جيڪو گروءَ جي مهربانيءَ سان نالي جو سهارو وٺي ٿو،
هڪ نادر ماڻهو آهي، لکين مان هڪ، بي مثال. ||7||
ھڪڙو خراب آھي ۽ ٻيو سٺو، پر ھڪڙو سچو رب سڀني ۾ موجود آھي.
اي روحاني استاد، سچي گرو جي مدد سان هن کي سمجھو:
نادر ئي آهي گرومُخ، جيڪو هڪ رب کي سڃاڻي ٿو.
سندس اچڻ ۽ وڃڻ بند ٿي ويو، ۽ هو رب ۾ ضم ٿي ويو. ||8||
جن جي دلين ۾ هڪ عالمگير خالق رب آهي،
سڀ خوبيون آهن؛ اھي سچي پالڻھار کي سمجھندا آھن.
جيڪو گرو جي مرضي مطابق عمل ڪري ٿو،
اي نانڪ، سچ جي سچي ۾ جذب ٿي ويو آهي. ||9||4||
رامڪلي، پهرين مهل:
هٿ يوگا جي مشق ڪرڻ سان، جسم ڪٽجي ويندو آهي.
روزو رکڻ سان ذهن نرم نه ٿيندو آهي.
ٻي ڪا به شيءِ رب جي نالي جي عبادت جي برابر ناهي. ||1||
گرو جي خدمت ڪر، اي دماغ، ۽ رب جي عاجز ٻانهن سان گڏ.
موت جو ظالم رسول تو کي ڇهي نه ٿو سگهي، ۽ مايا جو نانگ توهان کي ڊڪ نه ٿو ڏئي سگهي، جڏهن توهان رب جي عظيم ذات ۾ پيئندا آهيو. ||1||روڪ||
دنيا دليلن کي پڙهي ٿي، ۽ صرف موسيقي سان نرمي ٿئي ٿي.
ٽنهي صورتن ۽ فسادن ۾ پيدا ٿين ٿا ۽ مرن ٿا.
رب جي نالي کان سواءِ، اهي ڏک ۽ تڪليفون برداشت ڪن ٿا. ||2||
يوگي سانس کي مٿي کڻي ٿو، ۽ ڏهين دروازي کي کولي ٿو.
هو اندروني صفائي ۽ صفائي جي ڇهن رسمن تي عمل ڪري ٿو.
پر رب جي نالي کان سواءِ، جيڪو ساهه ڪڍي ٿو سو بيڪار آهي. ||3||
هن جي اندر ۾ پنجن جذبن جي باهه ٻرندي آهي. هو ڪيئن پرسڪون ٿي سگهي ٿو؟
چور هن جي اندر ۾ آهي. هو ذائقو ڪيئن چکي سگهندو؟
جيڪو گرومخ بڻجي وڃي ٿو، اهو جسم جي قلعي کي فتح ڪري ٿو. ||4||
اندر جي گندگي سان، هو زيارت جي هنڌن تي گهمندو آهي.
هن جو دماغ صاف ناهي، پوءِ رسم جي صفائي ڪرڻ جو ڪهڙو فائدو؟
هو پنهنجي ماضيءَ جي ڪمن جا ڪرم کڻندو آهي. هن کي ٻيو ڪير الزام ڏئي سگهي ٿو؟ ||5||
هو کاڌو نه کائيندو آهي. هو پنهنجي جسم تي تشدد ڪري ٿو.
گرو جي حڪمت کان سواء، هو مطمئن نه آهي.
خود ارادي وارو انسان مرڻ لاءِ ئي پيدا ٿيندو آهي ۽ وري پيدا ٿيندو آهي. ||6||
وڃو، سچي گرو کان پڇو، ۽ رب جي عاجز ٻانھن سان شريڪ ڪريو.
توهان جو ذهن رب ۾ ضم ٿي ويندو، ۽ توهان کي ٻيهر مرڻ لاء ٻيهر جنم نه ڏنو ويندو.
رب جي نالي کان سواءِ، ڪير ٿو ڪري سگهي؟ ||7||
توهان جي اندر جي چوڌاري مائوس کي خاموش ڪريو.
رب جي نالي سان، رب جي خدمت ڪريو.
اي نانڪ، خدا اسان کي پنهنجي نالي سان برڪت ڪري ٿو، جڏهن هو پنهنجي فضل عطا ڪري ٿو. ||8||5||
رامڪلي، پهرين مهل:
تخليق ڪيل ڪائنات توهان جي اندر مان نڪرندي آهي. ٻيو ڪو به نه آهي.
جيڪو ڪجهه چئبو آهي، سو تنهنجي طرفان آهي، اي خدا.
هو سڄي عمر سچو پالڻهار ۽ مالڪ آهي.
تخليق ۽ تباهي ڪنهن ٻئي کان نه ايندي آهي. ||1||
اهڙو ئي منهنجو پالڻهار ۽ پالڻهار، وڏو ۽ بي مثال آهي.
جيڪو به ان تي غور ڪندو، سو امن حاصل ڪندو. موت جي رسول جو تير ان تي نه لڳندو آهي جنهن تي رب جو نالو آهي. ||1||روڪ||
نالو، رب جو نالو، هڪ قيمتي زيور، هڪ هيرو آهي.
سچو پالڻهار لافاني ۽ بيشمار آهي.
اها زبان جيڪا سچو نالو ڳائي ٿي، اها پاڪ آهي.
سچو رب پاڻ جي گهر ۾ آهي. ان ۾ ڪو شڪ ناهي. ||2||
ڪي ٻيلن ۾ ويھندا آھن، ۽ ڪي جبلن ۾ پنھنجو گھر ٺاھيندا آھن.
اُهي نام وساري ويهندا آهن، غرور ۾ سڙي ويندا آهن.
نام کان سواءِ، روحاني حڪمت ۽ مراقبي جو ڪهڙو فائدو؟
گرومندن کي رب جي درٻار ۾ عزت ملي ٿي. ||3||
پاڻ ۾ ضد ڪرڻ سان رب نٿو ملي.
صحيفن جو مطالعو ڪرڻ، انھن کي ٻين ماڻھن کي پڙھائڻ،