مان تنهنجي پيرن تي غور ڪرڻ سان جيئرو آهيان، اي خدا. ||1||روڪ||
اي منهنجا مهربان ۽ غالب خدا، اي عظيم عطا ڪندڙ،
اھو ئي توکي ڄاڻي ٿو، جنھن کي تون بخشي ٿو. ||2||
ھميشه ۽ ھميشه، مان توکان قربان آھيان.
هتي ۽ آخرت، مان تنهنجي حفاظت گهران ٿو. ||3||
مان بي عيب آهيان؛ مون کي تنهنجي عظمت جي ڪا به خبر ناهي.
اي نانڪ، مقدس سنت کي ڏسي، منهنجو ذهن تو سان ڀريل آهي. ||4||3||
واھڙا، پنجين مھل:
خدا مڪمل آهي - هو اندروني ڄاڻندڙ، دلين جي ڳولا ڪندڙ آهي.
هو اسان کي اوليائن جي پيرن جي مٽيءَ جو تحفو عطا ڪري ٿو. ||1||
مون کي پنهنجي فضل سان برڪت ڪر، اي خدا، اي رحم ڪرڻ وارن تي رحم ڪندڙ.
مان تنهنجي حفاظت گهران ٿو، اي ڪامل رب، پالڻهار جهان. ||1||روڪ||
هو پاڻي، زمين ۽ آسمان ۾ مڪمل طور تي پکڙيل ۽ ڦهليل آهي.
خدا ويجهو آهي، پري ناهي. ||2||
جنهن کي هو پنهنجي فضل سان نوازي ٿو، ان تي غور ڪري ٿو.
ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ، هو رب جي پاڪائي ڳائي ٿو. ||3||
هو سڀني مخلوقات ۽ مخلوقات کي پالي ٿو ۽ پالي ٿو.
نانڪ رب جي دروازي جي حرمت کي ڳولي ٿو. ||4||4||
واھڙا، پنجين مھل:
تون عظيم عطا ڪندڙ، باطن جو ڄاڻندڙ، دلين کي ڳولڻ وارو آهين.
خدا، ڪامل رب ۽ مالڪ، سڀني ۾ ڦهليل ۽ پکڙيل آهي. ||1||
منهنجي محبوب خدا جو نالو ئي منهنجو سهارو آهي.
مان جيئرو آهيان ٻڌڻ سان، مسلسل تنهنجو نالو ٻڌي. ||1||روڪ||
مان توهان جي پناهه ڳوليان ٿو، اي منهنجا مڪمل سچا گرو.
منهنجو ذهن سنتن جي مٽيءَ سان پاڪ آهي. ||2||
مون هن جا لوٽس پير پنهنجي دل ۾ رکيا آهن.
مان قربان آهيان تنهنجي درشن جي برڪت واري نظر کان. ||3||
مون تي رحم ڪر، ته مان تنهنجون ساراهه جا گيت ڳايان.
اي نانڪ، رب جو نالو ڳائڻ سان مون کي سڪون ملي ٿو. ||4||5||
واھڙا، پنجين مھل:
ساد سنگت ۾، پاڪ جي صحبت ۾، رب جي امرت ۾ پيئو.
روح نه مرندو آهي ۽ نه ڪڏهن ضايع ٿيندو آهي. ||1||
وڏي خوش قسمتي سان، هڪ مڪمل گرو سان ملندو آهي.
گرو جي فضل سان، هڪ خدا تي غور ڪري ٿو. ||1||روڪ||
رب زيور آهي، موتي، جواهر، هيرا.
غور ڪرڻ، ياد ڪرڻ ۾ خدا جي ياد ۾، مان خوش آهيان. ||2||
جتي به ڏسان ٿو، مون کي حرم پاڪ نظر اچي ٿو.
رب جي شان ۾ گيت ڳائڻ سان، منهنجو روح خالص ٿي ويندو آهي. ||3||
هر هڪ دل ۾، منهنجو رب ۽ مالڪ رهجي ٿو.
اي نانڪ، رب جو نالو حاصل ڪري ٿو، جڏهن خدا پنهنجي رحم ڪري ٿو. ||4||6||
واھڙا، پنجين مھل:
مون کي نه وساريو، اي خدا، رحمدلن تي رحم ڪندڙ.
مان تنهنجي پناهه گهران ٿو، اي ڪامل، مهربان رب. ||1||روڪ||
جتي دل ۾ اچي، اُها جاءِ برڪت واري آهي.
جنهن لمحي مان توکي وساري ويٺس، تڏهن مون کي افسوس ٿيندو آهي. ||1||
سڀ مخلوق تنهنجا آهن؛ توهان انهن جا مسلسل ساٿي آهيو.
مهرباني ڪري، مون کي پنهنجو هٿ ڏي، ۽ مون کي هن دنيا-سمنڊ مان ٻاهر ڪڍيو. ||2||
اچڻ ۽ وڃڻ تنهنجي مرضي سان.
جنهن کي تون بچائين ٿو ان کي تڪليف نه ٿئي. ||3||
تون ئي آهين ۽ اڪيلو رب ۽ مالڪ؛ ٻيو ڪو به ناهي.
نانڪ هن دعا کي پنهنجي هٿن سان گڏ دٻايو. ||4||7||
واھڙا، پنجين مھل:
جڏهن توهان پاڻ کي سڃاڻڻ جي اجازت ڏيو ٿا، تڏهن اسان توهان کي ڄاڻون ٿا.
اسان تنهنجو نالو ڳائيندا آهيون، جيڪو تو اسان کي ڏنو آهي. ||1||
تون شاندار آهين! توهان جي تخليقي طاقت حيرت انگيز آهي! ||1||روڪ||