گوري، پنجين مهل:
اي موهن، تنهنجو مندر تمام بلند آهي، ۽ تنهنجي حويلي بي مثال آهي.
اي موهن تنهنجا دروازا تمام سهڻا آهن. اهي اوليائن جا عبادت گاهه آهن.
انهن بي مثال عبادت گهرن ۾، اهي مسلسل ڪرتن، پنهنجي رب ۽ مالڪ جي ساراهه ڳائيندا آهن.
جتي اولياءَ ۽ پاڪ گڏ ٿين ٿا، اتي ئي توتي غور ڪن ٿا.
مهرباني ۽ رحم ڪر، اي مهربان رب؛ نرمل تي رحم ڪر.
نانڪ کي دعا آهي، مان تنهنجي درشن جي برڪت واري نظر لاءِ اڃايل آهيان؛ تنهنجو درشن حاصل ڪري، مان مڪمل طور تي سڪون ۾ آهيان. ||1||
اي موهن تنهنجي ڳالهه بي مثال آهي. توهان جا طريقا عجيب آهن.
اي موهن، تون هڪڙي کي مڃين ٿو. باقي سڀ توکي مٽي آهي.
تون هڪ رب کي پوڄي ٿو، اڻڄاڻ رب ۽ مالڪ. سندس قدرت سڀني کي سهارو ڏئي ٿي.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، توهان بنيادي وجود، دنيا جي رب جي دل تي قبضو ڪيو آهي.
تون پاڻ هليو، ۽ تون پاڻ بيٺو. تون پاڻ سڄي مخلوق جو سهارو آهين.
نانڪ کي دعا آهي، مهرباني ڪري منهنجي عزت جي حفاظت ڪريو. تنهنجا سڀ ٻانهن تنهنجي حرم جي حفاظت گهرن ٿا. ||2||
اي موهن، ست سنگت، سچي جماعت، تو تي غور ڪري ٿي. اهي تنهنجي درشن جي برڪت واري نظر تي غور ڪن ٿا.
اي موهن، موت جو رسول انهن جي ويجهو به نه ٿو اچي، جيڪي تو کي آخري وقت ۾ غور ڪن ٿا.
موت جو رسول اُن کي ڇُهي نه ٿو سگهي، جيڪي توسان اڪيلي سر غور ڪن ٿا.
جيڪي خيال، قول ۽ عمل ۾ تنهنجي پوڄا ۽ پوڄا ڪن ٿا، سي سڀ ميوا ۽ انعام حاصل ڪن ٿا.
جيڪي بيوقوف ۽ بيوقوف آهن، پيشاب ۽ مٽيءَ سان گندا آهن، سي تنهنجي درشن جي برڪت سان سڀ ڪجهه ڄاڻن ٿا.
دعا نانڪ، توهان جي بادشاهي ابدي آهي، اي ڪامل پرائمري رب خدا. ||3||
اي موهن، تون پنهنجي خاندان جي گلن سان ڦٽي نڪتو آهين.
اي موهن، تنهنجا ٻار، دوست، ڀائر ۽ مائٽ سڀ بچي ويا آهن.
تون انهن کي بچائين ٿو، جيڪي تنهنجي درشن جي برڪت وارو ڏيکاءُ حاصل ڪري، پنهنجو غرور ڇڏي ڏين ٿا.
موت جو رسول به انهن جي ويجھو نه ٿو اچي، جيڪي توکي ”مبارڪ“ سڏين ٿا.
توهان جون فضيلتون لامحدود آهن - انهن کي بيان نٿو ڪري سگهجي، اي سچا گرو، بنيادي وجود، شيطانن کي تباهه ڪندڙ.
نانڪ کي دعا آهي، تنهنجو اهو لنگر آهي، جنهن تي سڄي دنيا بچايو آهي. ||4||2||
گوري، پنجين مهل،
سلوڪ:
بيشمار گنهگار پاڪ ڪيا ويا آهن؛ مان قربان آهيان، بار بار، توکان.
اي نانڪ، رب جي نالي تي مراقبو اها باهه آهي جيڪا ٻوٽي وانگر گناهن جي غلطين کي ساڙي ڇڏي ٿي. ||1||
چوڻي:
غور ڪريو، اي منهنجا ذهن، رب خدا تي، ڪائنات جو رب، رب، مال جو مالڪ.
غور ڪر، اي منهنجا ذهن، رب تي، انا کي ناس ڪندڙ، ڇوٽڪارو ڏيندڙ، جيڪو موت جي عذاب جي ڦڙي کي ڪٽي ٿو.
رب جي لوٽس پيرن تي پيار سان غور ڪريو، تڪليفن کي ختم ڪندڙ، غريبن جو محافظ، عظيم رب.
موت جو غدار رستو ۽ باهه جو خوفناڪ سمنڊ پار ٿي وڃي ٿو رب جي ياد ڪرڻ سان، هڪ پل لاءِ به.
ڏينهن رات غور ڪيو رب جو، خواهشن کي ناس ڪندڙ، آلودگي کي صاف ڪندڙ.
نانڪ کي دعا آهي، مهرباني ڪري مون تي رحم ڪر، اي دنيا جي پالڻهار، ڪائنات جو رب، مال جو مالڪ. ||1||
اي منھنجا ذهن، رب کي ياد ڪر مراقبي ۾. هو دردن جو ناس ڪندڙ، خوف جو خاتمو ڪندڙ، خودمختار رب بادشاهه آهي.
هو تمام وڏو عاشق آهي، رحمدل مالڪ آهي، ذهن کي لتاڙيندڙ آهي، پنهنجي عقيدتمندن جو سهارو آهي- اها ئي سندس فطرت آهي.