سري راگ، پنجين مهل:
هر روز اٿندي، توهان پنهنجي جسم کي پاليو ٿا، پر توهان بيوقوف، جاهل ۽ بي عقل آهيو.
توهان کي خدا جي خبر ناهي، ۽ توهان جو جسم بيابان ۾ اڇلايو ويندو.
پنهنجي شعور کي سچو گرو تي مرکوز ڪريو؛ توھان کي ھميشه لاءِ خوشيون ملنديون. ||1||
اي انسان، تون هتي نفعي ڪمائڻ آيو آهين.
توهان ڪهڙي بيڪار سرگرمين سان ڳنڍيل آهيو؟ تنهنجي زندگيءَ جي رات پڄاڻي تي پهتي آهي. ||1||روڪ||
جانور ۽ پکي ٽهل ڪن ٿا، راند ڪن ٿا، موت نه ٿا ڏسن.
مايا جي ڄار ۾ ڦاٿل انسان به ساڻن گڏ آهي.
جيڪي هر وقت رب جي نالي کي ياد ڪندا آهن، تن کي آزاد سمجهندا آهن. ||2||
اها رهائش جنهن کي توهان کي ڇڏڻو پوندو ۽ خالي ڪرڻو پوندو- توهان پنهنجي ذهن ۾ ان سان جڙيل آهيو.
۽ اها جاءِ جتي توهان کي رهڻو آهي- توهان کي ان جي ڪا به پرواهه ناهي.
جيڪي گروءَ جي پيرن تي بيهن ٿا، سي هن غلاميءَ مان آزاد ٿين ٿا. ||3||
ٻيو ڪو به توهان کي بچائي نٿو سگهي - ڪنهن ٻئي جي ڳولا نه ڪريو.
مون سڀني چئن طرفن ۾ ڳولهيو آهي. مان سندس مقبرو ڳولڻ آيو آهيان.
اي نانڪ، سچي بادشاهه مون کي ٻاهر ڪڍيو آهي ۽ مون کي ٻڏڻ کان بچايو آهي! ||4||3||73||
سري راگ، پنجين مهل:
ٿوري دير لاءِ، انسان رب جو مهمان آهي. هو پنهنجي معاملن کي حل ڪرڻ جي ڪوشش ڪري ٿو.
مايا ۽ جنسي خواهشن ۾ مشغول، بيوقوف نه ٿو سمجهي.
هو اٿندو آهي ۽ افسوس سان هليو ويندو آهي ۽ موت جي رسول جي چنگل ۾ اچي ويندو آهي. ||1||
تون بيٺو آهين درياه جي ڪناري تي- ڇا تون انڌو آهين؟
جيڪڏهن توهان اڳ ۾ ئي آهيو، ته پوءِ گرو جي تعليمات مطابق عمل ڪريو. ||1||روڪ||
ريپر ڪنهن به شيءِ کي اڻ پڪي، اڌ پڪي يا مڪمل طور تي پکڙيل نظر نٿو اچي.
پنھنجن ڏارن کي کڻندي ۽ ھلائيندي، فصل لڻندڙ اچي پھتا آھن.
جڏهن زميندار حڪم ڏيندو آهي ته فصل ڪٽيندا آهن ۽ ماپ ڪندا آهن. ||2||
رات جو پهريون پهر به بيڪار ڪمن ۾ گذري ٿو ۽ ٻيو گهڙيءَ ننڊ ۾.
ٽئين ۾، اهي بڪواس ڪن ٿا، ۽ جڏهن چوٿين گھڙي ايندي آهي، موت جو ڏينهن اچي چڪو آهي.
جنهن کي جسم ۽ روح عطا ڪري ٿو، ان جو خيال ڪڏهن به ذهن ۾ نٿو اچي. ||3||
مان ساد سنگت، حضور جي صحبت لاءِ وقف آهيان. مان پنهنجي جان انهن تي قربان ڪيان ٿو.
انهن جي ذريعي، عقل منهنجي ذهن ۾ داخل ٿيو آهي، ۽ مون کي سڀ کان وڌيڪ ڄاڻندڙ رب سان مليا آهن.
نانڪ رب کي هميشه پاڻ سان گڏ ڏسي ٿو - رب، باطني ڄاڻندڙ، دلين جو ڳولا ڪندڙ. ||4||4||74||
سري راگ، پنجين مهل:
مون کي سڀڪنھن شيء کي وساري، پر مون کي هڪ رب کي نه وساريو.
منهنجا سڀ بڇڙا تعاقب سڙي ويا آهن. گرو مون کي نالي سان برڪت ڪئي آهي، زندگي جو حقيقي مقصد.
باقي سڀ اميدون ڇڏي ڏيو، ۽ ھڪڙي اميد تي ڀروسو ڪريو.
جيڪي سچي گرو جي خدمت ڪن ٿا، تن کي آخرت ۾ مقام ملي ٿو. ||1||
اي منهنجا ذهن، خالق جي ساراهه ڪر.
پنهنجون سموريون چالبازيون ڇڏي، گرو جي پيرن ۾ ڪر. ||1||روڪ||
درد ۽ بک توهان کي ظلم نه ڪندي، جيڪڏهن توهان جي ذهن ۾ امن جو مالڪ اچي.
ڪو به ڪم ناڪام نه ٿيندو، جڏهن سچو رب هميشه تنهنجي دل ۾ هوندو.
ڪير به ان کي ماري نٿو سگهي جنهن کي تون، رب، پنهنجو هٿ ڏي ۽ حفاظت ڪر.
گرو جي خدمت ڪريو، امن جو ڏيندڙ؛ هو توهان جي سڀني عيب کي ختم ڪري ڇڏيندو. ||2||
تنهنجو ٻانهو عرض ٿو ڪري ته انهن جي خدمت ڪري جن کي تنهنجي خدمت جو حڪم ڏنو ويو آهي.