شڪ ۽ جذباتي وابستگي ۾، هي ماڻهو ڪجهه به نه ٿو سمجهي. هن پٽي سان، اهي پير ڳنڍي ويندا آهن. ||2||
هن شخص ڇا ڪيو، جڏهن هو موجود نه هو؟
جڏهن بي مثال ۽ بي ترتيب رب خدا تمام اڪيلو هو، هن پنهنجي طرفان سڀ ڪجهه ڪيو. ||3||
اھو اڪيلو ڄاڻي ٿو پنھنجي عملن کي؛ هن اها تخليق پيدا ڪئي.
نانڪ چوي ٿو، رب پاڻ ئي ڪرڻ وارو آهي. سچي گرو منهنجي شڪ کي دور ڪري ڇڏيو آهي. ||4||5||163||
گوري مالا، پنجين مهل:
رب کان سواءِ ٻيا عمل بيڪار آهن.
مراقبي جا منتر، شديد گہرا مراقبو، سخت نفس جي نظم ۽ رسم - اهي هن دنيا ۾ ڦري ويا آهن. ||1||روڪ||
روزو رکڻ، روزمره جون رسمون، ۽ سخت خود نظم - جيڪي انهن تي عمل ڪن ٿا، انهن کي هڪ شيل کان به گهٽ انعام ڏنو ويندو آهي.
آخرت جو رستو مختلف آهي، اي تقدير جا ڀائرو. اتي، اهي شيون ڪنهن به ڪم جي نه آهن. ||1||
جيڪي مقدس زيارتن تي غسل ڪن ٿا ۽ زمين تي گھمڻ ڦرن ٿا، تن کي آخرت ۾ آرام جي جاءِ نه ملندي.
اتي، اهي سڀ ڪجھ به ڪم نه آهن. انهن شين سان، اهي صرف ٻين ماڻهن کي خوش ڪن ٿا. ||2||
يادگيريءَ مان چار ويد پڙهائڻ سان، کين آخرت ۾ رب جي حضوري جي منزل حاصل نه ٿيندي آهي.
جيڪي نه سمجهندا آهن هڪ خالص لفظ، بلڪل بيڪار چوندا آهن. ||3||
نانڪ هن راءِ جو اظهار ڪيو: جيڪي ان تي عمل ڪن ٿا، سي پار ڪن ٿا.
گرو جي خدمت ڪريو، ۽ نالي تي غور ڪريو؛ پنهنجي دماغ مان غرور کي ڇڏي ڏيو. ||4||6||164||
گوري مالا، پنجين مهل:
اي رب، مان تنهنجو نالو، هار، هار، هار.
مان پنهنجي طرفان ڪجھ به نه ٿو ڪري سگهان، اي رب ۽ ماسٽر. جيئن تون مون کي رکين ٿو، تيئن آءٌ به رهندس. ||1||روڪ||
ڇا ٿو ڪري سگهجي ته فقط انسان؟ هن غريب جي هٿ ۾ ڇا آهي؟
جيئن تون اسان سان جڙيل آهين، تيئن اسان جڙيل آهيون، اي منهنجا مڪمل رب ۽ مالڪ. ||1||
مون تي رحم ڪر، اي عظيم عطا ڪندڙ، مون تي رحم ڪر، ته مان صرف توهان جي شڪل سان پيار ڪريان.
نانڪ هن دعا کي رب ڏانهن پيش ڪري ٿو، ته هو هن جو نالو، رب جو نالو ڳائي. ||2||7||165||
راگ گوري ماج، پنجون مهل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
اي مهربانن تي رحم ڪندڙ، اي پيارا رب بادشاهه،
توهان لکين ماڻهن کي پنهنجي خدمت ۾ لڳايو آهي.
تون آهين محبوبن جو عاشق؛ هي توهان جي فطرت آهي.
تون پوريءَ طرح سڀني هنڌن تي پکڙيل آهين. ||1||
مان پنهنجي محبوب کي ڪيئن ڏسان؟ زندگي جو اهو طريقو ڇا آهي؟
اوليائن جو ٻانهو ٿي سندن پيرن جي خدمت ڪر.
مان هن روح کي وقف ڪريان ٿو؛ مان انهن تي قربان آهيان.
جھڪي ٿو رب جي پيرن ۾. ||2||
پنڊت، مذهبي عالم، ويد جا ڪتاب پڙهن ٿا.
ڪي وري تڙپندا آهن، ۽ زيارت جي مقدس مزارن تي غسل ڪندا آهن.
ڪي راڳ ۽ راڳ ۽ گيت ڳائين ٿا.
پر مان بي خوف رب جي نالي تي غور ڪندو آهيان. ||3||
منھنجو پالڻھار مون تي مھربان ٿي ويو آھي.
مان گنهگار هئس، ۽ مون کي پاڪ ڪيو ويو آهي، گرو جي پيرن ڏانهن وٺي.