ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1241
ਪੂਜ ਕਰੇ ਰਖੈ ਨਾਵਾਲਿ ॥
pooj kare rakhai naavaal |تون پنھنجن پٿر جي ديوتائن کي ڌوئي انھن جي پوڄا ڪر.
ਕੁੰਗੂ ਚੰਨਣੁ ਫੁਲ ਚੜਾਏ ॥
kungoo chanan ful charraae |توهان زعفران، صندل ۽ گل پيش ڪندا آهيو.
ਪੈਰੀ ਪੈ ਪੈ ਬਹੁਤੁ ਮਨਾਏ ॥
pairee pai pai bahut manaae |انهن جي پيرن تي ڪري، توهان انهن کي راضي ڪرڻ جي ڏاڍي ڪوشش ڪئي.
ਮਾਣੂਆ ਮੰਗਿ ਮੰਗਿ ਪੈਨੑੈ ਖਾਇ ॥
maanooaa mang mang painaai khaae |ڀاڪر پائڻ، ٻين کان پڇڻ، توهان کي ڪپڙا ۽ کائڻ جون شيون ملن ٿيون.
ਅੰਧੀ ਕੰਮੀ ਅੰਧ ਸਜਾਇ ॥
andhee kamee andh sajaae |تنهنجي انڌن ڪرتوتن جي، تو کي انڌو سزا ملندي.
ਭੁਖਿਆ ਦੇਇ ਨ ਮਰਦਿਆ ਰਖੈ ॥
bhukhiaa dee na maradiaa rakhai |تنهنجو بت نه بکايل کي کارائي، نه مرڻ کي بچائي.
ਅੰਧਾ ਝਗੜਾ ਅੰਧੀ ਸਥੈ ॥੧॥
andhaa jhagarraa andhee sathai |1|انڌي مجلس انڌيري ۾ بحث ڪري ٿي. ||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |پهرين مهل:
ਸਭੇ ਸੁਰਤੀ ਜੋਗ ਸਭਿ ਸਭੇ ਬੇਦ ਪੁਰਾਣ ॥
sabhe suratee jog sabh sabhe bed puraan |سڀ وجداني سمجھ، سڀ يوگا، سڀ ويد ۽ پرانا.
ਸਭੇ ਕਰਣੇ ਤਪ ਸਭਿ ਸਭੇ ਗੀਤ ਗਿਆਨ ॥
sabhe karane tap sabh sabhe geet giaan |سڀ عمل، سڀ تپسيا، سڀ گيت ۽ روحاني حڪمت.
ਸਭੇ ਬੁਧੀ ਸੁਧਿ ਸਭਿ ਸਭਿ ਤੀਰਥ ਸਭਿ ਥਾਨ ॥
sabhe budhee sudh sabh sabh teerath sabh thaan |سڀ عقل، سڀ روشني، سڀ مقدس زيارتون.
ਸਭਿ ਪਾਤਿਸਾਹੀਆ ਅਮਰ ਸਭਿ ਸਭਿ ਖੁਸੀਆ ਸਭਿ ਖਾਨ ॥
sabh paatisaaheea amar sabh sabh khuseea sabh khaan |سڀ سلطنتون، سڀ شاهي حڪم، سڀ خوشيون ۽ سڀ لذت.
ਸਭੇ ਮਾਣਸ ਦੇਵ ਸਭਿ ਸਭੇ ਜੋਗ ਧਿਆਨ ॥
sabhe maanas dev sabh sabhe jog dhiaan |سڀ انسان، سڀ ديوتا، سڀ يوگا ۽ مراقبت.
ਸਭੇ ਪੁਰੀਆ ਖੰਡ ਸਭਿ ਸਭੇ ਜੀਅ ਜਹਾਨ ॥
sabhe pureea khandd sabh sabhe jeea jahaan |سڀ دنيا، سڀ آسماني جايون؛ ڪائنات جي سڀني مخلوقات.
ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਏ ਆਪਣੈ ਕਰਮੀ ਵਹੈ ਕਲਾਮ ॥
hukam chalaae aapanai karamee vahai kalaam |هن جي حڪم موجب، هو انهن کي حڪم ڪري ٿو. سندس قلم انهن جي عملن جو احوال لکي ٿو.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਚਿ ਨਾਇ ਸਚੁ ਸਭਾ ਦੀਬਾਨੁ ॥੨॥
naanak sachaa sach naae sach sabhaa deebaan |2|اي نانڪ، سچو رب آهي، ۽ سچو آهي سندس نالو. سچ آهي سندس جماعت ۽ سندس عدالت. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پورو:
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਨਾਮੇ ਗਤਿ ਹੋਈ ॥
naae maniaai sukh aoopajai naame gat hoee |نالي ۾ ڀروسو ڪرڻ سان، امن قائم ٿئي ٿو. نالو نجات ڏياري ٿو.
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥
naae maniaai pat paaeeai hiradai har soee |نالي تي ايمان رکڻ سان عزت ملي ٿي. رب دل ۾ سمايل آهي.
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਭਵਜਲੁ ਲੰਘੀਐ ਫਿਰਿ ਬਿਘਨੁ ਨ ਹੋਈ ॥
naae maniaai bhavajal langheeai fir bighan na hoee |نالي ۾ ايمان سان، ماڻهو خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪري ٿو، ۽ ٻيهر ڪڏهن به رڪاوٽ نه ايندي آهي.
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਪੰਥੁ ਪਰਗਟਾ ਨਾਮੇ ਸਭ ਲੋਈ ॥
naae maniaai panth paragattaa naame sabh loee |نالي ۾ ايمان سان، رستو ظاهر ڪيو ويو آهي؛ نالي جي ذريعي، هڪ مڪمل طور تي روشن آهي.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਾਉ ਮੰਨੀਐ ਜਿਨ ਦੇਵੈ ਸੋਈ ॥੯॥
naanak satigur miliaai naau maneeai jin devai soee |9|اي نانڪ، سچي گروءَ سان ملڻ سان، نالي ۾ ڀروسو اچي ٿو. اھو اڪيلو ايمان آھي، جنھن کي ان سان برڪت آھي. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |سالڪ، پھريون مھل:
ਪੁਰੀਆ ਖੰਡਾ ਸਿਰਿ ਕਰੇ ਇਕ ਪੈਰਿ ਧਿਆਏ ॥
pureea khanddaa sir kare ik pair dhiaae |فاني دنيان ۽ حقيقتن ذريعي پنهنجي سر تي هلندو آهي؛ هو غور ڪري ٿو، هڪ پير تي متوازن.
ਪਉਣੁ ਮਾਰਿ ਮਨਿ ਜਪੁ ਕਰੇ ਸਿਰੁ ਮੁੰਡੀ ਤਲੈ ਦੇਇ ॥
paun maar man jap kare sir munddee talai dee |سانس جي هوا کي ڪنٽرول ڪندي، هو پنهنجي دماغ ۾ غور ڪري ٿو، پنهنجي ٿلهي کي پنهنجي سينه ۾ ڇڪي ٿو.
ਕਿਸੁ ਉਪਰਿ ਓਹੁ ਟਿਕ ਟਿਕੈ ਕਿਸ ਨੋ ਜੋਰੁ ਕਰੇਇ ॥
kis upar ohu ttik ttikai kis no jor karee |هو ڇا تي ڀاڪر پائي ٿو؟ هن کي پنهنجي طاقت ڪٿان ملي؟
ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਕਿਸ ਨੋ ਕਰਤਾ ਦੇਇ ॥
kis no kaheeai naanakaa kis no karataa dee |ڇا ٿو چئي سگهجي، اي نانڪ؟ خالق طرفان برڪت وارو ڪير آهي؟
ਹੁਕਮਿ ਰਹਾਏ ਆਪਣੈ ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਗਣੇਇ ॥੧॥
hukam rahaae aapanai moorakh aap ganee |1|خدا سڀني کي پنهنجي حڪم هيٺ رکي ٿو، پر بيوقوف پاڻ کي ظاهر ڪري ٿو. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |پهرين مهل:
ਹੈ ਹੈ ਆਖਾਂ ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ਕੋਟੀ ਹੂ ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ॥
hai hai aakhaan kott kott kottee hoo kott kott |هو آهي، هو آهي- مان چوان ٿو لکين لکن تي، لکن تي لکين ڀيرا.
ਆਖੂੰ ਆਖਾਂ ਸਦਾ ਸਦਾ ਕਹਣਿ ਨ ਆਵੈ ਤੋਟਿ ॥
aakhoon aakhaan sadaa sadaa kahan na aavai tott |مان پنهنجي وات سان اهو چوان ٿو، هميشه لاء؛ هن تقرير جي ڪا به پڇاڙي ناهي.
ਨਾ ਹਉ ਥਕਾਂ ਨ ਠਾਕੀਆ ਏਵਡ ਰਖਹਿ ਜੋਤਿ ॥
naa hau thakaan na tthaakeea evadd rakheh jot |مان ٿڪجي نه وڃان، ۽ مون کي نه روڪيو ويندو. هي منهنجو عزم ڪيترو عظيم آهي.
ਨਾਨਕ ਚਸਿਅਹੁ ਚੁਖ ਬਿੰਦ ਉਪਰਿ ਆਖਣੁ ਦੋਸੁ ॥੨॥
naanak chasiahu chukh bind upar aakhan dos |2|اي نانڪ، هي ننڍڙو ۽ غير معمولي آهي. اهو چوڻ ته اهو وڌيڪ آهي، غلط آهي. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پورو:
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਕੁਲੁ ਉਧਰੈ ਸਭੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸਬਾਇਆ ॥
naae maniaai kul udharai sabh kuttanb sabaaeaa |نالي ۾ ايمان سان، سڀني جي ابن ڏاڏن ۽ خاندان کي بچايو وڃي ٿو.
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਸੰਗਤਿ ਉਧਰੈ ਜਿਨ ਰਿਦੈ ਵਸਾਇਆ ॥
naae maniaai sangat udharai jin ridai vasaaeaa |نالي تي ڀروسو ڪرڻ سان، ساٿي بچيا ويندا آهن. ان کي پنهنجي دل ۾ داخل ڪريو.
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਸੁਣਿ ਉਧਰੇ ਜਿਨ ਰਸਨ ਰਸਾਇਆ ॥
naae maniaai sun udhare jin rasan rasaaeaa |نالي تي ايمان سان، جيڪي ان کي ٻڌندا آھن تن کي بچايو ويندو آھي؛ پنهنجي زبان کي ان ۾ خوش ڪرڻ ڏيو.
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਦੁਖ ਭੁਖ ਗਈ ਜਿਨ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
naae maniaai dukh bhukh gee jin naam chit laaeaa |نالي ۾ ڀروسو ڪرڻ سان، درد ۽ بک دور ٿي ويندا آهن. اچو ته توهان جي شعور کي نالي سان ڳنڍيل هجي.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਤਿਨੀ ਸਾਲਾਹਿਆ ਜਿਨ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧੦॥
naanak naam tinee saalaahiaa jin guroo milaaeaa |10|اي نانڪ، اهي ئي نالي جي ساراهه ڪندا آهن، جيڪي گرو سان ملن ٿا. ||10||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |سالڪ، پھريون مھل:
ਸਭੇ ਰਾਤੀ ਸਭਿ ਦਿਹ ਸਭਿ ਥਿਤੀ ਸਭਿ ਵਾਰ ॥
sabhe raatee sabh dih sabh thitee sabh vaar |سڀ راتيون، سڀ ڏينهن، سڀ تاريخون، هفتي جا سڀ ڏينهن؛
ਸਭੇ ਰੁਤੀ ਮਾਹ ਸਭਿ ਸਭਿ ਧਰਤਂੀ ਸਭਿ ਭਾਰ ॥
sabhe rutee maah sabh sabh dharatanee sabh bhaar |سڀ موسمون، سڀ مهينا، سڀ زمين ۽ ان تي موجود هر شيءِ.
ਸਭੇ ਪਾਣੀ ਪਉਣ ਸਭਿ ਸਭਿ ਅਗਨੀ ਪਾਤਾਲ ॥
sabhe paanee paun sabh sabh aganee paataal |سڀ پاڻي، سڀ واءُ، سڀ باهه ۽ انڊرورلڊ.
ਸਭੇ ਪੁਰੀਆ ਖੰਡ ਸਭਿ ਸਭਿ ਲੋਅ ਲੋਅ ਆਕਾਰ ॥
sabhe pureea khandd sabh sabh loa loa aakaar |سڀ شمسي نظام ۽ ڪهڪشان، سڀ دنيا، ماڻهو ۽ شڪلون.
ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਪੀ ਕੇਤੜਾ ਕਹਿ ਨ ਸਕੀਜੈ ਕਾਰ ॥
hukam na jaapee ketarraa keh na sakeejai kaar |ڪو به نٿو ڄاڻي ته سندس حڪم ڪيترو وڏو آهي. ڪو به سندس عملن کي بيان نٿو ڪري سگهي.
ਆਖਹਿ ਥਕਹਿ ਆਖਿ ਆਖਿ ਕਰਿ ਸਿਫਤਂੀ ਵੀਚਾਰ ॥
aakheh thakeh aakh aakh kar sifatanee veechaar |انسان هن جي ساراهه ڳولهي، گيت، تلاوت ۽ غور ڪري سگهي ٿو جيستائين اهي ٿڪجي وڃن.
ਤ੍ਰਿਣੁ ਨ ਪਾਇਓ ਬਪੁੜੀ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਗਵਾਰ ॥੧॥
trin na paaeio bapurree naanak kahai gavaar |1|غريب بيوقوف، اي نانڪ، رب جو ٿورو ذرو به نه ڳولي سگهندا. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |پهرين مهل:
ਅਖਂੀ ਪਰਣੈ ਜੇ ਫਿਰਾਂ ਦੇਖਾਂ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ॥
akhanee paranai je firaan dekhaan sabh aakaar |جيڪڏھن آءٌ چوڌاري گھمندي ھجانءِ، پنھنجين اکين سان کليل، سڀني پيدا ٿيل شڪلين کي ڏسان؛
ਪੁਛਾ ਗਿਆਨੀ ਪੰਡਿਤਾਂ ਪੁਛਾ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰ ॥
puchhaa giaanee pandditaan puchhaa bed beechaar |مان روحاني استادن ۽ مذهبي عالمن کان پڇي سگھان ٿو، ۽ جيڪي ويد تي غور ڪن ٿا؛