شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 943


ਪਵਨ ਅਰੰਭੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਵੇਲਾ ॥
pavan aranbh satigur mat velaa |

هوا کان شروع ٿي آيو. هي سچو گرو جي تعليمات جو دور آهي.

ਸਬਦੁ ਗੁਰੂ ਸੁਰਤਿ ਧੁਨਿ ਚੇਲਾ ॥
sabad guroo surat dhun chelaa |

شَبَد اُهو گرو آهي، جنهن تي مان پيار سان پنهنجي شعور کي توجهه ڏيان ٿو. مان چيلا آهيان، شاگرد آهيان.

ਅਕਥ ਕਥਾ ਲੇ ਰਹਉ ਨਿਰਾਲਾ ॥
akath kathaa le rhau niraalaa |

اڻ ڳالهائجندڙ ڳالھ ٻولھ، مان اٽل رھيس.

ਨਾਨਕ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥
naanak jug jug gur gopaalaa |

اي نانڪ، سڄي عمر، دنيا جو رب منهنجو گرو آهي.

ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਜਿਤੁ ਕਥਾ ਵੀਚਾਰੀ ॥
ek sabad jit kathaa veechaaree |

مان شبد جي واعظ تي غور ڪريان ٿو، هڪ خدا جو ڪلام.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥੪੪॥
guramukh haumai agan nivaaree |44|

گرو مُخ انا جي باهه وسائي ٿو. ||44||

ਮੈਣ ਕੇ ਦੰਤ ਕਿਉ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥
main ke dant kiau khaaeeai saar |

”موم جي ڏندن سان، لوهه کي ڪيئن چباجي؟

ਜਿਤੁ ਗਰਬੁ ਜਾਇ ਸੁ ਕਵਣੁ ਆਹਾਰੁ ॥
jit garab jaae su kavan aahaar |

اهو ڪهڙو کاڌو آهي، جيڪو غرور کي ختم ڪري ٿو؟

ਹਿਵੈ ਕਾ ਘਰੁ ਮੰਦਰੁ ਅਗਨਿ ਪਿਰਾਹਨੁ ॥
hivai kaa ghar mandar agan piraahan |

محلات ۾، برف جي گهر ۾، باهه جا پوشاڪ پائي ڪيئن رهي سگهي ٿو؟

ਕਵਨ ਗੁਫਾ ਜਿਤੁ ਰਹੈ ਅਵਾਹਨੁ ॥
kavan gufaa jit rahai avaahan |

اهو غار ڪٿي آهي، جنهن جي اندر ڪو به لڪل نه رهي؟

ਇਤ ਉਤ ਕਿਸ ਕਉ ਜਾਣਿ ਸਮਾਵੈ ॥
eit ut kis kau jaan samaavai |

اسان کي ڄاڻڻ گهرجي ته ڪير هتي ۽ اتي موجود آهي؟

ਕਵਨ ਧਿਆਨੁ ਮਨੁ ਮਨਹਿ ਸਮਾਵੈ ॥੪੫॥
kavan dhiaan man maneh samaavai |45|

اهو ڪهڙو مراقبو آهي، جيڪو ذهن کي پاڻ ۾ سمائجي وڃي؟" ||45||

ਹਉ ਹਉ ਮੈ ਮੈ ਵਿਚਹੁ ਖੋਵੈ ॥
hau hau mai mai vichahu khovai |

اندر مان انا پرستي ۽ انفراديت جو خاتمو،

ਦੂਜਾ ਮੇਟੈ ਏਕੋ ਹੋਵੈ ॥
doojaa mettai eko hovai |

۽ دوئي کي ختم ڪري، انسان خدا سان هڪ ٿي وڃي ٿو.

ਜਗੁ ਕਰੜਾ ਮਨਮੁਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥
jag kararraa manamukh gaavaar |

بيوقوف، خود غرض انسان لاءِ دنيا مشڪل آهي.

ਸਬਦੁ ਕਮਾਈਐ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥
sabad kamaaeeai khaaeeai saar |

شبد تي عمل ڪندي، هڪ لوهه کي چيري ٿو.

ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥
antar baahar eko jaanai |

هڪ رب کي سڃاڻو، اندر ۽ ٻاهر.

ਨਾਨਕ ਅਗਨਿ ਮਰੈ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ॥੪੬॥
naanak agan marai satigur kai bhaanai |46|

اي نانڪ، سچي گرو جي رضا جي رضا جي ذريعي، باهه بجائي وئي آهي. ||46||

ਸਚ ਭੈ ਰਾਤਾ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰੈ ॥
sach bhai raataa garab nivaarai |

خدا جي سچي خوف سان ڀريل، غرور ختم ٿي ويو آهي.

ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੈ ॥
eko jaataa sabad veechaarai |

سمجھو ته اھو ھڪڙو آھي، ۽ غور ڪريو.

ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਸਚੁ ਅੰਤਰਿ ਹੀਆ ॥
sabad vasai sach antar heea |

سچي ڪلام سان دل جي اونهائي ۾،

ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਰੰਗਿ ਰੰਗੀਆ ॥
tan man seetal rang rangeea |

جسم ۽ دماغ ٿڌو ۽ آرام سان، ۽ رب جي محبت سان رنگين آهن.

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਿਖੁ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
kaam krodh bikh agan nivaare |

جنسي خواهشن، غضب ۽ فساد جي باهه سڙي ٿي.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਪਿਆਰੇ ॥੪੭॥
naanak nadaree nadar piaare |47|

اي نانڪ، محبوب پنهنجي فضل جي نظر ڏئي ٿو. ||47||

ਕਵਨ ਮੁਖਿ ਚੰਦੁ ਹਿਵੈ ਘਰੁ ਛਾਇਆ ॥
kavan mukh chand hivai ghar chhaaeaa |

”ذهن جو چنڊ ٿڌو ۽ اونداهو آهي، اهو ڪيئن روشن ٿيو؟

ਕਵਨ ਮੁਖਿ ਸੂਰਜੁ ਤਪੈ ਤਪਾਇਆ ॥
kavan mukh sooraj tapai tapaaeaa |

سج ايترو شاندار ڪيئن ٿو چمڪي؟

ਕਵਨ ਮੁਖਿ ਕਾਲੁ ਜੋਹਤ ਨਿਤ ਰਹੈ ॥
kavan mukh kaal johat nit rahai |

موت جي مسلسل بيدار نظرن کي ڪيئن ڦري سگهجي ٿو؟

ਕਵਨ ਬੁਧਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਤਿ ਰਹੈ ॥
kavan budh guramukh pat rahai |

گرو مُک جي عزت ڪھڙي سمجھ ۾ رکي ٿي؟

ਕਵਨੁ ਜੋਧੁ ਜੋ ਕਾਲੁ ਸੰਘਾਰੈ ॥
kavan jodh jo kaal sanghaarai |

جنگجو ڪير آهي، جيڪو موت کي فتح ڪري ٿو؟

ਬੋਲੈ ਬਾਣੀ ਨਾਨਕੁ ਬੀਚਾਰੈ ॥੪੮॥
bolai baanee naanak beechaarai |48|

اسان کي پنهنجو سوچي سمجهي جواب ڏي، اي نانڪ." ||48||

ਸਬਦੁ ਭਾਖਤ ਸਸਿ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥
sabad bhaakhat sas jot apaaraa |

شبد جو آواز ڏئي ذهن جو چنڊ لامحدوديءَ سان روشن ٿئي ٿو.

ਸਸਿ ਘਰਿ ਸੂਰੁ ਵਸੈ ਮਿਟੈ ਅੰਧਿਆਰਾ ॥
sas ghar soor vasai mittai andhiaaraa |

جڏهن سج چنڊ جي گهر ۾ رهندو آهي، اونداهي دور ٿي ويندي آهي.

ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਸਮ ਕਰਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰਾ ॥
sukh dukh sam kar naam adhaaraa |

خوشي ۽ ڏک هڪجهڙا آهن، جڏهن انسان، رب جي نالي جو سهارو وٺي ٿو.

ਆਪੇ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਣਹਾਰਾ ॥
aape paar utaaranahaaraa |

هو پاڻ بچائي ٿو، ۽ اسان کي پار ڪري ٿو.

ਗੁਰ ਪਰਚੈ ਮਨੁ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥
gur parachai man saach samaae |

گرو تي ايمان سان، ذهن سچ ۾ ضم ٿي،

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ ॥੪੯॥
pranavat naanak kaal na khaae |49|

۽ پوء، نانڪ دعا ڪري ٿو، موت جي ذريعي ڪو به ختم نه ٿيندو آهي. ||49||

ਨਾਮ ਤਤੁ ਸਭ ਹੀ ਸਿਰਿ ਜਾਪੈ ॥
naam tat sabh hee sir jaapai |

اسم جو جوهر، رب جو نالو، سڀني کان مٿاهون ۽ بهترين آهي.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਪੈ ॥
bin naavai dukh kaal santaapai |

نالي جي بغير، انسان درد ۽ موت ۾ مبتلا آهي.

ਤਤੋ ਤਤੁ ਮਿਲੈ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥
tato tat milai man maanai |

جڏهن هڪ جوهر جوهر ۾ ضم ٿي ويندو آهي، ذهن مطمئن ۽ پورو ٿيندو آهي.

ਦੂਜਾ ਜਾਇ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਨੈ ॥
doojaa jaae ikat ghar aanai |

دوئي ختم ٿي ويو آهي، ۽ هڪ رب جي گهر ۾ داخل ٿئي ٿو.

ਬੋਲੈ ਪਵਨਾ ਗਗਨੁ ਗਰਜੈ ॥
bolai pavanaa gagan garajai |

ساهه ڏهين دروازي جي آسمان ۾ وهي ٿو ۽ وائبرٽ ڪري ٿو.

ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਲੁ ਮਿਲਣੁ ਸਹਜੈ ॥੫੦॥
naanak nihachal milan sahajai |50|

اي نانڪ، انسان پوءِ وجدان سان ابدي، بدلجندڙ رب سان ملي ٿو. ||50||

ਅੰਤਰਿ ਸੁੰਨੰ ਬਾਹਰਿ ਸੁੰਨੰ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੁੰਨ ਮਸੁੰਨੰ ॥
antar sunan baahar sunan tribhavan sun masunan |

مطلق رب اندر اندر آهي. مطلق رب اسان کان ٻاهر پڻ آهي. مطلق رب مڪمل طور تي ٽنهي جهانن کي ڀريندو آهي.

ਚਉਥੇ ਸੁੰਨੈ ਜੋ ਨਰੁ ਜਾਣੈ ਤਾ ਕਉ ਪਾਪੁ ਨ ਪੁੰਨੰ ॥
chauthe sunai jo nar jaanai taa kau paap na punan |

جيڪو رب کي چوٿين حالت ۾ ڄاڻي ٿو، سو نيڪي يا بدي جي تابع نه آهي.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਸੁੰਨ ਕਾ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
ghatt ghatt sun kaa jaanai bheo |

جيڪو خدا مطلق جو راز ڄاڻي ٿو، جيڪو هر هڪ دل تي پکڙيل آهي،

ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥
aad purakh niranjan deo |

ڄاڻي ٿو اصلي ذات، بي مثال خدائي رب.

ਜੋ ਜਨੁ ਨਾਮ ਨਿਰੰਜਨ ਰਾਤਾ ॥
jo jan naam niranjan raataa |

اُهو عاجز ذات جيڪو پاڪيزه اسم سان ڀريل آهي،

ਨਾਨਕ ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥੫੧॥
naanak soee purakh bidhaataa |51|

اي نانڪ، پاڻ آهي پريم رب، مقدر جو معمار. ||51||

ਸੁੰਨੋ ਸੁੰਨੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
suno sun kahai sabh koee |

"هر ڪو مطلق رب جي باري ۾ ڳالهائيندو آهي، غير واضح باطل.

ਅਨਹਤ ਸੁੰਨੁ ਕਹਾ ਤੇ ਹੋਈ ॥
anahat sun kahaa te hoee |

هن مطلق باطل کي ڪيئن ڳولي سگهي ٿو؟

ਅਨਹਤ ਸੁੰਨਿ ਰਤੇ ਸੇ ਕੈਸੇ ॥
anahat sun rate se kaise |

اُھي ڪير آھن، جيڪي اُن مطلق باطل سان واسطو رکن ٿا؟"

ਜਿਸ ਤੇ ਉਪਜੇ ਤਿਸ ਹੀ ਜੈਸੇ ॥
jis te upaje tis hee jaise |

اهي رب وانگر آهن، جن مان اهي پيدا ٿيا آهن.

ਓਇ ਜਨਮਿ ਨ ਮਰਹਿ ਨ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥
oe janam na mareh na aaveh jaeh |

اُھي نه ڄمندا آھن، نه مرندا آھن. اهي نه ايندا ۽ ويندا آهن.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਸਮਝਾਹਿ ॥੫੨॥
naanak guramukh man samajhaeh |52|

اي نانڪ، گرومخ پنهنجن ذهنن کي هدايت ڪن ٿا. ||52||

ਨਉ ਸਰ ਸੁਭਰ ਦਸਵੈ ਪੂਰੇ ॥
nau sar subhar dasavai poore |

نون دروازن تي ڪنٽرول ڪرڻ سان، انسان ڏهين دروازي تي مڪمل ڪنٽرول حاصل ڪري ٿو.

ਤਹ ਅਨਹਤ ਸੁੰਨ ਵਜਾਵਹਿ ਤੂਰੇ ॥
tah anahat sun vajaaveh toore |

اتي، مطلق رب جو اڻڄاتل آواز وائبرٽ ڪري ٿو ۽ گونجي ٿو.

ਸਾਚੈ ਰਾਚੇ ਦੇਖਿ ਹਜੂਰੇ ॥
saachai raache dekh hajoore |

سچي پالڻهار کي هميشه حاضر ڏسي، هن سان ملي وڃ.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਾਚੁ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥
ghatt ghatt saach rahiaa bharapoore |

سچو رب هر دل ۾ پکڙيل ۽ پکڙيل آهي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430