دردن ۾ مبتلا ٿي گهر گهر ڀٽڪي ٿو ۽ آخرت ۾ ٻيڻو عذاب ڀوڳي ٿو.
هن جي دل ۾ سڪون نه ٿو اچي - هن کي جيڪو ڪجهه اچي ٿو اهو کائڻ لاءِ راضي ناهي.
پنهنجي ضدي ذهن سان، هو پڇتاءُ ڪري ٿو، وٺن ٿا ۽ ڏيڻ وارن کي ناراض ڪري ٿو.
هنن فقيرن جا پوشاڪ پائڻ بدران بهتر آهي ته گهر جو مالڪ ٿي ٻين کي ڏيو.
اُهي جيڪي سَبَدَ جي ڪلام سان مشابهت رکن ٿا، اُهي سمجهن ٿا. ٻيا ڀڄن ٿا، شڪ ۾ ڦاسي پيا.
اھي پنھنجي ماضيءَ جي ڪمن مطابق ڪم ڪندا آھن. انهن سان ڳالهائڻ بيڪار آهي.
اي نانڪ، جيڪي رب کي راضي ڪرڻ وارا آهن، اهي سٺا آهن. هو انهن جي عزت کي برقرار رکي ٿو. ||1||
ٽيون مهل:
سچي گرو جي خدمت ڪندي، هڪ دائمي امن حاصل ڪري ٿو. جنم ۽ موت جا ڏک دور ٿي ويندا آهن.
هو پريشانيءَ کان پريشان نه ٿيندو آهي ۽ بي پرواهه رب ذهن ۾ اچي ويهندو آهي.
پنهنجي اندر اندر، روحاني حڪمت جو مقدس مزار آهي، جيڪو سچو گرو پاران نازل ڪيو ويو آهي.
هن جي گندگي ختم ٿي ويندي آهي، ۽ هن جو روح خالص ٿي ويندو آهي، مقدس مزار ۾ غسل ڪندي، امرت جي تلاءُ.
دوست، سچي دوست، رب سان، شيدائيءَ جي محبت سان ملي ٿو.
پنهنجي وجود جي گهر ۾، هو خدائي ذات کي ڳولي ٿو، ۽ هن جو نور نور سان ملي ٿو.
موت جو رسول منافق کي نه ڇڏيندو آهي. هن کي بي عزتي ۾ وٺي وڃي ٿو.
اي نانڪ، جن کي نام سان ڀريل آهي، اهي بچائي ويا آهن. اهي سچي رب سان پيار ۾ آهن. ||2||
پورو:
وڃ، سچي سنگت، سچي سنگت ۾ ويھ، جتي رب جو نالو مڙيو وڃي.
امن ۽ شانتي ۾، رب جي نالي تي غور ڪريو - رب جي ذات کي نه وڃايو.
ڏينهن رات مسلسل رب، هار، هار جو نالو ڳايو، ته رب جي درٻار ۾ قبول ٿيندين.
اُهو ئي پورو سچو گرو ڳولي ٿو، جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙي اڳئين تقدير لکيل آهي.
اچو ته هرڪو گرو جي عبادت ۾ رکون، جيڪو رب جو واعظ ٻڌائي ٿو. ||4||
سالڪ، ٽيون مهل:
جيڪي دوست سچا گرو سان پيار ڪن ٿا، سي رب سان ملن ٿا، سچا دوست.
پنهنجي محبوب سان ملي، محبت ۽ پيار سان سچي رب جو ذڪر ڪندا آهن.
انهن جي ذهنن کي انهن جي ذهنن سان، گرو جي لفظ جي بي مثال ڪلام ذريعي مطمئن ڪيو وڃي ٿو.
اهي دوست متحد آهن، ۽ ٻيهر جدا نه ٿيندا. انهن کي پاڻ خالق رب طرفان متحد ڪيو ويو آهي.
ڪي گرو جي درشن جي برڪت واري نظرئي کي نه مڃيندا آهن؛ اهي شبد تي غور نه ڪندا آهن.
جيڪي جدا ٿي ويا آهن انهن کي دوئي سان پيار آهي - انهن کان وڌيڪ ڪهڙي جدائي برداشت ڪري سگهي ٿي؟
پاڻ سڳورن سان دوستي صرف ٿورن ڏينهن تائين رهي ٿي.
هي دوستي هڪ پل ۾ ڀڄي وئي آهي. هي دوستي فساد ڏانهن وٺي وڃي ٿي.
اهي پنهنجي دلين ۾ سچي رب کان نه ڊڄندا آهن، ۽ اهي هن جي نالي سان پيار نٿا ڪن.
اي نانڪ، انهن سان دوستي ڇو ڪجي جن کي خالق خود گمراهه ڪيو آهي؟ ||1||
ٽيون مهل:
ڪي مسلسل رب جي محبت سان ڀريل رهن ٿا. مان انهن تي هميشه لاءِ قربان آهيان.
مان پنهنجو دماغ، جان ۽ مال انهن لاءِ وقف ڪريان ٿو. جھڪي، مان سندن پيرن تي ڪريان ٿو.
انهن سان ملڻ سان روح کي سڪون ملي ٿو ۽ بک ۽ اُڃ سڀ ختم ٿي وڃي ٿي.
اي نانڪ، جيڪي هن نالي سان مشابهت رکن ٿا، اهي سدائين خوش آهن؛ اهي محبت سان پنهنجي ذهن کي سچي رب تي مرکوز ڪن ٿا. ||2||
پورو:
مان ان گرو تي قربان آهيان، جيڪو رب جي تعليمات جو واعظ پڙهي ٿو.