چوي ٿو نانڪ، خدا پاڻ مون کي مليو آهي. هو ڪرڻ وارو آهي، سببن جو ڪارڻ آهي. ||34||
اي منهنجا جسم، تون هن دنيا ۾ ڇو آيو آهين؟ توهان ڪهڙا عمل ڪيا آهن؟
۽ اي منھنجا جسم، جڏھن کان تون ھن دنيا ۾ آيو آھين، تو ڪھڙا ڪم ڪيا آھن؟
جنهن رب تنهنجو روپ ٺاهيو، تنهن رب کي پنهنجي ذهن ۾ نه رکيو آهي.
گرو جي فضل سان، رب ذهن ۾ رهي ٿو، ۽ ڪنهن جي اڳواٽ مقرر ڪيل تقدير پوري ٿي.
نانڪ چوي ٿو، هي جسم سينگار ۽ عزت وارو آهي، جڏهن انسان جو شعور سچي گرو تي مرکوز آهي. ||35||
اي منهنجون اکيون، رب پنهنجي نور کي تو ۾ وجهي ڇڏيو آهي. رب کان سواءِ ڪنهن کي به نه ڏس.
رب کان سواءِ ڪنهن کي به نه ڏس. رب اڪيلو ڏسڻ جي لائق آهي.
هيءَ سڄي دنيا جنهن کي تون ڏسين ٿو سو رب جي شڪل آهي. رڳو رب جي تصوير نظر اچي ٿي.
گرو جي فضل سان، مان سمجهان ٿو، ۽ مان صرف هڪ رب کي ڏسان ٿو. رب کان سواءِ ٻيو ڪوبه ڪونهي.
چون ٿا نانڪ، اهي اکيون انڌيون هيون. پر سچي گروءَ سان ملي، سڀ ڏسندڙ ٿي ويا. ||36||
اي منهنجا ڪن، توهان کي صرف سچ ٻڌڻ لاء پيدا ڪيو ويو آهي.
سچ ٻڌڻ لاءِ تو کي پيدا ڪيو ويو ۽ جسم سان جڙيل. سچي باني کي ٻڌو.
ان کي ٻڌڻ سان، دماغ ۽ جسم تازو ٿي ويندا آهن، ۽ زبان امرت ۾ جذب ٿي ويندي آهي.
سچو رب غيب ۽ عجيب آهي. سندس حالت بيان نه ٿي ڪري سگھجي.
نانڪ چوي ٿو، امرت وارو نالو ٻڌو ۽ پاڪ ٿيو؛ توهان کي صرف سچ ٻڌڻ لاءِ پيدا ڪيو ويو آهي. ||37||
رب روح کي جسم جي غار ۾ رکيو، ۽ جسم جي موسيقي ۾ زندگي جي سانس کي ڦوڪيو.
هن جسم جي موسيقيءَ ۾ زندگيءَ جو ساهه ڦوڪيو، ۽ نو دروازا پڌرا ڪيا. پر هن ڏهين دروازي کي لڪائي رکيو.
گرودوار جي ذريعي، گرو جي دروازي، ڪجهه محبت سان عقيدت سان برڪت ڪئي وئي آهي، ۽ ڏهين دروازي انهن کي ظاهر ڪيو ويو آهي.
رب جون ڪيتريون ئي تصويرون آهن، ۽ نالي جا نو خزانا؛ هن جي حدن کي ڳولي نه ٿو سگهجي.
نانڪ چوي ٿو، رب روح کي جسم جي غار ۾ رکيو، ۽ جسم جي موسيقي ۾ زندگي جي سانس کي ڦوڪيو. ||38||
پنهنجي روح جي سچي گهر ۾ ساراهه جو هي سچو گيت ڳايو.
پنھنجي سچي گھر ۾ ساراھ جا گيت ڳايو؛ اتي هميشه سچي پالڻهار جو غور ڪيو.
اُهي ئي تو تي غور ڪن ٿا، اي سچا پالڻهار، جيڪي تنهنجي مرضيءَ تي راضي آهن. جيئن گرو مُخ، سمجھن ٿا.
هي سچ سڀني جو رب ۽ مالڪ آهي. جيڪو برڪت وارو آهي، اهو حاصل ڪري ٿو.
نانڪ چوي ٿو، پنهنجي روح جي سچي گهر ۾ ساراهه جو سچو گيت ڳايو. ||39||
خوشيءَ جا گيت ٻڌو، اي خوش نصيب ماڻهو. توهان جون سڀ خواهشون پوريون ٿينديون.
مون کي رب العالمين ملي ويو آهي، ۽ سڀ غم وساري ويا آهن.
درد، بيماريون ۽ تڪليفون دور ٿي ويون، سچي باني ٻڌي.
اولياءَ ۽ سندن دوست خوشيءَ ۾ آهن، ڪامل گرو کي سڃاڻي.
ٻڌندڙ خالص آهن ۽ ڳالهائيندڙ خالص آهن. سچو گرو تمام پکڙيل ۽ ڦهليل آهي.
نانڪ کي دعا آهي، گرو جي پيرن کي ڇهڻ سان، آسماني بگل جو اڻڄاتل آواز وائبرٽ ۽ گونج ٿو. ||40||1||