پنهنجي رحمت سان، هن مون کي پنهنجو بنايو آهي، ۽ لافاني رب منهنجي ذهن ۾ اچي ويو آهي. ||2||
ڪابه مصيبت ان کي نه ايندي آهي جيڪو سچو گرو جي طرفان محفوظ آهي.
خدا جا لوطس پير هن جي دل ۾ رهڻ لاءِ ايندا آهن، ۽ هو رب جي امرت واري امرت جي شاندار جوهر کي چکندو آهي. ||3||
تنهن ڪري، هڪ خادم جي حيثيت ۾، پنهنجي خدا جي خدمت ڪريو، جيڪو توهان جي دماغ جي خواهش کي پورو ڪري ٿو.
ٻانهو نانڪ ڪامل رب تي قربان آهي، جنهن سندس عزت جي حفاظت ڪئي آهي. ||4||14||25||
سورت، پنجين مهل:
مايا جي جذباتي وابستگي جي اونداهي ۾ موهيندڙ، هو عظيم عطا ڪندڙ رب کي نٿو ڄاڻي.
رب هن جو جسم ٺاهيو ۽ هن جي روح کي ٺاهيو، پر هو دعوي ڪري ٿو ته هن جي طاقت هن جي پنهنجي آهي. ||1||
اي بيوقوف ذهن، خدا، تنهنجو پالڻهار ۽ مالڪ توهان کي ڏسي رهيو آهي.
جيڪي ڪندا آھيو، اھو ڄاڻندو آھي. هن کان ڪا به شيءِ لڪائي نه ٿي سگهي. ||روڪ||
تون زبان جي ذائقي ۾، لالچ ۽ غرور ۾ مست آهين. بيشمار گناهه انهن مان نڪرندا آهن.
تون بيشمار اوتارن جي دردن ۾ ڀٽڪي رهيو آهين، خود غرضيءَ جي زنجيرن ۾ جڪڙيل آهين. ||2||
بند دروازن جي پويان، ڪيترن ئي اسڪرينن سان لڪيل، مڙس پنهنجي خوشي ڪنهن ٻئي مرد جي زال سان وٺندو آهي.
جڏهن چتر ۽ گپت، شعور ۽ لاشعور جا آسماني حساب ڪندڙ، تنهنجو حساب ڪتاب ڪندا، ته پوءِ توکي ڪير ڏسندو؟ ||3||
اي ڪامل پالڻھار، نرمل تي ٻاجھارو، دردن کي ناس ڪندڙ، تنھنجي بغير، مون کي ڪا به پناهه نه آھي.
مهرباني ڪري، مون کي دنيا جي سمنڊ مان ٻاهر ڪڍو. اي خدا، مان تنهنجي حرم ۾ آيو آهيان. ||4||15||26||
سورت، پنجين مهل:
عظيم رب خدا منهنجو مددگار ۽ دوست بڻجي ويو آهي. سندس واعظ ۽ سندس حمد جي ڪرتن مون کي سڪون بخشيو آهي.
ڪامل گرو جي باني جو ڪلام ڳايو، ۽ هميشه خوشيءَ ۾ رهو، اي انسان. ||1||
اي تقدير جا ڀائرو، مراقبي ۾ سچي رب کي ياد ڪريو.
ساد سنگت ۾، پاڪ جي صحبت ۾، دائمي سڪون حاصل ٿيندو آهي، ۽ رب ڪڏهن به نه وساريو ويندو آهي. ||روڪ||
تنهنجو نالو، اي عظيم رب، امرت وارو امرت آهي. جيڪو ان تي غور ڪندو، سو زندهه رهندو.
جيڪو خدا جي فضل سان برڪت وارو آهي - اهو عاجز بندو بي عيب ۽ خالص ٿي ويندو آهي. ||2||
رڪاوٽون دور ٿي وينديون آهن، ۽ سڀ درد ختم ٿي ويندا آهن. منهنجو ذهن گرو جي پيرن سان جڙيل آهي.
غير فاني ۽ غير فاني رب جي شان ۾ گيت ڳائي، انسان ڏينهن رات، رب جي محبت لاءِ بيدار رهي ٿو. ||3||
هو پنهنجي ذهن جي خواهشن جو ميوو حاصل ڪري ٿو، رب جي تسلي بخش واعظ کي ٻڌي.
شروعات ۾، وچ ۾، ۽ آخر ۾، خدا نانڪ جو بهترين دوست آهي. ||4||16||27||
سورت، پنجين مهل، پنچ پاڌي:
منھنجو جذباتي وابستگي، منھنجو ۽ توھان جو احساس، ۽ منھنجي خودغرضي کي ختم ڪيو وڃي. ||1||
اي سنت مون کي اهڙو رستو ڏيکار،
جنهن سان منهنجو غرور ۽ غرور ختم ٿي سگهي. ||1||روڪ||
مون کي سڀني مخلوقات ۾ رب العالمين نظر اچي ٿو، ۽ مان سڀني جي مٽي آهيان. ||2||
مان خدا کي هميشه مون سان گڏ ڏسان ٿو، ۽ شڪ جي ديوار ڊهي وئي آهي. ||3||
نالي جي دوا، ۽ امرت جو پاڪ پاڻي، گرو جي دروازي ذريعي حاصل ڪيو وڃي ٿو. ||4||
نانڪ جو چوڻ آهي ته، جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙي اڳڀرائي لکيل آهي، اهو گروءَ سان ملي ٿو، ۽ سندس بيماريون دور ٿي وڃن ٿيون. ||5||17||28||