شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1281


ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਤਿ ਸਿਉ ਲੇਖਾ ਨਿਬੜੈ ਬਖਸੇ ਸਿਫਤਿ ਭੰਡਾਰ ॥
guramukh pat siau lekhaa nibarrai bakhase sifat bhanddaar |

گرومخ جي حساب سان عزت سان آباد ٿيل آهي؛ رب کيس پنهنجي حمد جو خزانو عطا ڪري ٿو.

ਓਥੈ ਹਥੁ ਨ ਅਪੜੈ ਕੂਕ ਨ ਸੁਣੀਐ ਪੁਕਾਰ ॥
othai hath na aparrai kook na suneeai pukaar |

ڪنهن جو هٿ اُتي پهچي نٿو سگهي. ڪو به ڪنهن جي دانهون نه ٻڌندو.

ਓਥੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੇਲੀ ਹੋਵੈ ਕਢਿ ਲਏ ਅੰਤੀ ਵਾਰ ॥
othai satigur belee hovai kadt le antee vaar |

سچو گرو اتي توهان جو بهترين دوست هوندو. بلڪل آخري وقت تي، هو توهان کي بچائيندو.

ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਨੋ ਹੋਰ ਸੇਵਾ ਨਹੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਿਰਿ ਕਰਤਾਰ ॥੬॥
enaa jantaa no hor sevaa nahee satigur sir karataar |6|

انهن مخلوقن کي ڪنهن به سچي گرو يا خالق رب کان سواءِ سڀني جي سرن کان مٿي خدمت ڪرڻ گهرجي. ||6||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਬਾਬੀਹਾ ਜਿਸ ਨੋ ਤੂ ਪੂਕਾਰਦਾ ਤਿਸ ਨੋ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
baabeehaa jis no too pookaaradaa tis no lochai sabh koe |

اي برساتي پکي، جنهن کي تون سڏين ٿو، هر ڪو ان رب جي طلبگار آهي.

ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਵਸਸੀ ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥
apanee kirapaa kar kai vasasee van trin hariaa hoe |

جڏهن هو پنهنجو فضل ڪري ٿو، مينهن وسندو آهي، ۽ ٻيلن ۽ ميدانن کي پنهنجي سرسبزيء ۾ ڦوڪيو ويندو آهي.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਈਐ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥
guraparasaadee paaeeai viralaa boojhai koe |

گرو جي فضل سان، هو مليو آهي؛ صرف ٿورا ٿورا سمجھن ٿا.

ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਨਿਤ ਧਿਆਈਐ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
bahadiaa utthadiaa nit dhiaaeeai sadaa sadaa sukh hoe |

ويٺي ۽ اٿي بيٺو، هن تي مسلسل غور ڪيو، ۽ هميشه لاء امن ۾ رهي.

ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦ ਹੀ ਵਰਸਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵੈ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥੧॥
naanak amrit sad hee varasadaa guramukh devai har soe |1|

اي نانڪ، امرت وارو امرت هميشه لاءِ وسري ٿو. رب اهو گرومخ کي ڏئي ٿو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਕਲਮਲਿ ਹੋਈ ਮੇਦਨੀ ਅਰਦਾਸਿ ਕਰੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
kalamal hoee medanee aradaas kare liv laae |

جڏهن دنيا جا ماڻهو درد ۾ مبتلا هوندا آهن ته رب کي پيار سان دعا ڪندا آهن.

ਸਚੈ ਸੁਣਿਆ ਕੰਨੁ ਦੇ ਧੀਰਕ ਦੇਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
sachai suniaa kan de dheerak devai sahaj subhaae |

سچو رب فطرتي طور تي ٻڌندو ۽ ٻڌندو ۽ آرام ڏيندو.

ਇੰਦ੍ਰੈ ਨੋ ਫੁਰਮਾਇਆ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
eindrai no furamaaeaa vutthaa chhahabar laae |

هو مينهن جي ديوتا کي حڪم ڏئي ٿو، ۽ مينهن طوفان ۾ وڙهي ٿو.

ਅਨੁ ਧਨੁ ਉਪਜੈ ਬਹੁ ਘਣਾ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
an dhan upajai bahu ghanaa keemat kahan na jaae |

اناج ۽ دولت تمام گھڻي ۽ خوشحالي ۾ پيدا ٿين ٿا. ان جي قيمت جو اندازو نٿو لڳائي سگهجي.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥
naanak naam salaeh too sabhanaa jeea dedaa rijak sanbaeh |

اي نانڪ، نالي جي ساراهه، رب جي نالي جي ساراهه؛ هو پهچندو آهي ۽ سڀني مخلوقن کي روزي ڏيندو آهي.

ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਫਿਰਿ ਦੂਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥੨॥
jit khaadhai sukh aoopajai fir dookh na laagai aae |2|

ان کي کائڻ سان سڪون پيدا ٿئي ٿو ۽ انسان کي وري ڪڏهن به تڪليف نه ٿئي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਸਚੁ ਤੂ ਸਚੇ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਇ ॥
har jeeo sachaa sach too sache laihi milaae |

اي منھنجا پالڻھار، تون سچن جو سچو آھين. تون انھن کي ملائي ٿو جيڪي سچا آھن پنھنجي ذات ۾.

ਦੂਜੈ ਦੂਜੀ ਤਰਫ ਹੈ ਕੂੜਿ ਮਿਲੈ ਨ ਮਿਲਿਆ ਜਾਇ ॥
doojai doojee taraf hai koorr milai na miliaa jaae |

جيڪي ٻهراڙيءَ ۾ پکڙيل آهن، سي دوئي جي پاسي آهن. ڪوڙ ۾ جڪڙيل، اهي رب ۾ ضم ٿي نٿا سگهن.

ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜਿਐ ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਦੇਇ ਦਿਖਾਇ ॥
aape jorr vichhorriaai aape kudarat dee dikhaae |

تون پاڻ ئي متحد آهين، ۽ تون پاڻ جدا آهين. توهان پنهنجي تخليقي Omnipotence ڏيکاري.

ਮੋਹੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਹੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥
mohu sog vijog hai poorab likhiaa kamaae |

وابستگي جدائي جو ڏک آڻيندي آهي. فاني عمل اڳ ۾ مقرر ڪيل تقدير جي مطابق.

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਜੋ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
hau balihaaree tin kau jo har charanee rahai liv laae |

مان انهن تي قربان آهيان جيڪي رب جي پيرن سان محبت سان جڙيل رهن ٿا.

ਜਿਉ ਜਲ ਮਹਿ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਐਸੀ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥
jiau jal meh kamal alipat hai aaisee banat banaae |

اُهي اُن ڪمل وانگر آهن، جيڪي پاڻيءَ تي ترندي، جدا جدا رهن ٿا.

ਸੇ ਸੁਖੀਏ ਸਦਾ ਸੋਹਣੇ ਜਿਨੑ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
se sukhee sadaa sohane jina vichahu aap gavaae |

اهي هميشه لاء پرامن ۽ خوبصورت آهن؛ اهي پنهنجي اندر مان خود غرور کي ختم ڪن ٿا.

ਤਿਨੑ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਕਦੇ ਨਹੀ ਜੋ ਹਰਿ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੭॥
tina sog vijog kade nahee jo har kai ank samaae |7|

اُھي ڪڏھن به ڏک يا جدائي نه سھندا آھن. اهي رب جي ذات ۾ ضم ٿي ويا آهن. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਸਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
naanak so saalaaheeai jis vas sabh kichh hoe |

اي نانڪ، رب جي ساراهه ڪر؛ سڀ ڪجهه سندس قدرت ۾ آهي.

ਤਿਸੈ ਸਰੇਵਿਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
tisai sarevihu praaneeho tis bin avar na koe |

سندس خدمت ڪريو، اي فاني مخلوق؛ هن کان سواءِ ٻيو ڪوبه ناهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾਂ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
guramukh har prabh man vasai taan sadaa sadaa sukh hoe |

خداوند خدا گرومخ جي دماغ ۾ رهي ٿو، ۽ پوء هو هميشه لاء امن ۾ آهي، هميشه لاء.

ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਸਭ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
sahasaa mool na hovee sabh chintaa vichahu jaae |

ھو ڪڏھن به بيوقوف نه آھي. سندس اندر مان سڀ پريشانيون ڪڍيون ويون.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
jo kichh hoe su sahaje hoe kahanaa kichhoo na jaae |

جيڪو ڪجھ ٿئي ٿو، قدرتي طور تي ٿئي ٿو. ان بابت ڪنهن کي به چوڻ نه آهي.

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾਂ ਮਨਿ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥
sachaa saahib man vasai taan man chindiaa fal paae |

جڏهن سچو پالڻهار ذهن ۾ رهجي ويندو آهي، تڏهن ذهن جون مرادون پوريون ٿينديون آهن.

ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕਾ ਆਖਿਆ ਆਪਿ ਸੁਣੇ ਜਿ ਲਇਅਨੁ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥੧॥
naanak tin kaa aakhiaa aap sune ji leian panai paae |1|

اي نانڪ، هو پاڻ انهن جون ڳالهيون ٻڌي ٿو، جن جو حساب هن جي هٿن ۾ آهي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦਾ ਵਰਸਦਾ ਬੂਝਨਿ ਬੂਝਣਹਾਰ ॥
amrit sadaa varasadaa boojhan boojhanahaar |

Ambrosial Nectar مسلسل برسات وسائي ٿو. ان کي سمجهڻ جي ذريعي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੑੀ ਬੁਝਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
guramukh jinaee bujhiaa har amrit rakhiaa ur dhaar |

جيڪي، گرو مُخ جي حيثيت ۾، هن کي محسوس ڪن ٿا، رب جي امرت کي پنهنجي دلين ۾ سمائي رکن ٿا.

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਹਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਰਿ ॥
har amrit peeveh sadaa rang raate haumai trisanaa maar |

اهي رب جي امرت ۾ پيئندا آهن، ۽ هميشه رب سان جڙيل رهندا آهن؛ اهي انا ۽ اڃ جي خواهشن کي فتح ڪن ٿا.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਵਰਸੈ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥
amrit har kaa naam hai varasai kirapaa dhaar |

رب جو نالو Ambrosial Nectar آهي؛ رب پنهنجي فضل سان مينهن وسائي ٿو.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਹਰਿ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥੨॥
naanak guramukh nadaree aaeaa har aatam raam muraar |2|

اي نانڪ، گرومک، رب، عظيم روح کي ڏسڻ لاءِ اچي ٿو. ||2||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430