پرڏيهه ۾ گهمي ڦري، هتي ڪاروبار ڪرڻ آيو آهيان.
مون بي مثال ۽ منافعي واري واپار بابت ٻڌو.
مون پنهنجي کيسي ۾ پنهنجي فضيلت جو سرمايو گڏ ڪيو آهي، ۽ ان کي پاڻ سان گڏ کڻي آيو آهيان.
زيور کي ڏسي، هي ذهن موهيندڙ آهي. ||1||
مان تاجر جي در تي آيو آهيان.
مھرباني ڪري واپار ڏيکاريو، ته جيئن ڪاروبار ٿي سگھي. ||1||روڪ||
واپاريءَ مون کي بئنڪر ڏانهن موڪليو آهي.
زيور انمول آهي، ۽ سرمايو انمول آهي.
اي منهنجا مهربان ڀاءُ، ثالث ۽ دوست
- مون واپار حاصل ڪيو آهي، ۽ منهنجو شعور هاڻي مستحڪم ۽ مستحڪم آهي. ||2||
مون کي چورن جو، واءُ يا پاڻيءَ جو ڪو به خوف نه آهي.
مون آساني سان منهنجي خريداري ڪئي آهي، ۽ مان آساني سان کڻي وڃان ٿو.
مون سچائي حاصل ڪئي آهي، ۽ مون کي ڪو به ڏک نه ٿيندو.
مان هي واپار گهر وٺي آيو آهيان، محفوظ ۽ صحيح. ||3||
مون منافعو ڪمايو آهي، ۽ مان خوش آهيان.
برڪت وارو آهي بئنڪر، ڪامل عطا ڪندڙ.
ڪيڏو ناياب آهي گرو مُخ جنهن کي هي مال ملي ٿو.
نانڪ هن منافعي واري واپار کي گهر پهچايو آهي. ||4||6||
آسا، پنجين مهل:
هو منهنجي خوبين ۽ خامين تي غور نه ڪندو آهي.
هو منهنجي خوبصورتي، رنگ يا سينگار کي نه ڏسندو آهي.
مون کي عقل ۽ نيڪي جي طريقن جي خبر ناهي.
پر مون کي هٿ کان وٺي، منهنجي مڙس رب مون کي پنهنجي بستري تي پهچايو آهي. ||1||
ٻڌ، اي منهنجا ساٿيو، منهنجو مڙس، منهنجو رب مالڪ، مون وٽ آهي.
هن جو هٿ منهنجي پيشاني تي رکي، هو مون کي پنهنجو سمجهي ٿو. هي جاهل ماڻهو ڇا ٿا ڄاڻن؟ ||1||روڪ||
منهنجي شادي شده زندگي هاڻي تمام خوبصورت لڳي ٿي.
منهنجو مڙس مون سان مليو آهي، ۽ هو منهنجا سڀ درد ڏسي ٿو.
منهنجي دل جي صحن ۾، چنڊ جو جلال چمڪي ٿو.
رات ڏينهن محبوب سان مزا ماڻيون. ||2||
منهنجا ڪپڙا پوپٽ جي ڳاڙهي ڳاڙهي رنگ سان رنگيل آهن.
منهنجي ڳچيءَ ۾ سڀ زيور ۽ هار مون کي سينگاريندا آهن.
پنهنجي محبوب کي اکين سان ڏسندي، مون کي سڀ خزانا مليا آهن.
مون برائي شيطانن جي طاقت کي ختم ڪري ڇڏيو آهي. ||3||
مون کي دائمي نعمت ملي آهي، ۽ مان مسلسل جشن ڪندو آهيان.
رب جي نالي جي نون خزانن سان، مان پنهنجي گهر ۾ مطمئن آهيان.
نانڪ چوي ٿو، جڏهن خوش روح دلہن کي پنهنجي محبوب سان سينگاريو ويندو آهي،
هوءَ هميشه پنهنجي مڙس سان خوش رهي. ||4||7||
آسا، پنجين مهل:
اهي توهان کي عطيا ڏيندا آهن ۽ توهان جي عبادت ڪندا آهن.
توهان انهن کان وٺو، ۽ پوء انڪار ڪيو ته انهن توهان کي ڪجهه ڏنو آهي.
اهو دروازو، جنهن مان توهان کي آخرڪار وڃڻ گهرجي، اي برهمڻ
- ان دروازي تي، تون پشيمان ۽ توبه ڪرڻ لاء ايندي. ||1||
اهڙا برهمڻ ٻڏي ويندا، اي تقدير جا ڀائرو.
اهي معصوم سان بڇڙائي ڪرڻ جو سوچي رهيا آهن. ||1||روڪ||
انهن جي اندر لالچ آهي، ۽ اهي چريو ڪتن وانگر ڀڄن ٿا.
اهي ٻين تي بدمعاشي ڪن ٿا ۽ پنهنجن سرن تي گناهه جو بار کڻن ٿا.
مايا جي نشي ۾، اهي رب جو خيال نه ڪندا آهن.
شڪ ۾ ڦاٿل، ڪيترن ئي رستن تي ڀڄن ٿا. ||2||
ٻاهران، اهي مختلف مذهبي لباس پائيندا آهن،
پر اندر، اهي زهر سان ڍڪيل آهن.
اهي ٻين کي هدايت ڪن ٿا، پر پاڻ کي نه ٿا سمجهن.
اهڙا برهمڻ ڪڏهن به آزاد نه ٿيندا. ||3||
اي بيوقوف برهمڻ، خدا تي غور ڪر.
هو ڏسي ٿو ۽ ٻڌي ٿو، ۽ هميشه توهان سان گڏ آهي.
چوي ٿو نانڪ، جيڪڏهن هي آهي تنهنجي قسمت،
پنهنجي غرور کي ڇڏي گرو جي پيرن کي پڪڙيو. ||4||8||
آسا، پنجين مهل: