هن قيمتي انساني زندگي کي دوئي جي ذريعي برباد ڪيو.
هو پنهنجي ذات کي نه ٿو ڄاڻي، ۽ شڪ ۾ ڦاسي، درد ۾ روئي ٿو. ||6||
هڪ رب جي باري ۾ ڳالهايو، پڙهو ۽ ٻڌو.
زمين جي حمايت توهان کي جرئت، صداقت ۽ تحفظ سان نوازيندي.
عفت، پاڪدامني ۽ پرهيزگاري دل ۾ سمايل آهي،
جڏهن ڪو پنهنجي ذهن کي چوٿين حالت ۾ مرڪز ڪري ٿو. ||7||
اُھي بي مثال ۽ سچا آھن، ۽ گندگي مٿن لڪي نه ٿي.
گروءَ جي ڪلام سان، سندن شڪ ۽ خوف دور ٿي وڃي ٿو.
پريم جي روپ ۽ شخصيت بي مثال خوبصورت آهي.
نانڪ رب جي طلب ڪري ٿو، سچ جو مجسمو. ||8||1||
ڌناسري، پهرين مهل:
رب سان اهو اتحاد قابل قبول آهي، جيڪو وجدان ۾ متحد آهي.
ان کان پوءِ نه مرندو آهي ۽ نه وري جنم وٺندو آهي.
رب جو ٻانهو رب ۾ آهي ۽ رب سندس ٻانهن ۾ آهي.
جتي به ڏسان ٿو، اتي مون کي رب کان سواءِ ٻيو ڪوبه نظر نٿو اچي. ||1||
گرومخ رب جي پوڄا ڪن ٿا، ۽ سندس آسماني گهر ڳولين ٿا.
گرو سان ملڻ کان سواء، اهي مري ويندا آهن، ۽ وري جنم وٺن ٿا. ||1||روڪ||
تنهن ڪري هن کي پنهنجو گرو ٺاهيو، جيڪو توهان جي اندر سچ پچائي،
جيڪو توهان کي اڻ پڙهيل تقرير ڪرڻ جي هدايت ڪري ٿو، ۽ جيڪو توهان کي لفظ جي ڪلام ۾ ضم ڪري ٿو.
خدا جي ماڻهن کي ڪرڻ لاء ٻيو ڪو ڪم ناهي.
اھي سچي پالڻھار ۽ مالڪ سان پيار ڪن ٿا، ۽ اھي سچ سان پيار ڪن ٿا. ||2||
ذهن جسم ۾ آهي، ۽ سچو رب دماغ ۾ آهي.
سچي رب ۾ ضم ٿيڻ، سچ ۾ جذب ٿي ويندو آهي.
خدا جو ٻانهو سندس پيرن تي جهڪي ٿو.
سچي گروءَ سان ملڻ سان، رب سان ملي ٿو. ||3||
هو پاڻ اسان جي نگراني ڪري ٿو، ۽ هو پاڻ اسان کي ڏيکاري ٿو.
هو نه ضدي ذهن ۽ نه ئي مختلف مذهبي لباسن سان راضي ٿئي ٿو.
هن جسم جي رڳن کي ٺاهيو، ۽ انهن ۾ امرت وارو امرت ڀريو؛
خدا جو دماغ صرف محبت جي عبادت ڪرڻ سان خوش ٿيندو آهي. ||4||
پڙهڻ ۽ پڙهائڻ سان، ماڻهوءَ کي انتشار ٿئي ٿو، ۽ عذاب ڀوڳڻو پوي ٿو.
وڏي هوشياري سان، هڪ کي ٻيهر جنم ۾ اچڻ ۽ وڃڻ جي حوالي ڪيو ويو آهي.
جيڪو رب جو نالو ڳائيندو آهي ۽ خدا جي خوف جي ماني کائي ٿو
گرو مُخ، رب جو ٻانهو بڻجي وڃي ٿو، ۽ رب ۾ جذب ٿئي ٿو. ||5||
هو پٿرن جي پوڄا ڪندو آهي، مقدس زيارتن ۽ جهنگن ۾ رهندو آهي،
گهمي ٿو، گهمي ٿو ۽ ڇڏي ٿو.
پر هن جو دماغ اڃا به گندو آهي- هو ڪيئن پاڪ ٿي سگهي ٿو؟
جيڪو سچي رب سان ملي ٿو ان کي عزت ملي ٿي. ||6||
جيڪو چڱا اخلاق ۽ غور فڪر کي مجسم ڪري،
هن جو ذهن وجدان ۽ سڪون ۾ رهي ٿو، شروعات کان وٺي، ۽ سڄي عمر.
اک ڇنڀڻ ۾، هو لکين بچائي ٿو.
اي منهنجا محبوب، مون تي رحم ڪر ۽ مون کي گرو سان ملڻ ڏي. ||7||
اي خدا، مان ڪنهن کي تنهنجي ساراهه ڪريان؟
توکان سواءِ ٻيو ڪوبه ڪونهي.
جيئن تو کي وڻي، مون کي پنهنجي مرضيءَ هيٺ رک.
نانڪ، غير فطري جذبي ۽ قدرتي پيار سان، توهان جي شاندار ساراهه ڳائي ٿو. ||8||2||
ڌناسري، پنجين مهل، ڇهين بيت، اشتاپدي:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
جيڪو دنيا ۾ پيدا ٿيو آهي، سو ان ۾ ڦاٿل آهي. انسان جو جنم صرف سٺي قسمت سان ملي ٿو.
مون کي تنهنجي حمايت نظر اچي ٿي، اي مقدس سائين؛ مون کي پنهنجو هٿ ڏي، ۽ منهنجي حفاظت ڪر. تنهنجي فضل سان، مون کي رب، منهنجي بادشاهه سان ملڻ ڏيو. ||1||
مان بيشمار اوتارن ۾ گھميس، پر مون کي ڪٿي به استحڪام نه مليو.
مان گرو جي خدمت ڪريان ٿو، ۽ سندس پيرن تي ڪريان ٿو، دعا ڪريان ٿو، "اي ڪائنات جا پيارا رب، مهرباني، مون کي رستو ڏيکاري." ||1||روڪ||
مايا جي دولت حاصل ڪرڻ ۽ ان کي پنهنجي ذهن ۾ رکڻ لاءِ مون ڪيتريون ئي ڪوششون ڪيون آهن. منهنجي زندگي گذري وئي آهي مسلسل روئيندي، ”منهنجو، منهنجو!