ڪيڏا ناياب آهن جيڪي هن روحاني حڪمت تي غور ڪن.
ان جي ذريعي آزاديءَ جي اعليٰ حالت حاصل ٿئي ٿي. ||1||روڪ||
رات ڏينهن ۾ آهي ۽ ڏينهن رات ۾ آهي. ساڳيءَ ريت گرم ۽ سردي جو به ساڳيو حال آهي.
ٻيو ڪو به نه ڄاڻي ٿو سندس حالت ۽ حد؛ گروءَ کان سواءِ، اهو سمجھ ۾ نٿو اچي. ||2||
عورت نر ۾ آهي، ۽ نر مادي ۾ آهي. ان ڳالهه کي سمجھ، اي خدا شناس!
مراقبو موسيقي ۾ آهي، ۽ علم مراقبي ۾ آهي. گرو مُخ ٿيو، ۽ اڻ ڳالهائجندڙ تقرير. ||3||
روشني ذهن ۾ آهي، ۽ ذهن نور ۾ آهي. گرو پنجن حواس کي گڏ ڪري ٿو، ڀائرن وانگر.
نانڪ هميشه لاءِ قربان آهي انهن لاءِ جيڪي لفظ جي هڪ لفظ لاءِ محبت جو اظهار ڪن ٿا. ||4||9||
رامڪلي، پهرين مهل:
جڏهن رب پاڪ پنهنجي رحمت نازل ڪئي،
منهنجي اندر مان خود غرضي ختم ٿي وئي.
اھو عاجز خادم جيڪو غور ڪري ٿو
گروءَ جو ڪلام، رب کي ڏاڍو پيارو آهي. ||1||
رب جو اھو عاجز ٻانھو پنھنجي پالڻھار خدا کي راضي آھي.
ڏينهن رات عبادت ڪندو آهي، ڏينهن رات عبادت ڪندو آهي. پنهنجي عزت جي بي پرواهي ڪندي، هو رب جي شان ۾ ڳائي ٿو. ||1||روڪ||
آواز جو اڻڄاتل راڳ گونجندو آهي ۽ گونجندو آهي؛
منهنجو ذهن رب جي ذيلي ذات سان مطمئن آهي.
ڪامل گرو جي ذريعي، مان سچ ۾ جذب ٿي ويو آهيان.
گروءَ جي معرفت، مون رب کي مليو آهي، بنيادي ذات. ||2||
گرباني ناد، ويد، هر شيءِ جو آواز آهي.
منهنجو ذهن رب العالمين سان جڙيل آهي.
هي منهنجو مقدس زيارت، روزو رکڻ ۽ خود نظم و ضبط جو مقدس مزار آهي.
رب بچائيندو آهي، ۽ پار ڪري ٿو، جيڪي گرو سان ملن ٿا. ||3||
جنهن جي خودغرضي ختم ٿي وئي، تنهن کي ڏسي خوف ڀڄي ويو.
اهو نوڪر گرو جي پيرن کي پڪڙي ٿو.
گرو، سچو گرو، منهنجي شڪ کي ختم ڪري ڇڏيو آهي.
نانڪ صاحب فرمائي ٿو ته، مان لفظ جي ڪلام ۾ ضم ٿي ويو آهيان. ||4||10||
رامڪلي، پهرين مهل:
هو چوڌاري ڊوڙي ٿو، ڪپڙا ۽ ماني گهري ٿو.
هو بک ۽ فساد ۾ سڙي ٿو، ۽ آخرت ۾ به ڏکوئيندڙ ٿيندو.
هو گرو جي تعليمات تي عمل نٿو ڪري. پنهنجي بڇڙائي جي ڪري، هو پنهنجي عزت وڃائي ٿو.
صرف گرو جي تعليمات جي ذريعي ئي اهڙو ماڻهو وقف ٿي ويندو. ||1||
يوگي جو طريقو اهو آهي ته نعمت جي آسماني گهر ۾ رهڻ.
هو غيرجانبداريءَ سان، سڀني تي برابر نظر اچي ٿو. هن کي رب جي محبت جو خيرات، ۽ لفظ جي ڪلام ملي ٿو، ۽ پوء هو مطمئن آهي. ||1||روڪ||
پنج ٻليون، حواس، جسم جي ويگن کي چوڌاري ڇڪيندا آهن.
رب جي قدرت سان، ڪنهن جي عزت محفوظ آهي.
پر جڏهن محور ٽٽي ٿو، ويگن ڪري ٿي ۽ حادثو ٿئي ٿو.
اُهو ٽُڪر جي ڍير وانگر ڌار ٿي وڃي ٿو. ||2||
گرو جي لفظ تي غور ڪريو، يوگي.
ڏک ۽ خوشي کي هڪ جهڙو، ڏک ۽ جدائي کي ڏسو.
اچو ته توهان جي کاڌي کي اسم، رب جي نالي، ۽ گرو جي لفظ جي ڪلام تي غور فڪر ڪرڻ گهرجي.
تنهنجي ديوار قائم رهندي، بي صورت رب جي ياد ڪرڻ سان. ||3||
نرميءَ جو ڪپڙو پائڻ، ۽ ڦاسيءَ کان آزاد ٿيو.
گرو جو ڪلام توهان کي جنسي خواهش ۽ ڪاوڙ کان آزاد ڪندو.
توهان جي ذهن ۾، توهان جي ڪنن کي گرو، رب جي حرمت ڏي.
اي نانڪ، وڏي عقيدت ۾ رب جي پوڄا ڪري، عاجز پار ٿي ويا آهن. ||4||11||