جيڪو سچي گروءَ سان ملي ٿو، سو سڪون حاصل ڪري ٿو.
هو پنهنجي ذهن ۾ رب جو نالو رکي ٿو.
اي نانڪ، جڏهن رب پنهنجي فضل عطا ڪري ٿو، هو حاصل ڪيو ويو آهي.
هو اُميد ۽ خوف کان آزاد ٿي وڃي ٿو، ۽ لفظ جي ڪلام سان پنهنجي انا کي ساڙي ٿو. ||2||
پورو:
تنهنجا عقيدتمند تنهنجي من ۾ راضي آهن، رب. اهي تنهنجي دروازي تي خوبصورت نظر اچن ٿا، تنهنجا ساراهه ڳائي رهيا آهن.
اي نانڪ، جيڪي توهان جي فضل کان انڪار ڪري رهيا آهن، توهان جي دروازي تي ڪا به پناهه نه ملندي. اهي ڀڄندا رهندا آهن.
ڪي پنهنجي اصليت کي نٿا سمجهن، ۽ بنا ڪنهن سبب جي، اهي پنهنجي خودغرضيءَ جو مظاهرو ڪن ٿا.
مان رب جي منسٽر آهيان، گهٽ سماجي حيثيت جو؛ ٻيا پاڻ کي اعليٰ ذات سڏين ٿا.
مان انھن کي ڳوليان ٿو جيڪي توھان تي غور ڪن ٿا. ||9||
سالڪ، پھريون مھل:
ڪوڙو بادشاهه آهي، ڪوڙو آهي رعيت؛ ڪوڙ سڄي دنيا آهي.
ڪوڙو آهي حويلي، ڪوڙ آهي آسماني عمارتون. ڪوڙا آھن جيڪي انھن ۾ رھندا آھن.
ڪوڙ سون آهي، ۽ ڪوڙ چاندي آهي. ڪوڙا آھن اھي جيڪي پائڻ وارا آھن.
ڪوڙو آهي جسم، ڪوڙا ڪپڙا آهن. ڪوڙ بي مثال خوبصورتي آهي.
ڪوڙو مڙس آهي، ڪوڙو آهي زال؛ ماتم ڪن ٿا ۽ برباد ڪن ٿا.
ڪوڙ وارا ڪوڙ کي پيار ڪندا آهن، ۽ پنهنجي خالق کي وساريندا آهن.
مان ڪنهن سان دوستي ڪريان، جيڪڏهن سڄي دنيا گذري وڃي؟
ڪوڙ آهي مٺائي، ڪوڙ آهي ماکي؛ ڪوڙ جي ذريعي ماڻهن جي ٻيڙي ٻڏي وئي.
نانڪ هن دعا کي ٻڌائي ٿو: توهان کان سواء، رب، سڀ ڪجهه مڪمل طور تي غلط آهي. ||1||
پهرين مهل:
سچ کي تڏهن ئي معلوم ٿئي ٿو جڏهن سچ سندس دل ۾ هجي.
ڪوڙ جي گندگي دور ٿي وڃي ٿي، ۽ بدن صاف ٿي وڃي ٿو.
سچ کي تڏهن ئي معلوم ٿئي ٿو جڏهن هو سچي رب سان محبت رکي ٿو.
نالو ٻُڌڻ سان، دل موهيندو آهي. پوء، هو نجات جي دروازي کي حاصل ڪري ٿو.
سچ کي تڏهن ئي معلوم ٿئي ٿو، جڏهن هو زندگيءَ جو صحيح رستو ڄاڻي ٿو.
جسم جي ميدان کي تيار ڪري، هو پيدا ڪندڙ جو ٻج پوکي ٿو.
سچ کي تڏهن ئي معلوم ٿئي ٿو جڏهن کيس سچي هدايت ملي ٿي.
ٻين جاندارن تي رحم ڪندي، خيرات لاءِ چندو ڏئي ٿو.
سچ کي تڏهن ئي معلوم ٿئي ٿو، جڏهن هو پنهنجي روح جي مقدس زيارت ۾ رهجي.
هو ويٺو آهي ۽ سچو گرو کان هدايتون حاصل ڪري ٿو، ۽ پنهنجي مرضي مطابق زندگي گذاري ٿو.
سچ سڀني لاءِ دوا آهي. اهو ختم ڪري ٿو ۽ اسان جي گناهن کي ڌوئي ٿو.
نانڪ هي دعا انهن کي ٻڌائي ٿو جن جي گود ۾ سچ آهي. ||2||
پورو:
مون کي جنهن تحفي جي طلب آهي، اها آهي درويشن جي پيرن جي مٽي. جيڪڏهن مون کي اهو حاصل ٿئي ها، ته مان ان کي پنهنجي پيشاني تي لاڳو ڪندس.
ڪوڙي لالچ کي ڇڏي ڏي، ۽ اڪيلائيءَ سان غيب جي رب تي غور ڪر.
جيئن ته اسان جيڪي عمل ڪندا آهيون، تيئن اسان کي حاصل ڪيل انعام پڻ آهن.
جيڪڏهن اهو اڳيئي مقرر آهي ته پوءِ اوليائن جي پيرن جي مٽي ملي ٿي.
پر ننڍڙي ذهانت جي ڪري، اسان بي لوث خدمت جي فضيلت کي وڃائي ڇڏيو آهي. ||10||
سالڪ، پھريون مھل:
سچ جو ڏڪار آهي. ڪوڙ غالب آهي، ۽ ڪالي يوگا جي اونداهي دور جي اونداهي ماڻهن کي شيطانن ۾ تبديل ڪري ڇڏيو آهي.
جن پنھنجا ٻج پوکيا سي عزت سان ويا آھن. ھاڻي، ڦاٽل ٻج ڪيئن ڦٽي سگھندو؟
جيڪڏهن ٻج پورو آهي، ۽ اهو مناسب موسم آهي، ته ٻج ڦوڪيندو.
اي نانڪ، علاج کان سواء، خام ڪپڙو رنگ نه ٿو ڪري سگھجي.
خوفِ خدا ۾ اڇو رنگ اڇو ٿئي ٿو، جيڪڏهن حياءَ جو علاج بدن جي ڪپڙي تي لڳايو وڃي.
اي نانڪ، جيڪڏهن ڪو عقيدت پرستيءَ سان ڀريل آهي، ته سندس شهرت ڪوڙي ناهي. ||1||
پهرين مهل:
لالچ ۽ گناهه بادشاهه ۽ وزير اعظم آهن. ڪوڙ خزاني وارو آهي.
جنسي خواهش، چيف ايڊوائيزر، سڏبو آهي ۽ صلاح مشورو؛ اهي سڀ گڏجي ويهندا ۽ پنهنجن منصوبن تي غور ڪندا.