گرو جي تعليمات جي پيروي ڪندي، هڪ دل روشن ٿي ويندي آهي، ۽ اونداهي دور ٿي ويندي آهي.
هن جي حڪم سان، هو هر شيء کي پيدا ڪري ٿو. هو سڀني وڻن ۽ ٻوٽن کي گهيرو ڪري ٿو.
هو پاڻ ئي سڀ ڪجهه آهي. گرو مُخ مسلسل رب جو نالو ڳائيندو آهي.
سَبَدَ جي ذريعي، سمجھ اچي ٿي. سچو رب پاڻ اسان کي سمجھڻ جي ترغيب ڏئي ٿو. ||5||
سالڪ، ٽيون مهل:
جنهن جو شعور شڪ سان ڀريل هجي، اُن کي نراسائي نه چئبو آهي.
هن لاءِ عطيا متناسب انعام آڻيندا آهن.
هو بي خوف، بي مثال رب جي اعليٰ حيثيت لاءِ بکيو آهي.
اي نانڪ، ڪيڏا نه ٿورڙا آهن، جيڪي کيس هي طعام پيش ڪن ٿا. ||1||
ٽيون مهل:
اُنهن کي نه سڏيو ويندو آهي، جيڪي ٻين جي گهرن مان ماني کڻي ويندا آهن.
انهن جي پيٽ جي خاطر، اهي مختلف مذهبي لباس پائيندا آهن.
اُهي ئي رهاڪو آهن، اي نانڪ، جيڪي پنهنجي روح ۾ داخل ٿين ٿا.
اھي پنھنجي مڙس کي ڳوليندا ۽ ڳوليندا آھن. اھي پنھنجي اندر جي گھر ۾ رھندا آھن. ||2||
پورو:
اهي آسمان ۽ زمين الڳ الڳ آهن، پر سچو رب انهن کي اندران سهارو ڏئي ٿو.
سچا آهن اهي سڀ گهر ۽ دروازا، جن ۾ سچو نالو سمايل آهي.
سچي رب جو حڪم هر هنڌ اثرائتو آهي. گرو مُخ سچي رب ۾ ملي ٿو.
هو پاڻ سچو آهي، ۽ سچو آهي سندس تخت. ان تي ويٺو، هو سچو انصاف جو انتظام ڪري ٿو.
سچ جو سچو، هر هنڌ پکڙيل آهي. گرومخ غيب کي ڏسي ٿو. ||6||
سالڪ، ٽيون مهل:
دنيا جي بحر ۾، لامحدود رب رهي ٿو. ڪوڙا اچن ٿا ۽ وري جنم وٺن ٿا.
جيڪو پنهنجي مرضي مطابق هلندو آهي، ان کي سخت عذاب ٿيندو آهي.
دنيا جي بحر ۾ سڀ شيون آهن، پر نيڪ عملن جي ڪري ئي حاصل ٿين ٿيون.
اي نانڪ، صرف ان کي ئي نو خزانا مليا آهن، جيڪو رب جي مرضي ۾ هلندو آهي. ||1||
ٽيون مهل:
جيڪو عقلمندي سان سچي گرو جي خدمت نه ڪندو آهي، اهو پنهنجي زندگي خود غرضيءَ ۾ وڃائيندو آهي.
هن جي زبان رب جي عظمت جو ذائقو نه چکندي آهي، ۽ هن جي دل جو گل نه ڦلندو آهي.
پاڻ سڳورا زهر کائي مري ويندا آهن. هو مايا جي محبت ۽ وابستگي جي ڪري تباهه ٿي ويو آهي.
هڪ رب جي نالي کان سواء، هن جي زندگي لعنت آهي، ۽ هن جو گهر پڻ لعنت آهي.
جڏهن الله تعاليٰ پنهنجو فضل عطا ڪري ٿو ته پوءِ ان جي ٻانهن جو ٻانهو ٿي پوي ٿو.
۽ پوءِ، هو رات ڏينهن، سچي گرو جي خدمت ڪندو آهي، ۽ ڪڏهن به سندس پاسو نه ڇڏيندو آهي.
جيئن ڪنول جو گل پاڻيءَ ۾ بي اثر ترندو آهي، تيئن هو به پنهنجي گهر ۾ بي پرواهه رهي ٿو.
اي نوڪر نانڪ، رب عمل ڪري ٿو، ۽ هر ڪنهن کي پنهنجي مرضي مطابق عمل ڪرڻ جي ترغيب ڏئي ٿو. هو فضيلت جو خزانو آهي. ||2||
پورو:
ڇٽيهه سالن تائين، بلڪل اونداهي هئي. پوء، رب پاڻ کي ظاهر ڪيو.
هن سڄي ڪائنات پاڻ پيدا ڪئي. پاڻ ان کي عقل سان نوازيو.
هن سمرتيون ۽ شاستر پيدا ڪيا؛ هو نيڪي ۽ بديءَ جو حساب رکي ٿو.
اُهو ئي سمجھي ٿو، جنهن کي رب تعاليٰ سمجهائي ٿو ۽ سچي ڪلام سان راضي ٿئي ٿو.
هو پاڻ تمام وسيع آهي. هو پاڻ کي معاف ڪري ٿو، ۽ پاڻ سان ملائي ٿو. ||7||
سالڪ، ٽيون مهل:
هي جسم سڄو رت آهي. رت کان سواء، جسم موجود نه آهي.
جيڪي پنھنجي پالڻھار سان مشابھت رکن ٿا، تن جو جسم لالچ جي رت سان نه ڀرجي.
خدا جي خوف ۾ بدن پتلو ٿي ويندو آهي ۽ حرص جو رت جسم مان نڪري ويندو آهي.