شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 953


ਤਿਸੁ ਪਾਖੰਡੀ ਜਰਾ ਨ ਮਰਣਾ ॥
tis paakhanddee jaraa na maranaa |

اهڙو پکڙيل نه پوڙهو ٿئي ٿو نه مري.

ਬੋਲੈ ਚਰਪਟੁ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
bolai charapatt sat saroop |

چارپٽ چوي ٿو، خدا سچ جو مجسمو آهي؛

ਪਰਮ ਤੰਤ ਮਹਿ ਰੇਖ ਨ ਰੂਪੁ ॥੫॥
param tant meh rekh na roop |5|

حقيقت جي اعليٰ ذات جي ڪا به شڪل يا صورت ناهي. ||5||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਸੋ ਬੈਰਾਗੀ ਜਿ ਉਲਟੇ ਬ੍ਰਹਮੁ ॥
so bairaagee ji ulatte braham |

اھو اڪيلو بيراگي آھي، جيڪو پاڻ کي خدا ڏانھن موٽائي ٿو.

ਗਗਨ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਰੋਪੈ ਥੰਮੁ ॥
gagan manddal meh ropai tham |

ڏهين دروازي ۾، ذهن جو آسمان، هو پنهنجو ٿلهو ٺاهي ٿو.

ਅਹਿਨਿਸਿ ਅੰਤਰਿ ਰਹੈ ਧਿਆਨਿ ॥
ahinis antar rahai dhiaan |

رات ڏينهن هو پنهنجي اندر جي اونهائي ۾ رهي ٿو.

ਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਸਤ ਸਮਾਨਿ ॥
te bairaagee sat samaan |

اهڙو بيراگي سچو رب جهڙو آهي.

ਬੋਲੈ ਭਰਥਰਿ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
bolai bharathar sat saroop |

ڀٽائيءَ جو چوڻ آهي ته، خدا سچ جو مجسمو آهي.

ਪਰਮ ਤੰਤ ਮਹਿ ਰੇਖ ਨ ਰੂਪੁ ॥੬॥
param tant meh rekh na roop |6|

حقيقت جي اعليٰ ذات جي ڪا به شڪل يا صورت ناهي. ||6||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਕਿਉ ਮਰੈ ਮੰਦਾ ਕਿਉ ਜੀਵੈ ਜੁਗਤਿ ॥
kiau marai mandaa kiau jeevai jugat |

برائي کي ڪيئن ختم ڪيو وڃي؟ زندگيءَ جو سچو رستو ڪيئن ڳولي سگهجي ٿو؟

ਕੰਨ ਪੜਾਇ ਕਿਆ ਖਾਜੈ ਭੁਗਤਿ ॥
kan parraae kiaa khaajai bhugat |

ڪنن کي ڇُهڻ، يا ماني پچائڻ مان ڪهڙو فائدو؟

ਆਸਤਿ ਨਾਸਤਿ ਏਕੋ ਨਾਉ ॥
aasat naasat eko naau |

وجود ۽ غير موجودگيءَ ۾ فقط هڪ رب جو نالو آهي.

ਕਉਣੁ ਸੁ ਅਖਰੁ ਜਿਤੁ ਰਹੈ ਹਿਆਉ ॥
kaun su akhar jit rahai hiaau |

اهو ڪهڙو ڪلام آهي، جيڪو دل کي پنهنجي جاءِ تي رکي؟

ਧੂਪ ਛਾਵ ਜੇ ਸਮ ਕਰਿ ਸਹੈ ॥
dhoop chhaav je sam kar sahai |

جڏهن تون سج ۽ ڇانو ۾ هڪجهڙائي ڏسندين،

ਤਾ ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਗੁਰੁ ਕੋ ਕਹੈ ॥
taa naanak aakhai gur ko kahai |

نانڪ چوي ٿو ته پوءِ گرو توهان سان ڳالهائيندو.

ਛਿਅ ਵਰਤਾਰੇ ਵਰਤਹਿ ਪੂਤ ॥
chhia varataare varateh poot |

شاگرد ڇهن سسٽم جي پيروي ڪندا آهن.

ਨਾ ਸੰਸਾਰੀ ਨਾ ਅਉਧੂਤ ॥
naa sansaaree naa aaudhoot |

اهي نه ته دنياوي ماڻهو آهن ۽ نه وري لاتعلق.

ਨਿਰੰਕਾਰਿ ਜੋ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
nirankaar jo rahai samaae |

جيڪو بي صورت رب ۾ سمايل رهي ٿو

ਕਾਹੇ ਭੀਖਿਆ ਮੰਗਣਿ ਜਾਇ ॥੭॥
kaahe bheekhiaa mangan jaae |7|

- هو ڇو ٿو گهران نڪري؟ ||7||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਸੋਈ ਆਖੀਐ ਜਿਥਹੁ ਹਰਿ ਜਾਤਾ ॥
har mandar soee aakheeai jithahu har jaataa |

اهو اڪيلو رب جي مندر کي چيو ويندو آهي، جتي رب سڃاتل آهي.

ਮਾਨਸ ਦੇਹ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਪਾਇਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ॥
maanas deh gur bachanee paaeaa sabh aatam raam pachhaataa |

انساني جسم ۾، گرو جو ڪلام ملي ٿو، جڏهن ڪو سمجهي ٿو ته رب، عظيم روح، سڀني ۾ آهي.

ਬਾਹਰਿ ਮੂਲਿ ਨ ਖੋਜੀਐ ਘਰ ਮਾਹਿ ਬਿਧਾਤਾ ॥
baahar mool na khojeeai ghar maeh bidhaataa |

هن کي پنهنجي ذات کان ٻاهر نه ڳوليو. خالق، مقدر جو معمار، توهان جي پنهنجي دل جي گهر ۾ آهي.

ਮਨਮੁਖ ਹਰਿ ਮੰਦਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਤਾ ॥
manamukh har mandar kee saar na jaananee tinee janam gavaataa |

خود غرض انسان رب جي مندر جي قدر نٿو ڪري. اهي ضايع ڪري رهيا آهن ۽ پنهنجون زندگيون وڃائي رهيا آهن.

ਸਭ ਮਹਿ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥੧੨॥
sabh meh ik varatadaa gurasabadee paaeaa jaaee |12|

هڪڙو رب سڀني ۾ پکڙيل آهي. گرو جي ڪلام جي ذريعي، هن کي ڳولي سگهجي ٿو. ||12||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਮੂਰਖੁ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸੁਣੈ ਮੂਰਖ ਕਾ ਕਹਣਾ ॥
moorakh hovai so sunai moorakh kaa kahanaa |

بيوقوف جي ڳالهه رڳو بيوقوف ٻڌي ٿو.

ਮੂਰਖ ਕੇ ਕਿਆ ਲਖਣ ਹੈ ਕਿਆ ਮੂਰਖ ਕਾ ਕਰਣਾ ॥
moorakh ke kiaa lakhan hai kiaa moorakh kaa karanaa |

بيوقوف جون نشانيون ڇا آهن؟ بيوقوف ڇا ڪندو؟

ਮੂਰਖੁ ਓਹੁ ਜਿ ਮੁਗਧੁ ਹੈ ਅਹੰਕਾਰੇ ਮਰਣਾ ॥
moorakh ohu ji mugadh hai ahankaare maranaa |

بيوقوف بيوقوف آهي. هو خودڪشي جي ڪري مري ٿو.

ਏਤੁ ਕਮਾਣੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਦੁਖ ਹੀ ਮਹਿ ਰਹਣਾ ॥
et kamaanai sadaa dukh dukh hee meh rahanaa |

هن جا عمل هميشه هن کي تڪليف ڏين ٿا. هو درد ۾ رهندو آهي.

ਅਤਿ ਪਿਆਰਾ ਪਵੈ ਖੂਹਿ ਕਿਹੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣਾ ॥
at piaaraa pavai khoohi kihu sanjam karanaa |

جيڪڏهن ڪنهن جو پيارو دوست ڳچيءَ ۾ ڪري پوي ته ان کي ٻاهر ڪڍڻ لاءِ ڪهڙو فائدو؟

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ਓਸੁ ਅਲਿਪਤੋ ਰਹਣਾ ॥
guramukh hoe su kare veechaar os alipato rahanaa |

جيڪو گرو مُخ ٿي وڃي ٿو رب کي غور ڪري ٿو، ۽ لاتعلق رهي ٿو.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਆਪਿ ਉਧਰੈ ਓਸੁ ਪਿਛੈ ਡੁਬਦੇ ਭੀ ਤਰਣਾ ॥
har naam japai aap udharai os pichhai ddubade bhee taranaa |

رب جي نالي سان، هو پاڻ کي بچائيندو آهي، ۽ هو انهن کي پار ڪري ٿو جيڪي غرق آهن.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਜੋ ਦੇਇ ਸੁ ਸਹਣਾ ॥੧॥
naanak jo tis bhaavai so kare jo dee su sahanaa |1|

اي نانڪ، هو خدا جي مرضي مطابق عمل ڪري ٿو. هو جيڪو ڪجهه ڏنو ويو سو برداشت ڪري ٿو. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਰੇ ਮਨਾ ਸੁਣੀਐ ਸਿਖ ਸਹੀ ॥
naanak aakhai re manaa suneeai sikh sahee |

نانڪ چوي ٿو، ٻڌ، اي دماغ، سچي تعليمات کي.

ਲੇਖਾ ਰਬੁ ਮੰਗੇਸੀਆ ਬੈਠਾ ਕਢਿ ਵਹੀ ॥
lekhaa rab mangeseea baitthaa kadt vahee |

سندس ليجر کولڻ، خدا توهان کي حساب ۾ سڏيندو.

ਤਲਬਾ ਪਉਸਨਿ ਆਕੀਆ ਬਾਕੀ ਜਿਨਾ ਰਹੀ ॥
talabaa pausan aakeea baakee jinaa rahee |

جن باغين جا ادائگي نه ٿيل اڪائونٽ آهن انهن کي سڏايو وڃي.

ਅਜਰਾਈਲੁ ਫਰੇਸਤਾ ਹੋਸੀ ਆਇ ਤਈ ॥
ajaraaeel faresataa hosee aae tee |

عذرا ايل، موت جو فرشتو، انهن کي سزا ڏيڻ لاء مقرر ڪيو ويندو.

ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਭੀੜੀ ਗਲੀ ਫਹੀ ॥
aavan jaan na sujhee bheerree galee fahee |

کين وري جنم ۾ اچڻ ۽ وڃڻ کان بچڻ جو ڪو رستو نه ملندو. اهي تنگ رستي ۾ ڦاسي پيا آهن.

ਕੂੜ ਨਿਖੁਟੇ ਨਾਨਕਾ ਓੜਕਿ ਸਚਿ ਰਹੀ ॥੨॥
koorr nikhutte naanakaa orrak sach rahee |2|

ڪوڙ جو خاتمو ٿيندو، اي نانڪ، ۽ سچ غالب ٿيندو آخر ۾. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਰਿ ਕਾ ਸਭੁ ਸਰੀਰੁ ਹੈ ਹਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭੁ ਆਪੈ ॥
har kaa sabh sareer hai har rav rahiaa sabh aapai |

جسم ۽ سڀ ڪجهه رب جو آهي؛ رب پاڻ تمام وسيع آهي.

ਹਰਿ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨ ਪਵੈ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥
har kee keemat na pavai kichh kahan na jaapai |

رب جي قيمت جو اندازو نٿو لڳائي سگهجي. ان بابت ڪجهه به نٿو چئي سگهجي.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਾਲਾਹੀਐ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਰਾਪੈ ॥
guraparasaadee saalaaheeai har bhagatee raapai |

گرو جي فضل سان، هڪ رب جي ساراهه ڪري ٿو، عقيدت جي جذبات سان ڀريل.

ਸਭੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇਆ ਅਹੰਕਾਰੁ ਗਵਾਪੈ ॥
sabh man tan hariaa hoeaa ahankaar gavaapai |

ذهن ۽ جسم مڪمل طور تي جوان ٿي ويا آهن، ۽ انا ختم ٿي ويندي آهي.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਕਾ ਖੇਲੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਈ ॥੧੩॥
sabh kichh har kaa khel hai guramukh kisai bujhaaee |13|

سڀ ڪجهه رب جي راند آهي. گورمک اهو سمجهي ٿو. ||13||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਸਹੰਸਰ ਦਾਨ ਦੇ ਇੰਦ੍ਰੁ ਰੋਆਇਆ ॥
sahansar daan de indru roaaeaa |

بي عزتي جا هزار نشان لڳل، اندرا شرم سان روئي.

ਪਰਸ ਰਾਮੁ ਰੋਵੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥
paras raam rovai ghar aaeaa |

پارس رام روئندي گهر موٽي آيو.

ਅਜੈ ਸੁ ਰੋਵੈ ਭੀਖਿਆ ਖਾਇ ॥
ajai su rovai bheekhiaa khaae |

اجائي روئي روئي، جڏهن هن کي ڏني وئي هئي ته ماني کائي، هن کي خيرات سمجهي.

ਐਸੀ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
aaisee daragah milai sajaae |

اهڙي ئي سزا رب جي درٻار ۾ ملي.

ਰੋਵੈ ਰਾਮੁ ਨਿਕਾਲਾ ਭਇਆ ॥
rovai raam nikaalaa bheaa |

راما روئي روئي، جڏھن کيس جلاوطن ڪيو ويو،


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430