گوري، پنجين مهل:
گرو جي ڪلام کي پنهنجي ذهن ۾ رکو.
رب جي نالي جي ياد ڪرڻ سان سڀ پريشانيون دور ٿي وينديون آهن. ||1||
رب العالمين کان سواءِ ٻيو ڪوبه ڪونهي.
اُهو ئي بچائي ٿو ۽ برباد ڪري ٿو. ||1||روڪ||
پنهنجي دل ۾ گرو جي پيرن کي قائم ڪريو.
هن تي غور ڪريو ۽ باهه جي سمنڊ کان پار ڪريو. ||2||
گرو جي شاندار فارم تي توهان جي مراقبت تي ڌيان ڏيو.
هتي ۽ آخرت، توهان کي عزت ڏني ويندي. ||3||
سڀ ڪجهه ڇڏي، مان گروءَ جي درگاهه تي آيو آهيان.
منهنجون پريشانيون ختم ٿي ويون آهن - اي نانڪ، مون کي سڪون مليو آهي. ||4||61||130||
گوري، پنجين مهل:
مراقبي ۾ کيس ياد ڪرڻ سان، سڀ درد دور ٿي ويندا آهن.
نام جو زيور، رب جو نالو، ذهن ۾ اچي ٿو. ||1||
اي منھنجا دماغ، ٻانھي، رب العالمين جا گيت ڳايو.
پاڪ ماڻهو پنهنجي زبانن سان رب جو نالو پڙهن ٿا. ||1||روڪ||
هڪ رب کان سواءِ ٻيو ڪوبه ڪونهي.
سندس فضل جي نظر سان، دائمي امن حاصل ٿئي ٿو. ||2||
هڪ رب کي پنهنجو دوست، قريب ۽ سنگتي بنايو.
پنهنجي ذهن ۾ رب جو ڪلام لکو، هار، هار. ||3||
رب مالڪ هر هنڌ پکڙيل آهي.
نانڪ اندر جي ڄاڻندڙ، دلين جي ڳولا ڪندڙ جي ساراهه ڳائي ٿو. ||4||62||131||
گوري، پنجين مهل:
سڄي دنيا خوف ۾ ورتل آهي.
جن وٽ رب جو نالو آهي، انهن جو سهارو آهي، انهن کي ڪوبه خوف محسوس نه ٿيندو آهي. ||1||
خوف انهن تي اثر نه ڪندو آهي جيڪي توهان جي حرم ڏانهن وٺي ويندا آهن.
تون جيڪو چاهين ڪرين. ||1||روڪ||
خوشي ۽ تڪليف ۾، دنيا اچڻ ۽ وڃڻ واري آهي.
جيڪي الله کي راضي رکن ٿا، تن کي سڪون ملي ٿو. ||2||
مايا باهه جي خوفناڪ ساگر ۾ پکڙيل آهي.
جن کي سچو گرو مليو آهي، اهي پرسڪون ۽ ٿڌو آهن. ||3||
مهرباني ڪري مون کي بچائي، اي خدا، اي عظيم محافظ!
نانڪ چوي ٿو، مان ڪيڏو نه لاچار مخلوق آهيان! ||4||63||132||
گوري، پنجين مهل:
تنهنجي فضل سان، مان تنهنجو نالو ڳائيندو آهيان.
تنهنجي فضل سان، مون کي تنهنجي درٻار ۾ جاءِ ملي آهي. ||1||
توکان سواءِ، اي عظيم رب، ڪو به ناهي.
تنهنجي فضل سان، دائمي امن حاصل ٿئي ٿو. ||1||روڪ||
جيڪڏهن تون ذهن ۾ رهين ته اسان کي ڏک نه ٿيندو.
تنهنجي فضل سان، شڪ ۽ خوف ڀڄي ويندا آهن. ||2||
اي عظيم رب خدا، لامحدود رب ۽ مالڪ،
تون باطني ڄاڻندڙ، سڀني دلين کي ڳولڻ وارو آهين. ||3||
مان سچي گرو کي هي دعا پيش ڪريان ٿو:
اي نانڪ، مون کي سچي نالي جي خزاني سان نوازيو وڃي. ||4||64||133||
گوري، پنجين مهل:
جيئن اناج کان سواءِ ڀاڙو خالي آهي،
تنهن ڪري وات خالي آهي نام کان سواءِ، رب جي نالي. ||1||
اي انسان، مسلسل رب، هار، هار جو نالو ڳايو.
نالي جي بغير، لعنت ٿيل جسم آهي، جيڪو موت طرفان واپس ورتو ويندو. ||1||روڪ||
نالي کان سواءِ، ڪنهن جو منهن خوش نصيب نه ٿو ٿئي.
مڙس کان سواءِ، نڪاح ڪٿي آهي؟ ||2||
نالي کي وساري، ٻين ذوقن سان جڙيل،
ڪابه خواهش پوري نه ٿيندي آهي. ||3||
اي خدا، پنهنجو فضل عطا ڪر، ۽ مون کي هي تحفو ڏي.
مھرباني ڪري، نانڪ کي ڏينھن رات تنھنجو نالو ٻڌاءِ. ||4||65||134||