ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 375
ਦਰਸਨ ਕੀ ਮਨਿ ਆਸ ਘਨੇਰੀ ਕੋਈ ਐਸਾ ਸੰਤੁ ਮੋ ਕਉ ਪਿਰਹਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
darasan kee man aas ghaneree koee aaisaa sant mo kau pireh milaavai |1| rahaau |سندس درشن جي برڪت واري ڏيک لاءِ منهنجي ذهن جي خواهش تمام گهڻي آهي. آھي ڪو اھڙو بزرگ جيڪو مون کي پنھنجي محبوب سان ملڻ جي هدايت ڪري؟ ||1||روڪ||
ਚਾਰਿ ਪਹਰ ਚਹੁ ਜੁਗਹ ਸਮਾਨੇ ॥
chaar pahar chahu jugah samaane |ڏينهن جا چار واچ چار عمرن وانگر آهن.
ਰੈਣਿ ਭਈ ਤਬ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਨੇ ॥੨॥
rain bhee tab ant na jaane |2|۽ جڏهن رات ايندي آهي، مان سمجهان ٿو ته اهو ڪڏهن به ختم نه ٿيندو. ||2||
ਪੰਚ ਦੂਤ ਮਿਲਿ ਪਿਰਹੁ ਵਿਛੋੜੀ ॥
panch doot mil pirahu vichhorree |مون کي پنهنجي مڙس رب کان جدا ڪرڻ لاءِ پنج ڀوت گڏجي گڏ ٿيا آهن.
ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਰੋਵੈ ਹਾਥ ਪਛੋੜੀ ॥੩॥
bhram bhram rovai haath pachhorree |3|ڀڄندو ۽ ڀڄندو، مان روئندو آهيان ۽ پنھنجا ھٿ وڍيندو آھيان. ||3||
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਹਰਿ ਦਰਸੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
jan naanak kau har daras dikhaaeaa |رب پنهنجي درشن جو برڪت وارو نظارو ٻانهي نانڪ کي ظاهر ڪيو آهي.
ਆਤਮੁ ਚੀਨਿੑ ਪਰਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੪॥੧੫॥
aatam cheeni param sukh paaeaa |4|15|پنهنجي نفس کي سڃاڻي، کيس عظيم سڪون حاصل ٿيو. ||4||15||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mahalaa 5 |آسا، پنجين مهل:
ਹਰਿ ਸੇਵਾ ਮਹਿ ਪਰਮ ਨਿਧਾਨੁ ॥
har sevaa meh param nidhaan |رب جي خدمت ۾، سڀ کان وڏو خزانو آهن.
ਹਰਿ ਸੇਵਾ ਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ॥੧॥
har sevaa mukh amrit naam |1|رب جي خدمت ڪرڻ سان، امرت وارو نالو وات ۾ اچي ٿو. ||1||
ਹਰਿ ਮੇਰਾ ਸਾਥੀ ਸੰਗਿ ਸਖਾਈ ॥
har meraa saathee sang sakhaaee |رب منهنجو ساٿي آهي؛ هو مون سان گڏ آهي، منهنجي مدد ۽ حمايت جي طور تي.
ਦੁਖਿ ਸੁਖਿ ਸਿਮਰੀ ਤਹ ਮਉਜੂਦੁ ਜਮੁ ਬਪੁਰਾ ਮੋ ਕਉ ਕਹਾ ਡਰਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dukh sukh simaree tah maujood jam bapuraa mo kau kahaa ddaraaee |1| rahaau |ڏک ۽ خوشي ۾، جڏهن به کيس ياد ڪندو آهيان، هو حاضر هوندو آهي. هاڻي موت جو غريب رسول مون کي ڪيئن ڊڄي سگهي ٿو؟ ||1||روڪ||
ਹਰਿ ਮੇਰੀ ਓਟ ਮੈ ਹਰਿ ਕਾ ਤਾਣੁ ॥
har meree ott mai har kaa taan |رب منهنجو سهارو آهي. رب منهنجي طاقت آهي.
ਹਰਿ ਮੇਰਾ ਸਖਾ ਮਨ ਮਾਹਿ ਦੀਬਾਣੁ ॥੨॥
har meraa sakhaa man maeh deebaan |2|رب منهنجو دوست آهي؛ هو منهنجي ذهن جو صلاحڪار آهي. ||2||
ਹਰਿ ਮੇਰੀ ਪੂੰਜੀ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਵੇਸਾਹੁ ॥
har meree poonjee meraa har vesaahu |رب منهنجو سرمايو آهي. رب منهنجو قرض آهي.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਨੁ ਖਟੀ ਹਰਿ ਮੇਰਾ ਸਾਹੁ ॥੩॥
guramukh dhan khattee har meraa saahu |3|گرومخ جي حيثيت ۾، مان دولت ڪمائي ٿو، رب سان گڏ منهنجو بئنڪر. ||3||
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਇਹ ਮਤਿ ਆਵੈ ॥
gur kirapaa te ih mat aavai |گرو جي فضل سان، هي حڪمت آئي آهي.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵੈ ॥੪॥੧੬॥
jan naanak har kai ank samaavai |4|16|ٻانهو نانڪ رب جي ذات ۾ ضم ٿي ويو آهي. ||4||16||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mahalaa 5 |آسا، پنجين مهل:
ਪ੍ਰਭੁ ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਤ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਾਈ ॥
prabh hoe kripaal ta ihu man laaee |جڏهن خدا پنهنجي رحمت ڏيکاري ٿو، تڏهن اهو ذهن هن تي مرکوز آهي.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਭੈ ਫਲ ਪਾਈ ॥੧॥
satigur sev sabhai fal paaee |1|سچي گروءَ جي خدمت ڪرڻ سان، سڀ انعام ملندا آهن. ||1||
ਮਨ ਕਿਉ ਬੈਰਾਗੁ ਕਰਹਿਗਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ॥
man kiau bairaag karahigaa satigur meraa pooraa |اي منهنجا ذهن، تون ايترو اداس ڇو آهين؟ منهنجو سچو گرو مڪمل آهي.
ਮਨਸਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ਸਭ ਸੁਖ ਨਿਧਾਨੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰਿ ਸਦ ਹੀ ਭਰਪੂਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
manasaa kaa daataa sabh sukh nidhaan amrit sar sad hee bharapooraa |1| rahaau |هو نعمتن جو مالڪ آهي، سڀني آسائشن جو خزانو آهي. سندس امرت جو تلاءُ هميشه ڀرجي رهيو آهي. ||1||روڪ||
ਚਰਣ ਕਮਲ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਧਾਰੇ ॥
charan kamal rid antar dhaare |جيڪو دل ۾ پنهنجي لوطس پيرن کي رکي ٿو،
ਪ੍ਰਗਟੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲੇ ਰਾਮ ਪਿਆਰੇ ॥੨॥
pragattee jot mile raam piaare |2|محبوب رب سان ملاقات؛ خدائي نور مٿس نازل ٿيو. ||2||
ਪੰਚ ਸਖੀ ਮਿਲਿ ਮੰਗਲੁ ਗਾਇਆ ॥
panch sakhee mil mangal gaaeaa |پنجن ساٿين گڏجي خوشيءَ جا گيت ڳايا.
ਅਨਹਦ ਬਾਣੀ ਨਾਦੁ ਵਜਾਇਆ ॥੩॥
anahad baanee naad vajaaeaa |3|اڻ کٽ راڳ، ناد جو آواز، وائبرٽ ۽ گونج ٿو. ||3||
ਗੁਰੁ ਨਾਨਕੁ ਤੁਠਾ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥
gur naanak tutthaa miliaa har raae |اي نانڪ، جڏهن گرو مڪمل طور تي راضي ٿئي ٿو، هڪ رب، بادشاهه سان ملندو آهي.
ਸੁਖਿ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੪॥੧੭॥
sukh rain vihaanee sahaj subhaae |4|17|پوءِ زندگيءَ جي رات سڪون ۽ قدرتي آرام سان گذري ٿي. ||4||17||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mahalaa 5 |آسا، پنجين مهل:
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਹਰਿ ਪਰਗਟੀ ਆਇਆ ॥
kar kirapaa har paragattee aaeaa |پنهنجي رحمت ڏيکاريندي، رب پاڻ کي مون ڏانهن ظاهر ڪيو آهي.
ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਧਨੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥੧॥
mil satigur dhan pooraa paaeaa |1|سچي گروءَ سان ملڻ سان، مون کي ڪامل دولت ملي آهي. ||1||
ਐਸਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸੰਚੀਐ ਭਾਈ ॥
aaisaa har dhan sancheeai bhaaee |رب جي اهڙي دولت گڏ ڪريو، اي تقدير جا ڀائرو.
ਭਾਹਿ ਨ ਜਾਲੈ ਜਲਿ ਨਹੀ ਡੂਬੈ ਸੰਗੁ ਛੋਡਿ ਕਰਿ ਕਤਹੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bhaeh na jaalai jal nahee ddoobai sang chhodd kar katahu na jaaee |1| rahaau |ان کي باهه سان ساڙي نه ٿو سگهجي، ۽ پاڻي ان کي ٻوڙي نٿو سگهي. اهو سماج کي ڇڏي نه ٿو، يا ڪنهن ٻئي جاء تي نه ٿو. ||1||روڪ||
ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਨਿਖੁਟਿ ਨ ਜਾਇ ॥
tott na aavai nikhutt na jaae |اهو مختصر نه هلندو آهي، ۽ اهو نه هلندو آهي.
ਖਾਇ ਖਰਚਿ ਮਨੁ ਰਹਿਆ ਅਘਾਇ ॥੨॥
khaae kharach man rahiaa aghaae |2|ان کي کائڻ ۽ استعمال ڪرڻ سان دماغ مطمئن رهي ٿو. ||2||
ਸੋ ਸਚੁ ਸਾਹੁ ਜਿਸੁ ਘਰਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸੰਚਾਣਾ ॥
so sach saahu jis ghar har dhan sanchaanaa |اھو سچو بينڪر آھي، جيڪو پنھنجي گھر ۾ رب جي دولت گڏ ڪري ٿو.
ਇਸੁ ਧਨ ਤੇ ਸਭੁ ਜਗੁ ਵਰਸਾਣਾ ॥੩॥
eis dhan te sabh jag varasaanaa |3|ان دولت سان سڄي دنيا نفعو حاصل ڪري ٿي. ||3||
ਤਿਨਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ਜਿਸੁ ਪੁਰਬ ਲਿਖੇ ਕਾ ਲਹਣਾ ॥
tin har dhan paaeaa jis purab likhe kaa lahanaa |هو اڪيلو رب جي دولت حاصل ڪري ٿو، جيڪو ان کي حاصل ڪرڻ لاء اڳ ۾ مقرر ڪيل آهي.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਅੰਤਿ ਵਾਰ ਨਾਮੁ ਗਹਣਾ ॥੪॥੧੮॥
jan naanak ant vaar naam gahanaa |4|18|اي نوڪر نانڪ، ان آخري لمحي ۾، نالو صرف تنهنجو سينگار هوندو. ||4||18||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mahalaa 5 |آسا، پنجين مهل:
ਜੈਸੇ ਕਿਰਸਾਣੁ ਬੋਵੈ ਕਿਰਸਾਨੀ ॥
jaise kirasaan bovai kirasaanee |هاريءَ وانگر، هو پنهنجو فصل پوکيندو آهي،
ਕਾਚੀ ਪਾਕੀ ਬਾਢਿ ਪਰਾਨੀ ॥੧॥
kaachee paakee baadt paraanee |1|۽، ڇا اهو پڪو آهي يا اڻ پڙهيل، هو ان کي ڪٽي ٿو. ||1||
ਜੋ ਜਨਮੈ ਸੋ ਜਾਨਹੁ ਮੂਆ ॥
jo janamai so jaanahu mooaa |بس، تو کي اها چڱيءَ طرح ڄاڻڻ گهرجي، ته جيڪو ڄائو آهي سو مرندو.
ਗੋਵਿੰਦ ਭਗਤੁ ਅਸਥਿਰੁ ਹੈ ਥੀਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
govind bhagat asathir hai theea |1| rahaau |فقط رب العالمين جو عقيدتمند ئي قائم ۽ دائم رهي ٿو. ||1||روڪ||
ਦਿਨ ਤੇ ਸਰਪਰ ਪਉਸੀ ਰਾਤਿ ॥
din te sarapar pausee raat |ڏينهن جي پٺيان رات ضرور ايندي.
ਰੈਣਿ ਗਈ ਫਿਰਿ ਹੋਇ ਪਰਭਾਤਿ ॥੨॥
rain gee fir hoe parabhaat |2|۽ جڏهن رات گذري ويندي، صبح جو وري ٿيندو. ||2||
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸੋਇ ਰਹੇ ਅਭਾਗੇ ॥
maaeaa mohi soe rahe abhaage |مايا جي محبت ۾، بدبخت ننڊ ۾ رهجي ويندا آهن.
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਜਾਗੇ ॥੩॥
guraprasaad ko viralaa jaage |3|گرو جي فضل سان، ٿورا ٿورا جاڳندا ۽ باخبر رهن ٿا. ||3||