شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 322


ਜੀਵਨ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਣੁ ਇਕੋ ਸਿਮਰੀਐ ॥
jeevan pad nirabaan iko simareeai |

نروانا جي زندگي جي حالت حاصل ڪرڻ لاء، هڪ رب جي ياد ۾ غور ڪريو.

ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ਕਿਨਿ ਬਿਧਿ ਧੀਰੀਐ ॥
doojee naahee jaae kin bidh dheereeai |

ٻيو ڪو به هنڌ ناهي؛ ٻيو ڪيئن اسان کي تسلي ٿي سگهي ٿو؟

ਡਿਠਾ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ਸੁਖੁ ਨ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ॥
dditthaa sabh sansaar sukh na naam bin |

مون سڄي دنيا ڏٺي آهي- رب جي نالي کان سواءِ، ڪٿي به سڪون ناهي.

ਤਨੁ ਧਨੁ ਹੋਸੀ ਛਾਰੁ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ਜਨੁ ॥
tan dhan hosee chhaar jaanai koe jan |

جسم ۽ مال مٽيءَ ۾ ملندا، شايد ئي ڪنهن کي اها خبر هجي.

ਰੰਗ ਰੂਪ ਰਸ ਬਾਦਿ ਕਿ ਕਰਹਿ ਪਰਾਣੀਆ ॥
rang roop ras baad ki kareh paraaneea |

لذت، حسن ۽ لذيذ ذوق بيڪار آهن؛ تون ڇا ڪري رهيو آهين، اي انسان؟

ਜਿਸੁ ਭੁਲਾਏ ਆਪਿ ਤਿਸੁ ਕਲ ਨਹੀ ਜਾਣੀਆ ॥
jis bhulaae aap tis kal nahee jaaneea |

جنهن کي رب پاڻ گمراهه ڪري ٿو، سو سندس خوفناڪ طاقت کي نٿو سمجهي.

ਰੰਗਿ ਰਤੇ ਨਿਰਬਾਣੁ ਸਚਾ ਗਾਵਹੀ ॥
rang rate nirabaan sachaa gaavahee |

جيڪي رب جي محبت سان ڀريل آهن، اهي نروان کي حاصل ڪن ٿا، سچي ذات جا گيت ڳائي رهيا آهن.

ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਦੁਆਰਿ ਜੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹੀ ॥੨॥
naanak saran duaar je tudh bhaavahee |2|

نانڪ: جيڪي توهان جي مرضي تي راضي آهن، اي رب، توهان جي دروازي تي پناهه ڳولي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਤਿਨੑ ਕਉ ਜੋ ਹਰਿ ਲੜਿ ਲਾਗੇ ॥
jaman maran na tina kau jo har larr laage |

جيڪي رب جي چادر سان جڙيل آهن، انهن کي جنم ۽ مرڻ جي تڪليف نه ٿيندي آهي.

ਜੀਵਤ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਏ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨਿ ਜਾਗੇ ॥
jeevat se paravaan hoe har keeratan jaage |

جيڪي رب جي ساراهه جي ڪرتن ۾ جاڳندا رهن ٿا- انهن جي زندگي منظور ٿي وڃي ٿي.

ਸਾਧਸੰਗੁ ਜਿਨ ਪਾਇਆ ਸੇਈ ਵਡਭਾਗੇ ॥
saadhasang jin paaeaa seee vaddabhaage |

جن کي سعادت سنگت، حضور جي صحبت حاصل ٿئي ٿي، سي ڏاڍا خوش قسمت آهن.

ਨਾਇ ਵਿਸਰਿਐ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣਾ ਤੂਟੇ ਕਚ ਧਾਗੇ ॥
naae visariaai dhrig jeevanaa tootte kach dhaage |

پر جيڪي ماڻهو نالو وساريندا آهن، انهن جي زندگي لعنت آهي، ۽ ڌاڙن جي پتلي تارن وانگر ڀڄي ويندا آهن.

ਨਾਨਕ ਧੂੜਿ ਪੁਨੀਤ ਸਾਧ ਲਖ ਕੋਟਿ ਪਿਰਾਗੇ ॥੧੬॥
naanak dhoorr puneet saadh lakh kott piraage |16|

اي نانڪ، حضور جي پيرن جي مٽي، سٺن هزارن کان به وڌيڪ مقدس آهي، ايستائين جو لکين مقدس مزارن تي غسل ڪرڻ کان به وڌيڪ مقدس آهي. ||16||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਧਰਣਿ ਸੁਵੰਨੀ ਖੜ ਰਤਨ ਜੜਾਵੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪੁਰਖੁ ਮਨਿ ਵੁਠਾ ॥
dharan suvanee kharr ratan jarraavee har prem purakh man vutthaa |

خوبصورت زمين وانگر، گھاس جي زيورن سان سينگاريو ويو آهي - اهو ذهن آهي، جنهن ۾ رب جي محبت رهي ٿي.

ਸਭੇ ਕਾਜ ਸੁਹੇਲੜੇ ਥੀਏ ਗੁਰੁ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੁਠਾ ॥੧॥
sabhe kaaj suhelarre thee gur naanak satigur tutthaa |1|

سڀ مسئلا آساني سان حل ٿي ويندا آهن، اي نانڪ، جڏهن گرو، سچو گرو، راضي ٿئي ٿو. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਫਿਰਦੀ ਫਿਰਦੀ ਦਹ ਦਿਸਾ ਜਲ ਪਰਬਤ ਬਨਰਾਇ ॥
firadee firadee dah disaa jal parabat banaraae |

ڏهن طرفن ۾ گھومڻ ۽ گھمڻ، پاڻيء جي مٿان، جبلن ۽ ٻيلن تي

ਜਿਥੈ ਡਿਠਾ ਮਿਰਤਕੋ ਇਲ ਬਹਿਠੀ ਆਇ ॥੨॥
jithai dditthaa miratako il bahitthee aae |2|

- جتي به گِند ڪو مُردار ڏسندو آهي، اُتي اڏامندو آهي ۽ هيٺ لهندو آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜਿਸੁ ਸਰਬ ਸੁਖਾ ਫਲ ਲੋੜੀਅਹਿ ਸੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਉ ॥
jis sarab sukhaa fal lorreeeh so sach kamaavau |

جيڪو سڀني آسائشن ۽ انعامن جي تمنا رکي ٿو، ان کي سچ تي عمل ڪرڻ گهرجي.

ਨੇੜੈ ਦੇਖਉ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਉ ॥
nerrai dekhau paarabraham ik naam dhiaavau |

پنهنجي ويجهو عظيم رب خدا کي ڏسو، ۽ هڪ رب جي نالي تي غور ڪريو.

ਹੋਇ ਸਗਲ ਕੀ ਰੇਣੁਕਾ ਹਰਿ ਸੰਗਿ ਸਮਾਵਉ ॥
hoe sagal kee renukaa har sang samaavau |

سڀني ماڻھن جي پيرن جي مٽي بڻجي، ۽ اھڙيء طرح رب سان ملن.

ਦੂਖੁ ਨ ਦੇਈ ਕਿਸੈ ਜੀਅ ਪਤਿ ਸਿਉ ਘਰਿ ਜਾਵਉ ॥
dookh na deee kisai jeea pat siau ghar jaavau |

ڪنهن کي به تڪليف نه ڏيو، ۽ تون عزت سان پنهنجي سچي گهر ڏانهن ويندين.

ਪਤਿਤ ਪੁਨੀਤ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਾਨਕ ਸੁਣਾਵਉ ॥੧੭॥
patit puneet karataa purakh naanak sunaavau |17|

نانڪ گنهگارن جي پاڪائي، خالق، بنيادي وجود جي ڳالهه ڪري ٿو. ||17||

ਸਲੋਕ ਦੋਹਾ ਮਃ ੫ ॥
salok dohaa mahalaa 5 |

سالڪ، دودو، پنجين مهل:

ਏਕੁ ਜਿ ਸਾਜਨੁ ਮੈ ਕੀਆ ਸਰਬ ਕਲਾ ਸਮਰਥੁ ॥
ek ji saajan mai keea sarab kalaa samarath |

مون ھڪڙي رب کي پنھنجو دوست بڻايو آھي. هو هر شيءِ تي قادر آهي.

ਜੀਉ ਹਮਾਰਾ ਖੰਨੀਐ ਹਰਿ ਮਨ ਤਨ ਸੰਦੜੀ ਵਥੁ ॥੧॥
jeeo hamaaraa khaneeai har man tan sandarree vath |1|

منهنجو جان هن تي قربان آهي. رب منهنجي ذهن ۽ جسم جو خزانو آهي. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਜੇ ਕਰੁ ਗਹਹਿ ਪਿਆਰੜੇ ਤੁਧੁ ਨ ਛੋਡਾ ਮੂਲਿ ॥
je kar gaheh piaararre tudh na chhoddaa mool |

منھنجو ھٿ کڻ، اي محبوب، مان توکي ڪڏهن به نه ڇڏيندس.

ਹਰਿ ਛੋਡਨਿ ਸੇ ਦੁਰਜਨਾ ਪੜਹਿ ਦੋਜਕ ਕੈ ਸੂਲਿ ॥੨॥
har chhoddan se durajanaa parreh dojak kai sool |2|

جيڪي رب کي ڇڏي ڏين ٿا، سي سڀ کان بڇڙا ماڻھو آھن. اهي دوزخ جي خوفناڪ کڏ ۾ پئجي ويندا. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸਭਿ ਨਿਧਾਨ ਘਰਿ ਜਿਸ ਦੈ ਹਰਿ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਵੈ ॥
sabh nidhaan ghar jis dai har kare su hovai |

سڀ خزانا سندس گهر ۾ آهن. جيڪو به رب ڪري ٿو سو پورو ٿئي ٿو.

ਜਪਿ ਜਪਿ ਜੀਵਹਿ ਸੰਤ ਜਨ ਪਾਪਾ ਮਲੁ ਧੋਵੈ ॥
jap jap jeeveh sant jan paapaa mal dhovai |

اولياءَ الله جي ذڪر ۽ ياد ڪرڻ سان، پنهنجي گناهن جي گندگي کي ڌوئيندي زندگي گذاريندا آهن.

ਚਰਨ ਕਮਲ ਹਿਰਦੈ ਵਸਹਿ ਸੰਕਟ ਸਭਿ ਖੋਵੈ ॥
charan kamal hiradai vaseh sankatt sabh khovai |

رب جي لوٽس پيرن جي دل ۾ رهڻ سان، سڀئي مصيبتون دور ٿي وينديون آهن.

ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਜਿਸੁ ਭੇਟੀਐ ਮਰਿ ਜਨਮਿ ਨ ਰੋਵੈ ॥
gur pooraa jis bhetteeai mar janam na rovai |

جنهن کي ڪامل گرو ملندو، ان کي جنم ۽ مرڻ جي تڪليف نه ٿيندي.

ਪ੍ਰਭ ਦਰਸ ਪਿਆਸ ਨਾਨਕ ਘਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਦੇਵੈ ॥੧੮॥
prabh daras piaas naanak ghanee kirapaa kar devai |18|

نانڪ خدا جي درشن جي برڪت واري نظر لاء اڃايل آهي؛ پنهنجي فضل سان، ان کي عطا ڪيو آهي. ||18||

ਸਲੋਕ ਡਖਣਾ ਮਃ ੫ ॥
salok ddakhanaa mahalaa 5 |

سالڪ، دکنه، پنجين مهل:

ਭੋਰੀ ਭਰਮੁ ਵਞਾਇ ਪਿਰੀ ਮੁਹਬਤਿ ਹਿਕੁ ਤੂ ॥
bhoree bharam vayaae piree muhabat hik too |

جيڪڏهن تون پنهنجا شڪ، هڪ پل لاءِ به دور ڪري سگهين ٿو، ۽ پنهنجي اڪيلي محبوب سان پيار ڪري سگهين ٿو،

ਜਿਥਹੁ ਵੰਞੈ ਜਾਇ ਤਿਥਾਊ ਮਉਜੂਦੁ ਸੋਇ ॥੧॥
jithahu vanyai jaae tithaaoo maujood soe |1|

پوءِ جتي به وڃو، اُتي کيس ملندؤ. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਚੜਿ ਕੈ ਘੋੜੜੈ ਕੁੰਦੇ ਪਕੜਹਿ ਖੂੰਡੀ ਦੀ ਖੇਡਾਰੀ ॥
charr kai ghorrarrai kunde pakarreh khoonddee dee kheddaaree |

ڇا اھي گھوڙن تي چڙھي سگھن ٿا ۽ بندوقون ھلائي سگھن ٿا، جيڪڏھن انھن کي رڳو پولو جي راند ئي خبر آھي؟

ਹੰਸਾ ਸੇਤੀ ਚਿਤੁ ਉਲਾਸਹਿ ਕੁਕੜ ਦੀ ਓਡਾਰੀ ॥੨॥
hansaa setee chit ulaaseh kukarr dee oddaaree |2|

ڇا اھي ھنس ٿي سگھن ٿا، ۽ پنھنجي شعوري خواهشن کي پورو ڪري سگھن ٿا، جيڪڏھن اھي رڳو مرغن وانگر اڏامي سگھندا آھن؟ ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਰਸਨਾ ਉਚਰੈ ਹਰਿ ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਣੈ ਸੋ ਉਧਰੈ ਮਿਤਾ ॥
rasanaa ucharai har sravanee sunai so udharai mitaa |

اي منهنجا دوست، جيڪي پنهنجي زبان سان رب جي نالي کي سڏيندا آهن ۽ ڪنن سان ٻڌندا آهن، اهي نجات حاصل ڪندا آهن.

ਹਰਿ ਜਸੁ ਲਿਖਹਿ ਲਾਇ ਭਾਵਨੀ ਸੇ ਹਸਤ ਪਵਿਤਾ ॥
har jas likheh laae bhaavanee se hasat pavitaa |

اهي هٿ جيڪي پيار سان رب جي حمد لکن ٿا.

ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਮਜਨਾ ਸਭਿ ਪੁੰਨ ਤਿਨਿ ਕਿਤਾ ॥
atthasatth teerath majanaa sabh pun tin kitaa |

اهو هر قسم جي نيڪ عملن کي انجام ڏيڻ، ۽ زيارت جي 68 مقدس مزارن تي غسل ڪرڻ وانگر آهي.

ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰ ਤੇ ਉਧਰੇ ਬਿਖਿਆ ਗੜੁ ਜਿਤਾ ॥
sansaar saagar te udhare bikhiaa garr jitaa |

دنيا جي سمنڊ پار ڪري فساد جي قلعي کي فتح ڪن ٿا.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430