شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 587


ਦੁਖਿ ਲਗੈ ਘਰਿ ਘਰਿ ਫਿਰੈ ਅਗੈ ਦੂਣੀ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
dukh lagai ghar ghar firai agai doonee milai sajaae |

دردن ۾ مبتلا ٿي گهر گهر ڀٽڪي ٿو ۽ آخرت ۾ ٻيڻو عذاب ڀوڳي ٿو.

ਅੰਦਰਿ ਸਹਜੁ ਨ ਆਇਓ ਸਹਜੇ ਹੀ ਲੈ ਖਾਇ ॥
andar sahaj na aaeio sahaje hee lai khaae |

هن جي دل ۾ سڪون نه ٿو اچي - هن کي جيڪو ڪجهه اچي ٿو اهو کائڻ لاءِ راضي ناهي.

ਮਨਹਠਿ ਜਿਸ ਤੇ ਮੰਗਣਾ ਲੈਣਾ ਦੁਖੁ ਮਨਾਇ ॥
manahatth jis te manganaa lainaa dukh manaae |

پنهنجي ضدي ذهن سان، هو پڇتاءُ ڪري ٿو، وٺن ٿا ۽ ڏيڻ وارن کي ناراض ڪري ٿو.

ਇਸੁ ਭੇਖੈ ਥਾਵਹੁ ਗਿਰਹੋ ਭਲਾ ਜਿਥਹੁ ਕੋ ਵਰਸਾਇ ॥
eis bhekhai thaavahu giraho bhalaa jithahu ko varasaae |

هنن فقيرن جا پوشاڪ پائڻ بدران بهتر آهي ته گهر جو مالڪ ٿي ٻين کي ڏيو.

ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਤਿਨਾ ਸੋਝੀ ਪਈ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
sabad rate tinaa sojhee pee doojai bharam bhulaae |

اُهي جيڪي سَبَدَ جي ڪلام سان مشابهت رکن ٿا، اُهي سمجهن ٿا. ٻيا ڀڄن ٿا، شڪ ۾ ڦاسي پيا.

ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣਾ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
peaai kirat kamaavanaa kahanaa kachhoo na jaae |

اھي پنھنجي ماضيءَ جي ڪمن مطابق ڪم ڪندا آھن. انهن سان ڳالهائڻ بيڪار آهي.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵਹਿ ਸੇ ਭਲੇ ਜਿਨ ਕੀ ਪਤਿ ਪਾਵਹਿ ਥਾਇ ॥੧॥
naanak jo tis bhaaveh se bhale jin kee pat paaveh thaae |1|

اي نانڪ، جيڪي رب کي راضي ڪرڻ وارا آهن، اهي سٺا آهن. هو انهن جي عزت کي برقرار رکي ٿو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
satigur seviaai sadaa sukh janam maran dukh jaae |

سچي گرو جي خدمت ڪندي، هڪ دائمي امن حاصل ڪري ٿو. جنم ۽ موت جا ڏک دور ٿي ويندا آهن.

ਚਿੰਤਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਅਚਿੰਤੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
chintaa mool na hovee achint vasai man aae |

هو پريشانيءَ کان پريشان نه ٿيندو آهي ۽ بي پرواهه رب ذهن ۾ اچي ويهندو آهي.

ਅੰਤਰਿ ਤੀਰਥੁ ਗਿਆਨੁ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥
antar teerath giaan hai satigur deea bujhaae |

پنهنجي اندر اندر، روحاني حڪمت جو مقدس مزار آهي، جيڪو سچو گرو پاران نازل ڪيو ويو آهي.

ਮੈਲੁ ਗਈ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਇ ॥
mail gee man niramal hoaa amrit sar teerath naae |

هن جي گندگي ختم ٿي ويندي آهي، ۽ هن جو روح خالص ٿي ويندو آهي، مقدس مزار ۾ غسل ڪندي، امرت جي تلاءُ.

ਸਜਣ ਮਿਲੇ ਸਜਣਾ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
sajan mile sajanaa sachai sabad subhaae |

دوست، سچي دوست، رب سان، شيدائيءَ جي محبت سان ملي ٿو.

ਘਰ ਹੀ ਪਰਚਾ ਪਾਇਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
ghar hee parachaa paaeaa jotee jot milaae |

پنهنجي وجود جي گهر ۾، هو خدائي ذات کي ڳولي ٿو، ۽ هن جو نور نور سان ملي ٿو.

ਪਾਖੰਡਿ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਛੋਡਈ ਲੈ ਜਾਸੀ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥
paakhandd jamakaal na chhoddee lai jaasee pat gavaae |

موت جو رسول منافق کي نه ڇڏيندو آهي. هن کي بي عزتي ۾ وٺي وڃي ٿو.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
naanak naam rate se ubare sache siau liv laae |2|

اي نانڪ، جن کي نام سان ڀريل آهي، اهي بچائي ويا آهن. اهي سچي رب سان پيار ۾ آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਤਿਤੁ ਜਾਇ ਬਹਹੁ ਸਤਸੰਗਤੀ ਜਿਥੈ ਹਰਿ ਕਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬਿਲੋਈਐ ॥
tit jaae bahahu satasangatee jithai har kaa har naam biloeeai |

وڃ، سچي سنگت، سچي سنگت ۾ ويھ، جتي رب جو نالو مڙيو وڃي.

ਸਹਜੇ ਹੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੇਹੁ ਹਰਿ ਤਤੁ ਨ ਖੋਈਐ ॥
sahaje hee har naam lehu har tat na khoeeai |

امن ۽ شانتي ۾، رب جي نالي تي غور ڪريو - رب جي ذات کي نه وڃايو.

ਨਿਤ ਜਪਿਅਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਢੋਈਐ ॥
nit japiahu har har dinas raat har daragah dtoeeai |

ڏينهن رات مسلسل رب، هار، هار جو نالو ڳايو، ته رب جي درٻار ۾ قبول ٿيندين.

ਸੋ ਪਾਏ ਪੂਰਾ ਸਤਗੁਰੂ ਜਿਸੁ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਿਲਾਟਿ ਲਿਖੋਈਐ ॥
so paae pooraa sataguroo jis dhur masatak lilaatt likhoeeai |

اُهو ئي پورو سچو گرو ڳولي ٿو، جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙي اڳئين تقدير لکيل آهي.

ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕੰਉ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰੁ ਕਰਹੁ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕੀ ਹਰਿ ਗਾਲ ਗਲੋਈਐ ॥੪॥
tis gur knau sabh namasakaar karahu jin har kee har gaal galoeeai |4|

اچو ته هرڪو گرو جي عبادت ۾ رکون، جيڪو رب جو واعظ ٻڌائي ٿو. ||4||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਸਜਣ ਮਿਲੇ ਸਜਣਾ ਜਿਨ ਸਤਗੁਰ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
sajan mile sajanaa jin satagur naal piaar |

جيڪي دوست سچا گرو سان پيار ڪن ٿا، سي رب سان ملن ٿا، سچا دوست.

ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਤਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਸਚੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਪਿਆਰੁ ॥
mil preetam tinee dhiaaeaa sachai prem piaar |

پنهنجي محبوب سان ملي، محبت ۽ پيار سان سچي رب جو ذڪر ڪندا آهن.

ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅਪਾਰਿ ॥
man hee te man maaniaa gur kai sabad apaar |

انهن جي ذهنن کي انهن جي ذهنن سان، گرو جي لفظ جي بي مثال ڪلام ذريعي مطمئن ڪيو وڃي ٿو.

ਏਹਿ ਸਜਣ ਮਿਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਜਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
ehi sajan mile na vichhurreh ji aap mele karataar |

اهي دوست متحد آهن، ۽ ٻيهر جدا نه ٿيندا. انهن کي پاڻ خالق رب طرفان متحد ڪيو ويو آهي.

ਇਕਨਾ ਦਰਸਨ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨ ਆਈਆ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
eikanaa darasan kee parateet na aaeea sabad na kareh veechaar |

ڪي گرو جي درشن جي برڪت واري نظرئي کي نه مڃيندا آهن؛ اهي شبد تي غور نه ڪندا آهن.

ਵਿਛੁੜਿਆ ਕਾ ਕਿਆ ਵਿਛੁੜੈ ਜਿਨਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
vichhurriaa kaa kiaa vichhurrai jinaa doojai bhaae piaar |

جيڪي جدا ٿي ويا آهن انهن کي دوئي سان پيار آهي - انهن کان وڌيڪ ڪهڙي جدائي برداشت ڪري سگهي ٿي؟

ਮਨਮੁਖ ਸੇਤੀ ਦੋਸਤੀ ਥੋੜੜਿਆ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ॥
manamukh setee dosatee thorrarriaa din chaar |

پاڻ سڳورن سان دوستي صرف ٿورن ڏينهن تائين رهي ٿي.

ਇਸੁ ਪਰੀਤੀ ਤੁਟਦੀ ਵਿਲਮੁ ਨ ਹੋਵਈ ਇਤੁ ਦੋਸਤੀ ਚਲਨਿ ਵਿਕਾਰ ॥
eis pareetee tuttadee vilam na hovee it dosatee chalan vikaar |

هي دوستي هڪ پل ۾ ڀڄي وئي آهي. هي دوستي فساد ڏانهن وٺي وڃي ٿي.

ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਸਚੇ ਕਾ ਭਉ ਨਾਹੀ ਨਾਮਿ ਨ ਕਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥
jinaa andar sache kaa bhau naahee naam na kareh piaar |

اهي پنهنجي دلين ۾ سچي رب کان نه ڊڄندا آهن، ۽ اهي هن جي نالي سان پيار نٿا ڪن.

ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਿਆ ਕੀਚੈ ਦੋਸਤੀ ਜਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਕਰਤਾਰਿ ॥੧॥
naanak tin siau kiaa keechai dosatee ji aap bhulaae karataar |1|

اي نانڪ، انهن سان دوستي ڇو ڪجي جن کي خالق خود گمراهه ڪيو آهي؟ ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਇਕਿ ਸਦਾ ਇਕਤੈ ਰੰਗਿ ਰਹਹਿ ਤਿਨ ਕੈ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
eik sadaa ikatai rang raheh tin kai hau sad balihaarai jaau |

ڪي مسلسل رب جي محبت سان ڀريل رهن ٿا. مان انهن تي هميشه لاءِ قربان آهيان.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਧਨੁ ਅਰਪੀ ਤਿਨ ਕਉ ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
tan man dhan arapee tin kau niv niv laagau paae |

مان پنهنجو دماغ، جان ۽ مال انهن لاءِ وقف ڪريان ٿو. جھڪي، مان سندن پيرن تي ڪريان ٿو.

ਤਿਨ ਮਿਲਿਆ ਮਨੁ ਸੰਤੋਖੀਐ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
tin miliaa man santokheeai trisanaa bhukh sabh jaae |

انهن سان ملڻ سان روح کي سڪون ملي ٿو ۽ بک ۽ اُڃ سڀ ختم ٿي وڃي ٿي.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੀਏ ਸਦਾ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
naanak naam rate sukhee sadaa sache siau liv laae |2|

اي نانڪ، جيڪي هن نالي سان مشابهت رکن ٿا، اهي سدائين خوش آهن؛ اهي محبت سان پنهنجي ذهن کي سچي رب تي مرکوز ڪن ٿا. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕੀ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਣਾਈ ॥
tis gur kau hau vaariaa jin har kee har kathaa sunaaee |

مان ان گرو تي قربان آهيان، جيڪو رب جي تعليمات جو واعظ پڙهي ٿو.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430