شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1377


ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਠਾਕ ਨ ਅਵਘਟ ਘਾਟ ॥੨੩੧॥
mukat padaarath paaeeai tthaak na avaghatt ghaatt |231|

هن کي نجات جو خزانو ملي ٿو، ۽ رب ڏانهن ڏکيو رستو روڪي نه ٿو. ||231||

ਕਬੀਰ ਏਕ ਘੜੀ ਆਧੀ ਘਰੀ ਆਧੀ ਹੂੰ ਤੇ ਆਧ ॥
kabeer ek gharree aadhee gharee aadhee hoon te aadh |

ڪبير، چاهي هڪ ڪلاڪ، اڌ ڪلاڪ، يا اڌ ڪلاڪ،

ਭਗਤਨ ਸੇਤੀ ਗੋਸਟੇ ਜੋ ਕੀਨੇ ਸੋ ਲਾਭ ॥੨੩੨॥
bhagatan setee gosatte jo keene so laabh |232|

جيڪو به هجي، اهو مقدس سان ڳالهائڻ جي لائق آهي. ||232||

ਕਬੀਰ ਭਾਂਗ ਮਾਛੁਲੀ ਸੁਰਾ ਪਾਨਿ ਜੋ ਜੋ ਪ੍ਰਾਨੀ ਖਾਂਹਿ ॥
kabeer bhaang maachhulee suraa paan jo jo praanee khaanhi |

ڪبير، اهي انسان جيڪي چرس، مڇي ۽ شراب پيئندا آهن

ਤੀਰਥ ਬਰਤ ਨੇਮ ਕੀਏ ਤੇ ਸਭੈ ਰਸਾਤਲਿ ਜਾਂਹਿ ॥੨੩੩॥
teerath barat nem kee te sabhai rasaatal jaanhi |233|

- جيڪي به حج، روزا ۽ رسمون هجن، اهي سڀ جهنم ۾ ويندا. ||233||

ਨੀਚੇ ਲੋਇਨ ਕਰਿ ਰਹਉ ਲੇ ਸਾਜਨ ਘਟ ਮਾਹਿ ॥
neeche loein kar rhau le saajan ghatt maeh |

ڪبير، مان اکيون هيٺ ڪريان ٿو، ۽ پنهنجي دوست کي پنهنجي دل ۾ رکي ٿو.

ਸਭ ਰਸ ਖੇਲਉ ਪੀਅ ਸਉ ਕਿਸੀ ਲਖਾਵਉ ਨਾਹਿ ॥੨੩੪॥
sabh ras khelau peea sau kisee lakhaavau naeh |234|

مون کي پنهنجي محبوب سان سڀ خوشيون ملن ٿيون، پر مان ڪنهن کي به خبر نه ٿو ڏيان. ||234||

ਆਠ ਜਾਮ ਚਉਸਠਿ ਘਰੀ ਤੁਅ ਨਿਰਖਤ ਰਹੈ ਜੀਉ ॥
aatth jaam chausatth gharee tua nirakhat rahai jeeo |

روزانو چوويهه ڪلاڪ، هر ڪلاڪ، منهنجو روح تو ڏانهن ڏسندو رهي ٿو، اي رب.

ਨੀਚੇ ਲੋਇਨ ਕਿਉ ਕਰਉ ਸਭ ਘਟ ਦੇਖਉ ਪੀਉ ॥੨੩੫॥
neeche loein kiau krau sabh ghatt dekhau peeo |235|

مون کي پنهنجون اکيون هيٺ ڇو رکڻ گهرجن؟ مون کي هر دل ۾ محبوب نظر اچي ٿو. ||235||

ਸੁਨੁ ਸਖੀ ਪੀਅ ਮਹਿ ਜੀਉ ਬਸੈ ਜੀਅ ਮਹਿ ਬਸੈ ਕਿ ਪੀਉ ॥
sun sakhee peea meh jeeo basai jeea meh basai ki peeo |

اي منهنجا ساٿيو ٻڌو، منهنجو روح منهنجي محبوب ۾ رهي ٿو، ۽ منهنجو محبوب منهنجي روح ۾ رهي ٿو.

ਜੀਉ ਪੀਉ ਬੂਝਉ ਨਹੀ ਘਟ ਮਹਿ ਜੀਉ ਕਿ ਪੀਉ ॥੨੩੬॥
jeeo peeo boojhau nahee ghatt meh jeeo ki peeo |236|

مان سمجهان ٿو ته منهنجي روح ۽ منهنجي محبوب ۾ ڪو فرق ناهي. مان نٿو ٻڌائي سگهان ته منهنجي دل ۾ منهنجو روح آهي يا منهنجو محبوب. ||236||

ਕਬੀਰ ਬਾਮਨੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਜਗਤ ਕਾ ਭਗਤਨ ਕਾ ਗੁਰੁ ਨਾਹਿ ॥
kabeer baaman guroo hai jagat kaa bhagatan kaa gur naeh |

ڪبير، برهمڻ دنيا جو گرو ٿي سگهي ٿو، پر هو عقيدن جو گرو ناهي.

ਅਰਝਿ ਉਰਝਿ ਕੈ ਪਚਿ ਮੂਆ ਚਾਰਉ ਬੇਦਹੁ ਮਾਹਿ ॥੨੩੭॥
arajh urajh kai pach mooaa chaarau bedahu maeh |237|

هو چئن ويدن جي پريشانيءَ ۾ سڙي مري ٿو. ||237||

ਹਰਿ ਹੈ ਖਾਂਡੁ ਰੇਤੁ ਮਹਿ ਬਿਖਰੀ ਹਾਥੀ ਚੁਨੀ ਨ ਜਾਇ ॥
har hai khaandd ret meh bikharee haathee chunee na jaae |

رب کنڊ وانگر آهي، سانت ۾ پکڙيل آهي. هاٿي ان کي کڻي نٿو سگهي.

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਗੁਰਿ ਭਲੀ ਬੁਝਾਈ ਕੀਟੀ ਹੋਇ ਕੈ ਖਾਇ ॥੨੩੮॥
keh kabeer gur bhalee bujhaaee keettee hoe kai khaae |238|

ڪبير جو چوڻ آهي ته، گرو مون کي اها عظيم ڄاڻ ڏني آهي: هڪ چيلهه بڻجي، ۽ ان کي کارايو. ||238||

ਕਬੀਰ ਜਉ ਤੁਹਿ ਸਾਧ ਪਿਰੰਮ ਕੀ ਸੀਸੁ ਕਾਟਿ ਕਰਿ ਗੋਇ ॥
kabeer jau tuhi saadh piram kee sees kaatt kar goe |

ڪبير، جيڪڏهن تون رب سان پيار جي راند کيڏڻ چاهين، ته پنهنجو مٿو ڪٽي، گولي ۾ ٺاهيو.

ਖੇਲਤ ਖੇਲਤ ਹਾਲ ਕਰਿ ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ਤ ਹੋਇ ॥੨੩੯॥
khelat khelat haal kar jo kichh hoe ta hoe |239|

ان جي راند ۾ پنهنجو پاڻ کي وڃائي ڇڏيو، ۽ پوء جيڪو ڪجهه ٿيندو، اهو ٿيندو. ||239||

ਕਬੀਰ ਜਉ ਤੁਹਿ ਸਾਧ ਪਿਰੰਮ ਕੀ ਪਾਕੇ ਸੇਤੀ ਖੇਲੁ ॥
kabeer jau tuhi saadh piram kee paake setee khel |

ڪبير، جيڪڏهن تون رب سان عشق جي راند کيڏڻ چاهين ته، ڪنهن سان وابستگي سان کيڏ.

ਕਾਚੀ ਸਰਸਉਂ ਪੇਲਿ ਕੈ ਨਾ ਖਲਿ ਭਈ ਨ ਤੇਲੁ ॥੨੪੦॥
kaachee sarsaun pel kai naa khal bhee na tel |240|

ناريل سرنهن کي دٻائڻ سان نه تيل پيدا ٿيندو آهي ۽ نه اٽو. ||240||

ਢੂੰਢਤ ਡੋਲਹਿ ਅੰਧ ਗਤਿ ਅਰੁ ਚੀਨਤ ਨਾਹੀ ਸੰਤ ॥
dtoondtat ddoleh andh gat ar cheenat naahee sant |

ڳوليندي، انسان انڌن وانگر ٺڪاءُ ڪري ٿو، ۽ سنت کي نه ٿو سڃاڻي.

ਕਹਿ ਨਾਮਾ ਕਿਉ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਭਗਤਹੁ ਭਗਵੰਤੁ ॥੨੪੧॥
keh naamaa kiau paaeeai bin bhagatahu bhagavant |241|

نام ديوي چوي ٿو ته، خدا کي ڪيئن حاصل ڪري سگهجي ٿو، ان جي عبادت کان سواء؟ ||241||

ਹਰਿ ਸੋ ਹੀਰਾ ਛਾਡਿ ਕੈ ਕਰਹਿ ਆਨ ਕੀ ਆਸ ॥
har so heeraa chhaadd kai kareh aan kee aas |

رب جي هيرن کي ڇڏي، انسان پنهنجون اميدون ڪنهن ٻئي ۾ وجهي ڇڏيو.

ਤੇ ਨਰ ਦੋਜਕ ਜਾਹਿਗੇ ਸਤਿ ਭਾਖੈ ਰਵਿਦਾਸ ॥੨੪੨॥
te nar dojak jaahige sat bhaakhai ravidaas |242|

اهي ماڻهو جهنم ۾ ويندا. روي داس سچ ٿو چوي. ||242||

ਕਬੀਰ ਜਉ ਗ੍ਰਿਹੁ ਕਰਹਿ ਤ ਧਰਮੁ ਕਰੁ ਨਾਹੀ ਤ ਕਰੁ ਬੈਰਾਗੁ ॥
kabeer jau grihu kareh ta dharam kar naahee ta kar bairaag |

ڪبير، جيڪڏهن تون گهر واري جي زندگي گذارين، ته پوءِ پرهيزگاري ڪر. ٻي صورت ۾، توهان پڻ دنيا کان رٽائر ٿي سگهو ٿا.

ਬੈਰਾਗੀ ਬੰਧਨੁ ਕਰੈ ਤਾ ਕੋ ਬਡੋ ਅਭਾਗੁ ॥੨੪੩॥
bairaagee bandhan karai taa ko baddo abhaag |243|

جيڪڏهن ڪو ماڻهو دنيا کي ڇڏي دنيا جي جهالت ۾ پئجي وڃي ته ان کي تمام وڏي مصيبت ايندي. ||243||

ਸਲੋਕ ਸੇਖ ਫਰੀਦ ਕੇ ॥
salok sekh fareed ke |

شيخ فريد جي سلوڪ:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:

ਜਿਤੁ ਦਿਹਾੜੈ ਧਨ ਵਰੀ ਸਾਹੇ ਲਏ ਲਿਖਾਇ ॥
jit dihaarrai dhan varee saahe le likhaae |

ڪنوار جي شادي جو ڏينهن اڳ ۾ مقرر ٿيل آهي.

ਮਲਕੁ ਜਿ ਕੰਨੀ ਸੁਣੀਦਾ ਮੁਹੁ ਦੇਖਾਲੇ ਆਇ ॥
malak ji kanee suneedaa muhu dekhaale aae |

ان ڏينهن، موت جو رسول، جنهن جي باري ۾ هن فقط ٻڌو هو، اچي ٿو ۽ پنهنجو منهن ڏيکاري ٿو.

ਜਿੰਦੁ ਨਿਮਾਣੀ ਕਢੀਐ ਹਡਾ ਕੂ ਕੜਕਾਇ ॥
jind nimaanee kadteeai haddaa koo karrakaae |

اهو جسم جي هڏن کي ٽوڙي ٿو ۽ بيوس روح کي ٻاهر ڪڍندو آهي.

ਸਾਹੇ ਲਿਖੇ ਨ ਚਲਨੀ ਜਿੰਦੂ ਕੂੰ ਸਮਝਾਇ ॥
saahe likhe na chalanee jindoo koon samajhaae |

شاديءَ جو اهو اڳواٽ مقرر وقت کان بچي نٿو سگهجي. اها ڳالهه پنهنجي روح کي سمجهايو.

ਜਿੰਦੁ ਵਹੁਟੀ ਮਰਣੁ ਵਰੁ ਲੈ ਜਾਸੀ ਪਰਣਾਇ ॥
jind vahuttee maran var lai jaasee paranaae |

روح دلہن آهي، ۽ موت گهوٽ آهي. هن سان شادي ڪندو ۽ کيس وٺي ويندو.

ਆਪਣ ਹਥੀ ਜੋਲਿ ਕੈ ਕੈ ਗਲਿ ਲਗੈ ਧਾਇ ॥
aapan hathee jol kai kai gal lagai dhaae |

لاش پنهنجي هٿن سان موڪلائڻ کان پوءِ ڪنهن جي گلي ۾ ملندو؟

ਵਾਲਹੁ ਨਿਕੀ ਪੁਰਸਲਾਤ ਕੰਨੀ ਨ ਸੁਣੀ ਆਇ ॥
vaalahu nikee purasalaat kanee na sunee aae |

جهنم ڏانهن پل هڪ وار کان وڌيڪ تنگ آهي؛ ڇا توهان پنهنجي ڪنن سان اهو نه ٻڌو آهي؟

ਫਰੀਦਾ ਕਿੜੀ ਪਵੰਦੀਈ ਖੜਾ ਨ ਆਪੁ ਮੁਹਾਇ ॥੧॥
fareedaa kirree pavandeeee kharraa na aap muhaae |1|

فريد، سڏ آيو آهي؛ ھاڻي محتاط رھو - پاڻ کي ڦرلٽ ٿيڻ نه ڏيو. ||1||

ਫਰੀਦਾ ਦਰ ਦਰਵੇਸੀ ਗਾਖੜੀ ਚਲਾਂ ਦੁਨੀਆਂ ਭਤਿ ॥
fareedaa dar daravesee gaakharree chalaan duneean bhat |

فريد، رب جي در تي هڪ عاجز بزرگ ٿيڻ ڏاڍو ڏکيو آهي.

ਬੰਨਿੑ ਉਠਾਈ ਪੋਟਲੀ ਕਿਥੈ ਵੰਞਾ ਘਤਿ ॥੨॥
bani utthaaee pottalee kithai vanyaa ghat |2|

مون کي دنيا جي طريقن تي هلڻ جي ڏاڍي عادت آهي. مون بنڊل ڳنڍيو ۽ کنيو. مان ان کي اڇلائڻ لاءِ ڪٿي وڃي سگهان ٿو؟ ||2||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430