جيڪڏهن رب مڪمل طور تي راضي هجي ها، ته هو نالو ديوي کي پنهنجو خادم ڪري ڇڏي ها. ||3||1||
لالچ جون طوفاني لهرون مسلسل مون تي حملو ڪري رهيون آهن. منهنجو جسم غرق آهي، اي رب. ||1||
مهرباني ڪري مون کي دنيا-سمنڊ کان پار ڪر، اي ڪائنات جا پالڻهار. مون کي پار ڪر، اي پيارا پيءُ. ||1||روڪ||
مان هن طوفان ۾ پنهنجي ٻيڙيءَ کي نه ٿو هلائي سگهان. مون کي ٻيو ڪنارو نه ٿو ملي، اي محبوب رب. ||2||
مهرباني ڪري رحم ڪر، ۽ مون کي سچي گرو سان گڏ ڪر؛ مون کي پار ڪر، اي رب. ||3||
چون ٿا نام ديوي، مون کي خبر ناهي ته ترڻ ڪيئن. مون کي پنهنجو هٿ ڏي، مون کي پنهنجو هٿ ڏي، اي محبوب رب. ||4||2||
آهستي آهستي شروع ۾، مٽيءَ سان ڀريل جسم جي گاڏي هلڻ لڳي.
بعد ۾، اهو لٺ جي ذريعي هلائي ٿو. ||1||
جسم گوبر جي گوليءَ وانگر ھلندو رھي ٿو، جيڪو گوبر جي گوليءَ سان ھلندو آھي.
محبوب روح تلاءَ ۾ وڃي پاڻ کي ڌوئي صاف ڪري ٿو. ||1||روڪ||
ڌوٻي ڌوئي ٿو، رب جي محبت سان ڌوئي ٿو.
منهنجو ذهن رب جي لوٽس پيرن سان ڀريل آهي. ||2||
دعا ڪري ٿو Naam Dayv، اي پالڻھار، تون تمام وسيع آھين.
مهرباني ڪري پنهنجي محبوب تي مهرباني. ||3||3||
بسنت، روي داس جيئي جو ڪلام:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
توکي ڪا خبر ناهي.
تنهنجا ڪپڙا ڏسي، تو کي پاڻ تي فخر آهي.
مغرور ڪنوار کي رب سان گڏ جاءِ نه ملندي.
تنهنجي مٿي تي، موت جو ڪَڪُوءَ ڪِري رهيو آهي. ||1||
ايڏو غرور ڇو آهين؟ تون چريو آهين.
اونهاري جا مشروم به توهان کان وڌيڪ رهن ٿا. ||1||روڪ||
هرڻ کي راز ناهي معلوم؛
مشڪ پنهنجي جسم جي اندر هوندي آهي، پر ٻاهران ڳوليندي آهي.
جيڪو پنهنجي جسم تي ڌيان ڏئي ٿو
- موت جو رسول ان سان زيادتي نه ڪندو آهي. ||2||
مڙس کي پنهنجي پٽن ۽ زال تي فخر آهي.
سندس پالڻھار ۽ پالڻھار سندس حساب گھرندو.
روح پنهنجي ڪيل ڪمن جي ڪري درد ۾ مبتلا آهي.
پوءِ ڪنهن کي سڏيندين، ”پيارا، پيارا“. ||3||
جيڪڏھن توھان پاڪ جو ساٿ گھرو،
لکين ڪروڙين توهان جا گناهه مڪمل طور تي ختم ٿي ويندا.
روي داس جو چوڻ آهي، جيڪو هن جو نالو، رب جو نالو ڳائيندو آهي،
سماجي طبقي، ڄمڻ ۽ ٻيهر جنم ڏيڻ سان واسطو نه آهي. ||4||1||
بسنت، ڪبير جيئي:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
تون ڳئون وانگر هلن.
توهان جي دم تي وار چمڪندڙ ۽ چمڪندڙ آهن. ||1||
چوڌاري ڏسو، ۽ هن گهر ۾ ڪجهه کائو.
پر ڪنهن ٻئي ڏانهن نه وڃو. ||1||روڪ||
تون پيسندڙ پيالي کي چاڙهي، ۽ اٽو کائين.
ڪيڏانهن کڻي ويا آهيو باورچی خانه جا ڪپڙا؟ ||2||
تنهنجي نظر الماري ۾ رکيل ٽوڪري تي آهي.
خبردار - هڪ لٺ توهان جي پويان هڙتال ڪري سگهي ٿي. ||3||
ڪبير صاحب فرمائي ٿو ته، تون پنهنجي لذتن ۾ بيحد مشغول آهين.
خبردار - ڪو توهان تي ايٽ اڇلائي سگھي ٿو. ||4||1||