانهو آهي. ||4||1||
بلاول، چوٿين مهل:
مان بيوقوف، بيوقوف ۽ جاهل آهيان. مان تنهنجو مقبرو ڳوليان ٿو، اي پريم ذات، اي جنم کان پري رب.
مون تي رحم ڪر، ۽ مون کي بچاء، اي منهنجا رب ۽ مالڪ. مان هڪ پست پٿر آهيان، جنهن ۾ ڪو به سٺو ڪم ناهي. ||1||
اي منھنجا دماغ، گھمڻ ۽ غور ڪر رب، رب جي نالي تي.
گرو جي هدايتن جي تحت، رب جي شاندار، ذيلي جوهر حاصل ڪريو؛ ٻين بيڪار عملن کي ڇڏي ڏيو. ||1||روڪ||
رب جا عاجز ٻانهن رب جي طرفان بچيل آهن؛ مان بيڪار آهيان - اهو توهان جي شان آهي ته مون کي بچايو.
مون وٽ تو کان سواءِ ٻيو ڪو به ڪونهي، اي منهنجا مالڪ! مان پنهنجي نيڪ ڪرم سان، رب تي غور ڪريان ٿو. ||2||
جن کي رب جي نالي کان محروم آهي، انهن جي زندگي لعنت آهي، ۽ انهن کي سخت درد برداشت ڪرڻو پوندو.
انهن کي بار بار ٻيهر جنم ڏنو وڃي ٿو. اھي سڀ کان بدقسمت بيوقوف آھن، جن وٽ ڪو بھ سٺو ڪم ڪونھي. ||3||
نالو رب جي عاجز ٻانهن جو سهارو آهي. سندن چڱا ڪرما اڳ ۾ مقرر ٿيل آهن.
گرو، سچو گرو، نوڪر نانڪ جي اندر نالو لڳايو آهي، ۽ سندس زندگي ثمر آهي. ||4||2||
بلاول، چوٿين مهل:
منهنجو شعور جذباتي وابستگي ۽ فساد جي لالچ ۾ آهي. برائي ذهن جي گندگي سان ڀريل آهي.
مان تنهنجي خدمت نٿو ڪري سگهان، اي خدا. مان جاهل آهيان- مان ڪيئن پار ڪندس؟ ||1||
اي منهنجا ذهن، رب جو نالو، رب، رب، انسان جو نالو.
خدا پنهنجي عاجز ٻانهن تي پنهنجي رحمت نازل ڪئي آهي؛ سچي گروءَ سان ملڻ، هن کي پار ڪيو ويندو آهي. ||1||روڪ||
اي منهنجا پيءُ، منهنجا رب ۽ مالڪ، اي منهنجا مالڪ، اي منهنجا مالڪ، مهرباني ڪري مون کي اهڙي سمجهه عطا ڪر، ته مان توهان جي ساراهه ڳائي سگهان ٿو.
جيڪي توسان جڙيل آهن، سي بچيا وڃن ٿا، جيئن لوهه جنهن کي ڪاٺ سان پار ڪيو وڃي. ||2||
بي ايمان سنيڪن کي ٿوري يا ڪا سمجھ ناهي. اهي رب، هار، هار جي خدمت نٿا ڪن.
اهي مخلوق بدقسمت ۽ وحشي آهن؛ اهي مرن ٿا، ۽ ٻيهر جنم وٺن ٿا، بار بار. ||3||
جن کي تون پاڻ سان گڏ ڪرين ٿو، اي پالڻهار ۽ مالڪ، اهي گرو جي پاڪائي واري تلاءَ ۾ غسل ڪن ٿا.
رب تي ويهڻ سان، سندن بڇڙائيءَ جي گندگي ڌوئي وڃي ٿي. نوڪر نانڪ کي پار ڪيو ويندو آهي. ||4||3||
بلاول، چوٿين مهل:
اچو، اي سنت، ۽ گڏ ٿيو، اي منهنجا ڀائرو تقدير؛ اچو ته رب، هار، هار جون ڳالهيون ٻڌون.
نالو، رب جو نالو، ڪالي يوگا جي هن اونداهي دور ۾ ٻيڙي آهي. گرو جي لفظ جو ڪلام اسان کي پار ڪرڻ لاءِ ٻيڙيءَ وارو آهي. ||1||
اي منھنجا دماغ، رب جي پاڪائي ساراھيو.
توهان جي پيشاني تي لکيل تقدير جي مطابق، رب جي ساراهه ڳايو؛ پاڪ جماعت ۾ شامل ٿيو، ۽ دنيا جي سمنڊ پار ڪريو. ||1||روڪ||