ناقابل فهم شيء ڳولڻ لاء.
مون کي اها ناقابل فهم شيءِ ملي آهي؛
منهنجو ذهن روشن ۽ روشن آهي. ||2||
ڪبير چوي ٿو، هاڻي مان کيس سڃاڻان ٿو.
ڇاڪاڻ ته مان هن کي سڃاڻان ٿو، منهنجو ذهن خوش ۽ مطمئن آهي.
منهنجو ذهن خوش ۽ مطمئن آهي، پر اڃا تائين، ماڻهو ان تي يقين نه ٿا ڪن.
اهي نه مڃيندا آهن، پوء مان ڇا ڪري سگهان ٿو؟ ||3||7||
هن جي دل ۾ فريب آهي، ۽ اڃا تائين هن جي وات ۾ حڪمت جا لفظ آهن.
تون ڪوڙو آهين- ڇو پيو پاڻي؟ ||1||
توهان پنهنجي جسم کي ڌوئڻ جي تڪليف ڇو ٿا ڪريو؟
تنهنجي دل اڃا به گندگي سان ڀريل آهي. ||1||روڪ||
68 مقدس مزارن تي لوڻ ڌوئي سگھجي ٿو،
پر ان جي باوجود به ان جي تلخي نه هٽي. ||2||
ڪبير وڏي سوچ ويچار کان پوءِ چوي ٿو،
مهرباني ڪري مون کي خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪرڻ ۾ مدد ڪر، اي رب، اي انا کي ختم ڪندڙ. ||3||8||
سورت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
وڏي منافقت تي عمل ڪندي، هو ٻين جي دولت حاصل ڪري ٿو.
گهر واپس اچي، هو پنهنجي زال ۽ ٻارن تي خرچ ڪري ٿو. ||1||
اي منھنجا عقل، ٺڳيءَ جو ڪم نه ڪر، بي خبريءَ ۾ به.
آخر ۾، پنهنجي نفس کي ان جي حساب جو جواب ڏيڻو پوندو. ||1||روڪ||
لمحي لمحي، بدن سڙي رهيو آهي، ۽ پوڙهو پنهنجو پاڻ کي پڪڙي رهيو آهي.
۽ پوءِ، جڏهن تون پوڙهو آهين، ته ڪو به تنهنجي پيالي ۾ پاڻي نه وجهندو. ||2||
ڪبير چوي ٿو، تنهنجو ڪوبه واسطو ناهي.
ڇو نه پنهنجي دل ۾ رب جو نالو ڳايو، جڏهن تون اڃا جوان آهين؟ ||3||9||
اي سنتو، منهنجو واءُ دماغ هاڻي پرامن ۽ سڪون وارو ٿي ويو آهي.
اهو لڳي ٿو ته مون يوگا جي سائنس بابت ڪجهه سکيو آهي. ||روڪ||
گرو مون کي سوراخ ڏيکاريو،
جنهن ذريعي هرڻ احتياط سان داخل ٿئي ٿو.
مون هاڻي دروازا بند ڪيا آهن،
۽ اڻڄاتل آسماني آواز موجوده گونج ٿو. ||1||
منهنجي دل جو گهاٽو پاڻي سان ڀريل آهي.
مون پاڻي ڪڍي ڇڏيو آهي، ۽ ان کي سيٽ ڪيو آهي.
ڪبير چوي ٿو، رب جو عاجز ٻانهو، اها مون کي خبر آهي.
هاڻي ته مون کي اها خبر آهي، منهنجو ذهن خوش ۽ مطمئن آهي. ||2||10||
راگ سورت:
مان ڏاڍو بکيو آهيان، مان عبادت جي عبادت نه ٿو ڪري سگهان.
هتي، رب، پنهنجي مال کي واپس وٺو.
مان سنتن جي پيرن جي مٽي گهران ٿو.
مان ڪنهن جو به قرضدار نه آهيان. ||1||
اي منهنجا مالڪ، مان توهان سان ڪيئن ٿي سگهان ٿو؟
جيڪڏهن تون مون کي پنهنجو پاڻ نه ڏيندين، ته پوءِ مان منٿ ڪندس جيستائين توکي حاصل نه ڪريان. ||روڪ||
مان پڇان ٿو ٻه ڪلو اٽو،
۽ اڌ پائونڊ گھي ۽ لوڻ.
مان پڇان ٿو هڪ پائونڊ ڀاڄيون،
جنهن کي مان ڏينهن ۾ ٻه ڀيرا کائيندس. ||2||
مان چوان ٿو چارئي پيرن سان چارڻ،
۽ هڪ تکيو ۽ گدو.
مان پاڻ کي ڍڪڻ لاءِ چادر گهران ٿو.
تنهنجو عاجز ٻانهو پيار سان تنهنجي عقيدت جي عبادت ڪندو. ||3||
مون کي ڪابه لالچ ناهي؛
تنهنجو نالو ئي زيور آهي جنهن جي مان چاهيان ٿو.
ڪبير صاحب فرمائي ٿو، منهنجو ذهن خوش ۽ مطمئن آهي.
هاڻي ته منهنجو ذهن خوش ۽ مطمئن آهي، مون کي رب کي سڃاڻي ورتو آهي. ||4||11||
راگ سورت، ڀڳت نام ديوي جو ڪلام، ٻيو بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
جڏهن مان هن کي ڏسان ٿو، مان هن جي ساراهه ڳائيندو آهيان.
پوءِ مان، سندس عاجز خادم، صبر ڪريان ٿو. ||1||