اوليائن جي فضل سان، ماڻهو ڄمڻ ۽ موت کان آزاد ٿي ويندو آهي. ||1||
سنتن جو برڪت وارو نظارو مڪمل صفائي غسل آهي.
اوليائن جي مهربانيءَ سان، ماڻهو اچي ٿو، رب جو نالو. ||1||روڪ||
اوليائن جي سماج ۾، انا پرستي،
۽ هڪ رب هر هنڌ نظر اچي ٿو. ||2||
اوليائن جي خوشيءَ سان پنجن جذبن تي غالب آ،
۽ دل امرت جي نالي سان سيراب ٿي. ||3||
نانڪ چوي ٿو، جنهن جو ڪم پورو آهي،
پاڪ جي پيرن کي ڇڪي ٿو. ||4||46||115||
گوري، پنجين مهل:
رب جي شان تي غور ڪرڻ سان، دل جو ڪنول ٽهڪ ڏئي ٿو.
مراقبي ۾ رب کي ياد ڪرڻ سان سڀ خوف دور ٿي ويندا آهن. ||1||
ڪامل اها عقل آهي، جنهن سان رب جي شان جا گيت ڳايا وڃن.
وڏي خوش نصيبي سان، ڪنهن کي ساد سنگت، حضور جي صحبت ملي ٿي. ||1||روڪ||
ساد سنگت ۾، نالي جو خزانو ملي ٿو.
ساد سنگت ۾، سڀ ڪم ڪارا ٿين ٿا. ||2||
رب جي عقيدت جي ذريعي، هڪ جي زندگي منظور ڪئي وئي آهي.
گروءَ جي مهربانيءَ سان، ڪو به نالو، رب جو نالو ڳائيندو آهي. ||3||
نانڪ چوي ٿو، ته عاجزي قبول آهي،
جنهن جي دل ۾ خداوند خدا رهي ٿو. ||4||47||116||
گوري، پنجين مهل:
جن جا ذهن هڪ رب سان جڙيل آهن،
ٻين کان حسد محسوس ڪرڻ وساريو. ||1||
انهن کي رب العالمين کان سواءِ ٻيو ڪوبه نظر نٿو اچي.
خالق آهي، ڪارڻ آهي سببن جو. ||1||روڪ||
جيڪي رضامنديءَ سان ڪم ڪن ٿا، ۽ رب جو نالو هاري، هار ڪن ٿا
- اھي ڊگھيون نه آھن، ھتي يا ھتان. ||2||
جن وٽ رب جي دولت آهي، اهي ئي سچا بئنڪر آهن.
ڪامل گرو انهن جي ڪريڊٽ جي لائن قائم ڪئي آهي. ||3||
زندگيءَ جو مالڪ، بادشاهه سلامت، کين ملي ٿو.
نانڪ فرمائي ٿو، اهي اعليٰ مرتبو حاصل ڪن ٿا. ||4||48||117||
گوري، پنجين مهل:
رب جو نالو، سندس بندن جي زندگيءَ جو سهارو آهي.
نالو سندن مال آهي، نالو سندن ڌنڌو آهي. ||1||
نالي جي عظمت سان، سندس عاجز ٻانهن جلال سان برڪت وارا آهن.
رب پاڻ عطا ڪري، پنهنجي رحمت ۾. ||1||روڪ||
هن جو نالو سندس عبادت ڪندڙن جي امن جو گهر آهي.
هن جي نالي سان منسوب، سندس عقيدت منظور ٿيل آهن. ||2||
رب جو نالو سندس عاجز ٻانهن جو سهارو آهي.
هر ساهه سان، نالو ياد ڪندا آهن. ||3||
نانڪ چوي ٿو، جن کي ڪامل تقدير آهي
- انهن جا ذهن اسم سان جڙيل آهن. ||4||49||118||
گوري، پنجين مهل:
اوليائن جي فضل سان، مون رب جي نالي تي غور ڪيو.
تڏهن کان، منهنجو بي آرام ذهن مطمئن آهي. ||1||
مون کي امن جو گهر مليو آهي، سندس شان جا گيت ڳائي.
منهنجون مشڪلاتون ختم ٿي ويون آهن، ۽ شيطان کي تباهه ڪيو ويو آهي. ||1||روڪ||
رب جي خدا جي لوٽس پيرن جي پوڄا ۽ عبادت ڪريو.
رب جي ياد ۾، منهنجي پريشاني ختم ٿي وئي آهي. ||2||
مون سڀ ڪجهه ڇڏي ڏنو آهي - مان هڪ يتيم آهيان. مان هڪ رب جي حرم ۾ آيو آهيان.
ان وقت کان وٺي، مون کي اعلي ترين آسماني گهر مليو آهي. ||3||
منهنجا درد، پريشانيون، شڪ ۽ خوف ختم ٿي ويا آهن.
خالق رب نانڪ جي ذهن ۾ رهي ٿو. ||4||50||119||
گوري، پنجين مهل:
مان پنهنجي هٿن سان هن جو ڪم ڪريان ٿو. مان پنهنجي زبان سان سندس شان ۾ گيت ڳايان ٿو.