سارنگ، پنجين مهل:
منهنجي گروءَ مون کي منهنجي بزدليءَ کان ڇڏايو آهي.
مان ان گرو تي قربان آهيان. مان هن لاءِ وقف آهيان، هميشه لاءِ. ||1||روڪ||
مان ڏينهن رات گرو جو نالو ڳائيندو آهيان. مان گرو جي پيرن کي پنهنجي ذهن ۾ سمائيندس.
مان پنهنجا گندا گناهه ڌوئي، گرو جي پيرن جي مٽيءَ ۾ مسلسل غسل ڪندو آهيان. ||1||
مان مسلسل ڪمال گرو جي خدمت ڪندو آهيان؛ مان پنهنجي گروءَ کي عاجزي سان سجدو ڪريان ٿو.
ڪامل گرو مون کي برڪت ڏني آهي سڀني ميوا انعامن سان؛ اي نانڪ، گرو مون کي آزاد ڪيو آهي. ||2||47||70||
سارنگ، پنجين مهل:
رب جي نالي جي ياد ڪرڻ سان، انسان کي ڇوٽڪارو ملي ٿو.
هن جا غم دور ٿي ويا آهن، ۽ هن جا خوف سڀ ختم ٿي ويا آهن. هن کي ساد سنگت، مقدس جي صحبت سان پيار آهي. ||1||روڪ||
هن جو ذهن رب جي پوڄا ۽ پوڄا ڪري ٿو، هار، هار، هر، هار؛ هن جي زبان رب جي ساراهه ڳائي ٿي.
مغرور غرور، جنسي خواهش، ڪاوڙ ۽ بدمعاشي کي ڇڏي، هو رب جي محبت کي قبول ڪري ٿو. ||1||
ٻاجھارو پالڻھار خدا جي عبادت ۽ عبادت ڪريو؛ ڪائنات جي پالڻھار جي نالي جو ذڪر ڪريو، توھان کي سينگاريو ويندو.
نانڪ چوي ٿو، جيڪو سڀني جي مٽي ٿي وڃي، رب جي برڪت واري نظر ۾ ملائي، هار، هار. ||2||48||71||
سارنگ، پنجين مهل:
مان پنهنجي ڪامل گرو تي قربان آهيان.
منهنجي نجات ڏيندڙ رب مون کي بچايو آهي. هن پنهنجي نالي جي شان کي ظاهر ڪيو آهي. ||1||روڪ||
هو پنهنجي ٻانهن ۽ ٻانهن کي بي خوف بڻائي ٿو، ۽ انهن جا سڀ درد دور ڪري ٿو.
تنهن ڪري ٻين سڀني ڪوششن کي ڇڏي ڏيو، ۽ رب جي لوٽس پيرن کي پنهنجي دماغ ۾ جاء ڏيو. ||1||
خدا زندگي جي سانس جو سهارو آهي، منهنجو بهترين دوست ۽ ساٿي، ڪائنات جو واحد ۽ واحد خالق آهي.
نانڪ جو رب ۽ مالڪ سڀني کان اعليٰ آهي. بار بار، مان عاجزي سان هن کي سجدو ڪريان ٿو. ||2||49||72||
سارنگ، پنجين مهل:
ٻڌاءِ ته رب کان سواءِ ٻيو ڪير آهي؟
خالق، رحمت جو مجسمو، سڀني آرامن کي عطا ڪري ٿو. ان خدا تي هميشه غور ڪريو. ||1||روڪ||
سڀ مخلوقات سندس ڌاڳي ۾ جڪڙيل آهن. ان خدا جي ساراهه ڳايو.
اُن رب ۽ مالڪ جي ياد ۾ غور ڪريو جيڪو توکي سڀ ڪجهه ڏئي ٿو. ڪنهن ٻئي وٽ ڇو ويندا؟ ||1||
منهنجي پالڻهار ۽ مالڪ جي خدمت ميوو ۽ ثواب آهي. هن کان، توهان کي پنهنجي ذهن جي خواهش جو ميوو حاصل ٿيندو.
نانڪ چوي ٿو، پنهنجو نفعو وٺو ۽ ڇڏي ڏيو. تون سلامتيءَ سان پنھنجي سچي گھر وڃ. ||2||50||73||
سارنگ، پنجين مهل:
اي منھنجا پالڻھار، مان تنھنجي حرم ۾ آيو آھيان.
منهنجي ذهن جي پريشاني دور ٿي وئي، جڏهن مون تنهنجي درشن جي برڪت واري نظر کي ڏٺو. ||1||روڪ||
تون منهنجي حالت ڄاڻين ٿي، منهنجي ڳالهائڻ کان سواءِ. تون مون کي تنهنجي نالي جي ياد ڪرڻ جي ترغيب ڏي.
منهنجا درد ختم ٿي ويا آهن، ۽ مان امن، شان ۽ خوشي ۾ جذب ٿي ويو آهيان، تنهنجو ساراهه ڳائڻ. ||1||
مون کي ٻانهن کان وٺي، گهر ۽ مايا جي اوندهه جي اوندهه مان، تو مون کي مٿي کنيو.
نانڪ چوي ٿو، گرو منهنجا بند ٽوڙي ڇڏيا آهن، ۽ منهنجي جدائي ختم ڪئي آهي؛ هن مون کي خدا سان متحد ڪيو آهي. ||2||51||74||