شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1372


ਜਿਉ ਜਿਉ ਭਗਤਿ ਕਬੀਰ ਕੀ ਤਿਉ ਤਿਉ ਰਾਮ ਨਿਵਾਸ ॥੧੪੧॥
jiau jiau bhagat kabeer kee tiau tiau raam nivaas |141|

ڪبير جيترو وڌيڪ هن جي عبادت ڪندو آهي، اوترو ئي رب هن جي ذهن ۾ رهندو آهي. ||141||

ਕਬੀਰ ਗਹਗਚਿ ਪਰਿਓ ਕੁਟੰਬ ਕੈ ਕਾਂਠੈ ਰਹਿ ਗਇਓ ਰਾਮੁ ॥
kabeer gahagach pario kuttanb kai kaantthai reh geio raam |

ڪبير، انسان خانداني زندگي جي گرفت ۾ اچي ويو آهي، ۽ رب کي هڪ طرف مقرر ڪيو ويو آهي.

ਆਇ ਪਰੇ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੇ ਬੀਚਹਿ ਧੂਮਾ ਧਾਮ ॥੧੪੨॥
aae pare dharam raae ke beecheh dhoomaa dhaam |142|

ڌرم جي صحيح جج جا قاصد انسان تي نازل ٿين ٿا، هن جي سڀني داد ۽ تقريب جي وچ ۾. ||142||

ਕਬੀਰ ਸਾਕਤ ਤੇ ਸੂਕਰ ਭਲਾ ਰਾਖੈ ਆਛਾ ਗਾਉ ॥
kabeer saakat te sookar bhalaa raakhai aachhaa gaau |

ڪبير، سُور به ڀلو آھي، بي ايمان سنسار کان. گهٽ ۾ گهٽ سور ڳوٺ کي صاف رکي ٿو.

ਉਹੁ ਸਾਕਤੁ ਬਪੁਰਾ ਮਰਿ ਗਇਆ ਕੋਇ ਨ ਲੈਹੈ ਨਾਉ ॥੧੪੩॥
auhu saakat bapuraa mar geaa koe na laihai naau |143|

جڏهن غريب ۽ بي ايمان مري وڃي ٿو ته ڪو به ان جو نالو نه وٺندو آهي. ||143||

ਕਬੀਰ ਕਉਡੀ ਕਉਡੀ ਜੋਰਿ ਕੈ ਜੋਰੇ ਲਾਖ ਕਰੋਰਿ ॥
kabeer kauddee kauddee jor kai jore laakh karor |

ڪبير، انسان دولت گڏ ڪري ٿو، شيل جي ذريعي، هزارين ۽ لکين گڏ ڪري ٿو.

ਚਲਤੀ ਬਾਰ ਨ ਕਛੁ ਮਿਲਿਓ ਲਈ ਲੰਗੋਟੀ ਤੋਰਿ ॥੧੪੪॥
chalatee baar na kachh milio lee langottee tor |144|

پر جڏهن هن جي وڃڻ جو وقت ايندو آهي ته هو پاڻ سان گڏ ڪجهه به نه کڻندو آهي. ان کان سواءِ هن جو ڪپڙو به کسي ويو آهي. ||144||

ਕਬੀਰ ਬੈਸਨੋ ਹੂਆ ਤ ਕਿਆ ਭਇਆ ਮਾਲਾ ਮੇਲੀਂ ਚਾਰਿ ॥
kabeer baisano hooaa ta kiaa bheaa maalaa meleen chaar |

ڪبير، وشنوءَ جو عقيدتمند ٿي، چار مالها پائڻ ۾ ڪهڙو فائدو؟

ਬਾਹਰਿ ਕੰਚਨੁ ਬਾਰਹਾ ਭੀਤਰਿ ਭਰੀ ਭੰਗਾਰ ॥੧੪੫॥
baahar kanchan baarahaa bheetar bharee bhangaar |145|

ٻاهران ته هو خالص سون جهڙو نظر اچي ٿو، پر اندران مٽيءَ سان ڀريل آهي. ||145||

ਕਬੀਰ ਰੋੜਾ ਹੋਇ ਰਹੁ ਬਾਟ ਕਾ ਤਜਿ ਮਨ ਕਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
kabeer rorraa hoe rahu baatt kaa taj man kaa abhimaan |

ڪبير، پاڻ کي رستي تي پٿر ٿيڻ ڏي. پنهنجي غرور کي ڇڏي ڏيو.

ਐਸਾ ਕੋਈ ਦਾਸੁ ਹੋਇ ਤਾਹਿ ਮਿਲੈ ਭਗਵਾਨੁ ॥੧੪੬॥
aaisaa koee daas hoe taeh milai bhagavaan |146|

اهڙو عاجز ٻانهو رب پاڪ سان ملندو. ||146||

ਕਬੀਰ ਰੋੜਾ ਹੂਆ ਤ ਕਿਆ ਭਇਆ ਪੰਥੀ ਕਉ ਦੁਖੁ ਦੇਇ ॥
kabeer rorraa hooaa ta kiaa bheaa panthee kau dukh dee |

ڪبير، ڪھڙو چڱو ٿيندو، جو پٿر ھجي؟ اهو صرف رستي تي مسافر کي نقصان پهچائيندو.

ਐਸਾ ਤੇਰਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਜਿਉ ਧਰਨੀ ਮਹਿ ਖੇਹ ॥੧੪੭॥
aaisaa teraa daas hai jiau dharanee meh kheh |147|

تنهنجو ٻانهو، اي رب، زمين جي مٽي وانگر آهي. ||147||

ਕਬੀਰ ਖੇਹ ਹੂਈ ਤਉ ਕਿਆ ਭਇਆ ਜਉ ਉਡਿ ਲਾਗੈ ਅੰਗ ॥
kabeer kheh hooee tau kiaa bheaa jau udd laagai ang |

ڪبير، پوءِ ڇا، جيڪڏهن ڪو مٽي ٿي سگهي ٿو؟ اُهو واءُ سان اُڏامي وڃي ٿو، ۽ بدن ۾ لڪي وڃي ٿو.

ਹਰਿ ਜਨੁ ਐਸਾ ਚਾਹੀਐ ਜਿਉ ਪਾਨੀ ਸਰਬੰਗ ॥੧੪੮॥
har jan aaisaa chaaheeai jiau paanee sarabang |148|

رب جو عاجز ٻانهو پاڻي وانگر هئڻ گهرجي، جيڪو هر شيءِ کي صاف ڪري ٿو. ||148||

ਕਬੀਰ ਪਾਨੀ ਹੂਆ ਤ ਕਿਆ ਭਇਆ ਸੀਰਾ ਤਾਤਾ ਹੋਇ ॥
kabeer paanee hooaa ta kiaa bheaa seeraa taataa hoe |

ڪبير، پوءِ ڇا، جيڪڏهن ڪو پاڻي ٿي سگهي ٿو؟ اهو ٿڌو ٿيندو، پوء گرم.

ਹਰਿ ਜਨੁ ਐਸਾ ਚਾਹੀਐ ਜੈਸਾ ਹਰਿ ਹੀ ਹੋਇ ॥੧੪੯॥
har jan aaisaa chaaheeai jaisaa har hee hoe |149|

رب جي عاجز ٻانهن کي رب جهڙو هجڻ گهرجي. ||149||

ਊਚ ਭਵਨ ਕਨਕਾਮਨੀ ਸਿਖਰਿ ਧਜਾ ਫਹਰਾਇ ॥
aooch bhavan kanakaamanee sikhar dhajaa faharaae |

سونهن ۽ سهڻين عورتن سان ڀريل اونچين ماڳن مٿان بينر لڙڪي رهيا هئا.

ਤਾ ਤੇ ਭਲੀ ਮਧੂਕਰੀ ਸੰਤਸੰਗਿ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੧੫੦॥
taa te bhalee madhookaree santasang gun gaae |150|

پر انھن کان بھتر آھي سڪل ماني، جيڪڏھن ڪو ماڻھو سھڻين جي سوسائيٽي ۾ رب جي شان جا گيت ڳائي. ||150||

ਕਬੀਰ ਪਾਟਨ ਤੇ ਊਜਰੁ ਭਲਾ ਰਾਮ ਭਗਤ ਜਿਹ ਠਾਇ ॥
kabeer paattan te aoojar bhalaa raam bhagat jih tthaae |

ڪبير، ويران شهر کان ڀلو آهي، جيڪڏهن اتي رب جا بندا رهن.

ਰਾਮ ਸਨੇਹੀ ਬਾਹਰਾ ਜਮ ਪੁਰੁ ਮੇਰੇ ਭਾਂਇ ॥੧੫੧॥
raam sanehee baaharaa jam pur mere bhaane |151|

منهنجي محبوب رب جي بغير، اهو مون لاء موت جي شهر وانگر آهي. ||151||

ਕਬੀਰ ਗੰਗ ਜਮੁਨ ਕੇ ਅੰਤਰੇ ਸਹਜ ਸੁੰਨ ਕੇ ਘਾਟ ॥
kabeer gang jamun ke antare sahaj sun ke ghaatt |

ڪبير، گنگا ۽ جمنا ندين جي وچ ۾، آسماني خاموشيء جي ڪناري تي،

ਤਹਾ ਕਬੀਰੈ ਮਟੁ ਕੀਆ ਖੋਜਤ ਮੁਨਿ ਜਨ ਬਾਟ ॥੧੫੨॥
tahaa kabeerai matt keea khojat mun jan baatt |152|

اتي ڪبير پنهنجو گهر ٺاهيو آهي. خاموش بابا ۽ رب جا عاجز بندا اتي پهچڻ جو رستو ڳوليندا آهن. ||152||

ਕਬੀਰ ਜੈਸੀ ਉਪਜੀ ਪੇਡ ਤੇ ਜਉ ਤੈਸੀ ਨਿਬਹੈ ਓੜਿ ॥
kabeer jaisee upajee pedd te jau taisee nibahai orr |

ڪبير، جيڪڏهن انسان آخر ۾ رب سان پيار ڪندو رهي، جيئن هن شروع ۾ واعدو ڪيو هو،

ਹੀਰਾ ਕਿਸ ਕਾ ਬਾਪੁਰਾ ਪੁਜਹਿ ਨ ਰਤਨ ਕਰੋੜਿ ॥੧੫੩॥
heeraa kis kaa baapuraa pujeh na ratan karorr |153|

ڪو به غريب هيرا، نه ته لکين جواهر، سندس برابري ڪري سگهي ٿو. ||153||

ਕਬੀਰਾ ਏਕੁ ਅਚੰਭਉ ਦੇਖਿਓ ਹੀਰਾ ਹਾਟ ਬਿਕਾਇ ॥
kabeeraa ek achanbhau dekhio heeraa haatt bikaae |

ڪبير، مون هڪ عجيب ۽ عجيب شيءِ ڏٺي. هڪ دڪان ۾ زيور وڪڻي رهيو هو.

ਬਨਜਨਹਾਰੇ ਬਾਹਰਾ ਕਉਡੀ ਬਦਲੈ ਜਾਇ ॥੧੫੪॥
banajanahaare baaharaa kauddee badalai jaae |154|

ڇاڪاڻ ته ڪو خريدار نه هو، اهو هڪ شيل جي بدلي ۾ وڃي رهيو هو. ||154||

ਕਬੀਰਾ ਜਹਾ ਗਿਆਨੁ ਤਹ ਧਰਮੁ ਹੈ ਜਹਾ ਝੂਠੁ ਤਹ ਪਾਪੁ ॥
kabeeraa jahaa giaan tah dharam hai jahaa jhootth tah paap |

ڪبير، جتي روحاني حڪمت آهي، اتي صداقت ۽ ڌرم آهي. جتي ڪوڙ آهي، اتي گناهه آهي.

ਜਹਾ ਲੋਭੁ ਤਹ ਕਾਲੁ ਹੈ ਜਹਾ ਖਿਮਾ ਤਹ ਆਪਿ ॥੧੫੫॥
jahaa lobh tah kaal hai jahaa khimaa tah aap |155|

جتي لالچ آهي، اتي موت آهي. جتي بخشش آهي، اتي خدا پاڻ آهي. ||155||

ਕਬੀਰ ਮਾਇਆ ਤਜੀ ਤ ਕਿਆ ਭਇਆ ਜਉ ਮਾਨੁ ਤਜਿਆ ਨਹੀ ਜਾਇ ॥
kabeer maaeaa tajee ta kiaa bheaa jau maan tajiaa nahee jaae |

ڪبير، مايا ڇڏڻ ۾ ڪھڙو فائدو، جيڪڏھن انسان پنھنجو غرور نه ڇڏي؟

ਮਾਨ ਮੁਨੀ ਮੁਨਿਵਰ ਗਲੇ ਮਾਨੁ ਸਭੈ ਕਉ ਖਾਇ ॥੧੫੬॥
maan munee munivar gale maan sabhai kau khaae |156|

ايستائين جو خاموش بابا ۽ ڏاها به غرور کان ناس ٿي ويندا آهن. غرور سڀ ڪجهه کائي ٿو. ||156||

ਕਬੀਰ ਸਾਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੈ ਮਿਲਿਆ ਸਬਦੁ ਜੁ ਬਾਹਿਆ ਏਕੁ ॥
kabeer saachaa satigur mai miliaa sabad ju baahiaa ek |

ڪبير، سچو گرو مون کي مليو آهي؛ هن شبد جي تير جو نشانو مون ڏانهن ڪيو.

ਲਾਗਤ ਹੀ ਭੁਇ ਮਿਲਿ ਗਇਆ ਪਰਿਆ ਕਲੇਜੇ ਛੇਕੁ ॥੧੫੭॥
laagat hee bhue mil geaa pariaa kaleje chhek |157|

جيئن ئي مون کي ڌڪ لڳو، مان دل ۾ سوراخ ڪري زمين تي ڪري پيس. ||157||

ਕਬੀਰ ਸਾਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਿਆ ਕਰੈ ਜਉ ਸਿਖਾ ਮਹਿ ਚੂਕ ॥
kabeer saachaa satigur kiaa karai jau sikhaa meh chook |

ڪبير، سچو گرو ڇا ڪري سگهي ٿو، جڏهن سندس سک غلطي تي آهن؟

ਅੰਧੇ ਏਕ ਨ ਲਾਗਈ ਜਿਉ ਬਾਂਸੁ ਬਜਾਈਐ ਫੂਕ ॥੧੫੮॥
andhe ek na laagee jiau baans bajaaeeai fook |158|

انڌا هن جي ڪنهن به تعليم ۾ نه ٿا اچن؛ اهو بيڪار آهي جيئن بانس ۾ ڦوڪيو. ||158||

ਕਬੀਰ ਹੈ ਗੈ ਬਾਹਨ ਸਘਨ ਘਨ ਛਤ੍ਰਪਤੀ ਕੀ ਨਾਰਿ ॥
kabeer hai gai baahan saghan ghan chhatrapatee kee naar |

بادشاهه جي زال ڪبير وٽ هر قسم جا گهوڙا، هاٿي ۽ گاڏيون آهن.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430