هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
آسا، ڪلام مقدس نام ديوي جي:
هڪ ۾ ۽ گھڻن ۾، هو پکڙيل ۽ ڦهليل آهي. جتي به ڏسان ٿو، اتي هو آهي.
مايا جي شاندار تصوير تمام دلچسپ آهي. ڪيترا ٿورا سمجهن ٿا. ||1||
خدا سڀ ڪجهه آهي، خدا سڀ ڪجهه آهي. خدا کان سواءِ، ڪجهه به ناهي.
جيئن هڪ تاري ۾ سوين ۽ هزارين موتي آهن، هو پنهنجي تخليق ۾ ونڊيل آهي. ||1||روڪ||
پاڻيءَ جون لهرون، جھاگ ۽ بلبل، پاڻيءَ کان الڳ نه آهن.
هيءَ ظاهر ڪيل دنيا عظيم رب العالمين جي چنچل راند آهي. ان تي غور ڪندي، اسان کي معلوم ٿئي ٿو ته اهو هن کان مختلف ناهي. ||2||
ڪوڙو شڪ ۽ خواب شيون - انسان انهن کي سچو سمجهي ٿو.
گرو مون کي چڱا ڪم ڪرڻ جي ڪوشش ڪرڻ جي هدايت ڪئي آهي، ۽ منهنجي بيدار ذهن اها ڳالهه قبول ڪئي آهي. ||3||
Naam Dayv چوي ٿو، رب جي تخليق کي ڏسو، ۽ پنهنجي دل ۾ ان تي غور ڪريو.
هر هڪ دل ۾، ۽ سڀني جي مرڪز جي اندر اندر، هڪ ئي رب آهي. ||4||1||
آسا:
گھڙي آڻي، پاڻيءَ سان ڀري، رب کي غسل ڏيان.
پر 4.2 ملين جاندار پاڻيءَ ۾ آهن- مان ان کي رب لاءِ ڪيئن استعمال ڪري سگھان ٿو، اي تقدير جا ڀائرو؟ ||1||
جتي به وڃان ٿو، اتي رب آهي.
هو مسلسل عظيم نعمتن ۾ راند ڪندو آهي. ||1||روڪ||
مان رب جي پوڄا ۾، گارڊ وڄائڻ لاءِ گل آڻيان ٿو.
پر ماکيءَ جي خوشبو اڳي ئي چوسي چڪي آهي- اي تقدير جا ڀائرو، مان ان کي رب لاءِ ڪيئن استعمال ڪندس؟ ||2||
مان کير کڻان ٿو ۽ ان کي پچائڻ لاءِ کجيو ٺاهيندو آهيان، جنهن سان رب کي کارائيندو آهيان.
پر گابي اڳي ئي کير چکي چڪو آهي - اي تقدير جا ڀائرو، مان ان کي رب لاءِ ڪيئن استعمال ڪندس؟ ||3||
رب هتي آهي، رب آهي. رب کان سواءِ، ڪا به دنيا ناهي.
دعا ڪري ٿو نام ديوي، اي پالڻھار، تون مڪمل طور تي پکڙيل آھين ۽ سڀني جڳهن ۽ مفاصلن تي پکڙيل آھين. ||4||2||
آسا:
منھنجو ذھن ڍڳ آھي، ۽ منھنجي زبان قينچي آھي.
مون ان کي ماپي ڇڏيو ۽ موت جي ڦڙي کي ڪٽي ڇڏيو. ||1||
مون کي سماجي حيثيت سان ڇا ڪرڻو آهي؟ مون کي ڪھڙيءَ ريت نسب سان واسطو آھي؟
مان رات ڏينهن رب جي نالي جو غور ڪندو آهيان. ||1||روڪ||
مان پاڻ کي رب جي رنگ ۾ رنگان ٿو، ۽ جيڪو سلائڻو آهي سي سيو.
رب جي نالي کان سواءِ، مان هڪ لمحي لاءِ به جيئرو رهي نٿو سگهان. ||2||
مان عقيدتمند عبادت ڪندو آهيان، ۽ رب جي شان ۾ گيت ڳايان ٿو.
روزانو چوويهه ڪلاڪ، مان پنهنجي پالڻهار جو ذڪر ڪندو آهيان. ||3||
منهنجي سُئي سون آهي، ۽ منهنجو ڌاڳو چاندي جو آهي.
نام ديوي جو ذهن رب سان جڙيل آهي. ||4||3||
آسا:
نانگ پنهنجي چمڙي کي وڍي ٿو، پر پنهنجو زهر نه ٿو وڃائي.
بگھڙ مراقبو ڪندي نظر اچي ٿو، پر اهو پاڻي تي ڌيان ڏئي رهيو آهي. ||1||
تون مراقبي ۽ منتر ڇو ٿو ڪرين،
جڏهن توهان جو ذهن صاف نه آهي؟ ||1||روڪ||
اھو ماڻھو جيڪو شينھن وانگر کارائيندو آھي،
چورن جو ديوتا سڏيو ويندو آهي. ||2||
نام ديو جي رب ۽ ماسٽر منهنجي اندروني تڪرار کي حل ڪيو آهي.