توهان کي اهو سڀ ڪجهه پوئتي ڇڏڻو پوندو.
اهي ڳالهيون رڳو خواب لڳيون آهن،
جيڪو رب جو نالو وٺي ٿو. ||1||
رب کي ڇڏي ڏيڻ، ۽ ٻئي سان جڙيل،
اهي موت ۽ ٻيهر جنم ڏانهن ڊوڙندا آهن.
پر اهي عاجز، جيڪي پاڻ کي رب، هار، هار، سان ڳنڍيندا آهن.
رهڻ جاري رکڻ.
جيڪو رب جي رحمت سان برڪت وارو آهي،
اي نانڪ، سندس عقيدتمند ٿئي ٿو. ||2||7||163||232||
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
راگ آسا، نائين مهل:
ذهن جي حالت ڪنهن کي ٻڌايان؟
لالچ ۾ مشغول، ڏهن طرفن ۾ ڊوڙندو، توهان پنهنجي دولت جي اميدن کي پڪڙيو آهي. ||1||روڪ||
خوشيءَ لاءِ، تون ايڏو وڏو درد برداشت ڪرين ٿو، ۽ توکي هر هڪ جي خدمت ڪرڻي آهي.
تون ڪتي وانگر در در در در در ڀوڳين ٿو، رب جي مراقبي کان بي خبر. ||1||
تون هيءَ انساني زندگي اجائي وڃائين ٿو، ۽ توکي شرم نه ٿو اچي جڏهن ٻيا تو تي کلندا آهن.
اي نانڪ، ڇو نه رب جي ساراهه ڳائي، ته جيئن تون جسم جي بڇڙائيءَ کان نجات حاصل ڪرين؟ ||2||1||233||
راگ آسا، پهرين مهل، اشٽپديه، ٻيو بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
هو خيانت واري تلاءَ ۾ غسل ڪرڻ لاءِ هيٺ لهي ٿو.
بغير ڳالهائڻ يا ڪجهه چوڻ کان سواء، هو رب جي پاڪائي ساراهه ڳائي ٿو.
آسمان ۾ پاڻيءَ جي بخارن وانگر، هو رب ۾ سمايل رهي ٿو.
هو عظيم امرت حاصل ڪرڻ لاءِ سچي خوشين کي مڙي ٿو. ||1||
اي منهنجا دماغ، اهڙي روحاني حڪمت کي ٻڌ.
رب مڪمل طور تي پکڙجي رهيو آهي ۽ سڀني هنڌن تي پکڙيل آهي. ||1||روڪ||
جيڪو سچائيءَ کي پنهنجو روزو ۽ ديني واعدو بڻائي ٿو، ان کي موت جي تڪليف نه ٿي ٿئي.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، هو پنهنجي ڪاوڙ کي ساڙي ٿو.
هو ڏهين دروازي ۾ رهي ٿو، گہرے مراقبت جي سماڌي ۾ غرق.
فلسفي جي پٿر کي ڇهڻ سان، هو اعليٰ مرتبو حاصل ڪري ٿو. ||2||
ذهن جي فائدي لاء، حقيقت جي حقيقي جوهر کي ڇڪيو؛
امرت جي مٿان وهندڙ ٽانڪي ۾ غسل ڪرڻ سان، گندگي ڌوئي ويندي آهي.
اسان ان وانگر ٿي وڃون ٿا، جنهن سان اسان جو تعلق آهي.
جيڪو به خالق ڪري ٿو سو پورو ٿئي ٿو. ||3||
گرو برف وانگر ٿڌو ۽ آرام سان آهي. هو ذهن جي باهه کي وسائي ٿو.
پنهنجي جسم کي سرشار خدمت جي خاڪ سان سمير،
۽ امن جي گهر ۾ رهو - هن کي پنهنجو مذهبي حڪم ٺاهيو.
اچو ته ڪلام جي بي مثال بانسري جي بجاءِ. ||4||
اندر ۾ روحاني حڪمت آهي عظيم، عظيم امرت.
گروءَ جو خيال ياترا جي مقدس جڳهن تي غسل ڪرڻ آهي.
عبادت ۽ پوڄا اندر ۾ رب جي رهاڪو آهي.
اھو اھو آھي جيڪو ھڪڙي نور کي خدا جي نور سان ملائي ٿو. ||5||
هو هڪ رب سان پيار ڪرڻ جي خوشگوار حڪمت ۾ خوش ٿيو.
هو پنهنجي چونڊيل ماڻهن مان هڪ آهي - هو رب سان ملي ٿو، جيڪو تخت تي قبضو ڪري ٿو.
هو پنهنجا ڪم پنهنجي رب ۽ مالڪ جي فرمانبرداري ۾ ڪري ٿو.
اڻڄاڻ رب کي سمجهي نٿو سگهجي. ||6||
لوٽس پاڻيءَ ۾ پيدا ٿئي ٿو، پر ان جي باوجود پاڻيءَ کان الڳ رهي ٿو.
ائين ئي، خدائي نور دنيا جي پاڻيءَ ۾ پکڙجي ۽ ڦهلجي ٿو.
ڪير ويجهو آهي ۽ ڪير پري آهي؟
مان رب جا گيت ڳايان ٿو، فضيلت جو خزانو؛ مان هن کي هميشه موجود ڏسان ٿو. ||7||
ظاهري ۽ باطن ۾، ان کان سواءِ ٻيو ڪوبه ڪونهي.