شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 469


ਅੰਧੀ ਰਯਤਿ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੀ ਭਾਹਿ ਭਰੇ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥
andhee rayat giaan vihoonee bhaeh bhare muradaar |

انهن جا رعايا انڌا آهن، ۽ عقل کان سواء، اهي مئل جي خواهش کي خوش ڪرڻ جي ڪوشش ڪندا آهن.

ਗਿਆਨੀ ਨਚਹਿ ਵਾਜੇ ਵਾਵਹਿ ਰੂਪ ਕਰਹਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥
giaanee nacheh vaaje vaaveh roop kareh seegaar |

روحاني طور تي عقلمند رقص ڪن ٿا ۽ موسيقي جا آلات وڄائين ٿا، پاڻ کي خوبصورت سينگار سان سينگاريو.

ਊਚੇ ਕੂਕਹਿ ਵਾਦਾ ਗਾਵਹਿ ਜੋਧਾ ਕਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥
aooche kookeh vaadaa gaaveh jodhaa kaa veechaar |

اُھي وڏي آواز ۾ رڙيون ڪندا آھن، ۽ اھم نظم ۽ بھادري جون ڪھاڻيون ڳائيندا آھن.

ਮੂਰਖ ਪੰਡਿਤ ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਜਤਿ ਸੰਜੈ ਕਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥
moorakh panddit hikamat hujat sanjai kareh piaar |

بيوقوف پاڻ کي روحاني عالم سڏين ٿا ۽ پنهنجي چالبازيءَ سان مال گڏ ڪرڻ پسند ڪن ٿا.

ਧਰਮੀ ਧਰਮੁ ਕਰਹਿ ਗਾਵਾਵਹਿ ਮੰਗਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
dharamee dharam kareh gaavaaveh mangeh mokh duaar |

نيڪيءَ وارا پنهنجي نيڪيءَ کي برباد ڪن ٿا، ڇوٽڪاري جو دروازو پڇڻ سان.

ਜਤੀ ਸਦਾਵਹਿ ਜੁਗਤਿ ਨ ਜਾਣਹਿ ਛਡਿ ਬਹਹਿ ਘਰ ਬਾਰੁ ॥
jatee sadaaveh jugat na jaaneh chhadd baheh ghar baar |

پاڻ کي برهمچاري سڏين ٿا، ۽ گھر ڇڏي وڃن ٿا، پر زندگيءَ جي سچي واٽ نه ٿا ڄاڻن.

ਸਭੁ ਕੋ ਪੂਰਾ ਆਪੇ ਹੋਵੈ ਘਟਿ ਨ ਕੋਈ ਆਖੈ ॥
sabh ko pooraa aape hovai ghatt na koee aakhai |

هر ڪو پاڻ کي ڪامل سڏي ٿو؛ ڪو به پاڻ کي نامڪمل نه ٿو سڏي.

ਪਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ਪਿਛੈ ਪਾਈਐ ਤਾ ਨਾਨਕ ਤੋਲਿਆ ਜਾਪੈ ॥੨॥
pat paravaanaa pichhai paaeeai taa naanak toliaa jaapai |2|

جيڪڏهن عزت جو وزن ترازو تي رکيو وڃي ته پوءِ اي نانڪ پنهنجو اصل وزن ڏسي ٿو. ||2||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਵਦੀ ਸੁ ਵਜਗਿ ਨਾਨਕਾ ਸਚਾ ਵੇਖੈ ਸੋਇ ॥
vadee su vajag naanakaa sachaa vekhai soe |

بڇڙا ڪم عوامي طور سڃاتا وڃن ٿا؛ اي نانڪ، سچو رب سڀ ڪجهه ڏسي ٿو.

ਸਭਨੀ ਛਾਲਾ ਮਾਰੀਆ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥
sabhanee chhaalaa maareea karataa kare su hoe |

ڪوشش هر ڪو ڪري ٿو، پر اهو ئي ٿئي ٿو جيڪو خالق رب ڪري ٿو.

ਅਗੈ ਜਾਤਿ ਨ ਜੋਰੁ ਹੈ ਅਗੈ ਜੀਉ ਨਵੇ ॥
agai jaat na jor hai agai jeeo nave |

دنيا جي آخرت ۾، سماجي حيثيت ۽ طاقت جو ڪو به مطلب ناهي. ان کان پوء، روح نئون آهي.

ਜਿਨ ਕੀ ਲੇਖੈ ਪਤਿ ਪਵੈ ਚੰਗੇ ਸੇਈ ਕੇਇ ॥੩॥
jin kee lekhai pat pavai change seee kee |3|

اهي ٿورا، جن جي عزت جي تصديق ٿئي ٿي، اهي سٺا آهن. ||3||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਜਿਨਾ ਕਉ ਤੁਧੁ ਪਾਇਆ ਤਾ ਤਿਨੀ ਖਸਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
dhur karam jinaa kau tudh paaeaa taa tinee khasam dhiaaeaa |

صرف اهي جن جا ڪرم تو شروع کان ئي مقرر ڪيا آهن، اي رب، توهان تي غور ڪريو.

ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਕੈ ਵਸਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਤੁਧੁ ਵੇਕੀ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
enaa jantaa kai vas kichh naahee tudh vekee jagat upaaeaa |

ڪجھ به نه آھي انھن جي طاقت ۾؛ توهان مختلف دنيا پيدا ڪيو.

ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੂੰ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਇਕਿ ਆਪਹੁ ਤੁਧੁ ਖੁਆਇਆ ॥
eikanaa no toon mel laihi ik aapahu tudh khuaaeaa |

ڪي، تون پاڻ سان ملائي ٿو، ۽ ڪن کي، گمراھ ٿو ڪرين.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਿਥੈ ਤੁਧੁ ਆਪੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥
gur kirapaa te jaaniaa jithai tudh aap bujhaaeaa |

گروءَ جي مهربانيءَ سان تون سڃاتل آهين؛ هن جي ذريعي، توهان پنهنجو پاڻ کي ظاهر ڪيو.

ਸਹਜੇ ਹੀ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੧॥
sahaje hee sach samaaeaa |11|

اسان آساني سان توهان ۾ جذب ٿي ويا آهيون. ||11||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਦੁਖੁ ਦਾਰੂ ਸੁਖੁ ਰੋਗੁ ਭਇਆ ਜਾ ਸੁਖੁ ਤਾਮਿ ਨ ਹੋਈ ॥
dukh daaroo sukh rog bheaa jaa sukh taam na hoee |

ڏک جي دوا آهي ۽ خوشي مرض جي، ڇو ته جتي خوشي آهي اتي خدا جي خواهش ناهي.

ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਕਰਣਾ ਮੈ ਨਾਹੀ ਜਾ ਹਉ ਕਰੀ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥
toon karataa karanaa mai naahee jaa hau karee na hoee |1|

تون خالق رب آهين؛ مان ڪجھ به نه ٿو ڪري سگهان. ڪوشش ڪرڻ جي باوجود ڪجھ به نه ٿيندو. ||1||

ਬਲਿਹਾਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਵਸਿਆ ॥
balihaaree kudarat vasiaa |

مان قربان آهيان تنهنجي عظيم تخليقي قوت تي، جيڪا هر هنڌ پکڙيل آهي.

ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
teraa ant na jaaee lakhiaa |1| rahaau |

توهان جون حدون معلوم نه ٿي سگهن ٿيون. ||1||روڪ||

ਜਾਤਿ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਮਹਿ ਜਾਤਾ ਅਕਲ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ॥
jaat meh jot jot meh jaataa akal kalaa bharapoor rahiaa |

تنهنجو نور تنهنجي مخلوق ۾ آهي، ۽ تنهنجون مخلوقون تنهنجي نور ۾ آهن. تنهنجي قدرت هر طرف پکڙيل آهي.

ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਫਤਿ ਸੁਆਲਿੑਉ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਪਾਰਿ ਪਇਆ ॥
toon sachaa saahib sifat suaaliau jin keetee so paar peaa |

تون سچو رب ۽ مالڪ آهين. توهان جي ساراهه تمام خوبصورت آهي. جيڪو ان کي ڳائيندو آهي، ان کي پار ڪيو ويندو آهي.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕੀਆ ਬਾਤਾ ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ॥੨॥
kahu naanak karate keea baataa jo kichh karanaa su kar rahiaa |2|

نانڪ خالق رب جون ڳالهيون ٻڌائي ٿو. جيڪو ڪجهه هن کي ڪرڻو آهي، هو ڪري ٿو. ||2||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਜੋਗ ਸਬਦੰ ਗਿਆਨ ਸਬਦੰ ਬੇਦ ਸਬਦੰ ਬ੍ਰਾਹਮਣਹ ॥
jog sabadan giaan sabadan bed sabadan braahamanah |

يوگا جو رستو روحاني حڪمت جو رستو آهي؛ ويد برهمڻن جو رستو آهي.

ਖਤ੍ਰੀ ਸਬਦੰ ਸੂਰ ਸਬਦੰ ਸੂਦ੍ਰ ਸਬਦੰ ਪਰਾ ਕ੍ਰਿਤਹ ॥
khatree sabadan soor sabadan soodr sabadan paraa kritah |

خشتريا جو رستو بهادريءَ جو رستو آهي. شودرن جو طريقو ٻين جي خدمت آهي.

ਸਰਬ ਸਬਦੰ ਏਕ ਸਬਦੰ ਜੇ ਕੋ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
sarab sabadan ek sabadan je ko jaanai bheo |

سڀني جو رستو، هڪ جو رستو آهي. نانڪ ان جو غلام آهي، جيڪو هن راز کي ڄاڻي ٿو.

ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਸੋਈ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥੩॥
naanak taa kaa daas hai soee niranjan deo |3|

هو پاڻ بي مثال خدائي رب آهي. ||3||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਏਕ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਸਰਬ ਦੇਵਾ ਦੇਵ ਦੇਵਾ ਤ ਆਤਮਾ ॥
ek krisanan sarab devaa dev devaa ta aatamaa |

هڪ رب ڪرشن سڀني جو خدائي رب آهي. هو انفرادي روح جي ديوتا آهي.

ਆਤਮਾ ਬਾਸੁਦੇਵਸੵਿ ਜੇ ਕੋ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
aatamaa baasudevasay je ko jaanai bheo |

نانڪ هر ڪنهن جو ٻانهو آهي، جيڪو هن رب جي راز کي سمجهي ٿو.

ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਸੋਈ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥੪॥
naanak taa kaa daas hai soee niranjan deo |4|

هو پاڻ بي مثال خدائي رب آهي. ||4||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਕੁੰਭੇ ਬਧਾ ਜਲੁ ਰਹੈ ਜਲ ਬਿਨੁ ਕੁੰਭੁ ਨ ਹੋਇ ॥
kunbhe badhaa jal rahai jal bin kunbh na hoe |

پاڻي گھڙيءَ ۾ سمايل رھي ٿو، پر پاڻيءَ کانسواءِ، گھڙو ٺھي ئي نه ٿو سگھي.

ਗਿਆਨ ਕਾ ਬਧਾ ਮਨੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥
giaan kaa badhaa man rahai gur bin giaan na hoe |5|

ائين ئي، دماغ کي روحاني حڪمت سان روڪيو ويو آهي، پر گرو کان سواء، روحاني حڪمت ناهي. ||5||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਪੜਿਆ ਹੋਵੈ ਗੁਨਹਗਾਰੁ ਤਾ ਓਮੀ ਸਾਧੁ ਨ ਮਾਰੀਐ ॥
parriaa hovai gunahagaar taa omee saadh na maareeai |

جيڪڏهن پڙهيل لکيل ماڻهو گنهگار آهي ته پوءِ اڻ پڙهيل پاڪ انسان کي سزا نه ملڻ گهرجي.

ਜੇਹਾ ਘਾਲੇ ਘਾਲਣਾ ਤੇਵੇਹੋ ਨਾਉ ਪਚਾਰੀਐ ॥
jehaa ghaale ghaalanaa teveho naau pachaareeai |

جيئن ڪم ڪيا ويندا آهن، تيئن شهرت حاصل ڪري ٿي.

ਐਸੀ ਕਲਾ ਨ ਖੇਡੀਐ ਜਿਤੁ ਦਰਗਹ ਗਇਆ ਹਾਰੀਐ ॥
aaisee kalaa na kheddeeai jit daragah geaa haareeai |

پوءِ اهڙي راند نه ڪر، جيڪا توکي رب جي درٻار ۾ برباد ڪري.

ਪੜਿਆ ਅਤੈ ਓਮੀਆ ਵੀਚਾਰੁ ਅਗੈ ਵੀਚਾਰੀਐ ॥
parriaa atai omeea veechaar agai veechaareeai |

پڙهيل لکيل ۽ اڻ پڙهيل جو حساب آخرت ۾ ٿيندو.

ਮੁਹਿ ਚਲੈ ਸੁ ਅਗੈ ਮਾਰੀਐ ॥੧੨॥
muhi chalai su agai maareeai |12|

جيڪو پنهنجي عقل جي تابعداري ڪندو، ان کي آخرت ۾ تڪليف ٿيندي. ||12||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430