خدا جسم جي برتن جو خالق آهي.
سنتن جي سماج ۾، رنگ پيدا ٿئي ٿو.
رب جي ڪلام جي ذريعي، ماڻهوءَ جي سخاوت بيڪار ٿي وڃي ٿي، ۽ ذهن، رب جي نالي جي رنگ ۾ رنگجي وڃي ٿو. ||15||
ڇهين طاقتون، مڪمل ڪمال ۽ ثمردار انعام حاصل ڪيا ويندا آهن،
جڏهن لامحدود طاقت جو رب ۽ ماسٽر ظاهر ٿئي ٿو.
رب جو نالو نانڪ جي خوشي، راند ۽ امن آهي. هو رب جي امرت ۾ پيئي ٿو. ||16||2||9||
مارو، سولھاس، پنجين مھل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
تون منهنجو پالڻهار ۽ مالڪ آهين. تو مون کي پنهنجو خادم ڪيو آهي.
منهنجو روح ۽ جسم سڀ تنهنجي طرفان تحفا آهن.
تون خالق آهين، سببن جو ڪارڻ. ڪجھ به مون وٽ ناهي. ||1||
جڏهن تو مون کي موڪليو، مان دنيا ۾ آيو آهيان.
جيڪو توهان جي مرضي مطابق آهي، سو ڪريان ٿو.
توکان سواءِ، ڪجھ به نه ٿو ٿئي، تنهن ڪري مان ڪا به پريشاني نه آهيان. ||2||
آخرت ۾ تنهنجو حڪم ٻڌبو.
هن دنيا ۾، مان تنهنجي ساراهه ڳائيندو آهيان، رب.
تون پاڻ ئي حساب لکندين، ۽ پاڻ ئي مٽائيندينءَ. ڪو به توهان سان بحث نٿو ڪري سگهي. ||3||
تون اسان جو پيءُ آهين. اسان سڀ تنهنجا ٻار آهيون.
اسان راند ڪندا آهيون جيئن توهان اسان کي راند ڪرڻ جو سبب بڻائين.
بيابان ۽ رستا سڀ تنهنجي ٺاهيل آهن. ڪو به غلط رستو وٺي نٿو سگهي. ||4||
ڪجهه پنهنجن گهرن ۾ ويٺا رهيا.
ڪي ته ملڪ ۽ ڌارين جي وچ ۾ گھمندا آهن.
ڪي گھاس ڪٽڻ وارا آھن، ۽ ڪي راجا آھن. انهن مان ڪنهن کي ڪوڙو چئي سگهجي ٿو؟ ||5||
ڪير آزاد ٿيو، ۽ ڪير دوزخ ۾ لٿو؟
دنيادار ڪير آهي ۽ ديندار ڪير آهي؟
ڪير عقلمند آهي ۽ ڪير ٿورائتو آهي؟ ڪير بي خبر آهي ۽ ڪير بي خبر آهي؟ ||6||
رب جي حڪم سان، آزاد ٿئي ٿو، ۽ سندس حڪم سان، ماڻهو دوزخ ۾ پوي ٿو.
سندس حُڪم سان ڪو عالم آهي ۽ سندس حُڪم سان، ڪو ديندار آهي.
سندس حُڪم سان، ڪو اُلڪو آهي، ۽ سندس حڪم سان، عقلمند آهي. ان کان سواءِ ٻيو ڪوبه پاسو ڪونهي. ||7||
تو سمنڊ کي وسيع ۽ وڏو ڪيو.
تو ڪن کي بيوقوف بنايو، خود غرض انسانن کي جهنم ۾ گھليو.
ڪي ته سچي گروءَ جي سچائيءَ جي ٻيڙيءَ ۾ لڏي ويا. ||8||
تون هن عجيب شيءِ لاءِ پنهنجو حڪم جاري ڪر، موت.
تون سڀني مخلوقات ۽ مخلوقات کي پيدا ڪري ٿو، ۽ انهن کي پاڻ ۾ جذب ڪري ٿو.
تون دنيا جي هڪ ميدان کي خوشيءَ سان ڏسندو آهين، ۽ سڀني لذتن مان لطف اندوز ٿيندو آهين. ||9||
وڏو آهي رب ۽ مالڪ، ۽ وڏو آهي سندس نالو.
هو وڏو عطا ڪندڙ آهي. سندس مقام وڏو آهي.
هو ناقابلِ رسائِي ۽ اُتساهه وارو، لامحدود ۽ بي وزن آهي. هن کي ماپي نٿو سگهجي. ||10||
ٻيو ڪو به سندس قدر نٿو ڄاڻي.
فقط تون پاڻ آهين، اي پاڪ پالڻهار، تون پاڻ برابر آهين.
تون پاڻ آهين روحاني استاد، تون پاڻ ئي آهين غور ڪرڻ وارو. تون پاڻ آهين سچ جي عظيم ۽ عظيم ذات. ||11||
ڪيترن ڏينهن تائين، تون غائب رهي.
ڪيترا ڏينهن تون خاموش جذبن ۾ سمايل هئين.
ڪيترن ڏينهن تائين، اتي رڳو اونداهي هئي، ۽ پوء خالق پاڻ کي ظاهر ڪيو. ||12||
تون پاڻ کي وڏي طاقت جو خدا سڏيو وڃي ٿو.