مان گنهگار آهيان، عقل کان وانجهيل، بيوقوف، لاچار ۽ ناپاڪ آهيان.
مان ڌوڪو ڏيندڙ، سخت دل، پست ۽ جذباتي وابستگي جي مٽيءَ ۾ ڦاٿل آهيان.
مان شڪ ۽ غرور جي گندگي ۾ ڦاسي پيو آهيان، ۽ مان ڪوشش ڪريان ٿو ته موت جو خيال نه ڪريان.
اڻڄاڻائيءَ ۾ مان عورت جي خوشين ۽ مايا جي خوشين سان جڪڙيل آهيان.
منهنجي جوانيءَ جو دور اچي رهيو آهي، پوڙهو ڄمار ويجهو اچي رهيو آهي، ۽ موت، منهنجو ساٿي، منهنجا ڏينهن ڳڻي رهيو آهي.
دعا نانڪ، منهنجي اميد تو ۾ آهي، رب. مھرباني ڪري مون کي، گھٽين، مقدس جي حرم ۾ محفوظ ڪريو. ||2||
مان بيشمار اوتارن مان گذري چڪو آهيان، انهن زندگين ۾ خوفناڪ دردن جو شڪار آهيان.
مان مٺي خوشين ۽ سونهن ۾ ڦاٿل آهيان.
اھڙن وڏن گناھن جي بارن سان ڀڄڻ کان پوءِ، آءٌ آيو آھيان، ڪيترين ئي ڌارين ملڪن ۾ گھمڻ کان پوءِ.
هاڻي، مون خدا جي حفاظت ورتي آهي، ۽ مون کي رب جي نالي سان مڪمل سڪون مليو آهي.
خدا، منهنجو محبوب، منهنجو محافظ آهي. ڪجھ به نه ڪيو ويو، يا ڪڏهن به ڪيو ويندو، اڪيلو اڪيلو.
اي نانڪ، مون کي امن، شان ۽ خوشي ملي آهي. تنهنجي مهربانيءَ سان مان دنيا جي سمنڊ ۾ ترڻ لڳس. ||3||
تو انھن کي بچايو جن رڳو ايمان آڻڻ جو ڍنگ ڪيو، تنھنڪري تنھنجي سچي ٻانھن کي ڪھڙو شڪ ھوندو؟
هر ممڪن طريقي سان، پنهنجي ڪنن سان رب جي ساراهه ٻڌو.
پنهنجي ڪنن سان ٻڌو رب جي باني جو ڪلام، روحاني حڪمت جا گيت؛ اهڙيءَ طرح توهان پنهنجي ذهن ۾ خزانو حاصل ڪندا.
تقدير جي معمار رب خدا جي محبت ۾ شامل ٿي رب جي شان ۾ گيت ڳايو.
زمين آهي ڪاغذ، ٻيلو قلم آهي ۽ هوا آهي ليکڪ،
پر اڃا تائين، لامحدود رب جي پڇاڙي نه ملي سگهي ٿي. اي نانڪ، مون کي سندس ڪمل پيرن جي حرم ۾ وٺي ويو آهي. ||4||5||8||
آسا، پنجين مهل:
بنيادي رب سڀني مخلوقن جو رب آهي. مان هن جي حرم ڏانهن وٺي ويو آهيان.
منهنجي زندگي بي خوف ٿي وئي آهي، ۽ منهنجون سڀ پريشانيون دور ٿي ويون آهن.
مان رب کي پنهنجي ماءُ، پيءُ، پٽ، دوست، خيرخواه ۽ ويجھو مائٽ سمجهان ٿو.
گرو مون کي هن کي گلي ڏيڻ جي هدايت ڪئي آهي؛ اولياءَ سندس پاڪ حمد جا گيت ڳائين ٿا.
سندس عظمتون لامحدود آهن، ۽ سندس عظمت لامحدود آهي. سندس قدر بيان نه ٿو ڪري سگهجي.
خدا اڪيلو ۽ اڪيلو آهي، غائب رب ۽ مالڪ؛ اي نانڪ، مون هن جي حفاظت کي پڪڙيو آهي. ||1||
دنيا امرت جو حوض آهي، جڏهن رب اسان جو مددگار ٿئي ٿو.
جيڪو رب جي نالي جو هار پائيندو آهي، ان جا ڏک جا ڏينهن ختم ٿي ويندا آهن.
هن جي شڪ، وابستگي ۽ گناهه جي حالت ختم ٿي ويندي آهي، ۽ پيٽ ۾ ٻيهر جنم وٺڻ جو چڪر مڪمل طور تي ختم ٿي ويندو آهي.
باهه جو ساگر تڏهن ٿڌو ٿي ويندو آهي، جڏهن ڪو ماڻهو پاڪ دامن جي چادر کي پڪڙي ٿو.
رب العالمين، دنيا جو پاليندڙ، رحم ڪندڙ تمام طاقتور رب - پاڪ بزرگ رب جي فتح جو اعلان ڪن ٿا.
اي نانڪ، ڪامل ساد سنگت، پاڪ جي صحبت ۾، نالي تي غور ڪرڻ سان، مون کي اعليٰ مقام حاصل ٿيو آهي. ||2||
مان جتي به ڏسان ٿو، اتي مون کي هڪ رب نظر اچي ٿو جيڪو سڀني کي پکڙيل ۽ پکڙيل آهي.
هر هڪ دل ۾ هو پاڻ ئي رهجي ٿو، پر ڪيڏو نه ٿورڙو آهي جيڪو ان ڳالهه کي سمجهي.
رب پاڻي، زمين ۽ آسمان ۾ ڦهليل ۽ ڦهليل آهي. هو چيلهه ۽ هاٿي ۾ سمايل آهي.
شروعات ۾، وچ ۾ ۽ آخر ۾، هو موجود آهي. گرو جي فضل سان، هو ڄاڻي ٿو.
خدا ڪائنات جي وسعت پيدا ڪئي، خدا دنيا جي راند کي پيدا ڪيو. سندس عاجز بندا کيس رب العالمين، نيڪيءَ جو خزانو سڏين ٿا.
دلين جي ڳولا ڪندڙ رب مالڪ جي ياد ۾ غور ڪريو. اي نانڪ، هو هڪڙو آهي، سڀني کي پکڙيل ۽ پکڙيل آهي. ||3||
ڏينهن رات، رب جي اسم کي ياد ڪري خوبصورت ٿي وڃو.