پيشاني تي ساڳيو نشان، ساڳيو تخت ۽ ساڳيو شاهي درٻار.
پيءُ ۽ ڏاڏي وانگر، پٽ کي منظور آهي.
هن هزار سرن واري نانگ کي پنهنجي منٿلي تار وانگر ورتو، ۽ عشق جي قوت سان،
هن پنهنجي لٺ، سمير جبل سان دنيا جي سمنڊ کي لوڏي ڇڏيو.
هن چوڏهن زيور ڪڍيا، ۽ خدا جي نور کي ڪڍيو.
هن وجدان کي پنهنجو گهوڙو، ۽ عفت کي پنهنجي زينت بنايو.
هن رب جي حمد جو تير سچ جي ڪمان ۾ رکيو.
ڪالي يوگا جي هن اونداهي دور ۾، رڳو اونداهي هئي. ان کان پوء، هو اونداهين کي روشن ڪرڻ لاء سج وانگر اڀريو.
هو سچ جي ميدان کي هاري ٿو، ۽ سچ جي ڇت کي پکيڙي ٿو.
توهان جي باورچی خانه ۾ هميشه کائڻ لاءِ اٽو ۽ گيهه هوندو آهي.
تون ڪائنات جي چئن ڪنڊن کي سمجھي ٿو. توهان جي ذهن ۾، لفظ جو لفظ منظور ۽ اعلي آهي.
توهان ٻيهر جنم جي اچڻ ۽ وڃڻ کي ختم ڪريو ٿا، ۽ توهان جي فضل جي نظر جو نشان عطا ڪريو.
تون اوتار آهين، سڀ ڄاڻندڙ پريم رب جو اوتار.
توهان طوفان ۽ واء کان ڌڪ يا ڌڪيل نه آهيو؛ تون سمير جبل وانگر آهين.
تون ڄاڻين ٿو روح جي اندروني حالت؛ تون ڄاڻندڙن جو ڄاڻندڙ آهين.
آءٌ تنهنجي تعريف ڪيئن ٿو ڪريان، اي سچا عظيم بادشاهه، جڏهن ته تون تمام گهڻي حڪمت وارو ۽ سڀ ڪجهه ڄاڻندڙ آهين؟
اهي نعمتون جيڪي سچي گرو جي رضا سان مليون آهن - مهرباني ڪري سٽا کي انهن تحفن سان نوازيو.
نانڪ جي ڇت کي تنهنجي مٿي تي لڙڪندي ڏسي، سڀ حيران ٿي ويا.
پيشاني تي ساڳيو نشان، ساڳيو تخت ۽ ساڳيو شاهي درٻار.
پيءُ ۽ ڏاڏي وانگر، پٽ کي منظور آهي. ||6||
برڪت وارو، برڪت وارو آهي گرو رام داس؛ جنهن توکي پيدا ڪيو، تنهن توکي به بلند ڪيو.
ڪامل آهي تنهنجو معجزو؛ خالق رب پاڻ توهان کي تخت تي ويهاريو آهي.
سک ۽ سموري جماعت توکي خدا جي عظيم رب جي حيثيت سان سڃاڻي، ۽ توهان کي سجدو ڪن ٿا.
تون نه بدلجندڙ آهين، ناقابلِ فهم ۽ لاتعداد؛ توهان وٽ ڪا به پڇاڙي يا حد ناهي.
جيڪي پيار سان توهان جي خدمت ڪن ٿا - توهان انهن کي پار ڪري رهيا آهيو.
لالچ، حسد، جنسي خواهش، ڪاوڙ ۽ جذباتي وابستگي - توهان انهن کي ماريو آهي ۽ انهن کي ڪڍي ڇڏيو آهي.
برڪت وارو آھي تنھنجو مقام، ۽ سچو آھي تنھنجو شان.
تون نانڪ آهين، تون انگد آهين، تون ئي امر داس آهين. تنهنڪري مان توکي سڃاڻان ٿو.
جڏهن مون گروءَ کي ڏٺو، تڏهن منهنجي ذهن کي تسلي ۽ تسلي ٿي وئي. ||7||
چئن گروهن چارئي دور کي روشن ڪيو؛ رب پاڻ پنجون روپ اختيار ڪيو.
هن پاڻ کي پيدا ڪيو آهي، ۽ هو پاڻ ئي سهارو آهي.
هو پاڻ ڪاغذ آهي، هو پاڻ قلم آهي ۽ هو پاڻ ئي ليکڪ آهي.
سندس سڀئي پوئلڳ اچن ٿا ۽ وڃن ٿا. هو اڪيلو تازو ۽ نئون آهي.
گرو ارجن تخت تي ويٺو؛ شاهي ڇت سچي گرو جي مٿان لهي ٿي.
اوڀر کان اولهه تائين، هو چئن طرفن کي روشن ڪري ٿو.
اُهي خود غرض انسان جيڪي گرو جي خدمت نٿا ڪن، شرم ۾ مري وڃن ٿا.
توهان جا معجزا ٻه ڀيرا وڌندا آهن، اڃا به چار ڀيرا؛ اها سچي رب جي سچي نعمت آهي.
چئن گروهن چارئي دور کي روشن ڪيو؛ رب پاڻ پنجون روپ اختيار ڪيو. ||8||1||
رامڪلي، عقيدتمندن جو ڪلام. ڪبير جي:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
پنهنجي جسم کي وات ٺاهيو، ۽ خمير ۾ ملايو. اچو ته گروءَ جي ڪلام جو گُل هجي.