شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1174


ਪਰਪੰਚ ਵੇਖਿ ਰਹਿਆ ਵਿਸਮਾਦੁ ॥
parapanch vekh rahiaa visamaad |

خدا جي تخليق جي عجائب کي ڏسي، مان حيران ۽ حيران ٿي ويو آهيان.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਨਾਮ ਪ੍ਰਸਾਦੁ ॥੩॥
guramukh paaeeai naam prasaad |3|

گرو مُخ پنهنجي فضل سان رب جو نالو حاصل ڪري ٿو. ||3||

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਭਿ ਰਸ ਭੋਗ ॥
aape karataa sabh ras bhog |

خالق پاڻ ئي سڀ لذت حاصل ڪري ٿو.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੋਈ ਪਰੁ ਹੋਗ ॥
jo kichh kare soee par hog |

هو جيڪو ڪجهه ڪري ٿو سو ضرور پورو ٿئي ٿو.

ਵਡਾ ਦਾਤਾ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥
vaddaa daataa til na tamaae |

هو وڏو عطا ڪندڙ آهي. هن کي ڪابه لالچ نه آهي.

ਨਾਨਕ ਮਿਲੀਐ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥੪॥੬॥
naanak mileeai sabad kamaae |4|6|

اي نانڪ، لفظ جي ڪلام ۾ رهندي، انسان خدا سان ملي ٿو. ||4||6||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |

بسنت، ٽيون مهل:

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਚੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
poorai bhaag sach kaar kamaavai |

مڪمل تقدير سان، هڪ سچ ۾ ڪم ڪري ٿو.

ਏਕੋ ਚੇਤੈ ਫਿਰਿ ਜੋਨਿ ਨ ਆਵੈ ॥
eko chetai fir jon na aavai |

هڪ رب کي ياد ڪرڻ سان، ڪنهن کي ٻيهر جنم جي چڪر ۾ داخل ٿيڻ جي ضرورت ناهي.

ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ॥
safal janam is jag meh aaeaa |

ثمردار آهي دنيا ۾ اچڻ، ۽ هڪ جي زندگي

ਸਾਚਿ ਨਾਮਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧॥
saach naam sahaj samaaeaa |1|

جيڪو سچي نالي ۾ سمايل رهي ٿو. ||1||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਰਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guramukh kaar karahu liv laae |

گرو مُخ عمل ڪري ٿو، پيار سان رب سان واسطو رکي ٿو.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੇਵਹੁ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har naam sevahu vichahu aap gavaae |1| rahaau |

رب جي نالي سان سرشار رهو، ۽ اندر مان خود غرور کي ختم ڪريو. ||1||روڪ||

ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੀ ਹੈ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥
tis jan kee hai saachee baanee |

اُن عاجز جي ڳالھ سچي آھي.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਜਗ ਮਾਹਿ ਸਮਾਣੀ ॥
gur kai sabad jag maeh samaanee |

گرو جي ڪلام جي ذريعي، اهو سڄي دنيا ۾ پکڙيل آهي.

ਚਹੁ ਜੁਗ ਪਸਰੀ ਸਾਚੀ ਸੋਇ ॥
chahu jug pasaree saachee soe |

چئن سالن ۾ سندس شان ۽ شوڪت پکڙجي وئي.

ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਜਨੁ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੨॥
naam rataa jan paragatt hoe |2|

رب جي نالي سان، رب جو عاجز بندو سڃاتل ۽ نامور آهي. ||2||

ਇਕਿ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
eik saachai sabad rahe liv laae |

ڪي ته محبت سان سچي ڪلام سان سلهاڙيل رهن ٿا.

ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ਸਾਚੈ ਭਾਇ ॥
se jan saache saachai bhaae |

سچا اُھي عاجز آھن جيڪي سچي رب سان پيار ڪندا آھن.

ਸਾਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਦੇਖਿ ਹਜੂਰਿ ॥
saach dhiaaein dekh hajoor |

اُھي سچي پالڻھار کي ياد ڪندا آھن، ۽ اُن کي ھميشه حاضر ڏسندا آھن.

ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਪਗ ਪੰਕਜ ਧੂਰਿ ॥੩॥
sant janaa kee pag pankaj dhoor |3|

اُهي فقيرن جي پيرن جي مٽي آهن. ||3||

ਏਕੋ ਕਰਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
eko karataa avar na koe |

رڳو ھڪڙو خالق آھي پالڻھار؛ ٻيو ڪو به نه آهي.

ਗੁਰਸਬਦੀ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
gurasabadee melaavaa hoe |

گرو جي ڪلام جي ذريعي، رب سان اتحاد اچي ٿو.

ਜਿਨਿ ਸਚੁ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥
jin sach seviaa tin ras paaeaa |

جيڪو سچي رب جي خدمت ڪري ٿو سو خوشي حاصل ڪري ٿو.

ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੪॥੭॥
naanak sahaje naam samaaeaa |4|7|

اي نانڪ، هو وجدان سان رب جي نالي ۾ جذب ٿي ويو آهي. ||4||7||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |

بسنت، ٽيون مهل:

ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਜਨ ਦੇਖਿ ਹਜੂਰਿ ॥
bhagat kareh jan dekh hajoor |

رب جو عاجز ٻانهو سندس عبادت ڪندو آهي، ۽ هن کي هميشه موجود، هٿ جي ويجهو ڏسندو آهي.

ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਪਗ ਪੰਕਜ ਧੂਰਿ ॥
sant janaa kee pag pankaj dhoor |

هو فقيرن جي پيرن جي مٽي آهي.

ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਸਦ ਰਹਹਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
har setee sad raheh liv laae |

جيڪي سدا محبت سان رب سان جڙيل رهن ٿا

ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥੧॥
poorai satigur deea bujhaae |1|

مڪمل سچو گرو پاران سمجھڻ سان برڪت ڪئي وئي آھي. ||1||

ਦਾਸਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ਹੋਇ ॥
daasaa kaa daas viralaa koee hoe |

ڪيڏا نه نادر آهن جيڪي رب جي ٻانهن جا غلام بڻجي وڃن.

ਊਤਮ ਪਦਵੀ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aootam padavee paavai soe |1| rahaau |

انهن کي اعليٰ مقام حاصل آهي. ||1||روڪ||

ਏਕੋ ਸੇਵਹੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
eko sevahu avar na koe |

تنهن ڪري هڪ رب جي عبادت ڪريو، ۽ ٻيو نه.

ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
jit seviaai sadaa sukh hoe |

سندس خدمت ڪرڻ سان، دائمي امن حاصل ٿئي ٿو.

ਨਾ ਓਹੁ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
naa ohu marai na aavai jaae |

هو نه مرندو؛ هو وري جنم ۾ نه ٿو اچي ۽ وڃي ٿو.

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਸੇਵੀ ਕਿਉ ਮਾਇ ॥੨॥
tis bin avar sevee kiau maae |2|

آءٌ ان کان سواءِ ڪنهن جي خدمت ڇو ڪندس، اي ماءُ؟ ||2||

ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ਜਿਨੀ ਸਾਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥
se jan saache jinee saach pachhaaniaa |

سچا اُهي عاجز آهن جيڪي سچي رب کي سڃاڻن ٿا.

ਆਪੁ ਮਾਰਿ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣਿਆ ॥
aap maar sahaje naam samaaniaa |

پنهنجي خودمختاري تي فتح حاصل ڪري، هو سمجهه سان رب جي نالي ۾ ضم ٿي وڃن ٿا.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
guramukh naam paraapat hoe |

گرو مُخس گڏ ٿي نالو ۾.

ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੩॥
man niramal niramal sach soe |3|

انهن جا ذهن بي عيب آهن، ۽ انهن جي شهرت بيحد آهي. ||3||

ਜਿਨਿ ਗਿਆਨੁ ਕੀਆ ਤਿਸੁ ਹਰਿ ਤੂ ਜਾਣੁ ॥
jin giaan keea tis har too jaan |

رب کي ڄاڻو، جنهن توکي روحاني حڪمت ڏني،

ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ਸਿਞਾਣੁ ॥
saach sabad prabh ek siyaan |

۽ هڪ خدا کي سڃاڻو، لفظ جي سچي ڪلام ذريعي.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ਤਾਂ ਸੁਧਿ ਹੋਇ ॥
har ras chaakhai taan sudh hoe |

جڏهن انسان رب جي عظمت جو ذائقو چکندو آهي ته هو پاڪ ۽ پاڪ ٿي ويندو آهي.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੪॥੮॥
naanak naam rate sach soe |4|8|

اي نانڪ، جيڪي نام سان ڀريل آهن- انهن جي شهرت سچي آهي. ||4||8||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |

بسنت، ٽيون مهل:

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਕੁਲਾਂ ਕਾ ਕਰਹਿ ਉਧਾਰੁ ॥
naam rate kulaan kaa kareh udhaar |

جيڪي رب جي نالي سان جڙيل آهن، انهن جي نسلن کي نجات ۽ نجات ملي ٿي.

ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਨਾਮ ਪਿਆਰੁ ॥
saachee baanee naam piaar |

سندن ڳالھ سچي آھي. اهي نالي سان پيار ڪن ٿا.

ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਕਾਹੇ ਆਏ ॥
manamukh bhoole kaahe aae |

ڀٽڪيل خود غرض انسان به دنيا ۾ ڇو آيا آهن؟

ਨਾਮਹੁ ਭੂਲੇ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥੧॥
naamahu bhoole janam gavaae |1|

نالو وسارڻ سان، انسان پنهنجي زندگي برباد ڪري ٿو. ||1||

ਜੀਵਤ ਮਰੈ ਮਰਿ ਮਰਣੁ ਸਵਾਰੈ ॥
jeevat marai mar maran savaarai |

جيڪو جيئرو ئي مري ٿو، سو سچ پچ مري ٿو، ۽ پنهنجي موت کي سينگار ڪري ٿو.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਾਚੁ ਉਰ ਧਾਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kai sabad saach ur dhaarai |1| rahaau |

گرو جي ڪلام جي ذريعي، هو سچي رب کي پنهنجي دل ۾ رکي ٿو. ||1||روڪ||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਭੋਜਨੁ ਪਵਿਤੁ ਸਰੀਰਾ ॥
guramukh sach bhojan pavit sareeraa |

سچ پچ گرو مُخ جو کاڌو آهي. هن جو جسم پاڪ ۽ پاڪ آهي.

ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥
man niramal sad gunee gaheeraa |

هن جو دماغ بي عيب آهي. هو هميشه لاءِ نيڪيءَ جو سمنڊ آهي.

ਜੰਮੈ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
jamai marai na aavai jaae |

هو ڄمڻ ۽ مرڻ جي چڪر ۾ اچڻ ۽ وڃڻ تي مجبور ناهي.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
guraparasaadee saach samaae |2|

گرو جي فضل سان، هو سچي رب ۾ ملن ٿا. ||2||

ਸਾਚਾ ਸੇਵਹੁ ਸਾਚੁ ਪਛਾਣੈ ॥
saachaa sevahu saach pachhaanai |

سچي پالڻھار جي خدمت ڪرڻ سان، انسان کي سچائي ملي ٿي.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਦਰਿ ਨੀਸਾਣੈ ॥
gur kai sabad har dar neesaanai |

گرو جي ڪلام جي ذريعي، هو پنهنجي بينرن سان فخر سان اڏامي رب جي درٻار ۾ وڃي ٿو.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430