ڏينهن-گانڌاري، پنجين مهل:
اي ماءُ، جيڪو خدا جي تسبيح کي ڳائي ٿو، ان جو جنم ڪيترو نه ڪارائتو آهي،
۽ خدا جي عظيم رب لاءِ محبت کي بيان ڪري ٿو. ||1||روڪ||
سهڻو، عقلمند، بهادر ۽ خدائي اهو آهي جنهن کي ساد سنگت، پاڪ جي صحبت حاصل ٿئي.
هو پنهنجي زبان سان رب جو نالو ڳائيندو آهي ۽ ٻيهر جنم ۾ ڀڄڻ نه ڏيندو آهي. ||1||
ڪامل رب خدا هن جي دماغ ۽ جسم تي پکڙيل آهي. هو ڪنهن ٻئي ڏانهن نه ڏسندو آهي.
اي نانڪ، رب جي عاجز ٻانهن جي صحبت ۾ شامل ٿيڻ واري کي دوزخ ۽ بيماريون نه لڳنديون آهن. رب هن کي پنهنجي چادر جي هيم سان ڳنڍي ٿو. ||2||14||
ڏينهن-گانڌاري، پنجين مهل:
هن جو منجهيل ذهن خواب ۾ جڪڙيل آهي.
هو ايترو به نه ٿو سمجهي ته ڪنهن ڏينهن هن کي وڃڻو آهي. هو مايا سان چريو ٿي ويو آهي. ||1||روڪ||
هو گلن جي رنگن جي لذت ۾ مشغول آهي. هو رڳو ڪرپشن ڪرڻ جي ڪوشش ڪندو آهي.
لالچ جي ڳالهه ٻڌي، هن جي دل ۾ خوشي محسوس ٿئي ٿي، ۽ هو ان جي پٺيان ڊوڙندو آهي. ||1||
هر طرف گهمڻ ڦرڻ، مون وڏي تڪليف برداشت ڪئي آهي، پر هاڻي سائين جي درگاهه تي آيو آهيان.
پنهنجي فضل سان، عظيم رب ماسٽر نانڪ کي پاڻ سان ملائي ڇڏيو آهي. ||2||15||
ڏينهن-گانڌاري، پنجين مهل:
گروءَ جي پيرن ۾ سمورو سڪون ملي ٿو.
اهي منهنجي گناهن کي دور ڪن ٿا ۽ منهنجي ذهن کي پاڪ ڪن ٿا. انهن جي حمايت مون کي پار ڪري ٿو. ||1||روڪ||
هي اهو ڪم آهي جيڪو آئون انجام ڏيان ٿو: عبادت، گلن جو نذرانو، خدمت ۽ عقيدت.
منهنجو ذهن اڀري ٿو ۽ روشن آهي، ۽ مون کي پيٽ ۾ ٻيهر نه اڇلايو ويو آهي. ||1||
مون کي سائينءَ جو ثمردار نظارو نظر اچي ٿو. هي اهو مراقبو آهي جيڪو مون ورتو آهي.
رب مالڪ نانڪ تي مهربان ٿي ويو آهي، ۽ هو مقدس جي حرم ۾ داخل ٿيو آهي. ||2||16||
ڏينهن-گانڌاري، پنجين مهل:
پنهنجي رب جي آڏو دعا گهرو.
توهان کي چار نعمتون، ۽ نعمتن جا خزانا، خوشي، امن، شان ۽ سڌن جي روحاني طاقت حاصل ٿيندي. ||1||روڪ||
پنهنجي خودمختاري کي ڇڏي ڏيو، ۽ گرو جي پيرن کي پڪڙيو. خدا جي چادر کي مضبوطيءَ سان پڪڙيو.
جنهن ماڻهوءَ کي رب ۽ پالڻهار جي درگاه جي آرزو آهي، ان تي باهه جي سمنڊ جي گرمي اثر نه ڪندي آهي. ||1||
بار بار، خدا عظيم بي شڪر ماڻهن جي لکين گناهن سان گڏ رکي ٿو.
رحمت جو مجسمو، مڪمل ماورائي رب - نانڪ پنهنجي حرمت جي خواهشمند آهي. ||2||17||
ڏينهن-گانڌاري، پنجين مهل:
پنهنجي دل ۾ گرو جا پير رکي،
۽ سڀ بيماريون، ڏک ۽ درد دور ٿي ويندا. سڀ مصيبت ختم ٿي ويندي. ||1||روڪ||
بيشمار اوتارن جا گناهه ائين ميٽجي ويندا آهن، ڄڻ ڪنهن لکين مقدس مزارن تي غسل ڪيو هجي.
رب جي نالي جو خزانو، رب العالمين جي تسبيح ڳائڻ سان حاصل ٿئي ٿو، ۽ پنهنجي ذهن کي ان جي مراقبي ۾ مرکوز ڪرڻ سان. ||1||
پنھنجي ٻاجھ ڏيکاري، رب مون کي پنھنجو غلام ڪيو آھي. منهنجي بندن کي ٽوڙي، هن مون کي بچايو آهي.
مان جيئرو آهيان جپڻ ۽ غور ڪرڻ سان نالو، ۽ تنهنجي ڪلام جي باني؛ غلام نانڪ توکان قربان آهي. ||2||18|| ڇهن جو ٽيون سيٽ ||
ڏينهن-گانڌاري، پنجين مهل:
اي ماءُ، مون کي خدا جي پيرن کي ڏسڻ جي آرزو آهي.