سندس ڳاڙهي لباس پائڻ سان، ڪنهن به پنهنجي مڙس کي نه مليو آهي. پاڻ سڳورا سڙي مري ويندا آهن.
سچي گروءَ سان ملي، هوءَ پنهنجي ڳاڙهي لباس کي رد ڪري ٿي، ۽ اندر مان انا کي ختم ڪري ٿي.
هن جو دماغ ۽ جسم هن جي پيار جي ڳاڙهي رنگ سان رنگيل آهي، ۽ هن جي زبان هن جي ساراهه ۽ خوبيون ڳائي رهي آهي.
هوءَ هميشه لاءِ سندس روح جي دلہن بڻجي وڃي ٿي، سندس ذهن ۾ لفظ لفظ سان؛ هوءَ خدا جي خوف ۽ خدا جي محبت کي پنهنجو زيور ۽ سينگار بڻائي ٿي.
اي نانڪ، سندس رحمدل فضل سان، هوءَ رب جي حضور جي منزل حاصل ڪري ٿي، ۽ کيس پنهنجي دل ۾ رکي ٿي. ||1||
ٽيون مهل:
اي ڪنوار، پنهنجي ڳاڙهي لباس کي ڇڏي، ۽ پاڻ کي پنهنجي پيار جي ڳاڙهي رنگ سان سينگاريو.
توهان جو اچڻ ۽ وڃڻ وساريو ويندو، گرو جي ڪلام تي غور ڪندي.
روح جي دلہن سينگاريل ۽ خوبصورت آهي. آسماني رب، هن جو مڙس، هن جي گهر ۾ رهي ٿو.
اي نانڪ، ڪنوار هن کي خوش ڪري ٿي ۽ مزو وٺي ٿي. ۽ هو، راويسر، هن کي خوش ڪري ٿو ۽ لطف اندوز ڪري ٿو. ||2||
پورو:
بيوقوف، خود غرض انسان خاندان جي ڪوڙي وابستگي ۾ مشغول آهي.
انا پرستي ۽ خودپسنديءَ تي عمل ڪندي، هو مري ٿو ۽ هليو ٿو وڃي، پاڻ سان گڏ ڪجهه به نه کڻي.
هن کي سمجهه ۾ نه ٿو اچي ته موت جو رسول هن جي مٿي تي لڙڪيل آهي. هو ڊبليت جي ڪري گمراهه آهي.
اهو موقعو وري سندس هٿ ۾ نه ايندو. موت جو رسول کيس پڪڙيندو.
هو پنهنجي مقرر ڪيل تقدير مطابق عمل ڪري ٿو. ||5||
سالڪ، ٽيون مهل:
انهن کي ’ساٽي‘ نه چئو، جيڪي پنهنجي مڙس جي لاشن سميت پاڻ کي ساڙين ٿا.
اي نانڪ، اُهي ئي سڃاتا وڃن ٿا ’ساٽي‘، جيڪي علحدگيءَ جي صدمي مان مرن ٿا. ||1||
ٽيون مهل:
انهن کي ’ساٽي‘ به چيو ويندو آهي، جيڪي نرمي ۽ سڪون ۾ رهن ٿا.
اھي پنھنجي پالڻھار جي خدمت ڪندا آھن، ۽ صبح جو اٿندا آھن سندس غور ڪرڻ لاء. ||2||
ٽيون مهل:
بيواهه پنهنجي مڙسن جي لاشن سميت پاڻ کي باهه ۾ ساڙين ٿا.
جيڪڏھن اھي پنھنجي مڙس کي سچي ڄاڻن، پوء اھي خوفناڪ جسماني درد جو شڪار آھن.
اي نانڪ، جيڪڏهن هنن پنهنجي مڙس کي سچ پچ نه ڄاتو ته پوءِ پاڻ کي باهه ۾ ڇو ساڙين؟
انهن جا مڙس جيئرا هجن يا مئل، اهي زالون کانئن پري رهنديون آهن. ||3||
پورو:
تو خوشي سان گڏ درد به پيدا ڪيو. اي خالق، اهڙي ته لکڻي آهي.
ٻيو ڪو به تحفو ناهي جيترو نالو آهي. ان جي ڪا به شڪل يا نشاني ناهي.
نالو، رب جو نالو، هڪ ناقابل خزانو خزانو آهي؛ اهو گرومخ جي ذهن ۾ رهي ٿو.
پنهنجي رحمت ۾، هو اسان کي اسم سان نوازي ٿو، ۽ پوء، درد ۽ خوشي جي لکت نه آهي.
اهي عاجز بندا جيڪي پيار سان خدمت ڪن ٿا، اهي رب سان ملن ٿا، رب جو گيت ڳائيندا آهن. ||6||
سالڪ، ٻيو محل:
انهن کي خبر آهي ته انهن کي وڃڻو آهي، پوءِ اهي اهڙيون بيوقوفي ڏيکاريون ڇو ٿا؟
جن کي خبر ناهي ته انهن کي وڃڻو پوندو، اهي پنهنجا ڪم سنڀاليندا رهن. ||1||
ٻيو مهل:
هو پنهنجي زندگيءَ جي راتين ۾ دولت گڏ ڪري ٿو، پر صبح جو، هن کي وڃڻ گهرجي.
اي نانڪ، اهو هن سان گڏ نه هلندو، تنهنڪري هن کي افسوس آهي. ||2||
ٻيو مهل:
دٻاءُ هيٺ ڏنڊ ادا ڪرڻ، نه ته نيڪي يا نيڪي آڻيندو.
اھو اڪيلو ھڪڙو سٺو ڪم آھي، اي نانڪ، جيڪو پنھنجي آزاديء سان ڪيو ويندو آھي. ||3||
ٻيو مهل:
ضدي عقل رب کي فتح نه ڪندي، جيتري به ڪوشش ڪئي وڃي.
رب توهان جي طرف فتح ڪيو آهي، هن کي توهان جي سچي محبت پيش ڪندي، اي خادم نانڪ، ۽ لفظ جي ڪلام تي غور ڪرڻ سان. ||4||
پورو:
خالق دنيا کي پيدا ڪيو؛ هو اڪيلو سمجهي ٿو.
هن ڪائنات کي پاڻ پيدا ڪيو، ۽ هو پاڻ ان کي بعد ۾ تباهه ڪندو.