سالڪ، پنجون مهل:
گرو جي ڪلام جي باني امرت وارو امر آهي؛ ان جو ذائقو مٺو آهي. رب جو نالو Ambrosial Nectar آهي.
پنهنجي ذهن، جسم ۽ دل ۾ رب جي ياد ۾ غور ڪريو؛ ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ، سندس شاندار ساراهه ڳايو.
اي گرو جا سک، هي سبق ٻڌو. اهو ئي زندگيءَ جو اصل مقصد آهي.
هيءَ انمول انساني زندگي ميوا ٿي ويندي. پنهنجي ذهن ۾ رب لاءِ محبت کي ڳنڍيو.
آسماني امن ۽ مطلق نعمتون اينديون آهن جڏهن ڪو خدا تي غور ڪندو آهي - مصيبت ختم ٿي ويندي آهي.
اي نانڪ، رب جي نالي سان، سڪون حاصل ڪري ٿو، ۽ انسان کي رب جي درٻار ۾ جاء ملي ٿي. ||1||
پنجين مهل:
اي نانڪ، نالو، رب جي نالي تي غور ڪريو. اها تعليم آهي جيڪا ڪامل گرو طرفان ڏني وئي آهي.
رب جي رضا ۾، اهي مراقبي، سادگي ۽ خود نظم و ضبط تي عمل ڪن ٿا؛ رب جي رضا ۾، اهي آزاد ڪيا ويا آهن.
رب جي مرضي ۾، اهي ٻيهر جنم ۾ ڀڄڻ لاء ٺهيل آهن؛ رب جي رضا ۾، اهي معاف ڪيا ويا آهن.
رب جي رضا ۾، درد ۽ خوشين جو تجربو آهي؛ رب جي رضا ۾، عمل ڪيا ويندا آهن.
رب جي مرضي ۾، مٽيءَ جو روپ بڻجي ويو آهي؛ رب جي رضا ۾، هن جي روشني ان ۾ ڦهليل آهي.
رب جي رضا ۾، مزو ماڻي ٿو، رب جي رضا ۾، اهي لطف رد ڪيا ويا آهن.
رب جي رضا ۾، اهي جنت ۽ دوزخ ۾ اوتار آهن؛ رب جي رضا ۾، اهي زمين تي ڪرندا آهن.
رب جي رضا ۾، اهي سندس عقيدتمند عبادت ۽ ساراهه جا پابند آهن؛ اي نانڪ، ڪيڏا ناياب آهن اهي! ||2||
پورو:
سچي اسم جي شان ۽ عظمت جو ٻڌي، مان جيئرو آهيان.
ايستائين جاهل جانور ۽ گوبلن کي بچائي سگهجي ٿو، هڪ فوري ۾.
ڏينهن رات، هميشه هميشه نالو ڳايو.
سڀ کان وڌيڪ خوفناڪ اڃ ۽ بک تنهنجي نالي سان مطمئن آهي، اي رب.
مرض، ڏک ۽ درد ڀڄي ويندا آهن، جڏهن نالو ذهن ۾ رهجي ويندو آهي.
اهو ئي پنهنجي محبوب کي حاصل ڪري ٿو، جيڪو گرو جي ڪلام سان پيار ڪري ٿو.
دنيا ۽ شمسي نظام لامحدود رب جي طرفان محفوظ آهن.
تنهنجي شان فقط تنهنجي آهي، اي منهنجا پيارا سچا رب. ||12||
سالڪ، پنجون مهل:
مون پنهنجي پياري دوست کي ڇڏي ڏنو، اي نانڪ؛ مون کي سفيد جي عارضي رنگ جي ڪري بيوقوف ڪيو ويو، جيڪو ختم ٿي ويو.
مون تنهنجو قدر نه ڄاتو، اي دوست؛ توکان سواءِ، مان اڌ گول جي به قيمت نه آهيان. ||1||
پنجين مهل:
مُنهنجي سَرَ مُنهنجو دشمن، اي نانڪ؛ منهنجو سُسر تڪراري آهي ۽ منهنجو ڀائٽيو مون کي هر قدم تي ساڙي ٿو.
اهي سڀ صرف مٽي ۾ کيڏي سگهن ٿا، جڏهن تون منهنجو دوست آهين، اي رب. ||2||
پورو:
تون انھن جي دردن کي دور ڪرين ٿو، جن جي شعور ۾ تون رھي ٿو، اي پالڻھار.
اهي، جن جي شعور ۾ توهان رهو ٿا، ڪڏهن به نه وڃايو.
جيڪو مڪمل گرو سان ملندو، اهو ضرور نجات حاصل ڪندو.
جيڪو سچ سان جڙيل آهي، سو سچ کي سمجهي ٿو.
هڪ، جنهن جي هٿ ۾ خزانو اچي ٿو، اهو ڳولڻ بند ڪري ٿو.
اُهو اڪيلي سُڃاتو وڃي ٿو عقيدتمند، جيڪو هڪ رب سان پيار ڪري ٿو.
هو سڀني جي پيرن هيٺان مٽي آهي. هو رب جي پيرن جو عاشق آهي.
هر شي توهان جي شاندار راند آهي. سڄي مخلوق تنهنجي آهي. ||13||
سالڪ، پنجون مهل:
اي نانڪ، مون ساراهه ۽ طعن کي بلڪل رد ڪري ڇڏيو آهي. مون سڀ ڪجهه ڇڏي ڏنو ۽ ڇڏي ڏنو.
مون ڏٺو آهي ته سڀ رشتا ڪوڙا آهن، تنهن ڪري مون تنهنجي چادر کي پڪڙي ورتو آهي، رب. ||1||
پنجين مهل:
اي نانڪ، بيشمار ڌارين ملڪن ۽ رستن ۾، مان ڀڄندو، ڀڄندو ۽ چريو ٿي ويس.
پر پوءِ، مان آرام ۽ آرام سان سمهي ويس، جڏهن مون گروءَ سان ملاقات ڪئي، ۽ پنهنجو دوست مليو. ||2||