ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1301
ਗੁਣ ਰਮੰਤ ਦੂਖ ਨਾਸਹਿ ਰਿਦ ਭਇਅੰਤ ਸਾਂਤਿ ॥੩॥
gun ramant dookh naaseh rid bheiant saant |3|سندس پاڪائي بيان ڪرڻ سان، مصيبت ختم ٿي ويندي آهي، ۽ دل کي سڪون ۽ سڪون حاصل ٿيندو آهي. ||3||
ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਰਸੁ ਪੀਉ ਰਸਨਾ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤ ॥੪॥੪॥੧੫॥
amritaa ras peeo rasanaa naanak har rang raat |4|4|15|اي نانڪ، مٺو، شاندار امرت وارو امرت ۾ پيئو، ۽ رب جي محبت سان مشغول ٿي وڃو. ||4||4||15||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
kaanarraa mahalaa 5 |ڪنارا، پنجين مهل:
ਸਾਜਨਾ ਸੰਤ ਆਉ ਮੇਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saajanaa sant aau merai |1| rahaau |اي دوستو، اي سنتو، اچو مون وٽ. ||1||روڪ||
ਆਨਦਾ ਗੁਨ ਗਾਇ ਮੰਗਲ ਕਸਮਲਾ ਮਿਟਿ ਜਾਹਿ ਪਰੇਰੈ ॥੧॥
aanadaa gun gaae mangal kasamalaa mitt jaeh parerai |1|خوشيءَ ۽ خوشيءَ سان رب جي حمد جا گيت ڳائڻ سان، گناهه ميٽجي ويندا ۽ اڇلايا ويندا. ||1||
ਸੰਤ ਚਰਨ ਧਰਉ ਮਾਥੈ ਚਾਂਦਨਾ ਗ੍ਰਿਹਿ ਹੋਇ ਅੰਧੇਰੈ ॥੨॥
sant charan dhrau maathai chaandanaa grihi hoe andherai |2|پنهنجي پيشانيءَ کي اوليائن جي پيرن ڏانهن ڇڪيو، ۽ توهان جو اونداهي گهر روشن ٿي ويندو. ||2||
ਸੰਤ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਕਮਲੁ ਬਿਗਸੈ ਗੋਬਿੰਦ ਭਜਉ ਪੇਖਿ ਨੇਰੈ ॥੩॥
sant prasaad kamal bigasai gobind bhjau pekh nerai |3|اوليائن جي ڪرم سان، دل جو گل ڦلجي ٿو. ڪائنات جي پالڻھار تي مرڪ ۽ غور ڪريو، ۽ کيس ھٿ جي ويجهو ڏسو. ||3||
ਪ੍ਰਭ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੇ ਸੰਤ ਪਾਏ ਵਾਰਿ ਵਾਰਿ ਨਾਨਕ ਉਹ ਬੇਰੈ ॥੪॥੫॥੧੬॥
prabh kripaa te sant paae vaar vaar naanak uh berai |4|5|16|خدا جي فضل سان، مون کي بزرگ مليا آهن. بار بار، نانڪ ان لمحي لاءِ قربان آهي. ||4||5||16||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
kaanarraa mahalaa 5 |ڪنارا، پنجين مهل:
ਚਰਨ ਸਰਨ ਗੋਪਾਲ ਤੇਰੀ ॥
charan saran gopaal teree |مان تنهنجي لوٽس پيرن جي پناهه ڳوليان ٿو، اي دنيا جا رب.
ਮੋਹ ਮਾਨ ਧੋਹ ਭਰਮ ਰਾਖਿ ਲੀਜੈ ਕਾਟਿ ਬੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
moh maan dhoh bharam raakh leejai kaatt beree |1| rahaau |مون کي جذباتي وابستگي، غرور، ٺڳي ۽ شڪ کان بچاءِ. مهرباني ڪري اهي رسيون ڪٽي ڇڏ جيڪي مون کي جڪڙينديون آهن. ||1||روڪ||
ਬੂਡਤ ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰ ॥
booddat sansaar saagar |مان دنيا جي سمنڊ ۾ غرق آهيان.
ਉਧਰੇ ਹਰਿ ਸਿਮਰਿ ਰਤਨਾਗਰ ॥੧॥
audhare har simar ratanaagar |1|جواهرن جو سرچشمو رب جي ياد ۾، مان نجات حاصل ڪريان ٿو. ||1||
ਸੀਤਲਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਤੇਰਾ ॥
seetalaa har naam teraa |تنهنجو نالو، رب، ٿڌو ۽ آرام وارو آهي.
ਪੂਰਨੋ ਠਾਕੁਰ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ॥੨॥
poorano tthaakur prabh meraa |2|خدا، منهنجو رب ۽ مالڪ، مڪمل آهي. ||2||
ਦੀਨ ਦਰਦ ਨਿਵਾਰਿ ਤਾਰਨ ॥
deen darad nivaar taaran |تون نجات ڏيندڙ آهين، مسڪينن ۽ غريبن جي تڪليفن کي دور ڪرڻ وارو آهين.
ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਿ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਨ ॥੩॥
har kripaa nidh patit udhaaran |3|رب رحمت جو خزانو آهي، گنهگارن کي بچائڻ وارو فضل. ||3||
ਕੋਟਿ ਜਨਮ ਦੂਖ ਕਰਿ ਪਾਇਓ ॥
kott janam dookh kar paaeio |مون لکين اوتارن جا ڏک سھيا آھن.
ਸੁਖੀ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਓ ॥੪॥੬॥੧੭॥
sukhee naanak gur naam drirraaeio |4|6|17|نانڪ امن ۾ آهي؛ گرو مون ۾ رب جو نالو لڳايو آهي. ||4||6||17||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
kaanarraa mahalaa 5 |ڪنارا، پنجين مهل:
ਧਨਿ ਉਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਚਰਨ ਸੰਗਿ ਲਾਗੀ ॥
dhan uh preet charan sang laagee |برڪت آهي اها محبت، جيڪا رب جي پيرن سان جڙيل آهي.
ਕੋਟਿ ਜਾਪ ਤਾਪ ਸੁਖ ਪਾਏ ਆਇ ਮਿਲੇ ਪੂਰਨ ਬਡਭਾਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kott jaap taap sukh paae aae mile pooran baddabhaagee |1| rahaau |اهو امن جيڪو لکين منتن ۽ گہرے مراقبن مان حاصل ٿئي ٿو، مڪمل خوش قسمتي ۽ تقدير سان حاصل ٿئي ٿو. ||1||روڪ||
ਮੋਹਿ ਅਨਾਥੁ ਦਾਸੁ ਜਨੁ ਤੇਰਾ ਅਵਰ ਓਟ ਸਗਲੀ ਮੋਹਿ ਤਿਆਗੀ ॥
mohi anaath daas jan teraa avar ott sagalee mohi tiaagee |مان تنهنجو لاچار ٻانهو ۽ ٻانهو آهيان. مون باقي سڀ ساٿ ڇڏي ڏنو.
ਭੋਰ ਭਰਮ ਕਾਟੇ ਪ੍ਰਭ ਸਿਮਰਤ ਗਿਆਨ ਅੰਜਨ ਮਿਲਿ ਸੋਵਤ ਜਾਗੀ ॥੧॥
bhor bharam kaatte prabh simarat giaan anjan mil sovat jaagee |1|شڪ جي هر نشان کي ختم ڪيو ويو آهي، مراقبت ۾ خدا کي ياد ڪرڻ. مون روحاني دانائيءَ جو عطر لڳايو آهي، ۽ ننڊ مان جاڳايو اٿم. ||1||
ਤੂ ਅਥਾਹੁ ਅਤਿ ਬਡੋ ਸੁਆਮੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਿੰਧੁ ਪੂਰਨ ਰਤਨਾਗੀ ॥
too athaahu at baddo suaamee kripaa sindh pooran ratanaagee |تون بيحد عظيم ۽ تمام وسيع آهين، اي منهنجا رب ۽ مالڪ، رحمت جو سمنڊ، جواهرن جو سرچشمو.
ਨਾਨਕੁ ਜਾਚਕੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਾਂਗੈ ਮਸਤਕੁ ਆਨਿ ਧਰਿਓ ਪ੍ਰਭ ਪਾਗੀ ॥੨॥੭॥੧੮॥
naanak jaachak har har naam maangai masatak aan dhario prabh paagee |2|7|18|نانڪ، فقير، رب جي نالي جي طلبگار، هار، هار؛ هو پنهنجي پيشاني خدا جي پيرن تي رکي ٿو. ||2||7||18||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
kaanarraa mahalaa 5 |ڪنارا، پنجين مهل:
ਕੁਚਿਲ ਕਠੋਰ ਕਪਟ ਕਾਮੀ ॥
kuchil katthor kapatt kaamee |مان گندي، سخت دل، فريب ۽ جنسي خواهش ۾ مبتلا آهيان.
ਜਿਉ ਜਾਨਹਿ ਤਿਉ ਤਾਰਿ ਸੁਆਮੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jiau jaaneh tiau taar suaamee |1| rahaau |مهرباني ڪري مون کي پار ڪر، جيئن توهان چاهيو، اي منهنجا رب ۽ مالڪ. ||1||روڪ||
ਤੂ ਸਮਰਥੁ ਸਰਨਿ ਜੋਗੁ ਤੂ ਰਾਖਹਿ ਅਪਨੀ ਕਲ ਧਾਰਿ ॥੧॥
too samarath saran jog too raakheh apanee kal dhaar |1|تون تمام طاقتور آهين ۽ مقدر عطا ڪرڻ لاءِ طاقتور آهين. توهان جي طاقت کي وڌايو، توهان اسان جي حفاظت ڪريو. ||1||
ਜਾਪ ਤਾਪ ਨੇਮ ਸੁਚਿ ਸੰਜਮ ਨਾਹੀ ਇਨ ਬਿਧੇ ਛੁਟਕਾਰ ॥
jaap taap nem such sanjam naahee in bidhe chhuttakaar |جپ ۽ گہرے مراقبي، تپسيا ۽ سخت نفس جي نظم، روزو ۽ پاڪائي - نجات انهن مان ڪنهن به طريقي سان نه ايندي آهي.
ਗਰਤ ਘੋਰ ਅੰਧ ਤੇ ਕਾਢਹੁ ਪ੍ਰਭ ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਰਿ ॥੨॥੮॥੧੯॥
garat ghor andh te kaadtahu prabh naanak nadar nihaar |2|8|19|مهرباني ڪري مون کي هن اونداهي، اونداهي ڳچيءَ مان مٿي ۽ ٻاهر ڪڍو. اي خدا، مهرباني ڪري نانڪ کي پنهنجي فضل جي نظر سان نوازيو. ||2||8||19||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੪ ॥
kaanarraa mahalaa 5 ghar 4 |ڪنارا، پنجين مهل، چوٿون بيت:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਨਾਰਾਇਨ ਨਰਪਤਿ ਨਮਸਕਾਰੈ ॥
naaraaein narapat namasakaarai |جيڪو سڀني جاندارن جي پالڻهار جي آڏو عاجزي سان سجدو ڪري ٿو
ਐਸੇ ਗੁਰ ਕਉ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਈਐ ਆਪਿ ਮੁਕਤੁ ਮੋਹਿ ਤਾਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aaise gur kau bal bal jaaeeai aap mukat mohi taarai |1| rahaau |- آءٌ قربان آهيان، قربان اهڙي گروءَ تي. هو پاڻ آزاد آهي، ۽ هو مون کي به پار وٺي ٿو. ||1||روڪ||
ਕਵਨ ਕਵਨ ਕਵਨ ਗੁਨ ਕਹੀਐ ਅੰਤੁ ਨਹੀ ਕਛੁ ਪਾਰੈ ॥
kavan kavan kavan gun kaheeai ant nahee kachh paarai |تنهنجو ڪهڙو، ڪهڙيون، ڪهڙيون صفتون مون کي ڳائڻ گهرجي؟ ان جي ڪا به پڇاڙي يا حد ناهي.
ਲਾਖ ਲਾਖ ਲਾਖ ਕਈ ਕੋਰੈ ਕੋ ਹੈ ਐਸੋ ਬੀਚਾਰੈ ॥੧॥
laakh laakh laakh kee korai ko hai aaiso beechaarai |1|هزارين آهن، هزارين آهن، سوين هزارين آهن، ڪروڙين آهن، پر انهن تي غور ڪرڻ وارا تمام گهٽ آهن. ||1||