شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 27


ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 3 ghar 1 |

سري راگ، ٽيون مهل، پهريون بيت:

ਜਿਸ ਹੀ ਕੀ ਸਿਰਕਾਰ ਹੈ ਤਿਸ ਹੀ ਕਾ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
jis hee kee sirakaar hai tis hee kaa sabh koe |

هر ڪو ان جو آهي جيڪو ڪائنات تي حڪمراني ڪري ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਚੁ ਘਟਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥
guramukh kaar kamaavanee sach ghatt paragatt hoe |

گرو مُخ چڱا ڪم ڪري ٿو، ۽ دل ۾ سچ پڌرو ٿئي ٿو.

ਅੰਤਰਿ ਜਿਸ ਕੈ ਸਚੁ ਵਸੈ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
antar jis kai sach vasai sache sachee soe |

سچ جي شهرت سچي آهي، جنهن جي اندر سچائي رهي ٿي.

ਸਚਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਤਿਨ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥੧॥
sach mile se na vichhurreh tin nij ghar vaasaa hoe |1|

جيڪي سچي رب کي ملن ٿا سي وري جدا نه ٿيندا آهن. اهي اندر اندر خود جي گهر ۾ رهڻ لاء ايندا آهن. ||1||

ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਮੈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
mere raam mai har bin avar na koe |

اي منهنجا رب! رب کان سواءِ، مون وٽ ٻيو ڪوبه ڪونهي.

ਸਤਗੁਰੁ ਸਚੁ ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਰਮਲਾ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
satagur sach prabh niramalaa sabad milaavaa hoe |1| rahaau |

سچو گرو اسان کي پنهنجي ڪلام جي ذريعي سچو خدا سان ملڻ جي هدايت ڪري ٿو. ||1||روڪ||

ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਸੋ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਜਿਸ ਨਉ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
sabad milai so mil rahai jis nau aape le milaae |

جنهن کي رب پاڻ ۾ ضم ڪري ٿو، اهو ئي شيدائيءَ ۾ ضم ٿي وڃي ٿو ۽ ائين ئي ملي ٿو.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕੋ ਨਾ ਮਿਲੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
doojai bhaae ko naa milai fir fir aavai jaae |

ڪو به هن سان ملائي نه ٿو دوئي جي محبت ذريعي؛ بار بار، اهي اچن ٿا ۽ ٻيهر جنم وٺن ٿا.

ਸਭ ਮਹਿ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਏਕੋ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
sabh meh ik varatadaa eko rahiaa samaae |

هڪڙو رب سڀني تي پکڙيل آهي. هڪڙو رب هر هنڌ پکڙيل آهي.

ਜਿਸ ਨਉ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਇ ਸੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
jis nau aap deaal hoe so guramukh naam samaae |2|

اُهو گرومُخ، جنهن تي رب پنهنجي مهرباني ڏيکاري، اُهو رب جي نالي ۾ جذب ٿي ويندو آهي. ||2||

ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਜੋਤਕੀ ਵਾਦ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥
parr parr panddit jotakee vaad kareh beechaar |

سندن پڙهڻ کان پوءِ پنڊت، عالم ۽ نجومي بحث مباحثو ڪندا آهن.

ਮਤਿ ਬੁਧਿ ਭਵੀ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭ ਵਿਕਾਰੁ ॥
mat budh bhavee na bujhee antar lobh vikaar |

انهن جي عقل ۽ سمجهه خراب آهي. اهي صرف نٿا سمجهن. اهي لالچ ۽ فساد سان ڀريل آهن.

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਭਰਮਦੇ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
lakh chauraaseeh bharamade bhram bhram hoe khuaar |

8.4 ملين اوتارن جي ذريعي اهي گم ٿي ويا ۽ پريشان آهن؛ انهن جي سڀني ڀڄڻ ۽ گهمڻ جي ذريعي، اهي برباد ٿي ويا آهن.

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥੩॥
poorab likhiaa kamaavanaa koe na mettanahaar |3|

اهي پنهنجي مقرر ڪيل تقدير مطابق عمل ڪن ٿا، جن کي ڪير به ختم نٿو ڪري سگهي. ||3||

ਸਤਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਗਾਖੜੀ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
satagur kee sevaa gaakharree sir deejai aap gavaae |

سچي گرو جي خدمت ڪرڻ تمام ڏکيو آهي. پنهنجو سر ڏيو؛ پنهنجو پاڻ کي ڇڏي ڏيو.

ਸਬਦਿ ਮਿਲਹਿ ਤਾ ਹਰਿ ਮਿਲੈ ਸੇਵਾ ਪਵੈ ਸਭ ਥਾਇ ॥
sabad mileh taa har milai sevaa pavai sabh thaae |

شَبَدَ جي سچائيءَ سان، رب سان ملي ٿو، ۽ سڀني جي خدمت قبول ٿئي ٿي.

ਪਾਰਸਿ ਪਰਸਿਐ ਪਾਰਸੁ ਹੋਇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥
paaras parasiaai paaras hoe jotee jot samaae |

ذاتي طور تي گرو جي شخصيت کي تجربو ڪرڻ سان، هڪ شخص جي پنهنجي شخصيت کي وڌايو ويندو آهي، ۽ هڪ نور نور ۾ ضم ٿي ويندو آهي.

ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥੪॥
jin kau poorab likhiaa tin satagur miliaa aae |4|

جن وٽ اهڙي اڳڀرائي مقرر ٿيل آهي، اهي سچي گرو سان ملڻ اچن ٿا. ||4||

ਮਨ ਭੁਖਾ ਭੁਖਾ ਮਤ ਕਰਹਿ ਮਤ ਤੂ ਕਰਹਿ ਪੂਕਾਰ ॥
man bhukhaa bhukhaa mat kareh mat too kareh pookaar |

اي عقل، نه روءِ ته بکايل آهين، سدائين بکايل. شڪايت ڪرڻ بند ڪريو.

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜਿਨਿ ਸਿਰੀ ਸਭਸੈ ਦੇਇ ਅਧਾਰੁ ॥
lakh chauraaseeh jin siree sabhasai dee adhaar |

جنهن 8.4 ملين مخلوقات پيدا ڪيون، اهو سڀني کي روزي ڏيندو آهي.

ਨਿਰਭਉ ਸਦਾ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਸਭਨਾ ਕਰਦਾ ਸਾਰ ॥
nirbhau sadaa deaal hai sabhanaa karadaa saar |

بي خوف رب هميشه رحم ڪندڙ آهي. هو سڀني جو خيال رکندو آهي.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝੀਐ ਪਾਈਐ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੫॥੩॥੩੬॥
naanak guramukh bujheeai paaeeai mokh duaar |5|3|36|

اي نانڪ، گرومک سمجهي ٿو، ۽ لذت جو دروازو ڳولي ٿو. ||5||3||36||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |

سري راگ، ٽيون مهل:

ਜਿਨੀ ਸੁਣਿ ਕੈ ਮੰਨਿਆ ਤਿਨਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥
jinee sun kai maniaa tinaa nij ghar vaas |

جيڪي ٻڌن ٿا ۽ ايمان آڻين ٿا، تن جي اندر ۾ ئي نفس جو گهر ڳولي ٿو.

ਗੁਰਮਤੀ ਸਾਲਾਹਿ ਸਚੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
guramatee saalaeh sach har paaeaa gunataas |

گرو جي تعليمات ذريعي، اهي سچي رب جي ساراهه ڪن ٿا؛ اهي رب ڳوليندا آهن، عظمت جو خزانو.

ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਸੁ ॥
sabad rate se niramale hau sad balihaarai jaas |

شبد جي ڪلام سان ملندڙ، اهي بي عيب ۽ خالص آهن. مان انهن تي هميشه لاءِ قربان آهيان.

ਹਿਰਦੈ ਜਿਨ ਕੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਤਿਤੁ ਘਟਿ ਹੈ ਪਰਗਾਸੁ ॥੧॥
hiradai jin kai har vasai tith ghatt hai paragaas |1|

اهي ماڻهو، جن جي دلين ۾ رب رهندو آهي، روشن ۽ روشن آهن. ||1||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਧਿਆਇ ॥
man mere har har niramal dhiaae |

اي منھنجا ذهن، پاڪ رب، هار، هار تي غور ڪر.

ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਜਿਨ ਕਉ ਲਿਖਿਆ ਸੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dhur masatak jin kau likhiaa se guramukh rahe liv laae |1| rahaau |

جن جي پيشانيءَ تي اهڙيون اڳواٽ تقدير لکيل آهن- اهي گرومخ رب جي محبت ۾ مگن رهن ٿا. ||1||روڪ||

ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਦੇਖਹੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਨਿਕਟਿ ਵਸੈ ਭਰਪੂਰਿ ॥
har santahu dekhahu nadar kar nikatt vasai bharapoor |

اي بزرگو، صاف طور تي ڏسو ته رب ويجهو آهي. هو هر هنڌ ڦهليل آهي.

ਗੁਰਮਤਿ ਜਿਨੀ ਪਛਾਣਿਆ ਸੇ ਦੇਖਹਿ ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ॥
guramat jinee pachhaaniaa se dekheh sadaa hadoor |

جيڪي گرو جي تعليمات تي عمل ڪن ٿا، اهي هن کي محسوس ڪن ٿا، ۽ هن کي هميشه موجود ڏسن ٿا.

ਜਿਨ ਗੁਣ ਤਿਨ ਸਦ ਮਨਿ ਵਸੈ ਅਉਗੁਣਵੰਤਿਆ ਦੂਰਿ ॥
jin gun tin sad man vasai aaugunavantiaa door |

هو سدائين نيڪن جي ذهنن ۾ رهندو آهي. هو انهن بيوقوف ماڻهن کان پري آهي جن ۾ فضيلت نه آهي.

ਮਨਮੁਖ ਗੁਣ ਤੈ ਬਾਹਰੇ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮਰਦੇ ਝੂਰਿ ॥੨॥
manamukh gun tai baahare bin naavai marade jhoor |2|

خود ارادي وارا انسان مڪمل طور تي فضيلت کان سواء آهن. نالي جي بغير، اهي مايوسي ۾ مري ويندا آهن. ||2||

ਜਿਨ ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿਆ ਤਿਨ ਮਨਿ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥
jin sabad guroo sun maniaa tin man dhiaaeaa har soe |

جيڪي گرو جي ڪلام کي ٻڌن ٿا ۽ مڃين ٿا، سي پنهنجي ذهن ۾ رب جو ذڪر ڪن ٿا.

ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
anadin bhagatee ratiaa man tan niramal hoe |

اُهي رات ڏينهن عقيدت ۾ لڙهي رهيا آهن. سندن ذهن ۽ جسم پاڪ ٿي ويندا آهن.

ਕੂੜਾ ਰੰਗੁ ਕਸੁੰਭ ਕਾ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਦੁਖੁ ਰੋਇ ॥
koorraa rang kasunbh kaa binas jaae dukh roe |

دنيا جو رنگ ڪوڙو ۽ ڪمزور آهي. جڏهن اهو ڌوئي ٿو، ماڻهو درد ۾ روئي ٿو.

ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਹੈ ਓਹੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਥਿਰੁ ਹੋਇ ॥੩॥
jis andar naam pragaas hai ohu sadaa sadaa thir hoe |3|

جن جي اندر نام جي روشن روشني آهي، اهي ثابت قدم ۽ مستحڪم، هميشه ۽ هميشه لاءِ آهن. ||3||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430