ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 281
ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੈ ਤਿਸੁ ਆਪਨ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ॥
jis no kripaa karai tis aapan naam dee |هو پاڻ انهن کي پنهنجو نالو ڏئي ٿو، جن تي هو پنهنجي رحمت ڪري ٿو.
ਬਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕ ਜਨ ਸੇਇ ॥੮॥੧੩॥
baddabhaagee naanak jan see |8|13|ڏاڍا خوش قسمت، اي نانڪ، اهي ماڻهو آهن. ||8||13||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |سلوڪ:
ਤਜਹੁ ਸਿਆਨਪ ਸੁਰਿ ਜਨਹੁ ਸਿਮਰਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥
tajahu siaanap sur janahu simarahu har har raae |پنهنجي هوشياريءَ کي ڇڏي ڏيو، چڱا ماڻهو - ياد رکو رب خدا، تنهنجو بادشاهه!
ਏਕ ਆਸ ਹਰਿ ਮਨਿ ਰਖਹੁ ਨਾਨਕ ਦੂਖੁ ਭਰਮੁ ਭਉ ਜਾਇ ॥੧॥
ek aas har man rakhahu naanak dookh bharam bhau jaae |1|پنهنجي دل ۾ رکو، هڪ رب ۾ توهان جون اميدون. اي نانڪ، تنهنجو درد، شڪ ۽ خوف ختم ٿي ويندا. ||1||
ਅਸਟਪਦੀ ॥
asattapadee |اشتاپدي:
ਮਾਨੁਖ ਕੀ ਟੇਕ ਬ੍ਰਿਥੀ ਸਭ ਜਾਨੁ ॥
maanukh kee ttek brithee sabh jaan |انسانن تي ڀروسو بيڪار آهي - اهو چڱي طرح ڄاڻو.
ਦੇਵਨ ਕਉ ਏਕੈ ਭਗਵਾਨੁ ॥
devan kau ekai bhagavaan |عظيم عطا ڪندڙ هڪ رب خدا آهي.
ਜਿਸ ਕੈ ਦੀਐ ਰਹੈ ਅਘਾਇ ॥
jis kai deeai rahai aghaae |سندس تحفا سان، اسان مطمئن آهيون،
ਬਹੁਰਿ ਨ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥
bahur na trisanaa laagai aae |۽ اسان کي اڃا اڃ نه لڳي.
ਮਾਰੈ ਰਾਖੈ ਏਕੋ ਆਪਿ ॥
maarai raakhai eko aap |هڪڙو رب پاڻ ناس ڪري ٿو ۽ بچائي به ٿو.
ਮਾਨੁਖ ਕੈ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਹਾਥਿ ॥
maanukh kai kichh naahee haath |فاني مخلوق جي هٿ ۾ ڪجهه به ناهي.
ਤਿਸ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਬੂਝਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
tis kaa hukam boojh sukh hoe |هن جي حڪم کي سمجهي، اتي امن آهي.
ਤਿਸ ਕਾ ਨਾਮੁ ਰਖੁ ਕੰਠਿ ਪਰੋਇ ॥
tis kaa naam rakh kantth paroe |تنهن ڪري هن جو نالو وٺو، ۽ ان کي پنهنجي هار وانگر پائڻ.
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
simar simar simar prabh soe |ياد رکو ، ياد ڪريو ، ياد رکو خدا کي مراقبي ۾.
ਨਾਨਕ ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥੧॥
naanak bighan na laagai koe |1|اي نانڪ، تنهنجي راهه ۾ ڪا به رڪاوٽ نه ايندي. ||1||
ਉਸਤਤਿ ਮਨ ਮਹਿ ਕਰਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥
ausatat man meh kar nirankaar |پنهنجي ذهن ۾ بي مثال رب جي ساراهه ڪريو.
ਕਰਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਤਿ ਬਿਉਹਾਰ ॥
kar man mere sat biauhaar |اي منهنجا ذهن، هن کي پنهنجو حقيقي پيشو بنايو.
ਨਿਰਮਲ ਰਸਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਉ ॥
niramal rasanaa amrit peeo |پنهنجي زبان کي پاڪ ٿيڻ ڏي، امرت ۾ پيئي.
ਸਦਾ ਸੁਹੇਲਾ ਕਰਿ ਲੇਹਿ ਜੀਉ ॥
sadaa suhelaa kar lehi jeeo |توهان جي روح هميشه لاء امن ٿي ويندي.
ਨੈਨਹੁ ਪੇਖੁ ਠਾਕੁਰ ਕਾ ਰੰਗੁ ॥
nainahu pekh tthaakur kaa rang |پنھنجين اکين سان، پنھنجي پالڻھار جي عجيب راند کي ڏسو.
ਸਾਧਸੰਗਿ ਬਿਨਸੈ ਸਭ ਸੰਗੁ ॥
saadhasang binasai sabh sang |حضور جي صحبت ۾، ٻيون سڀ انجمنون ختم ٿي وڃن ٿيون.
ਚਰਨ ਚਲਉ ਮਾਰਗਿ ਗੋਬਿੰਦ ॥
charan chlau maarag gobind |پنهنجي پيرن سان، رب جي واٽ ۾ هلو.
ਮਿਟਹਿ ਪਾਪ ਜਪੀਐ ਹਰਿ ਬਿੰਦ ॥
mitteh paap japeeai har bind |گناهه ڌوئي ويندا آهن، رب جي نالي سان، هڪ لمحي لاءِ به.
ਕਰ ਹਰਿ ਕਰਮ ਸ੍ਰਵਨਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ॥
kar har karam sravan har kathaa |سو رب جو ڪم ڪريو، ۽ رب جو واعظ ٻڌو.
ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਨਾਨਕ ਊਜਲ ਮਥਾ ॥੨॥
har daragah naanak aoojal mathaa |2|رب جي درٻار ۾، اي نانڪ، تنهنجو منهن چمڪندڙ هوندو. ||2||
ਬਡਭਾਗੀ ਤੇ ਜਨ ਜਗ ਮਾਹਿ ॥
baddabhaagee te jan jag maeh |ڏاڍا خوش نصيب آهن اهي عاجز انسان هن دنيا ۾،
ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਹਿ ॥
sadaa sadaa har ke gun gaeh |جيڪو هميشه ۽ هميشه لاءِ رب جي پاڪائي ساراهه ڳائيندو آهي.
ਰਾਮ ਨਾਮ ਜੋ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰ ॥
raam naam jo kareh beechaar |جيڪي رب جي نالي تي رهن ٿا،
ਸੇ ਧਨਵੰਤ ਗਨੀ ਸੰਸਾਰ ॥
se dhanavant ganee sansaar |دنيا ۾ سڀ کان وڌيڪ امير ۽ خوشحال آهن.
ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੁਖਿ ਬੋਲਹਿ ਹਰਿ ਮੁਖੀ ॥
man tan mukh boleh har mukhee |جيڪي خيال، قول ۽ فعل ۾ رب پاڪ جو ذڪر ڪن ٿا
ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਾਨਹੁ ਤੇ ਸੁਖੀ ॥
sadaa sadaa jaanahu te sukhee |ڄاڻو ته اهي پرامن ۽ خوش آهن، هميشه ۽ هميشه لاء.
ਏਕੋ ਏਕੁ ਏਕੁ ਪਛਾਨੈ ॥
eko ek ek pachhaanai |جيڪو هڪ ئي رب کي هڪ سمجهي ٿو،
ਇਤ ਉਤ ਕੀ ਓਹੁ ਸੋਝੀ ਜਾਨੈ ॥
eit ut kee ohu sojhee jaanai |هن دنيا ۽ آخرت کي سمجهي ٿو.
ਨਾਮ ਸੰਗਿ ਜਿਸ ਕਾ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
naam sang jis kaa man maaniaa |جنهن جو ذهن اسم جي صحبت کي قبول ڪري،
ਨਾਨਕ ਤਿਨਹਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਜਾਨਿਆ ॥੩॥
naanak tineh niranjan jaaniaa |3|رب جو نالو، اي نانڪ، بي مثال رب کي ڄاڻي ٿو. ||3||
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਆਪਨ ਆਪੁ ਸੁਝੈ ॥
guraprasaad aapan aap sujhai |گرو جي فضل سان، هڪ پاڻ کي سمجهي ٿو؛
ਤਿਸ ਕੀ ਜਾਨਹੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬੁਝੈ ॥
tis kee jaanahu trisanaa bujhai |خبر اٿئي ته پوءِ سندس اُڃ لڙي ويندي.
ਸਾਧਸੰਗਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਸੁ ਕਹਤ ॥
saadhasang har har jas kahat |پاڪ جي صحبت ۾، هڪ رب جي حمد، هار، ھار جا گيت ڳائي ٿو.
ਸਰਬ ਰੋਗ ਤੇ ਓਹੁ ਹਰਿ ਜਨੁ ਰਹਤ ॥
sarab rog te ohu har jan rahat |رب جو اهڙو بندو هر مرض کان پاڪ آهي.
ਅਨਦਿਨੁ ਕੀਰਤਨੁ ਕੇਵਲ ਬਖੵਾਨੁ ॥
anadin keeratan keval bakhayaan |رات ڏينهن ڪرتن ڳايو، هڪ رب جي ساراهه.
ਗ੍ਰਿਹਸਤ ਮਹਿ ਸੋਈ ਨਿਰਬਾਨੁ ॥
grihasat meh soee nirabaan |توهان جي گهر جي وچ ۾، متوازن ۽ غير منسلڪ رهو.
ਏਕ ਊਪਰਿ ਜਿਸੁ ਜਨ ਕੀ ਆਸਾ ॥
ek aoopar jis jan kee aasaa |جيڪو هڪ رب ۾ پنهنجي اميد رکي ٿو
ਤਿਸ ਕੀ ਕਟੀਐ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸਾ ॥
tis kee katteeai jam kee faasaa |سندس ڳچيءَ مان موت جو ڦڙو ڪٽيو ويندو آهي.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਭੂਖ ॥
paarabraham kee jis man bhookh |جنهن جو دماغ رب العالمين لاءِ بکيو،
ਨਾਨਕ ਤਿਸਹਿ ਨ ਲਾਗਹਿ ਦੂਖ ॥੪॥
naanak tiseh na laageh dookh |4|اي نانڪ، ڏک نه ٿيندو. ||4||
ਜਿਸ ਕਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਆਵੈ ॥
jis kau har prabh man chit aavai |جيڪو پنهنجي شعوري ذهن کي خداوند خدا تي مرکوز ڪري ٿو
ਸੋ ਸੰਤੁ ਸੁਹੇਲਾ ਨਹੀ ਡੁਲਾਵੈ ॥
so sant suhelaa nahee ddulaavai |- ته سينٽ امن ۾ آهي؛ هو نه ڊهي ٿو.
ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪੁਨਾ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ॥
jis prabh apunaa kirapaa karai |جن تي خدا پنهنجو فضل ڪيو آهي
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਕਹੁ ਕਿਸ ਤੇ ਡਰੈ ॥
so sevak kahu kis te ddarai |انهن نوڪرن کي ڪنهن کان ڊڄڻ جي ضرورت آهي؟
ਜੈਸਾ ਸਾ ਤੈਸਾ ਦ੍ਰਿਸਟਾਇਆ ॥
jaisaa saa taisaa drisattaaeaa |جيئن خدا آهي، تيئن هو ظاهر ٿئي ٿو.
ਅਪੁਨੇ ਕਾਰਜ ਮਹਿ ਆਪਿ ਸਮਾਇਆ ॥
apune kaaraj meh aap samaaeaa |هو پنهنجي تخليق ۾، پاڻ ئي پکڙيل آهي.
ਸੋਧਤ ਸੋਧਤ ਸੋਧਤ ਸੀਝਿਆ ॥
sodhat sodhat sodhat seejhiaa |ڳولا، ڳولا، ڳولا، ۽ آخرڪار، ڪاميابي!
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤਤੁ ਸਭੁ ਬੂਝਿਆ ॥
guraprasaad tat sabh boojhiaa |گرو جي فضل سان، سڀني حقيقتن جي جوهر سمجهي ويندي آهي.
ਜਬ ਦੇਖਉ ਤਬ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮੂਲੁ ॥
jab dekhau tab sabh kichh mool |جتي به ڏسان ٿو، اتي مون کي هن کي هر شيءِ جي جڙ ۾ نظر اچي ٿو.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੂਖਮੁ ਸੋਈ ਅਸਥੂਲੁ ॥੫॥
naanak so sookham soee asathool |5|اي نانڪ، هو ذيلي آهي، ۽ هو ظاهر پڻ آهي. ||5||
ਨਹ ਕਿਛੁ ਜਨਮੈ ਨਹ ਕਿਛੁ ਮਰੈ ॥
nah kichh janamai nah kichh marai |ڪا به شيءِ پيدا نه ٿيندي آهي، ۽ نه ڪجهه مرندو آهي.
ਆਪਨ ਚਲਿਤੁ ਆਪ ਹੀ ਕਰੈ ॥
aapan chalit aap hee karai |هو پنهنجو ڊرامو پاڻ اسٽيج ڪندو آهي.
ਆਵਨੁ ਜਾਵਨੁ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਅਨਦ੍ਰਿਸਟਿ ॥
aavan jaavan drisatt anadrisatt |اچڻ ۽ وڃڻ، ڏٺو ۽ غائب،
ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਧਾਰੀ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ॥
aagiaakaaree dhaaree sabh srisatt |سڄي دنيا سندس فرمانبردار آهي.